του Σταύρου Λυγερού –
Στο υπόστρωμα της μείωσης των εισοδημάτων και της περιστολής των εργασιακών δικαιωμάτων, ήλθαν να προστεθούν οι κοινωνικές παρενέργειες από το προσφυγικό-μεταναστευτικό κύμα και την ισλαμική τρομοκρατία. Το αποτέλεσμα ήταν να εκδηλωθεί μία μεγαλύτερη ή μικρότερη εκλογική εξέγερση των μικρομεσαίων στρωμάτων στην Ευρώπη.Είναι κοινός τόπος ότι τα τελευταία χρόνια, δια της διολισθήσεως, η ΕΕ έχει αποκτήσει αφεντικό (Γερμανία), ιεραρχία και μεταμοντέρνες αποικίες, όπως η Ελλάδα. Η οικονομική κρίση διευκόλυνε και επιτάχυνε αυτή την εξέλιξη, αλλά ταυτοχρόνως έβγαλε στην επιφάνεια τις αντιφάσεις και όξυνε τις αντιθέσεις. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τα κόμματα του ευρύτερου (νεο)φιλελεύθερου χώρου χάνουν έδαφος, το οποίο κερδίζει η κάθε είδους αντισυστημική ψήφος, αλλά και κόμματα που ενώ είναι συστημικά με κάποιον τρόπο διαχωρίζονται από τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις. Στον ευρωπαϊκό Νότο, η αντισυστημική ψήφος τροφοδότησε περισσότερο αριστερά κόμματα, καθώς και ιδιότυπα κόμματα, όπως το κίνημα του Γκρίλο στην Ιταλία. Στον ευρωπαϊκό Βορρά, όμως, τροφοδότησε κατά κανόνα εθνικιστικά-ξενοφοβικά κόμματα.
Η εκλογή Τραμπ και το κύμα στην Ευρώπη
Η εκλογική αυτή εξέγερση επιβεβαιώθηκε και ευνοήθηκε και από την εκλογή του Τραμπ. Δεν είχε, ωστόσο, την έκταση για να εκλεγεί ο ακροδεξιός υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας στην Αυστρία, για να κερδίσει το κόμμα του Βίλντερς την πρώτη θέση στην Ολλανδία και πολύ περισσότερο για να βρεθεί στην εξουσία η Λεπέν. Παρόλα αυτά όλοι αυτοί κέρδισαν έδαφος σε σχέση με το παρελθόν.Η τάση επιβεβαιώθηκε και στις γερμανικές εκλογές. Η ξενοφοβική και αντιευρωπαϊκή «Εναλλακτική για τη Γερμανία» εισήλθε θριαμβευτικά στη Βουλή. Το ίδιο συνέβη και με τους νεοφιλελεύθερους Ελεύθερους Δημοκράτες, οι οποίοι, ωστόσο, κέρδισαν επειδή ύψωσαν τη σημαία του οικονομικού εθνικισμού. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το πρόβλημα είναι μπροστά και όχι πίσω.
Η διόγκωση του αντισυστημικού ρεύματος έχει τρεις συνέπειες:
- Πρώτον, συρρικνώνει τη “φιλελεύθερη συναίνεση”, η οποία μεταπολεμικά κυριαρχούσε στη Γηραιά Ήπειρο.
- Δεύτερον, αναπτύσσεται όχι ο παραδοσιακός ευρωσκεπτικισμός, αλλά ένα είδος ευρωάρνησης. Η τάση αυτή σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη κεφαλαιοποιείται πολιτικά κυρίως από τα ακροδεξιά-εθνικιστικά κόμματα, τα οποία περισσότερο ή λιγότερο έντονα θέτουν ζήτημα αποχώρησης τουλάχιστον από την Ευρωζώνη.
- Τρίτον, η μετάλλαξη της ΕΕ των εθνών σε “γερμανική Ευρώπη” έχει ως αποτέλεσμα την όξυνση των εθνικών αντιθέσεων και τη διάβρωση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Αυτά με τη σειρά τους προκαλούν την ανάπτυξη όχι μόνο της ευρωάρνησης, αλλά ταυτοχρόνως και αντιγερμανικού κλίματος.
