Με αφορμή τον Βαρουφάκη: Αν έμπαιναν 5-6 μεγαλόσχημοι στη φυλακή η Ελλάδα θα ήταν αλλού…
Η φράση είναι «όλοι το ίδιο» δεν είναι μία κουβέντα που τη λέμε ως επιχείρημα όταν βρισκόμαστε σε καταστάσεις, όπως ας πούμε σαν αυτή του Γιάνη Βαρουφάκη. Είναι και αυτή μία αδιάψευστη πραγματικότητα. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, το μέγα λάθος του νεαρού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα -και θα το γράψει αυτό το λάθος η ιστορία- έγραψε ένα βιβλίο με βασικό του στόχο να προκαλέσει και να πουλήσει. Δεν τον κατακρίνω, αυτό επιτάσσει ο καπιταλισμός, που υποτίθεται δεν υπηρετεί. Όλα για το κέρδος… Σίγουρα δεν «καίγεται» για την αλήθεια. Με την δημοσιοποίηση του περιεχομένου του βιβλίου από την εφημερίδα Πρώτο Θέμα, γίναμε μάρτυρες πολλών δόσεων πανικού. Όχι μόνο γι’ αυτά που λέει, αλλά γι’ αυτά τα αρχεία που κρατά καλά φυλαγμένα στο κινητό του. Να υποθέσω ότι στο ίδιο κινητό έχει μαγνητοφωνήσει και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, όταν ο τότε ηγέτης της Αμερικής του έκανε μάθημα οικονομίας και πολιτικής; Ας μην αποκλείσουμε να διέπραξε και αυτή την αθλιότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας στην αγωνία του να εφαρμόσει τις (ανεκπλήρωτες) υποσχέσεις που έδωσε στο δυστυχισμένο ελληνικό λαό, ο οποίος αναζητούσε σωτήρα από τον ουρανό, έπεσε πάνω στον διαβολικό Βαρουφάκη, ένα αμφιλεγόμενο οικονομολόγο, με εξτρεμιστικές και ανεφάρμοστες ιδέες. Και έπεσε με τα …μούτρα, μαγεμένος από θεωρίες που στην πράξη αντιλαμβάνεται ο καθένας -και εμείς που δεν έχουμε γνώσεις οικονομικών- ότι ήταν για τα πανηγύρια. ‘Ηταν κουβέντες του αέρα, αλλά και του καφενέ, όπου ο κάθε δυστυχής, μαζί με τον καφέ, γίνεται …πρωθυπουργός και λύνει όλα τα προβλήματα μέχρι να πιεί και τα κατακάθια. Ο Γιάνης Βαρουφάκης έκανε κάποιες σκληρές καταγγελίες στο βιβλίο του. Χωρίς αμφιβολία. Δεν το διάβασα ακόμα, αλλά πληροφορήθηκα ότι απειλεί τον πρωθυπουργό της χώρας με δημοσιοποίηση των συνομιλιών του. Είναι μία φρικτή απειλή. Όχι επειδή αφορά τον Αλέξη Τσίπρα. Θα το έλεγα και για τον κάθε ένα από τους προηγούμενους πρωθυπουργούς. Διότι πρόκειται για καθαρό εκβιασμό. Φανταστείτε να έφευγαν από τις θέσεις τους, ο κάθε υπουργός Άμυνας και ο κάθε υπουργός Εξωτερικών και να έγραφαν βιβλία δημοσιοποιώντας τα κρατικά μυστικά. Υποτίθεται ότι όλοι αυτοί οι υπουργοί, νυν και πρώην, έδωσαν όρκο για να υπηρετούν την Πατρίδα. Αλλά, τώρα που έγραψα τη λέξη πατρίδα μου ήρθε το μυαλό αυτό: για ποια Πατρίδα μιλάμε όταν το θέμα μας είναι ο Βαρουφάκης. Είναι δεδηλωμένος «πολίτης του κόσμου» -όπως και αρκετοί ανόητοι Συριζαίοι- και δεν εισέρχομαι στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας για τους «Σόρους πάτρωνες» του, διότι είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Αν το γνώριζα, θα το είχα αραδιάσει φαρδιά-πλατιά… Διότι, να ξέρετε, ο Σόρος και ο κάθε Σόρος, είναι πρόβλημα για τη Δημοκρατία. Διότι αυτοί οι τύποι οι δισεκατομμυριούχοι, δεξιοί ή αριστεροί, πιστεύουν μόνο στη δύναμη του χρήματος. Η ψήφος γι’ αυτούς είναι ένα μηδενικό. Ο Βαρουφάκης με το βιβλίο του αποκαλύπτει κρατικά μυστικά. Και αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος για να παρέμβει η Δικαιοσύνη. Όμως πέραν των θεσμικών -και οι Θεσμοί είναι σεβαστοί- ο εν λόγω κύριος λέει κάποια σοβαρά πράγματα. Ότι ο πρωθυπουργός σχεδίαζε να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη, να πάρει τα αποθέματα του κράτους, με λίγα λόγια να μετατρέψει την Ελλάδα σε Βενεζουέλα. Καταλαβαίνω την αγωνία του, που οφειλόταν βασικά στις υποσχέσεις του για να τερματιστούν τα δεσμά των Μνημονίων, αλλά αν συζήτησε με τον Βαρουφάκη όλα τα παραπάνω, έχουμε σοβαρό πρόβλημα Αλέξη. Ναι, δέχομαι ότι ο κάθε ηγέτης σκέφτεται και συζητά όλες τις εναλλακτικές επιλογές -αν υπάρχουν. Δέχομαι ακόμα ότι το έκανε όχι λόγω των ιδεοληψιών, μέχρι βλακείας, που κυριαρχούν τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ. Θα δεχθώ και ότι ακουγόντουσαν «όμορφες» όλες αυτές τις βλακείες που εκστόμιζε ο Βαρουφάκης, ο οποίος θα ήθελε να είναι ο μικρός …Σόιμπλε, αλλά εσύ Αλέξη, ήσουν πια ο πρωθυπουργός. Δεν ήσουν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα μοίραζε υποσχέσεις. Εγώ ήξερα, ότι όταν ανέλαβες την εξουσία από τον Αντώνη Σαμαρά -τον οποίο και αδίκησες- συνειδητοποίησες στο πρώτο δευτερόλεπτο ότι άλλο η ανεύθυνη αντιπολίτευση και άλλο η υπεύθυνη θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Τι στο καλό σε έπιασε και ακολούθησες τις αμπελοφιλοσοφίες ενός καθηγητή, που ασχολείται μία ζωή με τη θεωρία και δεν έχει δοκιμάσει τίποτα στην πράξη; Τις αποκαλύψεις του Βαρουφάκη, ακολούθησε πολιτική θύελλα. Λογικό. Μαζικά η αντιπολίτευση απαιτεί εξεταστικές και δικαστήρια. Ε, πρέπει να σοβαρευτείτε και εσείς. Που κατέληξαν όλες αυτές οι εξεταστικές, γαμώτο, από τη Μεταπολίτευση και μετά; Ποιος τιμωρήθηκε; Και αν μου πείτε για τον Άκη τον Τσοχατζόπουλο, που πλήρωσε για όλους τους πολιτικούς, θα σας απαντήσω ότι μπήκε στη φυλακή διότι ήταν μπουνταλάς, και δεν έκρυβε τον ξαφνικό πλούτο, όπως κάνετε όλοι οι υπόλοιποι κύριοι πολιτικοί. Ή δεν ξέρατε ότι ο Άκης τα έπαιρνε απ’ όπου μπορούσε, όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο; Το ξέρατε και σιωπήσατε. Και τον καλύψατε για πολλά χρόνια, όπως κάνετε και σήμερα για τόσους άλλους …Άκηδες. Αν είχαν μπει 5-6 μεγαλόσχημοι στη φυλακή θα προσέχατε όλοι. Αλλά γνωρίζετε πως ότι και να κάνετε καλύπτεστε από τους νόμους που εσείς ψηφίσατε. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας νεαρός πρωθυπουργός και αν θέλει να μείνει στην πολιτική σκηνή, πρέπει να πάψει να κρύβετε πίσω από το δάκτυλό του. Πρώτον, πρέπει να βγει καθαρός από αυτή την περιπέτεια που τον οδήγησε το «πουλέν» του, ο Βαρουφάκης. Αυτός τον διόρισε, αυτός τον ανέδειξε σε «δράκο». Πρέπει να πει την αλήθεια, όχι τη δική του αλήθεια. ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Περισσότερα απ’ όσα είπε στην εφημερίδα Guardian. Και θα το εκτιμήσει ο λαός. Θέλουν οι πολίτες να γνωρίζουν. Το ότι συζητούσε εναλλακτικές προτάσεις, ακόμα και φρικτές, όπως αυτές του υπουργού του των Οικονομικών, δεν είναι έγκλημα. Μία τεράστια βλακεία ήταν και οι βλακείες δεν έχουν ποινικοποιηθεί ακόμα. Και δεύτερον, στη συνέχεια πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά και πραγματικά με τη διαφθορά των πολιτικών, και όσων άλλων έχουν σχέση με την πολιτική. Όχι στη βάση οι «δικοί μας» και οι «δικοί τους». Όλοι στη σέντρα, αν θέλει να μείνει στην ιστορία και να έχει πιθανότητες να τον προτιμήσει ξανά ο λαός… Όλα τα άλλα είναι μασκαραλίκια. Η χώρα βρέθηκε στον γκρεμό λόγω αυτής της διαφθοράς, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα πατάξει. Αφού η χώρα παραμένει στα Μνημόνια και επί πρωθυπουργίας σου, διότι την είχαν «δέσει» πολύ καλά τον Μάιο του 2010, βοήθησε τουλάχιστον, τα δύο χρόνια που απέμειναν, να τιμωρηθούν έστω και μερικοί από αυτούς που πόνεσαν το λαό. Το Μνημόνιο είναι μία χαμένη υπόθεση. Με τα μυαλά που κουβαλάμε όλοι μας, θα ταλαιπωρεί τις ζωές μας για πολλά χρόνια. Αλλά, Αλέξη, ξεκαθάρισε την υπόθεση του Βαρουφάκη γρήγορα, πέστα όλα, και αυτά που δεν αποκάλυψε και υπάρχουν στις κασέτες, όπως απειλεί, και κυνήγησε τη διαφθορά, πριν κυριαρχήσει και τους δικούς σου. Διότι, η διαφθορά για τους πολιτικούς είναι όπως το μέλι, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουν ότι δεν θα τιμωρηθούν ποτέ… ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η γειτονιά μας καίγεται, διότι οι πλείστοι ηγέτες κυριαρχούνται από ένα αρρωστημένο ισλαμο-εθνικισμό. Από την Αλβανία μέχρι την Τουρκία. Στα Βαλκάνια ρίζωσε το εξτρεμιστικό Ισλάμ. Δύο παραδείγματα είναι το Κοσσυφοπέδιο και η Βοσνία. Στο Κοσσυφοπέδιο είναι ασυγκράτητοι οι εξτρεμιστές. Η Μέση Ανατολή ταλαιπωρείται από πολέμους. Και ο Περσικός Κόλπος βράζει. Στην Ελλάδα βράζουμε στο ζουμί μας και ζούμε στον μικρόκοσμό μας. Το ζητούμενο είναι πάντα η εξουσία, όχι τι συμφέρει στην Ελλάδα. Έχετε σκεφθεί ποτέ πως θα αντιδρούσε το σύστημα του κομματικού σωλήνα εάν ο Ταγίπ Ερντογάν, στην τρέλα του, μας προκαλούσε στρατιωτικά; Κυριαρχημένοι από τα άγρια Μνημόνια, και με πολιτικούς που τρέφουν μίσος για τους αντιπάλους τους, έχει την παραμικρή δυνατότητα η Ελλάδα να αμυνθεί; Κάθε απάντηση δεκτή…
Πηγή:
==============================
Οι πολλοί συν-συγγραφείς του βιβλίου του Γιαν(ν)η Βαρουφάκη… Δεν ήξερες, δεν ρώταγες Αλέξη;
