Μαζευτήκαμε για να:
1. Τιμήσουμε τους νεκρούς του ‘40.
2. Να θυμηθούμε γεγονότα αυτού πολέμου που μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για την εποχή μας, για μας.
Αφού: χωρίς μνήμη, χωρίς ιστορική αφήγηση, δεν μπορεί να υπάρξει ένας λαός. Οι λαοί γεννιούνται από την ψυχή τους και τις αδιάκοπες πράξεις τους.
Είναι λοιπόν τόσο σημαντική η διαρκής υπενθύμιση, αυτή η συντήρηση της ιστορικής μας μνήμης;
Ναί!
Αφού είναι θέμα της ύπαρξής μας!
- "Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του. Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.
- Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...
- Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
- Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».
Μίλαν Κούντερα (Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης)
Για να καταλάβουμε την αξία του ΟΧΙ των Ελλήνων την 28η Οκτωβρίου του 1940 πρέπει να τη δούμε μέσα στο Ιστορικό Πλαίσιο που έγινε. Αυτό βοηθάει αν πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Βλέπουμε λοιπόν ότι μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 το μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης έχει κατακτηθεί από τους ΝΑΖΙ. Μένει μόνο η Αγγλία να αμύνεται στις αεροπορικές επιδρομές.
Η επίθεση της Ιταλίας πρώτα και της Γερμανίας στη συνέχεια στην Ελλάδα δεν ήταν κάτι που δεν το περίμεναν οι Έλληνες, πολιτική ηγεσία και λαός. Ήδη έχει προηγηθεί ο τορπιλισμός της ΕΛΛΗΣ στην ΤΗΝΟ το 15αύγουστο του 1940 δυο μήνες πριν δηλαδή.
Ο Λαός όμως, αυτός ο λαός με το φρόνημα του 40, είχε πάρει τις αποφάσεις του.
Θα πολεμούσε για τα σπίτια του, τις οικογένειές του, τον κήπο του, τους φίλους του, τις Εκκλησίες του, για τους προγόνους του για όλα αυτά που συνθέτουν με μια λέξη την Πατρίδα και φυσικά και για την ελευθερία.
Θα μπορούσαν βέβαια να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Δανίας που απλά παραδόθηκε χωρίς τουφεκιά στον Γερμανό μοτοσικλετιστή που επέδωσε το τελεσίγραφο. Μάλιστα ο Βασιλιάς της έδωσε και το στέμμα ως ένδειξη υποταγής.
Θα μπορούσαν να κάνουν ότι πολεμάνε όπως οι Ολλανδοί που άντεξαν 4 ημέρες.
Οι Βέλγοι πιο ανθεκτικοί άντεξαν 16 ημέρες παρά τη βοήθεια των Άγγλων.
Οι Γάλλοι με διαβρωμένο το ηθικό τους αφού το Πουρκουά – Γιατί – Γιατί να πολεμήσω – είχε καταλάβει τη χώρα, και σχεδόν ανακουφίστηκαν όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν το Παρίσι, αλλά τους επέτρεψαν να έχουν λόγο για τη ...μισή Γαλλία.
Το κλίμα λοιπόν στην Ευρώπη είχε εμπεδωθεί.
Ο Ναζισμός και ο Φασισμός φάνταζαν αήττητοι.
Δεν έχει νόημα να αντισταθείς.
Ο Ναζισμός παρουσιαζόταν σαν η Νέα Τάξη η μια και μοναδική λύση.
Ο μονόδρομος που κάθε “γνωστικός” θα έπρεπε να ακολουθήσει.
Και εδώ έρχεται το ΟΧΙ των Ελλήνων!
Οι Έλληνες όχι μόνο αντιστέκονται αλλά διώχνουν τον εχθρό πέρα από το σύνορα!
Αυτό ήταν.
- Χάλασε η εικόνα του ΑΗΤΤΗΤΟΥ του ατσαλάκωτου Φασισμού και Ναζισμού.
- Θρύψαλα ο επιβαλλόμενος μονόδρομος.
- Το ΟΧΙ είναι εδώ!
Οι Λαοί αναθάρρησαν.
Οι Έλληνες με την αντίστασή τους έδειξαν τον δρόμο.
Είπαν ένα δυνατό ΟΧΙ, έστω κι’ αν ήξεραν ότι στο τέλος θα λυγίσουν.
Γιατί όλοι ήξεραν ότι τα πράγματα μόνο εύκολα δεν είναι.
Είναι όμως φορές που δεν λες το ΝΑΙ ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο.
Παζάρι για την Ελευθερία σου δεν κάνεις.
Ή έχεις την Ελευθερία σου ή είσαι δούλος. Για τον Ελληνικό λαό δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη, ποτέ δούλοι με κάθε τίμημα.
Είναι θέμα τιμής.