Η «γερμανική Ευρώπη» και οι αντιδράσεις
Ήταν αναπόφευκτο. Τα στοιχεία αποδεικνύουν πως ο μεγάλος κερδισμένος από την καθιέρωση του ευρώ είναι η Γερμανία. Είναι η αναμφισβήτητη οικονομική υπερδύναμη στη Γηραιά Ήπειρο. Το Βερολίνο συμπεριφέρεται όλα αυτά τα χρόνια με έκδηλο οικονομικό εθνικισμό. Αναλόγως, μάλιστα, με το τι κάθε φορά την συμφέρει, άλλοτε κρύβεται πίσω από την ΕΕ και άλλοτε δρα μονομερώς ή με επιλεκτικές συμμαχίες.Το Brexit ήταν το πρώτο καίριο πλήγμα στην αλαζονική μακαριότητα του ευρωιερατείου. Η εκλογή του Τραμπ ήταν το δεύτερο όχι μόνο επειδή επιβεβαίωσε το ρεύμα, αλλά και επειδή απειλεί να ανατρέψει το παραδοσιακό πλαίσιο των ευρωαμερικανικών σχέσεων, όπως φάνηκε καθαρά και στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ.
Ο νέος Αμερικανός πρόεδρος αμφισβητεί τη βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Στρέφεται, μάλιστα, ευθέως εναντίον της Γερμανίας, κατηγορώντας την -όχι αδίκως- ότι εκμεταλλεύεται τους εταίρους της και χρησιμοποιεί το ευρώ για να συσσωρεύει τεράστια εμπορικά πλεονάσματα. Το τρίτο πλήγμα ήταν η επικράτηση του “όχι” στο ιταλικό δημοψήφισμα που κατέστησε εύθραυστη την πολιτική σταθερότητα στη γειτονική χώρα.
Αντιμέτωπη με το κλίμα ευρωάρνησης, με τις αντιθέσεις των κρατών-μελών, με την αμερικανική πίεση και με την άνοδο της αντισυστημικής ψήφου, η ΕΕ-Ευρωζώνη έχει περιέλθει σε κρίση. Είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού τα εσωτερικά ρήγματα. Η ομάδα του Βίζεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία και Σλοβακία) δίνει σε σημαντικό βαθμό τον τόνο στην Ανατολική Ευρώπη. Οι λαοί αυτοί έχουν λιγότερα από 30 χρόνια που απέκτησαν την πραγματική ανεξαρτησία τους και είναι κατά κανόνα απρόθυμοι να παραδώσουν εθνική κυριαρχία στο ευρωιερατείο. Αλλά και ο ευρωπαϊκός Νότος εκδήλωσε μία δειλή τάση αυτονόμησης από τη γερμανική ηγεμονία.
Μόνο το Βερολίνο έχει σχέδιο
Το Βερολίνο, όμως, είναι το μόνο που διαθέτει σχέδιο για το αύριο της Ευρώπης. Γι’ αυτό και δεν δυσκολευόταν να επιβάλει τη θέλησή του. Οι μόνοι που δυνητικά μπορούν να προβάλουν αντίσταση είναι οι Γάλλοι. Εάν έβγαινε μπροστά, το Παρίσι θα έβρισκε πρόθυμους συμμάχους και κατ’ αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να εξισορροπήσει τη Γερμανία. Από την εποχή του Σαρκοζί, όμως, το Παρίσι έχει επιλέξει να λειτουργεί σαν συμπλήρωμα του Βερολίνου.Με ελάχιστες εξαιρέσεις, σ’ αυτή τη γραμμή κινήθηκε ο Ολάντ. Ο Μακρόν εξέφρασε τη φιλοδοξία του να προωθήσει αλλαγές στην αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, αλλά μένει να αποδειχθεί εάν θα εμμένει όταν, όπως όλα δείχνουν, προσκρούσει στην ουσιαστικά άρνηση της πολιτικά αποδυναμωμένης Μέρκελ. Όσο, όμως, το Παρίσι θα κινείται κατ’ αυτό τον τρόπο, η Ιταλία -και πολύ περισσότερο η Ισπανία- δεν έχει το περιθώριο να σηκώσει κεφάλι, εκτός αν βρεθούν στην εξουσία αντισυστημικές δυνάμεις.