Γράφει ο Γιώργος Πετράκης Όπως γίνεται συνήθως η έκδοση ενός βιβλίου και μάλιστα βιβλίου ντοκουμέντου για μια εξαιρετικά κρίσιμη φάση της πολύ πρόσφατης ιστορίας της χώρας κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια συζήτηση για την σοβαρότητα ή μη του προσώπου του συγγραφέα, Γιάνη Βαρουφάκη. Η αντιπολίτευση από την αρχή του 2015, από την πρώτη στιγμή στηλίτευσε τα καραγκιοζιλίκια του Γιάνη που δεν εξαντλούνταν φυσικά στα λουλουδάτα πουκάμισα, τα δερμάτινα ημιπαλτά και τις εκκεντρικές εμφανίσεις, την αρρωστημένη αλαζονεία, τις τρελές θεωρίες και τον αντιαισθητικό ναρκισισμό. Όμως είναι θλιβερή η προσπάθεια σήμερα των πρώην συντρόφων και συνοδοιπόρων του να ακυρώσουν τα όσα υποστηρίζει στο βιβλίο του, γελοιοποιώντας τον. Οι ίδιοι που με γραπτά τους (που μένουν), υποστήριζαν τον Γιάνη με κάθε τρόπο από τις επιθέσεις του “κατεστημένου” της Δεξιάς, των «συμφερόντων, των υπερκόσμιων δυνάμεων κλπ. Ετσι πλέον τίθενται δυο κορυφαία ζητήματα: Πρώτο: Ποιος έβαλε τον Γιάννη να παίζει με τις τύχες της Ελλάδας το 2015. Και δεύτερο και πιο σημαντικό: εάν τα σχέδια του Γιάννη και του Λαφαζάνη ,δεν τα είχε αποδεχθεί ο πρωθυπουργός ,τότε με ποιο σχέδιο σκόπευε να σκίσει τα Μνημονια; Είναι προφανες ότι την ευθύνη για την επιλογή του προσώπου που πρωταγωνίστησε στην τραγωδία του Α΄ Εξάμηνου του 2015, την είχε αποκλειστικά ένα πρόσωπο. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας που τον επέλεξε και τον στήριξε. Οι αποφάσεις εξάλλου ηταν συλλογικές, ο κ. Βαρουφάκης έκανε το καλύτερο που μπορούσε να κάνει στις 20 Φεβρουαρίου 2015 όταν το Eurogroup εδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για μια αθόρυβη κολοτουμπα, την οποία απέρριψε ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του. Από κει και πέρα οι κινήσεις όλες έγιναν εν γνώση και με σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου. Ο κ. Βαρουφάκης λέει κάτι απλό: όταν πείσθηκαν όλοι ότι όσες φορές και να φταρνισθεί ο κ. Τσίπρας δεν θα πουντιάσει ποτέ η κ. Μέρκελ και οι αγορές, και ότι τελικά υπήρχαν παραπάνω από μια στο εκατομμύριο πιθανότητες να του πει η κ. Μέρκελ «Όχι», έπρεπε κάτι να κάνουν… Είτε υπήρχε το Σχέδιο Λαφαζάνη (ρούβλια, πετρέλαιο εκ Βενεζουέλας και ντου στο Νομισματοκοπείο) είτε υπήρχε το Σχέδιο Βαρουφάκη (ντου στα αποθεματικά της ΤτΕ, ATM’s και πληρωμή με χαρτάκια IOU). ‘Η τελικά δεν υπήρχε κανένα απολύτως σχέδιο, έγινε ρεσάλτο στην εξουσία και τελικά οργανώθηκε με τον χειρότερο τρόπο η παράδοση στο μοναδικό σχέδιο που υπήρχε, αυτό του Σόιμπλε (Γ΄ Μνημόνιο μέσα από κλεισιμο Τράπεζων, capital controls και χωρίς κούρεμα του χρέους).. Ποια ηταν η διαφορά με τα δυο προηγούμενα; Ότι εξασφάλιζαν με την κολοτουμπα, και τα καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος, την παραμονή τους στην Εξουσία. Ελέω Σόιμπλε. Αν έχετε αντιληφθεί την ύπαρξη κάποιου άλλου Σχεδίου που είχε η κυβέρνηση και υλοποιούσε το Α΄ Εξάμηνο του 2015, ευχαρίστως να το κουβεντιάσουμε! Ακούω με ενδιαφέρον το επιχείρημα ότι ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που υπερασπίσθηκε την παραμονή στην ευρωζώνη και δεν ασχολήθηκε με τέτοια Σχέδια. Ξέχασαν, τις δηλώσεις περί «εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης», την άρνηση δέσμευσης στο «πάση θυσία ευρώ», τα δυο ταξίδια στην Ρωσια απ’ όπου ο Παναγιωτης θα έφερνε τα 5 δις.. Λέει ο Φιλης ότι η κυβέρνηση ηταν υπερ της παραμονής στην Ευρωζώνη, απλώς μπορεί να είχαμε …παράλληλο νόμισμα… Πολύ εξυπνο αυτό. Το ειχε προτείνει και ο Σόιμπλε, με την διαφορά ότι προέβλεπε «διάλειμμα» από την συμμέτοχη της χώρας στην Ευρωζώνη… Όσο για τις προθέσεις του πρωθυπουργού έναντι της Ευρώπης, αποκαλύφθηκαν, καθως ο ίδιος οδήγησε την χώρα στην κόψη του ξυραφιού με το δημοψήφισμα, το οποίο τον τρόμαξε γιατί ήξερε ότι η αποδοχή του αποτελέσματος θα οδηγούσε σε δραματικές καταστάσεις και οδυνηρό τέλος την ομάδα που θα το υλοποιούσε… Και έτσι προτίμησε την θλιβερή τούμπα, την παράδοση της χώρας στους δανειστές, όχι για να μεινει η Ελλαδα στην Ευρωζώνη, αυτό αν ηθελε θα το ειχε επιδιώξει από τις 20 Φεβρουαρίου του 2015. Αλλα για να παραμείνει στην εξουσία… Και πλέον με τον Βαρουφάκη να υπόσχεται και να απειλεί με ηχητικά ντοκουμέντα ας είναι προσεκτικοί όταν αποκηρύσσουν τα Σχέδια του, γιατί η απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος και του Συντάγματος δεν είναι ένα απλό αδίκημα… Όσο για το πόσο θα πουλήσει το «βίπερ» του, θα πρέπει να εύχονται να ξεπουλήσει, γιατί θα μπορούν κάλλιστα να διεκδικήσουν τα ποσοστά τους, αφού μαζί το έγραψαν…
Πηγή:
========================
Ενήλικοι στο δωμάτιο: ένα μικρό και όσο γίνεται ψύχραιμο σκιαγράφημα του Γιάνη Βαρουφάκη Πηγή: www.lifo.gr
Ενήλικοι στο δωμάτιο: ένα μικρό και όσο γίνεται ψύχραιμο σκιαγράφημα του Γιάνη Βαρουφάκη Μετά τις πρώτες αντιδράσεις που προκάλεσαν οι αναδημοσιεύσεις αποσπασμάτων του υπό έκδοση βιβλίου του, μία ειλικρινής και αντικειμενική αποτίμηση της αμφιλεγόμενης περσόνας που ακόμη προκαλεί συζητήσεις και σχόλια 25.7.2017 | 12:16 Το ότι θεωρείται από τους κορυφαίους παγκοσμίως σύγχρονους οικονομολόγους δεν προεξοφλούσε ότι θα γινόταν ένας επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών. Ο ίδιος εξάλλου αμφισβητούσε και σάρκαζε την επιστήμη του ήδη από τον καιρό του Παγκόσμιου Μινώταυρου.
Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΟι πρώτες αναδημοσιεύσεις αποσπασμάτων από το υπό έκδοση και στα ελληνικά νέο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη Adults in the Room (Ανίκητοι Ηττημένοι θα είναι ο εδώ τίτλος) όπου ο πρώην υπουργός Οικονομικών περιγράφει για άλλη μια φορά από τη δική του σκοπιά τόσο τις «επικές» διαπραγματεύσεις του ίδιου και της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα με τους εταίρους (α' εξάμηνο 2015) όσο και τον αντίκτυπό τους στο ενδοκυβερνητικό στρατόπεδο ξεσήκωσαν, όπως είναι αναμενόμενο, σωρεία αντιδράσεων. Δεν έχω διαβάσει ακόμα το πρωτότυπο και δεν έχω καν τις οικονομικές γνώσεις ώστε να «αποφανθώ» περί του πόσο έστεκε η ιδέα του για μια ρήξη με την Ευρωζώνη που όμως δεν θα ήταν ακριβώς ρήξη - δημιουργική ασάφεια γαρ - με ταυτόχρονη εφαρμογή στο εσωτερικό ενός παράλληλου συστήματος πληρωμών (IOU). Ούτε μπορώ να πω αν όσα συμφώνησαν κουτσά-στραβά κυβέρνηση και εταίροι προκειμένου να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση είναι άλλη μια τρύπα στο νερό ενόψει ενός αναπόφευκτου Grexit, όπως επιμένει να υποστηρίζει. Θα επιχειρήσω οπότε ένα σύντομο σκιαγράφημα της περίπτωσης Βαρουφάκη που στοίχημα ότι θα μας απασχολεί πολλά ακόμα χρόνια. • Είναι άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής, σαγηνευτικός, με μεγάλο επικοινωνιακό χάρισμα και μια προσωπικότητα τόσο υπερπληθωρική ώστε συχνά να μην ξέρει κι ο ίδιος πώς να τη χειριστεί. Από όπου και να τον πιάσεις, υπερέχει σαφώς των περισσότερων επικριτών του, ειδικά των εγχώριων, γι΄αυτό και πολλοί μπλέκουν την κριτική με το κόμπλεξ που νιώθουν ενγένει απέναντι σε ανθρώπους που υπερβαίνουν φύσει και θέσει τα ειωθότα. Επιπλέον δεν είχε, ούτε έχει καμία ιδιαίτερη ανάγκη είτε οικονομική είτε προσωπικής καταξίωσης αφού είχε κάνει όνομα πολύ πριν μπει στην πολιτική – απλώς τώρα είναι ΚΑΙ διάσημος. Ό,τι και να του καταλογίσεις, πάντως, ούτε λαμόγιο, ούτε λιγούρη, ούτε εξωνημένο μπορείς να τον πεις κι αυτό χαλούσε ακόμα περισσότερο την «πιάτσα». Οι ίδιες οι διαγνώσεις του ήταν και παραμένουν σε μεγάλο βαθμό απόλυτα σωστές, η προτεινόμενη θεραπεία αμφισβητείται. Ταυτόχρονα, βέβαια, είναι τρομερά νάρκισσος, φλύαρος, φανφαρόνος και «Κατίνα» αρσενική αφού φτύνει ακόμα κι εκεί που έπινε κάποτε νερό, κάτι που δεν συμβιβάζεται με το όλο «υπεράνω» του image. Φλερτάρει, αντίθετα, με την οίηση και την ύβρη. • Είναι όμως επίσης γεγονός ότι άμα μπλέξεις με άλλες «Κατίνες» δεν ξεμπερδεύεις επιστρατεύοντας μόνο την υψηλή διανόηση κι ο λόγος που κατέγραφε κρυφά, καθώς λέει, τα πάντα όλα, είτε σε συναντήσεις με αξιωματούχους της ΕΕ είτε με εγχώριους, ήταν για να μην τον «κρεμάσουν» στην πρώτη στραβή. Το αν, τώρα, είναι επίσης μέγας ψευδολόγος είναι ακόμα δύσκολο να αποδειχθεί, όμως ένα πρόσωπο που φάσκει και αντιφάσκει ακόμα και για τα ίδια τα κατά καιρούς λεγόμενά του δεν διαθέτει δα και το εχέγγυο της ειλικρίνειας. Όχι απαραίτητα γιατί έχει κάτι ένοχο να κρύψει αλλά επειδή το πρώτο μέλημα ενός «ορκισμένου» νάρκισσου