Που έγινε θέμα προσωπικής τιμής για κάθε Έλληνα.
Μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς αξιοπρέπεια. Υπάρχουν όμως άνθρωποι οι οποίοι σηκώνουν στις πλάτες τους την αξιοπρέπεια όλης της ανθρωπότητας. Αυτοί είναι και οι ήρωες του 40.
Ανέλαβαν ένα βαρύ φορτίο.
Πήραν πάνω τους την ευθύνη για όλο τον κόσμο. Έδωσαν ένα αγώνα ενάντια στην Βαρβαρότητα, ενάντια στην πνευματική πανούκλα του Ναζισμού. Για το τι άνθρωποι ήταν αυτοί οι Έλληνες του 40 φαίνεται από τις εκδηλώσεις, την συμπεριφορά απλών ανθρώπων.
Περιγράφει ο Στράτης Μυριβήλης ένα περιστατικό:
- «Πολὺς κόσμος ἔτρεχε νὰ δώσει αἷμα τὶς ἡμέρες τοῦ πολέμου. Ἦταν ἐκεῖ νέοι, κοπέλες, γυναῖκες, μαθητές, παιδιὰ ποὺ περίμεναν τὴ σειρά τους. Μιὰ μέρα, ὁ ἐπὶ τῆς αἱμοδοσίας φίλος μου γιατρός, εἶδε στὴ σειρὰ τῶν αἱμοδοτῶν ποὺ περίμεναν, νὰ στέκεται καὶ ἕνα γεροντάκι. Ἐσὺ παππούλη τί θέλεις ἐδῶ; Ἦρθα, κι ἐγώ, γιατρέ, νὰ δώσω αἷμα. Ὁ γιατρὸς τὸν κοίταξε μὲ ἀπορία καὶ συγκίνηση. Ὁ γέρος παρεξήγησε τὸ δισταγμό του. Ἡ φωνὴ του ἔγινε πιὸ ζωηρή. Μὴ μὲ βλέπεις ἔτσι, γιατρέ μου.Εἶμαι γέρος, αλλά τὸ αἷμα μου εἶναι καθαρό, καὶ ποτές μου δὲν ἀρρώστησα. Εἶχα τρεῖς γιούς. Σκοτώθηκαν καὶ οἱ τρεῖς ἐκεῖ πάνω. Χαλάλι τῆς πατρίδας. Μοῦ εἶπαν πὼς οἱ δύο πῆγαν ἀπὸ αἱμορραγία. Λοιπόν, εἶπα στὴ γυναίκα μου, θὰ ‘ναὶ κι ἄλλοι πατεράδες, ποὺ μπορεῖ νὰ χάσουν τὰ παλληκάρια τους, γιατί δὲν θὰ ‘χοῦν οἱ γιατροὶ μας αἷμα νὰ τοὺς δώσουν. Νὰ πάω νὰ δώσω κι ἐγὼ τὸ δικό μου. Ἄιντε, πήγαινε γέρο, μοῦ εἶπε κι ἃς εἶναι γιὰ τὴν ψυχὴ τῶν παιδιῶν μας. Κι ἐγὼ σηκώθηκα καὶ ἦρθα». Γι' αὐτὸ λοιπόν νικήσαμε, γιατί πολεμοῦσε ὅλος ὁ λαός.
Γι’ αυτή τους την αντίσταση η Ελλάδα τιμωρήθηκε παραδειγματικά.
Όταν πια δεν υπάρχουν δυνάμεις να αντισταθεί άλλο
αρχίζει η σκοτεινή περίοδος της ΚΑΤΟΧΗΣ. Η Ελλάδα στενάζει κάτω από τη μπότα του δυνάστη.
ΤΑΙΝΙΑ (Τα παιδιά της κατοχής)
================================
Οι εκτελέσεις είναι καθεστώς.
Η λεηλασία της χώρας από τις κατοχικές δυνάμεις δεν αφήνει τίποτα σχεδόν στους ντόπιους.
Η πείνα θερίζει.
Στην Αθήνα της κατοχής κυκλοφορούν καροτσάκια του δήμου που μαζεύουν τους πεθαμένους από το δρόμο.
Τα σκελετωμένα παιδιά είναι ο κανόνας.
Καταστρέφουν το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών όπως λιμάνια, σιδηρόδρομοι, βυθίζεται το 74% του εμπορικού στόλου, καίγονται 1170 χωριά με ότι αυτό σημαίνει για τον πληθυσμό.
Ο πληθυσμός της χώρας το 1940 ήταν 7.335.000 κάτοικοι. Το 1944 είχε υποχωρήσει στους 6.805.000. Σε 500.000 υπολογίζονται οι Θάνατοι λόγω του πολέμου
Μια γενοκτονία έχει συμβεί.