Τα κριτήρια, με τα οποία συγκροτείται ο ευρωπαϊκός πυρήνας είναι πρωτίστως πολιτικά και δευτερευόντως οικονομικά. Χωρίς τη Γαλλία, το Βερολίνο δεν μπορεί να επιβάλει την πρωτοκαθεδρία του. Εξασφαλίζοντας τη σύμπλευση της Γαλλίας, το Βερολίνο εξασφαλίζει τη σύμπλευση και της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Υποταγή μέσω προνομιακής μεταχείρισης
Αυτές οι χώρες είναι οικονομικά ασθενείς, αλλά είναι απαραίτητες στη Γερμανία για να διατηρεί τον ηγεμονικό ρόλο της. Γι’ αυτό και θα τους πουλάει ως αντάλλαγμα για την ευθυγράμμισή τους με το Βερολίνο μία ειδική μεταχείριση. Αυτό έχει ήδη φανεί καθαρά σε διάφορες περιπτώσεις μέχρι τώρα.Προσεταιριζόμενη με τον προαναφερθέντα τρόπο τα άλλα τρία μεγάλα κράτη-μέλη, η Μέρκελ εδραιώνει το καθεστώς της «γερμανικής Ευρώπης». Όποια μικρότερη χώρα-μέλος τολμήσει να αντιδράσει απομονώνεται και αντιμετωπίζει έμμεσες κυρώσεις. Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά ακύρωσε στην πράξη από τα πρώτα βήματά της την πρωτοβουλία για μία συνεννόηση των Νοτίων με σκοπό κοινές παρεμβάσεις στην ευρωπαϊκή σκηνή.
Ταυτοχρόνως, απομονώνει την ομάδα του Βίζεγκραντ και εδραιώνει την υποστήριξη των παραδοσιακών συμμάχων της (Ολλανδία, Αυστρία, και Φινλανδία). Κατ’ αυτό τον τρόπο ναι μεν διατηρεί στην κορυφή τον έλεγχο της ΕΕ, αλλά εξωθεί τις κοινωνίες, κυρίως της ευρωπαϊκής περιφέρειας, σε περαιτέρω αντιδράσεις.
ΠΗΓΗ
Πως εκτυλίχθηκε η δραματική νύχτα στις Κάννες που οδήγησε στην παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου;
Πρόλογος
- Συμμαχίες - οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν χαρίζονται στους συναδέλφους τους
Θεραπευτικές συνεδρίες
Συμμαχίες υπέρ και κατά της πυρηνικής ενέργειας
Πίσω από τις κλειστές πόρτες
Όταν μετά τις Συνόδους παραιτούνται πρωθυπουργοί
Στην Ευρώπη όλοι είναι ίσοι και κάποιοι ακόμη πιο ίσοι
Γαλλογερμανική υπεροχή
Οι μη δεσμευτικές αποφάσεις θέτουν σε κίνδυνο την ΕΕ
- Η Κρίση - Φαγωμάρα στο ευρωπαϊκό σπιτικό
Μέρος 1ο
- Το ναυάγιο της διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών
Το βραχύβιο όνειρο του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης των τραπεζών
"Ο καθένας τα δικά του σκατά!" - έτσι βλέπει η Γαλλία τη γερμανική γραμμή
Μέρος 2ο
- Η Madame Non επιβάλλει την ατζέντα της
Η μεγάλη διστακτικότητα - Οκτώβριος 2009 - Απρίλιος 2010
Η διάσωση του ευρώ αλά Πελέ: Μάρτιος - Μάιος 2010
Μέρος 3ο
- Η μεταβολή: Ο Ολάντ συνήγορος του Νότου
"Πιστεύαμε ότι θα τα τινάξουμε όλοι μαζί": Δεκέμβριος 2010 - Σεπτέμβριος 2012
Πώς γεννιέται το σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη - και γιατί απορρίπτεται
Μέρος 4ο
- Η Γερμανία δεν επιθυμεί κοινά ταμεία στην ΕΕ
Η νομισματική ένωση επανακτά τον έλεγχο: Οκτώβριος 2012 - Ιούλιος 2013
Η κρίση χτυπάει τις μεγάλες εθνικές οικονομίες
- Ανάγκη αναδιάρθρωσης - Πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί μία Ευρώπη με κοινωνικό πρόσωπο
Γιατί η πλούσια Ευρώπη δυσκολεύεται τόσο πολύ να καταπολεμήσει τη φτώχεια
Νέα κοινωνικά δίχτυα - ένα ευρωπαϊκό Ταμείο Ανεργίας
Η ευρωπαϊκή σύνταξη
Ένας κατώτατος μισθός για τους εργαζόμενους της Ευρώπης
Διστακτικά συνδικάτα
- Η Αυτοκράτειρα - Η Άνγκελα Μέρκελ κυβερνά την Ευρώπη
Η δημοσιονομική πειθαρχία ως ανθρώπινο δικαίωμα
Πώς η Γερμανία αντιλαμβάνεται τον εαυτό της στην Ευρώπη
Η Μέρκελ αλλάζει ρότα στην πολιτική διάσωσης
Το Βερολίνο, η κρυφή πρωτεύουσα της Ευρώπης