είναι η ατσαλάκωτη δημόσια εικόνα του. Το κατά πόσο, τώρα, ευθύνεται για τα capital controls και την απώλεια 100 δισ. Ευρώ ο Γιάνης προσωπικά, η κυβέρνηση συνολικά, οι «μοχθηροί» εταίροι ή όλοι μαζί, δεν θα αργήσει να το κρίνει η ιστορία, σημασία έχει όμως ότι τα όποια σπασμένα τα πλήρωσαν και τα πληρώνουν πάλι οι γνωστοί-άγνωστοι, δηλαδή οι μη προνομιούχοι. • Δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ πολιτικός, μήτε μπαίνει εύκολα σε καλούπια – έχει κατηγορηθεί από αριστεριστής «του σαλονιού» μέχρι ακραίος νεοφιλελεύθερος in disguise. Ακόμα και το «διεθνιστικών προδιαγραφών» Diem25 που ίδρυσε πέρσι, θυμίζει περισσότερο εκλαϊκευμένο (και μάλλον ευκαιριακό) «κίνημα αρίστων» παρά μια ακόμα συμβατική πολιτική κίνηση. Το ότι θεωρείται από τους κορυφαίους παγκοσμίως σύγχρονους οικονομολόγους δεν προεξοφλούσε ότι θα γινόταν ένας επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών. Ο ίδιος εξάλλου αμφισβητούσε και σάρκαζε την επιστήμη του ήδη από τον καιρό του Παγκόσμιου Μινώταυρου. • «Αιχμή του δόρατος» της πρώτης κυβέρνησης Σύριζα όσο αφορούσε τις διαπραγματεύσεις και την οικονομική της πολιτική, σαφώς πιο ταλαντούχος, γνώστης και προικισμένος από τα περισσότερα στελέχη της, έφερε αναμφίβολα έναν φρέσκο, αυθάδικο, εικονοκλαστικό αέρα σε μια γερασμένη, μίζερη, αρτηριοσκληρωτική ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Και μόνο η καταλυτική παρουσία του στα Eurogroup ξεφλούδιζε την αυθαιρεσία, την υποκρισία και τη σπουδαιοφάνεια των πολιτικών-ανδρείκελων του γερμανοκίνητου Διευθυντηρίου που ορίζει τις τύχες της σημερινής ΕΕ, του τραπεζιτικού κατεστημένου και του ΔΝΤ. Ήταν η πρώτη φορά που ο «βασιλιάς» τσιτσιδωνόταν τόσο στα μάτια των «υπηκόων» του, που φανερωνόταν δηλαδή ότι τις πραγματικά σοβαρές αποφάσεις τις παίρνουν μη εκλεγμένοι αξιωματούχοι σε μυστικοσυμβούλια όπου δεν κρατιούνται μήτε πρακτικά, που αποδεικνυόταν ότι η ελληνική κρίση παρά τις πολλές της ιδιαιτερότητες ήταν σύμπτωμα μιας γενικότερης Ευρωκρίσης, όχι μόνο οικονομικής αλλά επίσης αξιών, αρχών και προτεραιοτήτων. Γι΄αυτό και ο «μαυροντυμένος καραφλός με τη χιλιάρα» που θύμιζε περισσότερο ρόκερ παρά έναν ακόμα ασπόνδυλο πολιτικό έγινε αρχικά τόσο ενθουσιωδώς δεκτός από μεγάλο μέρος όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Την «μαγκιά» την πουλάς και πιάνει τόπο όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και τις εναλλακτικές σε περίπτωση ρήξης επιλογές σου και, καταπώς φαίνεται, με Βαρουφάκη ή χωρίς, κανένα σοβαρό, στοιχειωδώς αξιόπιστο "plan Β" δεν υφίστατο ως πράγματι όφειλε, ούτε καν από τους θορυβωδώς αποχωρήσαντες Λαφαζάνη και Σία. • Όμως: Την «μαγκιά» την πουλάς και πιάνει τόπο όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και τις εναλλακτικές σε περίπτωση ρήξης επιλογές σου (τις δικές σου, της κυβέρνησης με την οποία εκλέχθηκες, του λαού που αντιπροσωπεύει) και, καταπώς φαίνεται, με Βαρουφάκη ή χωρίς, κανένα σοβαρό, στοιχειωδώς αξιόπιστο "plan Β" δεν υφίστατο ως πράγματι όφειλε, ούτε καν από τους θορυβωδώς αποχωρήσαντες Λαφαζάνη και Σία. Ποντάρανε περισσότερο σε έναν αυτοσχεδιαστικό βολονταρισμό με παρελκυστικές κλεφτοπολεμικές τακτικές, που σύντομα έγιναν στάχτη στα μάτια ενόψει ενός συμβιβασμού που ήταν πια όχι μόνο αναπόφευκτος αλλά και πάση θυσία επιθυμητός. Το κυριότερο, δεν υπήρχε καν το αποφασισμένο, μαζικό εκείνο «ιστορικό υποκείμενο» που πρόθυμα θα συστρατευόταν στον νυν υπέρ πάντων αγώνα. Υπήρχε βέβαια πολλή αμφισβήτηση, οργή, ελπίδα κι αυτά ακριβώς αναδείξανε τον «περιθωριακό» Σύριζα του 3-4% σε κυβερνών κόμμα. Ακόμα κι εκείνο το πελώριο «Όχι» του δημοψηφίσματος του Σεπτεμβρίου του '15, ήταν μεν «ηρωϊκό» υπό τις συνθήκες που επιτεύχθηκε, είναι όμως πολύ αμφίβολο αν οι περισσότεροι από εκείνους που το στήριξαν τότε ήταν στ' αλήθεια έτοιμοι να επωμιστούν τις σοβαρές του συνέπειες. Αυτό ήταν μια από τις πραγματικότητες που συνειδητοποίησε έστω αργά ο Τσίπρας αναλογιζόμενος το... Γουδί, αν πιστέψουμε τον Γιάνη. Σε τέτοια διλήμματα, μένει πάντα να αιωρείται ένα «κι αν όλα είχαν γίνει αλλιώς;», όμως η ιστορία δεν γράφεται στην Υποθετική φωνή. • Ούτε όμως η Τρόικα και οι εκπρόσωποί της φέρθηκαν ακριβώς σαν «ενήλικες στο δωμάτιο» - αυτοσχεδίαζαν, αντίθετα, σαν κακομαθημένα ανήλικα με απόλυτη, ωστόσο, επίγνωση των συμφερόντων τους αφού βέβαια σπεύσανε καταρχήν, αδιαφορώντας για κάθε παράπλευρο κόστος, να διασώσουν τις (γερμανογαλλικές κατά βάση) Ευρωτράπεζες επιβάλλοντας στην Ελλάδα τα πιο εξωφρενικά μνημονιακά προγράμματα, την αποτυχία των οποίων έχουν ομολογήσει και οι ίδιοι. 25.7.2017 Βαρουφάκης προς Τσίπρα: Ζήτα συγγνώμη σε Σαμαρά-Στουρνάρα ή σταμάτα τους πανηγυρισμούς • Το κατά πόσο, τώρα, ευθύνεται για τα capital controls και την απώλεια 100 δισ. Ευρώ (υπολογισμός που πάντως στηρίζεται στην υπόθεση ότι ο Σαμαράς θα έπιανε τους στόχους του πρώτου μνημονίου) ο Γιάνης προσωπικά, η κυβέρνηση συνολικά, οι «μοχθηροί» εταίροι ή όλοι μαζί, δεν θα αργήσει να το κρίνει η ιστορία, σημασία έχει όμως ότι τα όποια σπασμένα τα πλήρωσαν και τα πληρώνουν πάλι οι γνωστοί-άγνωστοι, δηλαδή οι μη προνομιούχοι. Ναι, να περάσει από εξεταστική αν τα στοιχεία επιβάλουν κάτι τέτοιο, σύμφωνοι, ας στηθεί όμως παράλληλα μια άλλη για όλους αυτούς που αφού φτάσανε μια ολόκληρη χώρα στο χείλος της απόλυτης πολιτειακής, οικονομικής και ηθικής απαξίωσης, ζητάνε τώρα και τα ρέστα. Είναι οι ίδιοι που ενώ μέχρι πρότινος «βγάζανε σπυριά» με τον Βαρουφάκη, υιοθετούν τώρα ενθουσιωδώς τις φερόμενες ως αποκαλύψεις του. • Την μέχρι τώρα ένοχη κυβερνητική «σιωπή» για τις αποκαλύψεις του πρώην υπουργού Οικονομικών – το οποίο, υπόψη, κανείς ως τώρα δεν έχει τολμήσει να διαψεύσει ευθέως - έσπασε εντέλει ο πρωθυπουργός. Οι αναφορές του για τις «λάθος επιλογές προσώπων» στην πρώτη περίοδο της διακυβέρνησής του, για το «αδύναμο κι αναποτελεσματικό» σχέδιο Βαρουφάκη, για το «επίπονο φάρμακο» (κάποιοι άλλοι το λέγανε «γύψο») του συμβιβασμού και της λιτότητας σαν μόνη επιλογή του «ασθενούς» είναι ουσιαστικά η πρώτη τόσο ξεκάθαρη ομολογία της χρεωκοπίας του βασικού αφηγήματος που τον έφερε στην εξουσία και προσαρμογής σε έναν «πραγματισμό» που πριν από δύο μόλις χρόνια θα ισοδυναμούσε με προδοσία. • Ο ίδιος ο Γιάνης Βαρουφάκης κάθε άλλο βέβαια παρά μη προνομιούχος είναι. Αξιοποίησε, απεναντίας, όλη την εμπειρία αλλά και τη δημοσιότητα που αποκόμισε τα τελευταία δύο χρόνια προς ίδιαν δόξαν. Κάθε τρεις και λίγο τον προσκαλούν να μιλήσει σε πανεπιστήμια, συνέδρια, ημερίδες κ.λπ. εκδηλώσεις ανά τον κόσμο και τον χρυσοπληρώνουν, κάτι που προφανώς δεν θα συνέβαινε αν ήταν πράγματι «φελλός». Τα βιβλία του πουλάνε καλά και κάθε του δημόσια εμφάνιση εξακολουθεί να γίνεται viral. Όσο πάντως κι αν ψεύδεται, ενδεχομένως, στα λεγόμενά του, είναι σίγουρα ειλικρινής σε αυτό που είπε προχτές όλο νόημα: «Εάν δεν διανοηθείς τη ρήξη, δεν πας για πόλεμο... Το λάθος ήταν ότι αυτοί που έλεγαν ότι δεν φοβόμαστε τη ρήξη, δεν το εννοούσαν!». Γι΄αυτό άλλωστε – και επειδή οι υπόλοιποι ομόλογοί του στα Eurogroup δεν άντεχαν άλλο να τους φρικάρει - τον «παραίτησε» ο Τσίπρας αντικαθιστώντας τον με τον Ευκλείδη που μέχρι τότε άλλαζε νερό στον Γιάνη. Είναι να αμφιβάλλει κανείς, βέβαια, πόσο πραγματικά εννοούσε τη ρήξη κι ο ίδιος όντας πιστός στο Ευρώ και την ανάγκη εξόφλησης των δανειακών υποχρεώσεων. Έχει όμως δίκιο στο ότι ακόμα και στην μπλόφα πρέπει να κυριολεκτείς, αλλιώς μην τη μεταχειρίζεσαι καθόλου. • Οι «απέναντι», φυσικά, όντας παλιές καραβάνες και ιδιοκτήτες όχι μόνο του καζανιού αλλά και της κουτάλας, σιγά μη μασάγανε με όλο αυτό το σόου, πόσο μάλλον που πονηρεύτηκαν ότι οι δικοί μας παίζανε μπάλα με κάτι «τσικό» που και με τον Μέσι να τα ενισχύσεις, η ήττα από μια έμπειρη επαγγελματική ομάδα είναι προδιαγεγραμμένη. Ούτε καν το σκορ δεν μπορείς να διαπραγματευτείς. Adults in the room, πού πας ρε Καραμήτρο; • Είναι προφανώς αδύνατο έτσι κι αλλιώς να χωρέσεις δύο πόδια σε ένα παπούτσι, και να παραμείνεις δηλαδή στην Ευρωζώνη και να το κάνεις με τους δικούς σου όρους όπως πίστευε κι ο ίδιος – και ακόμα το πιστεύει - ότι μπορούσε να γίνει. Ή μήπως όχι; Δυόμιση σχεδόν χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του '15, οι διακηρύξεις για μια δημοκρατικότερη, πιο ισότιμη, κοινωνικά πιο ευαίσθητη ΕΕ, απαλλαγμένη από το βραχνά του αυταρχισμού των ισχυρότερων μελών, του νεοφιλελεύθερου δόγματος της εξοντωτικής λιτότητας των πολλών προς όφελος των λίγων και ισχυρών και του ανατροφοδοτούμενου χρέους per se είναι σήμερα ένα διάχυτο αίτημα που άλλοτε παίρνει αριστερόστροφη χροιά (Ισπανία, Ελλάδα), άλλοτε πάλι δεξιόστροφη (Γαλλία, Αυστρία), με το Brexit να επιβεβαιώνει την ανάγκη αναδιαμόρφωσης της ΕΕ – η ενδεχόμενη κατάργησή της και «η ζωή μετά» είναι θέμα για ένα άλλο άρθρο. Αυτό βέβαια θα απαιτούσε να ανατραπεί αντάμα ο ίδιος ο σύγχρονος καπιταλισμός της αρπαχτής υπέρ ενός «άλλου κόσμου που είναι εφικτός» αλλά μέχρι τότε έχουμε δρόμο φοβάμαι. • Γεγονός είναι επίσης, όμως, πως της κοντής ψωλής δεν της φταίνε μόνο οι τρίχες, όσο μακριές ή πυκνές. Όσο κακοί, ψυχροί κι ανάποδοι κι αν είναι οι «ξένοι» (που, πάντως, σε πολλές περιπτώσεις στη νεότερη ιστορία μας επενέβησαν σωτήρια, έστω για το δικό τους συμφέρον καταρχήν), αν δεν βρίσκανε, δεν θα κάνανε κι από ευρήματα, θησαυρός. Ήμασταν ο πιο αδύναμος κρίκος ακριβώς γιατί οικοδομήσαμε μεταπολιτευτικά το πιο φαύλο, αναξιόπιστο και προβληματικό από κάθε σχεδόν άποψη κράτος-μέλος της ΕΕ και σε αυτό την πρώτιστη ευθύνη έχουμε εμείς οι ίδιοι που κι αν δεν τα «φάγαμε μαζί» αδιαφορήσαμε, ανεχτήκαμε κ.