==========================
Άξιζε αυτός ο φόρος αίματος;
Άξιζε τόσες ανθρώπινες ζωές, τόσο πόσο;
- Τι αλήθεια σχεδίαζαν οι ναζιστές;
- Ποιο το όνειρό τους για την Ευρώπη;
Υπουργός προπαγάνδας τους Γ’ Ράϊχ.
================
Η εκπαίδευση για τον θάνατο: Πώς δημιουργείται ένας Ναζί from N S on Vimeo.
2. Ταινία. (Κατασκευάζοντας ΝΑΖΙ)
============================
Αυτή την ιδεολογία πολέμησαν οι Έλληνες το 1940
Σήμερα 77 χρόνια μετά εξακολουθούν να είναι αναγκαίες όσο ποτέ αυτές οι υπενθυμίσεις.
Έλεγε επί λέξει:
“Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος του φασισμού. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι έτοιμη να ξαναγεννήσει.”
Ο Ναζισμός και ο Φασισμός λοιπόν φαίνεται να επιστρέφουν με άλλα πρόσωπα και οι πόλεμοι να παίρνουν άλλες μορφές.
Μπορείς τώρα να διαλύσεις τη χώρα, να εξοντώσεις τους πολίτες της, να την λεηλατήσεις με πολλούς τρόπους χωρίς να χρησιμοποιήσεις αεροπλάνα και κανόνια.
Για τις άλλες μορφές πολέμου μίλησε προφητικά και πάλι ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.
- “Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά, να του αρπάξεις το ψωμί απ’το στόμα, να μην τον γιατρέψεις από την ασθένεια που πάσχει, να τον βάλεις σε μια άθλια κατοικία, να τον εξοντώσεις βάζοντάς τον να δουλεύει μέχρι θανάτου, να τον οδηγήσεις στην αυτοκτονία, να τον στείλεις στον πόλεμο.”
Η φτώχεια δεν σκάει όπως οι βόμβες, ούτε ηχεί όπως οι πυροβολισμοί είναι όμως παρούσα και κατατρώει τις σάρκες την κοινωνίας.
----
Όσο για την επιστροφή του φασισμού με άλλο πρόσωπο το έχει περιγράψει σαν να τ’ όβλεπε, με τον προφητικό του λόγο και ο δικός μας Εθνικός ποιητής, ο Ελύτης
... Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
....
Ειδικά τώρα, σήμερα το ΟΧΙ του 40 είναι επίκαιρο, αφού μας μπολιάζει με το πνεύμα της αντίστασης.
Η πατρίδα μας δεν βρίσκεται στα καλύτερά της. Βρίσκεται υπό κηδεμονία και τα σημάδια της χρεοκοπίας είναι ορατά πια σε όλους.
Αυτό μας αναγκάζει να αναρωτηθούμε τι πήγε στραβά;
Τι δεν κάναμε;
Τι ξεχάσαμε από την παρακαταθήκη των αγώνων του 40;
Δείτε τη φωτογραφία με τους στρατιώτες που πάνε στον πόλεμο και που μάλλον οι περισσότεροι δεν θα ξαναγυρίσουν.
Χαμογελούν.
Κάνουν το καθήκον τους για την Πατρίδα.
Πατρίδα. Μια έννοια παραμελημένη και συνάμα κακοποιημένη. Δεν την προστατέψαμε.
Ανεχτήκαμε συμπεριφορές που την πλήγωσαν. Διάφοροι επώνυμοι και μη όχι μόνο δεν ντρέπονται για το γεγονός ότι δεν υπηρέτησαν την πατρίδα, αλλά περιφέρουν αυτή τους την “επιτυχία” ως τίτλο τιμής. “Αυτοί οι έξυπνοι και οι άλλοι βλάκες”.
Οι ίδιοι άνθρωποι που θεώρησαν μαγκιά να μην υπηρετήσουν την πατρίδα, θεώρησαν το ίδιο μαγκιά να την κατακλέψουν, αφού τους επιτρέψαμε να μας κυβερνήσουν κι’ όλας!.
Γίναμε εγωιστές: Εγώ να περνάω καλά και όλοι οι άλλοι να πάνε πνιγούν... ξεχάσαμε τι σημαίνει αλληλεγγύη.
Γίναμε παρτάκηδες.
Δείτε τις Γυναίκες τις Ηπείρου να κουβαλάνε τα πυρομαχικά. Κανείς δεν τις υποχρέωσε. Απλά κάνουν το καθήκον τους. Θα μπορούσαν να κάθονται στη ζεστασιά στο τζάκι τους παρά να κινδυνεύουν στο κρύο. Δεν το κάνουν όμως γιατί δεν μπορούν οι ίδιες να περνάνε καλά και η πατρίδα να μάχεται. Δεν Θέλουν να λείψουν, δίνουν το παρόν!