- Δικτύωση - Πώς γράφονται οι νόμοι στις Βρυξέλλες
Η επιρροή του οικονομικού λόμπι
Σύμπραξη αξιωματούχων, πολιτικών και διπλωματών
Όταν οι επίτροποι γίνονται εκπρόσωποι των εθνικών τους συμφερόντων
Όταν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων γίνονται οι πλέον ισχυροί εκπρόσωποι συμφερόντων
Τα λόμπι στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα λόμπι
Η πιο ισχυρή αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Ύποπτες συμφωνίες με την καπνοβιομηχανία
Δωροδοκίες ευρωβουλευτών
Ένα οικειοθελές μητρώο διαφάνειας για τα μάτια του κόσμου
- Τα μίντια και η ροπή τους προς τον εθνικισμό
Πώς βλέπουν την Ευρώπη τα εθνικά ΜΜΕ
Το μεσημβρινό μπρίφινγκ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τα ΜΜΕ
Ποιοι βάλλουν κατά της ελευθεροτυπίας
- Οι γείτονες - Πού πάσχει η κοινή εξωτερική πολιτική
Το δίλημμα της Συρίας
Κάθριν Άστον: στην κορυφή από καθαρή σύμπτωση
Ευρώπη και στρατιωτικά δέματα
Εύθραυστες φιλίες: Οι μυστικές υπηρεσίες στην ΕΕ
Μεταξύ κατασκόπων
Τα μαθήματα των Βαλκανίων
- Όραμα ή εφιάλτης; - Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης
Η διένεξη για την κατεύθυνση που θα πάρει η ΕΕ
Πολιτική ένωση ή ζώνη ελεύθερου εμπορίου;
Τι διακυβεύτηκε στις ευρωεκλογές
Πώς μοιράζονται τα κορυφαία πόστα
Η τραπεζική ένωση και η βούληση για πολιτική ολοκλήρωση
"Οδικοί χάρτες" για το μέλλον της Ευρώπης
Η καινούργια γοητεία ενός παλιού οράματος
- Παράρτημα
Που πήγαν τα πακέτα διάσωσης;
Χρονολόγιο της ΕΕ από την αρχή της κρίσης
Ευχαριστίες
Παραπομπές
Ευρετήριο
ΠΟΙΟΙ ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Πως εκτυλίχθηκε η δραματική νύχτα στις Κάννες που οδήγησε στην παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου;
- Ποιος ήταν ο ρόλος του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην παραίτηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι;
- Υπήρχε σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη;
Δύο
από τους καλύτερους ανταποκριτές στις Βρυξέλλες, η Κέρστιν Γκάμελιν της
εφημερίδας Suddeutsche Zeitung και ο Ράιμουντ Λεβ της δημόσιας
αυστριακής τηλεόρασης ORF, έχοντας αποκτήσει πρόσβαση στα άκρως
εμπιστευτικά πρακτικά των συνόδων κορυφής, σε διπλωματικά πρωτόκολλα και
επιλεγμένες διπλωματικές σημειώσεις, φωτίζουν τα παρασκήνια της
εξουσίας, εκεί όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν, συγκρούονται και
λαμβάνουν τις αποφάσεις.
Είναι σε θέση η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τον
εθνικό και πολιτικό κατακερματισμό της, να επιτύχει τη συνύπαρξη των
διαφορετικών μεταξύ τους εθνών και να πραγματώσει την έννοια της
κοινότητας;
Εξαιρετικά ρεπορτάζ, έρευνα σε βάθος, τεκμηριωμένη
πληροφόρηση δίχως σχηματοποιήσεις, διαυγείς αναλύσεις και το
αποκαλυπτικό χρονικό της κρίσης που ξέσπασε με επίκεντρο το ελληνικό
χρέος. Το βιβλίο "Ποιοι κινούν τα νήματα στην Ευρώπη" δίνει μια πλήρη
εικόνα για τα τεκταινόμενα στην ΕΕ. Προσφέρει την εποπτεία των λεπτών
συσχετισμών και του πολύπλοκου τρόπου λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών,
και σκιαγραφεί τις μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες, αποτυπώνοντας
εξαιρετικά ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης Ιστορίας. (Από την
παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Πρόλογος αποκλειστικά για την ελληνική έκδοσηΠρόλογος