λπ. Όχι όλοι μας, φυσικά, ούτε στον ίδιο βαθμό αλλά σε ποσοστά απογοητευτικά, αν μη τι άλλο. Η μεγαλύτερη ευθύνη τελικά του «πρώιμου» (αλλά και του τωρινού) Σύριζα και του Γιάνη μαζί είναι αυτή ακριβώς: ότι εστίασαν σε έναν εξωτερικό εχθρό με εγχώριους, βεβαίως, «συμμάχους» που τον παρουσίαζαν πανίσχυρο και ταυτόχρονα «χάρτινη τίγρη», δίχως να δώσουν έμφαση στην ανάγκη αυτοκριτικής, υπευθυνότητας, στις πραγματικές λύσεις για πραγματικούς ανθρώπους. • Αμφισβητεί, εννοείται, και το πρόσφατο success story της κυβέρνησης. Βγαίνοντας, λέει, στις αγορές για να ξαναδανειστούμε όντας ήδη υπερχρεωμένοι, κάνουμε μια τρύπα στο νερό εκτός και το επιτόκιο είναι αρνητικό. Δεν ξέρω πόσο στέκει ο ισχυρισμός, οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν τουλάχιστον οι περισσότεροι βελτιωμένοι (είθε βέβαια να ευημερούσαν μαζί με τους αριθμούς και οι άνθρωποι), είναι όμως ευνόητο ότι θα στεκόταν επικριτικά απέναντι σε μια πολιτική που δεν περιλαμβάνει τον ίδιο ή τις ιδέες του. Εξάλλου το΄πε κι ο ίδιος ο Τσίπρας ότι κρίση μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιστρέψει δριμύτερη κι άντε τότε βρες φόβο να φυλάει τα έρημα. Γενικά μιλώντας, είναι μάλλον νωρίς για μια ψύχραιμη, αντικειμενική ιστορική αποτίμηση των Βαρουφάκειων έργων και των ημερών. Αλλά και των αντίστοιχων των μεγάλων του αντιπάλων Σόιμπλε κ.λπ. που επίσης άρχισαν να «κελαηδάνε» τελευταία παραθέτοντας τις δικές τους ερμηνείες για το τι ακριβώς συνέβη το στοιχειωμένο εκείνο καλοκαίρι του '15. Το σίγουρο είναι ότι ακόμα κι αν δεν υπήρχε η ανατρεπτική, μεταμοντέρνα, εικονοκλαστική του προσέγγιση, ίσως έπρεπε να την είχαμε εφεύρει. Μόνο που θα επιβαλλόταν να μπει σε πιο στέρεες, πιο αξιόπιστες, πιο βάσεις. 16.7.2017 Bαρουφάκης: Μου πρότειναν να γίνω υπουργός μόλις τους παρουσίασα το παράλληλο πρόγραμμα πληρωμών Πηγή: www.lifo.gr
====================
(θαυμάστε στυλάκια ..ηγετών...)
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά τις πλείστες φορές, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα…Αυτό είναι σίγουρο και αδιάψευστο.Η φράση είναι «όλοι το ίδιο» δεν είναι μία κουβέντα που τη λέμε ως επιχείρημα όταν βρισκόμαστε σε καταστάσεις, όπως ας πούμε σαν αυτή του Γιάνη Βαρουφάκη. Είναι και αυτή μία αδιάψευστη πραγματικότητα. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, το μέγα λάθος του νεαρού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα -και θα το γράψει αυτό το λάθος η ιστορία- έγραψε ένα βιβλίο με βασικό του στόχο να προκαλέσει και να πουλήσει. Δεν τον κατακρίνω, αυτό επιτάσσει ο καπιταλισμός, που υποτίθεται δεν υπηρετεί. Όλα για το κέρδος… Σίγουρα δεν «καίγεται» για την αλήθεια. Με την δημοσιοποίηση του περιεχομένου του βιβλίου από την εφημερίδα Πρώτο Θέμα, γίναμε μάρτυρες πολλών δόσεων πανικού. Όχι μόνο γι’ αυτά που λέει, αλλά γι’ αυτά τα αρχεία που κρατά καλά φυλαγμένα στο κινητό του. Να υποθέσω ότι στο ίδιο κινητό έχει μαγνητοφωνήσει και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, όταν ο τότε ηγέτης της Αμερικής του έκανε μάθημα οικονομίας και πολιτικής; Ας μην αποκλείσουμε να διέπραξε και αυτή την αθλιότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας στην αγωνία του να εφαρμόσει τις (ανεκπλήρωτες) υποσχέσεις που έδωσε στο δυστυχισμένο ελληνικό λαό, ο οποίος αναζητούσε σωτήρα από τον ουρανό, έπεσε πάνω στον διαβολικό Βαρουφάκη, ένα αμφιλεγόμενο οικονομολόγο, με εξτρεμιστικές και ανεφάρμοστες ιδέες. Και έπεσε με τα …μούτρα, μαγεμένος από θεωρίες που στην πράξη αντιλαμβάνεται ο καθένας -και εμείς που δεν έχουμε γνώσεις οικονομικών- ότι ήταν για τα πανηγύρια. ‘Ηταν κουβέντες του αέρα, αλλά και του καφενέ, όπου ο κάθε δυστυχής, μαζί με τον καφέ, γίνεται …πρωθυπουργός και λύνει όλα τα προβλήματα μέχρι να πιεί και τα κατακάθια. Ο Γιάνης Βαρουφάκης έκανε κάποιες σκληρές καταγγελίες στο βιβλίο του. Χωρίς αμφιβολία. Δεν το διάβασα ακόμα, αλλά πληροφορήθηκα ότι απειλεί τον πρωθυπουργό της χώρας με δημοσιοποίηση των συνομιλιών του. Είναι μία φρικτή απειλή. Όχι επειδή αφορά τον Αλέξη Τσίπρα. Θα το έλεγα και για τον κάθε ένα από τους προηγούμενους πρωθυπουργούς. Διότι πρόκειται για καθαρό εκβιασμό. Φανταστείτε να έφευγαν από τις θέσεις τους, ο κάθε υπουργός Άμυνας και ο κάθε υπουργός Εξωτερικών και να έγραφαν βιβλία δημοσιοποιώντας τα κρατικά μυστικά. Υποτίθεται ότι όλοι αυτοί οι υπουργοί, νυν και πρώην, έδωσαν όρκο για να υπηρετούν την Πατρίδα. Αλλά, τώρα που έγραψα τη λέξη πατρίδα μου ήρθε το μυαλό αυτό: για ποια Πατρίδα μιλάμε όταν το θέμα μας είναι ο Βαρουφάκης. Είναι δεδηλωμένος «πολίτης του κόσμου» -όπως και αρκετοί ανόητοι Συριζαίοι- και δεν εισέρχομαι στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας για τους «Σόρους πάτρωνες» του, διότι είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Αν το γνώριζα, θα το είχα αραδιάσει φαρδιά-πλατιά… Διότι, να ξέρετε, ο Σόρος και ο κάθε Σόρος, είναι πρόβλημα για τη Δημοκρατία. Διότι αυτοί οι τύποι οι δισεκατομμυριούχοι, δεξιοί ή αριστεροί, πιστεύουν μόνο στη δύναμη του χρήματος. Η ψήφος γι’ αυτούς είναι ένα μηδενικό. Ο Βαρουφάκης με το βιβλίο του αποκαλύπτει κρατικά μυστικά. Και αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος για να παρέμβει η Δικαιοσύνη. Όμως πέραν των θεσμικών -και οι Θεσμοί είναι σεβαστοί- ο εν λόγω κύριος λέει κάποια σοβαρά πράγματα. Ότι ο πρωθυπουργός σχεδίαζε να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη, να πάρει τα αποθέματα του κράτους, με λίγα λόγια να μετατρέψει την Ελλάδα σε Βενεζουέλα. Καταλαβαίνω την αγωνία του, που οφειλόταν βασικά στις υποσχέσεις του για να τερματιστούν τα δεσμά των Μνημονίων, αλλά αν συζήτησε με τον Βαρουφάκη όλα τα παραπάνω, έχουμε σοβαρό πρόβλημα Αλέξη. Ναι, δέχομαι ότι ο κάθε ηγέτης σκέφτεται και συζητά όλες τις εναλλακτικές επιλογές -αν υπάρχουν. Δέχομαι ακόμα ότι το έκανε όχι λόγω των ιδεοληψιών, μέχρι βλακείας, που κυριαρχούν τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ. Θα δεχθώ και ότι ακουγόντουσαν «όμορφες» όλες αυτές τις βλακείες που εκστόμιζε ο Βαρουφάκης, ο οποίος θα ήθελε να είναι ο μικρός …Σόιμπλε, αλλά εσύ Αλέξη, ήσουν πια ο πρωθυπουργός. Δεν ήσουν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα μοίραζε υποσχέσεις. Εγώ ήξερα, ότι όταν ανέλαβες την εξουσία από τον Αντώνη Σαμαρά -τον οποίο και αδίκησες- συνειδητοποίησες στο πρώτο δευτερόλεπτο ότι άλλο η ανεύθυνη αντιπολίτευση και άλλο η υπεύθυνη θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Τι στο καλό σε έπιασε και ακολούθησες τις αμπελοφιλοσοφίες ενός καθηγητή, που ασχολείται μία ζωή με τη θεωρία και δεν έχει δοκιμάσει τίποτα στην πράξη; Τις αποκαλύψεις του Βαρουφάκη, ακολούθησε πολιτική θύελλα. Λογικό. Μαζικά η αντιπολίτευση απαιτεί εξεταστικές και δικαστήρια. Ε, πρέπει να σοβαρευτείτε και εσείς. Που κατέληξαν όλες αυτές οι εξεταστικές, γαμώτο, από τη Μεταπολίτευση και μετά; Ποιος τιμωρήθηκε; Και αν μου πείτε για τον Άκη τον Τσοχατζόπουλο, που πλήρωσε για όλους τους πολιτικούς, θα σας απαντήσω ότι μπήκε στη φυλακή διότι ήταν μπουνταλάς, και δεν έκρυβε τον ξαφνικό πλούτο, όπως κάνετε όλοι οι υπόλοιποι κύριοι πολιτικοί. Ή δεν ξέρατε ότι ο Άκης τα έπαιρνε απ’ όπου μπορούσε, όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο; Το ξέρατε και σιωπήσατε. Και τον καλύψατε για πολλά χρόνια, όπως κάνετε και σήμερα για τόσους άλλους …Άκηδες. Αν είχαν μπει 5-6 μεγαλόσχημοι στη φυλακή θα προσέχατε όλοι. Αλλά γνωρίζετε πως ότι και να κάνετε καλύπτεστε από τους νόμους που εσείς ψηφίσατε. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας νεαρός πρωθυπουργός και αν θέλει να μείνει στην πολιτική σκηνή, πρέπει να πάψει να κρύβετε πίσω από το δάκτυλό του. Πρώτον, πρέπει να βγει καθαρός από αυτή την περιπέτεια που τον οδήγησε το «πουλέν» του, ο Βαρουφάκης. Αυτός τον διόρισε, αυτός τον ανέδειξε σε «δράκο». Πρέπει να πει την αλήθεια, όχι τη δική του αλήθεια. ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Περισσότερα απ’ όσα είπε στην εφημερίδα Guardian. Και θα το εκτιμήσει ο λαός. Θέλουν οι πολίτες να γνωρίζουν. Το ότι συζητούσε εναλλακτικές προτάσεις, ακόμα και φρικτές, όπως αυτές του υπουργού του των Οικονομικών, δεν είναι έγκλημα. Μία τεράστια βλακεία ήταν και οι βλακείες δεν έχουν ποινικοποιηθεί ακόμα. Και δεύτερον, στη συνέχεια πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά και πραγματικά με τη διαφθορά των πολιτικών, και όσων άλλων έχουν σχέση με την πολιτική. Όχι στη βάση οι «δικοί μας» και οι «δικοί τους». Όλοι στη σέντρα, αν θέλει να μείνει στην ιστορία και να έχει πιθανότητες να τον προτιμήσει ξανά ο λαός… Όλα τα άλλα είναι μασκαραλίκια. Η χώρα βρέθηκε στον γκρεμό λόγω αυτής της διαφθοράς, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα πατάξει. Αφού η χώρα παραμένει στα Μνημόνια και επί πρωθυπουργίας σου, διότι την είχαν «δέσει» πολύ καλά τον Μάιο του 2010, βοήθησε τουλάχιστον, τα δύο χρόνια που απέμειναν, να τιμωρηθούν έστω και μερικοί από αυτούς που πόνεσαν το λαό. Το Μνημόνιο είναι μία χαμένη υπόθεση. Με τα μυαλά που κουβαλάμε όλοι μας, θα ταλαιπωρεί τις ζωές μας για πολλά χρόνια. Αλλά, Αλέξη, ξεκαθάρισε την υπόθεση του Βαρουφάκη γρήγορα, πέστα όλα, και αυτά που δεν αποκάλυψε και υπάρχουν στις κασέτες, όπως απειλεί, και κυνήγησε τη διαφθορά, πριν κυριαρχήσει και τους δικούς σου. Διότι, η διαφθορά για τους πολιτικούς είναι όπως το μέλι, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουν ότι δεν θα τιμωρηθούν ποτέ… ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η γειτονιά μας καίγεται, διότι οι πλείστοι ηγέτες κυριαρχούνται από ένα αρρωστημένο ισλαμο-εθνικισμό. Από την Αλβανία μέχρι την Τουρκία. Στα Βαλκάνια ρίζωσε το εξτρεμιστικό Ισλάμ. Δύο παραδείγματα είναι το Κοσσυφοπέδιο και η Βοσνία. Στο Κοσσυφοπέδιο είναι ασυγκράτητοι οι εξτρεμιστές. Η Μέση Ανατολή ταλαιπωρείται από πολέμους. Και ο Περσικός Κόλπος βράζει. Στην Ελλάδα βράζουμε στο ζουμί μας και ζούμε στον μικρόκοσμό μας. Το ζητούμενο είναι πάντα η εξουσία, όχι τι συμφέρει στην Ελλάδα. Έχετε σκεφθεί ποτέ πως θα αντιδρούσε το σύστημα του κομματικού σωλήνα εάν ο Ταγίπ Ερντογάν, στην τρέλα του, μας προκαλούσε στρατιωτικά; Κυριαρχημένοι από τα άγρια Μνημόνια, και με πολιτικούς που τρέφουν μίσος για τους αντιπάλους τους, έχει την παραμικρή δυνατότητα η Ελλάδα να αμυνθεί; Κάθε απάντηση δεκτή…
Πηγή:
==============================
Γράφει ο Γιώργος Πετράκης Όπως γίνεται συνήθως η έκδοση ενός βιβλίου και μάλιστα βιβλίου ντοκουμέντου για μια εξαιρετικά κρίσιμη φάση της πολύ πρόσφατης ιστορίας της χώρας κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια συζήτηση για την σοβαρότητα ή μη του προσώπου του συγγραφέα, Γιάνη Βαρουφάκη. Η αντιπολίτευση από την αρχή του 2015, από την πρώτη στιγμή στηλίτευσε τα καραγκιοζιλίκια του Γιάνη που δεν εξαντλούνταν φυσικά στα λουλουδάτα πουκάμισα, τα δερμάτινα ημιπαλτά και τις εκκεντρικές εμφανίσεις, την αρρωστημένη αλαζονεία, τις τρελές θεωρίες και τον αντιαισθητικό ναρκισισμό. Όμως είναι θλιβερή η προσπάθεια σήμερα των πρώην συντρόφων και συνοδοιπόρων του να ακυρώσουν τα όσα υποστηρίζει στο βιβλίο του, γελοιοποιώντας τον. Οι ίδιοι που με γραπτά τους (που μένουν), υποστήριζαν τον Γιάνη με κάθε τρόπο από τις επιθέσεις του “κατεστημένου” της Δεξιάς, των «συμφερόντων, των υπερκόσμιων δυνάμεων κλπ. Ετσι πλέον τίθενται δυο κορυφαία ζητήματα: Πρώτο: Ποιος έβαλε τον Γιάννη να παίζει με τις τύχες της Ελλάδας το 2015. Και δεύτερο και πιο σημαντικό: εάν τα σχέδια του Γιάννη και του Λαφαζάνη ,δεν τα είχε αποδεχθεί ο πρωθυπουργός ,τότε με ποιο σχέδιο σκόπευε να σκίσει τα Μνημονια; Είναι προφανες ότι την ευθύνη για την επιλογή του προσώπου που πρωταγωνίστησε στην τραγωδία του Α΄ Εξάμηνου του 2015, την είχε αποκλειστικά ένα πρόσωπο. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας που τον επέλεξε και τον στήριξε. Οι αποφάσεις εξάλλου ηταν συλλογικές, ο κ. Βαρουφάκης έκανε το καλύτερο που μπορούσε να κάνει στις 20 Φεβρουαρίου 2015 όταν το Eurogroup εδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για μια αθόρυβη κολοτουμπα, την οποία απέρριψε ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του. Από κει και πέρα οι κινήσεις όλες έγιναν εν γνώση και με σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου. Ο κ. Βαρουφάκης λέει κάτι απλό: όταν πείσθηκαν όλοι ότι όσες φορές και να φταρνισθεί ο κ. Τσίπρας δεν θα πουντιάσει ποτέ η κ. Μέρκελ και οι αγορές, και ότι τελικά υπήρχαν παραπάνω από μια στο εκατομμύριο πιθανότητες να του πει η κ. Μέρκελ «Όχι», έπρεπε κάτι να κάνουν… Είτε υπήρχε το Σχέδιο Λαφαζάνη (ρούβλια, πετρέλαιο εκ Βενεζουέλας και ντου στο Νομισματοκοπείο) είτε υπήρχε το Σχέδιο Βαρουφάκη (ντου στα αποθεματικά της ΤτΕ, ATM’s και πληρωμή με χαρτάκια IOU). ‘Η τελικά δεν υπήρχε κανένα απολύτως σχέδιο, έγινε ρεσάλτο στην εξουσία και τελικά οργανώθηκε με τον χειρότερο τρόπο η παράδοση στο μοναδικό σχέδιο που υπήρχε, αυτό του Σόιμπλε (Γ΄ Μνημόνιο μέσα από κλεισιμο Τράπεζων, capital controls και χωρίς κούρεμα του χρέους).. Ποια ηταν η διαφορά με τα δυο προηγούμενα; Ότι εξασφάλιζαν με την κολοτουμπα, και τα καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος, την παραμονή τους στην Εξουσία. Ελέω Σόιμπλε. Αν έχετε αντιληφθεί την ύπαρξη κάποιου άλλου Σχεδίου που είχε η κυβέρνηση και υλοποιούσε το Α΄ Εξάμηνο του 2015, ευχαρίστως να το κουβεντιάσουμε! Ακούω με ενδιαφέρον το επιχείρημα ότι ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που υπερασπίσθηκε την παραμονή στην ευρωζώνη και δεν ασχολήθηκε με τέτοια Σχέδια. Ξέχασαν, τις δηλώσεις περί «εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης», την άρνηση δέσμευσης στο «πάση θυσία ευρώ», τα δυο ταξίδια στην Ρωσια απ’ όπου ο Παναγιωτης θα έφερνε τα 5 δις.. Λέει ο Φιλης ότι η κυβέρνηση ηταν υπερ της παραμονής στην Ευρωζώνη, απλώς μπορεί να είχαμε …παράλληλο νόμισμα… Πολύ εξυπνο αυτό. Το ειχε προτείνει και ο Σόιμπλε, με την διαφορά ότι προέβλεπε «διάλειμμα» από την συμμέτοχη της χώρας στην Ευρωζώνη… Όσο για τις προθέσεις του πρωθυπουργού έναντι της Ευρώπης, αποκαλύφθηκαν, καθως ο ίδιος οδήγησε την χώρα στην κόψη του ξυραφιού με το δημοψήφισμα, το οποίο τον τρόμαξε γιατί ήξερε ότι η αποδοχή του αποτελέσματος θα οδηγούσε σε δραματικές καταστάσεις και οδυνηρό τέλος την ομάδα που θα το υλοποιούσε… Και έτσι προτίμησε την θλιβερή τούμπα, την παράδοση της χώρας στους δανειστές, όχι για να μεινει η Ελλαδα στην Ευρωζώνη, αυτό αν ηθελε θα το ειχε επιδιώξει από τις 20 Φεβρουαρίου του 2015. Αλλα για να παραμείνει στην εξουσία… Και πλέον με τον Βαρουφάκη να υπόσχεται και να απειλεί με ηχητικά ντοκουμέντα ας είναι προσεκτικοί όταν αποκηρύσσουν τα Σχέδια του, γιατί η απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος και του Συντάγματος δεν είναι ένα απλό αδίκημα… Όσο για το πόσο θα πουλήσει το «βίπερ» του, θα πρέπει να εύχονται να ξεπουλήσει, γιατί θα μπορούν κάλλιστα να διεκδικήσουν τα ποσοστά τους, αφού μαζί το έγραψαν…
Πηγή:
Ενήλικοι στο δωμάτιο: ένα μικρό και όσο γίνεται ψύχραιμο σκιαγράφημα του Γιάνη Βαρουφάκη Πηγή: www.lifo.gr
Ενήλικοι στο δωμάτιο: ένα μικρό και όσο γίνεται ψύχραιμο σκιαγράφημα του Γιάνη Βαρουφάκη Μετά τις πρώτες αντιδράσεις που προκάλεσαν οι αναδημοσιεύσεις αποσπασμάτων του υπό έκδοση βιβλίου του, μία ειλικρινής και αντικειμενική αποτίμηση της αμφιλεγόμενης περσόνας που ακόμη προκαλεί συζητήσεις και σχόλια 25.7.2017 | 12:16 Το ότι θεωρείται από τους κορυφαίους παγκοσμίως σύγχρονους οικονομολόγους δεν προεξοφλούσε ότι θα γινόταν ένας επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών. Ο ίδιος εξάλλου αμφισβητούσε και σάρκαζε την επιστήμη του ήδη από τον καιρό του Παγκόσμιου Μινώταυρου.
Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΟι πρώτες αναδημοσιεύσεις αποσπασμάτων από το υπό έκδοση και στα ελληνικά νέο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη Adults in the Room (Ανίκητοι Ηττημένοι θα είναι ο εδώ τίτλος) όπου ο πρώην υπουργός Οικονομικών περιγράφει για άλλη μια φορά από τη δική του σκοπιά τόσο τις «επικές» διαπραγματεύσεις του ίδιου και της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα με τους εταίρους (α' εξάμηνο 2015) όσο και τον αντίκτυπό τους στο ενδοκυβερνητικό στρατόπεδο ξεσήκωσαν, όπως είναι αναμενόμενο, σωρεία αντιδράσεων. Δεν έχω διαβάσει ακόμα το πρωτότυπο και δεν έχω καν τις οικονομικές γνώσεις ώστε να «αποφανθώ» περί του πόσο έστεκε η ιδέα του για μια ρήξη με την Ευρωζώνη που όμως δεν θα ήταν ακριβώς ρήξη - δημιουργική ασάφεια γαρ - με ταυτόχρονη εφαρμογή στο εσωτερικό ενός παράλληλου συστήματος πληρωμών (IOU). Ούτε μπορώ να πω αν όσα συμφώνησαν κουτσά-στραβά κυβέρνηση και εταίροι προκειμένου να κλείσει η τελευταία αξιολόγηση είναι άλλη μια τρύπα στο νερό ενόψει ενός αναπόφευκτου Grexit, όπως επιμένει να υποστηρίζει. Θα επιχειρήσω οπότε ένα σύντομο σκιαγράφημα της περίπτωσης Βαρουφάκη που στοίχημα ότι θα μας απασχολεί πολλά ακόμα χρόνια. • Είναι άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής, σαγηνευτικός, με μεγάλο επικοινωνιακό χάρισμα και μια προσωπικότητα τόσο υπερπληθωρική ώστε συχνά να μην ξέρει κι ο ίδιος πώς να τη χειριστεί. Από όπου και να τον πιάσεις, υπερέχει σαφώς των περισσότερων επικριτών του, ειδικά των εγχώριων, γι΄αυτό και πολλοί μπλέκουν την κριτική με το κόμπλεξ που νιώθουν ενγένει απέναντι σε ανθρώπους που υπερβαίνουν φύσει και θέσει τα ειωθότα. Επιπλέον δεν είχε, ούτε έχει καμία ιδιαίτερη ανάγκη είτε οικονομική είτε προσωπικής καταξίωσης αφού είχε κάνει όνομα πολύ πριν μπει στην πολιτική – απλώς τώρα είναι ΚΑΙ διάσημος. Ό,τι και να του καταλογίσεις, πάντως, ούτε λαμόγιο, ούτε λιγούρη, ούτε εξωνημένο μπορείς να τον πεις κι αυτό χαλούσε ακόμα περισσότερο την «πιάτσα». Οι ίδιες οι διαγνώσεις του ήταν και παραμένουν σε μεγάλο βαθμό απόλυτα σωστές, η προτεινόμενη θεραπεία αμφισβητείται. Ταυτόχρονα, βέβαια, είναι τρομερά νάρκισσος, φλύαρος, φανφαρόνος και «Κατίνα» αρσενική αφού φτύνει ακόμα κι εκεί που έπινε κάποτε νερό, κάτι που δεν συμβιβάζεται με το όλο «υπεράνω» του image. Φλερτάρει, αντίθετα, με την οίηση και την ύβρη. • Είναι όμως επίσης γεγονός ότι άμα μπλέξεις με άλλες «Κατίνες» δεν ξεμπερδεύεις επιστρατεύοντας μόνο την υψηλή διανόηση κι ο λόγος που κατέγραφε κρυφά, καθώς λέει, τα πάντα όλα, είτε σε συναντήσεις με αξιωματούχους της ΕΕ είτε με εγχώριους, ήταν για να μην τον «κρεμάσουν» στην πρώτη στραβή. Το αν, τώρα, είναι επίσης μέγας ψευδολόγος είναι ακόμα δύσκολο να αποδειχθεί, όμως ένα πρόσωπο που φάσκει και αντιφάσκει ακόμα και για τα ίδια τα κατά καιρούς λεγόμενά του δεν διαθέτει δα και το εχέγγυο της ειλικρίνειας. Όχι απαραίτητα γιατί έχει κάτι ένοχο να κρύψει αλλά επειδή το πρώτο μέλημα ενός «ορκισμένου» νάρκισσου είναι η ατσαλάκωτη δημόσια εικόνα του. Το κατά πόσο, τώρα, ευθύνεται για τα capital controls και την απώλεια 100 δισ. Ευρώ ο Γιάνης προσωπικά, η κυβέρνηση συνολικά, οι «μοχθηροί» εταίροι ή όλοι μαζί, δεν θα αργήσει να το κρίνει η ιστορία, σημασία έχει όμως ότι τα όποια σπασμένα τα πλήρωσαν και τα πληρώνουν πάλι οι γνωστοί-άγνωστοι, δηλαδή οι μη προνομιούχοι. • Δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ πολιτικός, μήτε μπαίνει εύκολα σε καλούπια – έχει κατηγορηθεί από αριστεριστής «του σαλονιού» μέχρι ακραίος νεοφιλελεύθερος in disguise. Ακόμα και το «διεθνιστικών προδιαγραφών» Diem25 που ίδρυσε πέρσι, θυμίζει περισσότερο εκλαϊκευμένο (και μάλλον ευκαιριακό) «κίνημα αρίστων» παρά μια ακόμα συμβατική πολιτική κίνηση. Το ότι θεωρείται από τους κορυφαίους παγκοσμίως σύγχρονους οικονομολόγους δεν προεξοφλούσε ότι θα γινόταν ένας επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών. Ο ίδιος εξάλλου αμφισβητούσε και σάρκαζε την επιστήμη του ήδη από τον καιρό του Παγκόσμιου Μινώταυρου. • «Αιχμή του δόρατος» της πρώτης κυβέρνησης Σύριζα όσο αφορούσε τις διαπραγματεύσεις και την οικονομική της πολιτική, σαφώς πιο ταλαντούχος, γνώστης και προικισμένος από τα περισσότερα στελέχη της, έφερε αναμφίβολα έναν φρέσκο, αυθάδικο, εικονοκλαστικό αέρα σε μια γερασμένη, μίζερη, αρτηριοσκληρωτική ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Και μόνο η καταλυτική παρουσία του στα Eurogroup ξεφλούδιζε την αυθαιρεσία, την υποκρισία και τη σπουδαιοφάνεια των πολιτικών-ανδρείκελων του γερμανοκίνητου Διευθυντηρίου που ορίζει τις τύχες της σημερινής ΕΕ, του τραπεζιτικού κατεστημένου και του ΔΝΤ. Ήταν η πρώτη φορά που ο «βασιλιάς» τσιτσιδωνόταν τόσο στα μάτια των «υπηκόων» του, που φανερωνόταν δηλαδή ότι τις πραγματικά σοβαρές αποφάσεις τις παίρνουν μη εκλεγμένοι αξιωματούχοι σε μυστικοσυμβούλια όπου δεν κρατιούνται μήτε πρακτικά, που αποδεικνυόταν ότι η ελληνική κρίση παρά τις πολλές της ιδιαιτερότητες ήταν σύμπτωμα μιας γενικότερης Ευρωκρίσης, όχι μόνο οικονομικής αλλά επίσης αξιών, αρχών και προτεραιοτήτων. Γι΄αυτό και ο «μαυροντυμένος καραφλός με τη χιλιάρα» που θύμιζε περισσότερο ρόκερ παρά έναν ακόμα ασπόνδυλο πολιτικό έγινε αρχικά τόσο ενθουσιωδώς δεκτός από μεγάλο μέρος όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Την «μαγκιά» την πουλάς και πιάνει τόπο όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και τις εναλλακτικές σε περίπτωση ρήξης επιλογές σου και, καταπώς φαίνεται, με Βαρουφάκη ή χωρίς, κανένα σοβαρό, στοιχειωδώς αξιόπιστο "plan Β" δεν υφίστατο ως πράγματι όφειλε, ούτε καν από τους θορυβωδώς αποχωρήσαντες Λαφαζάνη και Σία. • Όμως: Την «μαγκιά» την πουλάς και πιάνει τόπο όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και τις εναλλακτικές σε περίπτωση ρήξης επιλογές σου (τις δικές σου, της κυβέρνησης με την οποία εκλέχθηκες, του λαού που αντιπροσωπεύει) και, καταπώς φαίνεται, με Βαρουφάκη ή χωρίς, κανένα σοβαρό, στοιχειωδώς αξιόπιστο "plan Β" δεν υφίστατο ως πράγματι όφειλε, ούτε καν από τους θορυβωδώς αποχωρήσαντες Λαφαζάνη και Σία. Ποντάρανε περισσότερο σε έναν αυτοσχεδιαστικό βολονταρισμό με παρελκυστικές κλεφτοπολεμικές τακτικές, που σύντομα έγιναν στάχτη στα μάτια ενόψει ενός συμβιβασμού που ήταν πια όχι μόνο αναπόφευκτος αλλά και πάση θυσία επιθυμητός. Το κυριότερο, δεν υπήρχε καν το αποφασισμένο, μαζικό εκείνο «ιστορικό υποκείμενο» που πρόθυμα θα συστρατευόταν στον νυν υπέρ πάντων αγώνα. Υπήρχε βέβαια πολλή αμφισβήτηση, οργή, ελπίδα κι αυτά ακριβώς αναδείξανε τον «περιθωριακό» Σύριζα του 3-4% σε κυβερνών κόμμα. Ακόμα κι εκείνο το πελώριο «Όχι» του δημοψηφίσματος του Σεπτεμβρίου του '15, ήταν μεν «ηρωϊκό» υπό τις συνθήκες που επιτεύχθηκε, είναι όμως πολύ αμφίβολο αν οι περισσότεροι από εκείνους που το στήριξαν τότε ήταν στ' αλήθεια έτοιμοι να επωμιστούν τις σοβαρές του συνέπειες. Αυτό ήταν μια από τις πραγματικότητες που συνειδητοποίησε έστω αργά ο Τσίπρας αναλογιζόμενος το... Γουδί, αν πιστέψουμε τον Γιάνη. Σε τέτοια διλήμματα, μένει πάντα να αιωρείται ένα «κι αν όλα είχαν γίνει αλλιώς;», όμως η ιστορία δεν γράφεται στην Υποθετική φωνή. • Ούτε όμως η Τρόικα και οι εκπρόσωποί της φέρθηκαν ακριβώς σαν «ενήλικες στο δωμάτιο» - αυτοσχεδίαζαν, αντίθετα, σαν κακομαθημένα ανήλικα με απόλυτη, ωστόσο, επίγνωση των συμφερόντων τους αφού βέβαια σπεύσανε καταρχήν, αδιαφορώντας για κάθε παράπλευρο κόστος, να διασώσουν τις (γερμανογαλλικές κατά βάση) Ευρωτράπεζες επιβάλλοντας στην Ελλάδα τα πιο εξωφρενικά μνημονιακά προγράμματα, την αποτυχία των οποίων έχουν ομολογήσει και οι ίδιοι. 25.7.2017 Βαρουφάκης προς Τσίπρα: Ζήτα συγγνώμη σε Σαμαρά-Στουρνάρα ή σταμάτα τους πανηγυρισμούς • Το κατά πόσο, τώρα, ευθύνεται για τα capital controls και την απώλεια 100 δισ. Ευρώ (υπολογισμός που πάντως στηρίζεται στην υπόθεση ότι ο Σαμαράς θα έπιανε τους στόχους του πρώτου μνημονίου) ο Γιάνης προσωπικά, η κυβέρνηση συνολικά, οι «μοχθηροί» εταίροι ή όλοι μαζί, δεν θα αργήσει να το κρίνει η ιστορία, σημασία έχει όμως ότι τα όποια σπασμένα τα πλήρωσαν και τα πληρώνουν πάλι οι γνωστοί-άγνωστοι, δηλαδή οι μη προνομιούχοι. Ναι, να περάσει από εξεταστική αν τα στοιχεία επιβάλουν κάτι τέτοιο, σύμφωνοι, ας στηθεί όμως παράλληλα μια άλλη για όλους αυτούς που αφού φτάσανε μια ολόκληρη χώρα στο χείλος της απόλυτης πολιτειακής, οικονομικής και ηθικής απαξίωσης, ζητάνε τώρα και τα ρέστα. Είναι οι ίδιοι που ενώ μέχρι πρότινος «βγάζανε σπυριά» με τον Βαρουφάκη, υιοθετούν τώρα ενθουσιωδώς τις φερόμενες ως αποκαλύψεις του. • Την μέχρι τώρα ένοχη κυβερνητική «σιωπή» για τις αποκαλύψεις του πρώην υπουργού Οικονομικών – το οποίο, υπόψη, κανείς ως τώρα δεν έχει τολμήσει να διαψεύσει ευθέως - έσπασε εντέλει ο πρωθυπουργός. Οι αναφορές του για τις «λάθος επιλογές προσώπων» στην πρώτη περίοδο της διακυβέρνησής του, για το «αδύναμο κι αναποτελεσματικό» σχέδιο Βαρουφάκη, για το «επίπονο φάρμακο» (κάποιοι άλλοι το λέγανε «γύψο») του συμβιβασμού και της λιτότητας σαν μόνη επιλογή του «ασθενούς» είναι ουσιαστικά η πρώτη τόσο ξεκάθαρη ομολογία της χρεωκοπίας του βασικού αφηγήματος που τον έφερε στην εξουσία και προσαρμογής σε έναν «πραγματισμό» που πριν από δύο μόλις χρόνια θα ισοδυναμούσε με προδοσία. • Ο ίδιος ο Γιάνης Βαρουφάκης κάθε άλλο βέβαια παρά μη προνομιούχος είναι. Αξιοποίησε, απεναντίας, όλη την εμπειρία αλλά και τη δημοσιότητα που αποκόμισε τα τελευταία δύο χρόνια προς ίδιαν δόξαν. Κάθε τρεις και λίγο τον προσκαλούν να μιλήσει σε πανεπιστήμια, συνέδρια, ημερίδες κ.