Ήταν αγράμματες αλλά είχε εγγραφεί στο είναι τους αυτό που οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν σαν κανόνα στις πόλεις τους: Ζούσαν υπήρχαν μέσα στην πόλη τους. Η απώλεια της πόλης ήταν και δικός τους χαμός!
Γίναμε νάρκισσοι και πέσαμε στην παγίδα του καταναλωτισμού.
Είναι πια γνωστό ότι ο καταναλωτισμός κάνει τα άτομα να αποσύρονται από τη δημόσιες υποθέσεις και να ζούν σε έναν αποκλειστικά ιδιωτικό κόσμο, στον κόσμο τους!
Γίναμε ευατούληδες!
Χωρίς σχέδιο, ναρκωμένοι από το μάρκετινγκ και τη διαφήμιση, χωρίς πρότυπα οδηγηθήκαμε στην καταστροφή.
Και τώρα;
=============
- Όταν είσαι ένα βήμα πριν το γκρεμό δεν είναι πρόοδος να συνεχίσεις τον ίδιο δρόμο.
- Αυτό που σίγουρα πρέπει πρώτα να κάνεις είναι να σταματήσεις και να ανασυνταχτείς.
Οι Έλληνες του 40 ήξεραν ότι η Πατρίδα είναι χώρος και το πλαίσιο που εξασφαλίζει αξιοπρεπή ζωή για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ασφαλή γεράματα αύριο για τον ίδιο και σήμερα τον γέρο πατέρα του στα πλαίσια της αλληλεγγύης των γενεών. Η Πατρίδα δίνει χώρο για να αναπτυχθούν οι νέοι.
Γι’ αυτήν την Πατρίδα δώσαν και τη ζωή τους.
Για την λευτεριά τους πολέμησαν και για να μας παραδώσουν μια πατρίδα ελεύθερη.
Τούς χρωστάμε!
Σήμερα με τον συνεχή βομβαρδισμό των μέσων μαζικής ενημέρωσης πολλά αν όχι όλα έχουν θολώσει.
Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και αυτό είναι σημείο ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Είναι σε εξέλιξη μια «βιομηχανία» αλλοίωσης των εννοιών και των λέξεων.
Είναι λοιπόν τόσο μεγάλη αυτή η δύναμη των ΜΜΕ που μπορούν να μας καθοδηγούν;
Μιλάμε για κάτι που έχει δοκιμασθεί!
Δείτε τι έλεγε πριν από 70 χρόνια στην απολογία του ο Άλγερ Σπέερ υπουργού εξοπλισμού της χιτλερικής Γερμανίας στη δίκη της Νυρεμβέργης. Προσέξτε μιλάει για τεχνολογικά μέσα της εποχής του!
- “Με τα τεχνικά επιτεύγματα της εποχής μας, όπως το ραδιόφωνο και το μεγάφωνο, 80 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν το δικαίωμα σε κάθε προσωπική σκέψη. Κι έτσι έγινε κατορθωτό να υποταχθούν στη θέληση του ενός…
- Στην τεχνολογική εποχή μας, το κάθε ολοκληρωτικό σύστημα μπορεί να δράσει μόνο του, από την κορυφή. Έτσι δημιουργείται ένας νέος τύπος ανθρώπου που είναι έτοιμος να εκτελεί την κάθε εντολή χωρίς να επιτρέπει στον εαυτό του την παραμικρή κριτική.
Προσοχή λοιπόν τα μάτια μας δεκατέσσερα!
Το νέο πεδίο μάχης είναι στα ΜΜΕ στην τηλεόραση στο Internet τα οποία αποτελούν και τα νέα όπλα.
Επιβάλλεται να εκπαιδευτούμε όλοι στο να αναγνωρίζουμε και να καταγγέλλουμε τα πρόσωπα του φασισμού.
Επιβάλλεται να επιστρέψουμε στο μεγάλη μας ιστορική και θρησκευτική παράδοση.
Είμαστε τυχεροί σαν λαός για τον πλούτο αυτόν που διαθέτουμε.
Το έπος του 40 είναι είναι μια ιστορική στιγμή που όσο την μελετάει κανείς τόσο περισσότερα διδάσκεται.
Τώρα λοιπόν ξέρετε ποιοι δεν θέλουν γιορτές σαν αυτές.
Είναι αυτοί που θέλουν να σας κρύψουν πολλά.
Είναι αυτοί που δεν θέλουν να μπορείτε να τους βλέπετε πίσω από τις μάσκες που κατά καιρούς αλλάζουν.
Κλείνοντας αυτή την ομιλία θα ήθελα να φωνάξουμε όλοι μαζί:
Αθάνατοι οι ήρωες του 40!
Ζήτω το έπος του 40!
Ζήτω η μάνα μας ΕΛΛΑΔΑ!
Σχόλια