- Συμμαχίες - οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν χαρίζονται στους συναδέλφους τους
Θεραπευτικές συνεδρίες
Συμμαχίες υπέρ και κατά της πυρηνικής ενέργειας
Πίσω από τις κλειστές πόρτες
Όταν μετά τις Συνόδους παραιτούνται πρωθυπουργοί
Στην Ευρώπη όλοι είναι ίσοι και κάποιοι ακόμη πιο ίσοι
Γαλλογερμανική υπεροχή
Οι μη δεσμευτικές αποφάσεις θέτουν σε κίνδυνο την ΕΕ
- Η Κρίση - Φαγωμάρα στο ευρωπαϊκό σπιτικό
Μέρος 1ο
- Το ναυάγιο της διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών
Το βραχύβιο όνειρο του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης των τραπεζών
"Ο καθένας τα δικά του σκατά!" - έτσι βλέπει η Γαλλία τη γερμανική γραμμή
Μέρος 2ο
- Η Madame Non επιβάλλει την ατζέντα της
Η μεγάλη διστακτικότητα - Οκτώβριος 2009 - Απρίλιος 2010
Η διάσωση του ευρώ αλά Πελέ: Μάρτιος - Μάιος 2010
Μέρος 3ο
- Η μεταβολή: Ο Ολάντ συνήγορος του Νότου
"Πιστεύαμε ότι θα τα τινάξουμε όλοι μαζί": Δεκέμβριος 2010 - Σεπτέμβριος 2012
Πώς γεννιέται το σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη - και γιατί απορρίπτεται
Μέρος 4ο
- Η Γερμανία δεν επιθυμεί κοινά ταμεία στην ΕΕ
Η νομισματική ένωση επανακτά τον έλεγχο: Οκτώβριος 2012 - Ιούλιος 2013
Η κρίση χτυπάει τις μεγάλες εθνικές οικονομίες
- Ανάγκη αναδιάρθρωσης - Πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί μία Ευρώπη με κοινωνικό πρόσωπο
Γιατί η πλούσια Ευρώπη δυσκολεύεται τόσο πολύ να καταπολεμήσει τη φτώχεια
Νέα κοινωνικά δίχτυα - ένα ευρωπαϊκό Ταμείο Ανεργίας
Η ευρωπαϊκή σύνταξη
Ένας κατώτατος μισθός για τους εργαζόμενους της Ευρώπης
Διστακτικά συνδικάτα
- Η Αυτοκράτειρα - Η Άνγκελα Μέρκελ κυβερνά την Ευρώπη
Η δημοσιονομική πειθαρχία ως ανθρώπινο δικαίωμα
Πώς η Γερμανία αντιλαμβάνεται τον εαυτό της στην Ευρώπη
Η Μέρκελ αλλάζει ρότα στην πολιτική διάσωσης
Το Βερολίνο, η κρυφή πρωτεύουσα της Ευρώπης
- Δικτύωση - Πώς γράφονται οι νόμοι στις Βρυξέλλες
Η επιρροή του οικονομικού λόμπι
Σύμπραξη αξιωματούχων, πολιτικών και διπλωματών
Όταν οι επίτροποι γίνονται εκπρόσωποι των εθνικών τους συμφερόντων
Όταν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων γίνονται οι πλέον ισχυροί εκπρόσωποι συμφερόντων
Τα λόμπι στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα λόμπι
Η πιο ισχυρή αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Ύποπτες συμφωνίες με την καπνοβιομηχανία
Δωροδοκίες ευρωβουλευτών
Ένα οικειοθελές μητρώο διαφάνειας για τα μάτια του κόσμου
- Τα μίντια και η ροπή τους προς τον εθνικισμό
Πώς βλέπουν την Ευρώπη τα εθνικά ΜΜΕ
Το μεσημβρινό μπρίφινγκ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τα ΜΜΕ
Ποιοι βάλλουν κατά της ελευθεροτυπίας
- Οι γείτονες - Πού πάσχει η κοινή εξωτερική πολιτική
Το δίλημμα της Συρίας
Κάθριν Άστον: στην κορυφή από καθαρή σύμπτωση
Ευρώπη και στρατιωτικά δέματα
Εύθραυστες φιλίες: Οι μυστικές υπηρεσίες στην ΕΕ
Μεταξύ κατασκόπων
Τα μαθήματα των Βαλκανίων
- Όραμα ή εφιάλτης; - Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης
Η διένεξη για την κατεύθυνση που θα πάρει η ΕΕ
Πολιτική ένωση ή ζώνη ελεύθερου εμπορίου;
Τι διακυβεύτηκε στις ευρωεκλογές
Πώς μοιράζονται τα κορυφαία πόστα
Η τραπεζική ένωση και η βούληση για πολιτική ολοκλήρωση
"Οδικοί χάρτες" για το μέλλον της Ευρώπης
Η καινούργια γοητεία ενός παλιού οράματος
- Παράρτημα
Που πήγαν τα πακέτα διάσωσης;
Χρονολόγιο της ΕΕ από την αρχή της κρίσης
Ευχαριστίες
Παραπομπές
Ευρετήριο
Σχόλια