λπ. εκδηλώσεις ανά τον κόσμο και τον χρυσοπληρώνουν, κάτι που προφανώς δεν θα συνέβαινε αν ήταν πράγματι «φελλός». Τα βιβλία του πουλάνε καλά και κάθε του δημόσια εμφάνιση εξακολουθεί να γίνεται viral. Όσο πάντως κι αν ψεύδεται, ενδεχομένως, στα λεγόμενά του, είναι σίγουρα ειλικρινής σε αυτό που είπε προχτές όλο νόημα: «Εάν δεν διανοηθείς τη ρήξη, δεν πας για πόλεμο... Το λάθος ήταν ότι αυτοί που έλεγαν ότι δεν φοβόμαστε τη ρήξη, δεν το εννοούσαν!». Γι΄αυτό άλλωστε – και επειδή οι υπόλοιποι ομόλογοί του στα Eurogroup δεν άντεχαν άλλο να τους φρικάρει - τον «παραίτησε» ο Τσίπρας αντικαθιστώντας τον με τον Ευκλείδη που μέχρι τότε άλλαζε νερό στον Γιάνη. Είναι να αμφιβάλλει κανείς, βέβαια, πόσο πραγματικά εννοούσε τη ρήξη κι ο ίδιος όντας πιστός στο Ευρώ και την ανάγκη εξόφλησης των δανειακών υποχρεώσεων. Έχει όμως δίκιο στο ότι ακόμα και στην μπλόφα πρέπει να κυριολεκτείς, αλλιώς μην τη μεταχειρίζεσαι καθόλου. • Οι «απέναντι», φυσικά, όντας παλιές καραβάνες και ιδιοκτήτες όχι μόνο του καζανιού αλλά και της κουτάλας, σιγά μη μασάγανε με όλο αυτό το σόου, πόσο μάλλον που πονηρεύτηκαν ότι οι δικοί μας παίζανε μπάλα με κάτι «τσικό» που και με τον Μέσι να τα ενισχύσεις, η ήττα από μια έμπειρη επαγγελματική ομάδα είναι προδιαγεγραμμένη. Ούτε καν το σκορ δεν μπορείς να διαπραγματευτείς. Adults in the room, πού πας ρε Καραμήτρο; • Είναι προφανώς αδύνατο έτσι κι αλλιώς να χωρέσεις δύο πόδια σε ένα παπούτσι, και να παραμείνεις δηλαδή στην Ευρωζώνη και να το κάνεις με τους δικούς σου όρους όπως πίστευε κι ο ίδιος – και ακόμα το πιστεύει - ότι μπορούσε να γίνει. Ή μήπως όχι; Δυόμιση σχεδόν χρόνια μετά τον Φεβρουάριο του '15, οι διακηρύξεις για μια δημοκρατικότερη, πιο ισότιμη, κοινωνικά πιο ευαίσθητη ΕΕ, απαλλαγμένη από το βραχνά του αυταρχισμού των ισχυρότερων μελών, του νεοφιλελεύθερου δόγματος της εξοντωτικής λιτότητας των πολλών προς όφελος των λίγων και ισχυρών και του ανατροφοδοτούμενου χρέους per se είναι σήμερα ένα διάχυτο αίτημα που άλλοτε παίρνει αριστερόστροφη χροιά (Ισπανία, Ελλάδα), άλλοτε πάλι δεξιόστροφη (Γαλλία, Αυστρία), με το Brexit να επιβεβαιώνει την ανάγκη αναδιαμόρφωσης της ΕΕ – η ενδεχόμενη κατάργησή της και «η ζωή μετά» είναι θέμα για ένα άλλο άρθρο. Αυτό βέβαια θα απαιτούσε να ανατραπεί αντάμα ο ίδιος ο σύγχρονος καπιταλισμός της αρπαχτής υπέρ ενός «άλλου κόσμου που είναι εφικτός» αλλά μέχρι τότε έχουμε δρόμο φοβάμαι. • Γεγονός είναι επίσης, όμως, πως της κοντής ψωλής δεν της φταίνε μόνο οι τρίχες, όσο μακριές ή πυκνές. Όσο κακοί, ψυχροί κι ανάποδοι κι αν είναι οι «ξένοι» (που, πάντως, σε πολλές περιπτώσεις στη νεότερη ιστορία μας επενέβησαν σωτήρια, έστω για το δικό τους συμφέρον καταρχήν), αν δεν βρίσκανε, δεν θα κάνανε κι από ευρήματα, θησαυρός. Ήμασταν ο πιο αδύναμος κρίκος ακριβώς γιατί οικοδομήσαμε μεταπολιτευτικά το πιο φαύλο, αναξιόπιστο και προβληματικό από κάθε σχεδόν άποψη κράτος-μέλος της ΕΕ και σε αυτό την πρώτιστη ευθύνη έχουμε εμείς οι ίδιοι που κι αν δεν τα «φάγαμε μαζί» αδιαφορήσαμε, ανεχτήκαμε κ.λπ. Όχι όλοι μας, φυσικά, ούτε στον ίδιο βαθμό αλλά σε ποσοστά απογοητευτικά, αν μη τι άλλο. Η μεγαλύτερη ευθύνη τελικά του «πρώιμου» (αλλά και του τωρινού) Σύριζα και του Γιάνη μαζί είναι αυτή ακριβώς: ότι εστίασαν σε έναν εξωτερικό εχθρό με εγχώριους, βεβαίως, «συμμάχους» που τον παρουσίαζαν πανίσχυρο και ταυτόχρονα «χάρτινη τίγρη», δίχως να δώσουν έμφαση στην ανάγκη αυτοκριτικής, υπευθυνότητας, στις πραγματικές λύσεις για πραγματικούς ανθρώπους. • Αμφισβητεί, εννοείται, και το πρόσφατο success story της κυβέρνησης. Βγαίνοντας, λέει, στις αγορές για να ξαναδανειστούμε όντας ήδη υπερχρεωμένοι, κάνουμε μια τρύπα στο νερό εκτός και το επιτόκιο είναι αρνητικό. Δεν ξέρω πόσο στέκει ο ισχυρισμός, οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν τουλάχιστον οι περισσότεροι βελτιωμένοι (είθε βέβαια να ευημερούσαν μαζί με τους αριθμούς και οι άνθρωποι), είναι όμως ευνόητο ότι θα στεκόταν επικριτικά απέναντι σε μια πολιτική που δεν περιλαμβάνει τον ίδιο ή τις ιδέες του. Εξάλλου το΄πε κι ο ίδιος ο Τσίπρας ότι κρίση μπορεί ανά πάσα στιγμή να επιστρέψει δριμύτερη κι άντε τότε βρες φόβο να φυλάει τα έρημα. Γενικά μιλώντας, είναι μάλλον νωρίς για μια ψύχραιμη, αντικειμενική ιστορική αποτίμηση των Βαρουφάκειων έργων και των ημερών. Αλλά και των αντίστοιχων των μεγάλων του αντιπάλων Σόιμπλε κ.λπ. που επίσης άρχισαν να «κελαηδάνε» τελευταία παραθέτοντας τις δικές τους ερμηνείες για το τι ακριβώς συνέβη το στοιχειωμένο εκείνο καλοκαίρι του '15. Το σίγουρο είναι ότι ακόμα κι αν δεν υπήρχε η ανατρεπτική, μεταμοντέρνα, εικονοκλαστική του προσέγγιση, ίσως έπρεπε να την είχαμε εφεύρει. Μόνο που θα επιβαλλόταν να μπει σε πιο στέρεες, πιο αξιόπιστες, πιο βάσεις. 16.7.2017 Bαρουφάκης: Μου πρότειναν να γίνω υπουργός μόλις τους παρουσίασα το παράλληλο πρόγραμμα πληρωμών Πηγή: www.lifo.gr
====================
"Πολεμος" δηλώσεων Τσίπρα - Βαρουφάκη για το δραματικό 2015
Θύελλα αντιδράσεων έχει ξεσπάσει με αφορμή το νέο βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, σχετικά με τα εναλλακτικά σενάρια που φέρεται να εξέταζε το κυβερνητικό επιτελείο, το καλοκαίρι του 2015, για το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian», έδωσε απάντηση στα όσα ισχυρίζεται ο πρώην υπουργός Οικονομικών.
Κάνοντας απολογισμό της διακυβέρνησής του ο κ. Τσίπρας είπε: «Όταν ήρθα σε αυτό το γραφείο, δεν είχα καμία εμπειρία ή αίσθηση πόσο μεγάλες θα ήταν οι καθημερινές δυσκολίες. Νομίζω ότι, τώρα, έχω μια πολύ διαφορετική εικόνα από αυτή που είχα αρχικά».
O κ. Τσίπρας, με διάθεση αυτοκριτικής παραδέχθηκε ότι έκανε λάθη και μάλιστα μεγάλα λάθη.
«Έκανα λάθη, μεγάλα λάθη» τόνισε, προσθέτοντας πως το μεγαλύτερο λάθος του μπορεί να ήταν «η επιλογή ανθρώπων για θέσεις-κλειδιά». Η εφημερίδα σημειώνει πως αυτή η φράση του αποτελεί ευθεία αναφορά στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, του οποίου το σχέδιο ο Πρωθυπουργός χαρακτηρίζει «τόσο ασαφές που δεν αξίζει καν να συζητάμε γι' αυτό».
«Ο Γιάνης προσπαθεί να γράψει ιστορία με διαφορετικό τρόπο» ανέφερε ο κ. Τσίπρας, σημειώνοντας πως το σχέδιο Β που παρουσίαζε ήταν «απλά αδύναμο και αναποτελεσματικό».
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε επίσης ότι για τον Γιάνη Βαρουφάκη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «ήταν το alter ego του. «Τον αγαπούσε. Τον σεβόταν πάρα πολύ και τον σέβεται ακόμα», επισήμανε.
Στη συνέντευξη του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στον Guardian, απάντησε με επιστολή του προς τη βρετανική εφημερίδα, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.
Αναλυτικά η επιστολή του:
"Σε συνέντευξη του στον Guardian, ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έχοντας παραδεχθεί ότι έκανε «μεγάλα λάθη», ρωτήθηκε αν το να με διορίσει πρώτο του υπουργό Οικονομικών ήταν ένα από αυτά. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο ο Τσίπρας είπε ότι: «Ο Βαρουφάκης… ήταν η σωστή επιλογή για την αρχική στρατηγική "πολιτικής σύγκρουσης", αλλά απορρίπτει το σχέδιο που παρουσίασε αν η Ελλάδα χρειαστεί να κάνει τη δραματική μετάβαση σε ένα νέο νόμισμα ως «τόσο ασαφές, που δεν άξιζε να το συζητάμε».
Με δεδομένο ότι παρουσίασα τα σχέδια μου στον κ.Τσίπρα για την αποτροπή της επιθετικότητας της τρόικας και για απάντηση σε ένα πιθανό αδιέξοδο (και κάθε κίνηση από την τρόικα να εκδιώξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη) πριν κερδίσουμε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 και επιλέχθηκε από αυτόν ως υπουργός Οικονομικών (θα υπέθετε κανείς) με βάση την αξία τους, η απάντηση του αντικατοπτρίζει μία βαθιά ασυνέπεια.
Είτε ήμουν η σωστή επιλογή για να ηγηθώ της «σύγκρουσης» με την τρόικα των πιστωτών της Ελλάδα γιατί τα σχέδια μου ήταν πειστικά, είτε τα σχέδια μου δεν είτε πειστικά και επομένως, ήμουν η λάθος επιλογή για τη θέση του πρώτου του υπουργού Οικονομικών
Το επιχείρημα του κ.Τσίπρα ότι ήμουν και η σωστή επιλογή για την αρχική σύγκρουση και το ότι το σχέδιο Β μου ήταν τόσο αόριστο που δεν άξιζε το κόπο να μιλάμε καν γι αυτό είναι ανόητο, αλλά και διορατικό, διότι αποκαλύπτει την αδυναμία διατήρησης μιας ριζοσπαστικής κριτικής των προκατόχων του όσο υιοθετεί το δόγμα της TINA (Τhere is no alternative - Δεν υπάρχει εναλλακτική)
Καθώς η άποψη μου για τα γεγονότα του 2015 είναι καταγεγραμμένη (βλ. το τελευταίο βιβλίο μου «Ενήλικες στο Σωμάτιο») δεν επιθυμώ να προσθέσω κάτι εδώ γι αυτήν την περίοδο. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι το καθήκον να τερματιστεί η απερήμωση της Ελλάδας, η οποία προχωράει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς σύμφωνα με τους όρους του τρίτου μνημονίου, των νέων μη βιώσιμων δανείων και της αυθαίρετης, αυτοπεριοριζόμενης και αυτοκαταστροφικής οικονομικής ανάπτυξης.
Είναι η τακτική του «υποδειγματικού κρατουμένου» στους δανειστές μας ένα καλύτερο σχέδιο από αυτό που ο κ.Τσίπρας απέρριψε ως «αδύναμο και αναποτελεσματικό»; Αυτό είναι το ερώτημα
Γιάνης Βαρουφάκης
Αθήνα"
Λίγο αργότερα, σε συνέντευξή του στο διαδικτυακό ραδιόφωνο του The Press Project, ο κ. Βαρουφάκης, χαρακτήρισε ως ανοησία την έξοδο στις αγορές. Είπε μεταξύ άλλων: «Tα πράγματα είναι απλά: Όταν έχεις πτωχεύσει το πρόβλημα της χρεοκοπίας δεν επιλύεται μέσα από δάνεια. Αν προσπαθείς να ξεπεράσεις τη χρεοκοπία μέσα από δανεικά είσαι ανόητος. Το ποιος σε δανείζει δεν έχει καμία σημασία. Η όλη φιλολογία που αναπτύσσει η ελληνική κυβέρνηση στερείται νοήματος, εφόσον το ίδιο το ΔΝΤ έχει χαρακτηρίσει το ελληνικό χρέος σαν εξαιρετικά μη βιώσιμο. Οπότε, θα πανηγυρίζουμε που δανειζόμαστε από ιδιώτες και μάλιστα με υψηλό επιτόκιο;»
Για τον κ. Βαρουφάκη, μόνο ο δανεισμός με αρνητικό επιτόκιο έχει νόημα για την Ελλάδα. Δηλαδή, όπως είπε χαρακτηριστικά, «ας πούμε με επιτόκιο -15%, πάντως με αρνητικό πρόσημο, που σημαίνει ότι τα χρήματα που δίνονται, κουρεύονται την ίδια στιγμή που καταβάλλονται».
Ερωτηθείς για τον σάλο που έχει ξεσπάσει με αφορμή τις αποκαλύψεις στο νέο του βιβλίο, ο πρώην υπουργός Οικονομικών τόνισε μεταξύ άλλων «η έξαρση γύρω από τι λέει ο Βαρουφάκης παρατηρείται κοντά στην επέτειο του δημοψηφίσματος ώστε να δαιμονοποιηθεί αυτό το 62% του ελληνικού λαού που είπε 'όχι' στις απαιτήσεις των δανειστών». Και επιπλέον ότι το απώτερο ζητούμενο είναι «άρνηση αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους».
Ο κ. Βαρουφάκης είπε ότι ορθώς ο Αλέξης Τσίπρας καλλιεργούσε μια αισιοδοξία ότι στην μάχη με τους δανειστές η Ελλάδα θα νικήσει, διότι «έπρεπε να δώσει το μήνυμα ότι είμαστε όλοι ενωμένοι και δεν φοβόμαστε καμία απειλή. Εάν δεν διανοηθείς τη ρήξη, δεν πας για πόλεμο». «Το λάθος ήταν ότι αυτοί που έλεγαν ότι δεν φοβόμαστε τη ρήξη, δεν το εννοούσαν», ανέφερε αφήνοντας αιχμές για τον Πρωθυπουργό και το περιβάλλον του.
=======================
Αχός βαρύς ακούεται, πολλές μπαρούφες λένε…
Από την πρώτη στιγμή της τούμπας του Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα είχαμε πει αυτό που πολλοί υποψιάζονταν: Ότι στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το δημοψήφισμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να βγει το «ναι»! Γι αυτό έγινε ότι έγινε εκείνη την περίοδο: Οι τράπεζες έκλεισαν μια μέρα πριν πληρωθούν οι συντάξεις, τα ΜΜΕ είχαν λυσσάξει κάνοντας τη χειρότερη προπαγάνδα που έγινε ποτέ κοκ. Ακόμα και η αποχή ή λευκό συνέφερε τον Τσίπρα, αφού θα είχε άλλοθι να ξεπουλήσει τη χώρα.
Τελικά δεν του βγήκε το κόλπο. Ο θυμός νίκησε το φόβο κι ο κόσμος είπε υπερήφανα «ΟΧΙ στην υποτέλεια, στο Ευρώ, στα Μνημόνια». Από τότε ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και τα υπόλοιπα παράσιτα, προσπαθούν να μας κάνουν να μετανιώσουμε γι αυτή μας την επιλογή, ώστε να δεχτούμε την πολιτική τους. Στο πλαίσιο του δήθεν «μονόδρομου» ο Βαρουφάκης άρχισε τις κουταμάρες. Σκοπός είναι να τρομοκρατήσουν και να παραπλανήσουν τον κόσμο.
Όταν βγήκε το αποτέλεσμα κανένας προδότης, κανένα κάθαρμα, ακόμα και να ήθελε, δεν θα μπορούσε να κάνει πραξικόπημα, για να μείνουμε στο ευρώ. Η ερμηνεία της ΝΔ που ήταν «Ευρώ πάση θυσία» συγκέντρωσε μόλις το 38,69% των ψηφισάντων ή το 22,78% του συνόλου των ψηφοφόρων. Ο ίδιος ο Σαμαράς, που επέμενε στο «ναι» αντί για την αποχή, όπως του είχαν προτείνει κάποιοι από την ΕΕ και τη ΝΔ, είχε παραιτηθεί ντροπιασμένος, ενώ ο κόσμος πανηγύριζε το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ.
Αυτά λοιπόν που ακούονται σήμερα από δαύτους, σκοπό έχουν να δημιουργήσουν εντυπώσεις υπέρ του Ευρώ και της ΕΕ. Γιατί τώρα; Γιατί φοβούνται, τρέμουν! Απ’ ότι φαίνεται έχουμε αγανακτήσει τόσο πολύ που είμαστε έτοιμοι να διαολοστείλουμε τους τοκογλύφους, την ΕΕ και το νόμισμά της.
Σε αντίθεση με αυτά που λένε οι μαϊμούδες, τις οποίες αποκαλούν δημοσκοπήσεις, ο κόσμος είναι πιο ριζοσπαστικοποιημένος από ποτέ. Θέλει να τελειώσει η λεηλασία, το μαρτύριο του. Οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί, ότι Μνημόνιο και Ευρώ είναι απόλυτα συνδεμένα και αλληλένδετα. Εμείς τα είχαμε πει από την αρχή, από το 1ο Μνημόνιο. Είχαμε μάλιστα τονίσει πριν από τις εκλογές πως «ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να διαλέξει Ευρώ και Μνημόνιο ή έξοδος από την ΕΕ και σχίσιμο των Μνημονίων». Όλα αυτά λοιπόν που ακούγονται από τα πουλημένα ΜΜΕ για τους διαλόγους Τσίπρα - Βαρουφάκη είναι εκ του πονηρού.
Να πω ακόμη για τη ΝΔ ότι είναι κι αυτή στο κόλπο, αλυχτώντας για ειδικό δικαστήριο, για κάτι που μόνο συζητήθηκε αλλά δεν έγινε ποτέ! Όταν μάλιστα οι μπλε δοσίλογοι, τα λαμόγια της, αυτοί που μας χρεοκόπησαν και που μας εξοντώνουν καθημερινά μαζί με τους απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να έχουν ήδη καταδικαστεί από λαϊκό δικαστήριο, για όσα ΕΚΑΝΑΝ κι όχι για όσα συζήτησαν ή είχαν πρόθεση. Άλλωστε τις προθέσεις των δεξιών ανθρωποφάγων τις ξέρουμε καλά.
Τέλος δεν υπάρχει μόνο Ευρώ ή παράλληλο νόμισμα, όπως ύπουλα θέτουν το ψευτοδίλημμα οι μνημονιακοί απατεώνες. Το ΟΧΙ είναι σήμερα απαίτηση ακόμα περισσότερων, γίνεται μάλιστα ΟΧΙ στο Καπιταλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης και διαφθοράς, αφού η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, ενώ κάθε σκευωρία, κάθε ψέμα, δεν αντέχει δευτερόλεπτο τη σύγκριση με το τι συμβαίνει καθημερινά.
Όσο για την τιμωρία θα έρθει σύντομα για το ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τους υπόλοιπους πλιατσικολόγους…
=======================
Αχός βαρύς ακούεται, πολλές μπαρούφες λένε…
Από την πρώτη στιγμή της τούμπας του Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα είχαμε πει αυτό που πολλοί υποψιάζονταν: Ότι στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το δημοψήφισμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να βγει το «ναι»! Γι αυτό έγινε ότι έγινε εκείνη την περίοδο: Οι τράπεζες έκλεισαν μια μέρα πριν πληρωθούν οι συντάξεις, τα ΜΜΕ είχαν λυσσάξει κάνοντας τη χειρότερη προπαγάνδα που έγινε ποτέ κοκ. Ακόμα και η αποχή ή λευκό συνέφερε τον Τσίπρα, αφού θα είχε άλλοθι να ξεπουλήσει τη χώρα.
Τελικά δεν του βγήκε το κόλπο. Ο θυμός νίκησε το φόβο κι ο κόσμος είπε υπερήφανα «ΟΧΙ στην υποτέλεια, στο Ευρώ, στα Μνημόνια». Από τότε ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και τα υπόλοιπα παράσιτα, προσπαθούν να μας κάνουν να μετανιώσουμε γι αυτή μας την επιλογή, ώστε να δεχτούμε την πολιτική τους. Στο πλαίσιο του δήθεν «μονόδρομου» ο Βαρουφάκης άρχισε τις κουταμάρες. Σκοπός είναι να τρομοκρατήσουν και να παραπλανήσουν τον κόσμο.
Όταν βγήκε το αποτέλεσμα κανένας προδότης, κανένα κάθαρμα, ακόμα και να ήθελε, δεν θα μπορούσε να κάνει πραξικόπημα, για να μείνουμε στο ευρώ. Η ερμηνεία της ΝΔ που ήταν «Ευρώ πάση θυσία» συγκέντρωσε μόλις το 38,69% των ψηφισάντων ή το 22,78% του συνόλου των ψηφοφόρων. Ο ίδιος ο Σαμαράς, που επέμενε στο «ναι» αντί για την αποχή, όπως του είχαν προτείνει κάποιοι από την ΕΕ και τη ΝΔ, είχε παραιτηθεί ντροπιασμένος, ενώ ο κόσμος πανηγύριζε το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ.
- Ο μόνος που μπορούσε να κάνει πραξικόπημα, να αλλοιώσει τη θέληση του 61,31%, ήταν αυτός που τελικά έκανε την εκτροπή: Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας! Το κόλπο του ήταν να βγει «ναι» έστω οριακά, ώστε να κάνει αυτά που τελικά έκανε, να ψηφίσει το επόμενο Μνημόνιο, αλλά να έχει δικαιολογία «Εσείς το θελήσατε, εσείς ψηφίσατε ναι»! Όμως δεν υπολόγισε το πόσο αηδιασμένοι, πόσο αγανακτισμένοι είμαστε, με την αδικία των Μνημονίων. Δεν υπολόγισε πόσο μάτωσε ο κόσμος από τις πολιτικές τους.
Αυτά λοιπόν που ακούονται σήμερα από δαύτους, σκοπό έχουν να δημιουργήσουν εντυπώσεις υπέρ του Ευρώ και της ΕΕ. Γιατί τώρα; Γιατί φοβούνται, τρέμουν! Απ’ ότι φαίνεται έχουμε αγανακτήσει τόσο πολύ που είμαστε έτοιμοι να διαολοστείλουμε τους τοκογλύφους, την ΕΕ και το νόμισμά της.
Σε αντίθεση με αυτά που λένε οι μαϊμούδες, τις οποίες αποκαλούν δημοσκοπήσεις, ο κόσμος είναι πιο ριζοσπαστικοποιημένος από ποτέ. Θέλει να τελειώσει η λεηλασία, το μαρτύριο του. Οι περισσότεροι έχουν αντιληφθεί, ότι Μνημόνιο και Ευρώ είναι απόλυτα συνδεμένα και αλληλένδετα. Εμείς τα είχαμε πει από την αρχή, από το 1ο Μνημόνιο. Είχαμε μάλιστα τονίσει πριν από τις εκλογές πως «ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να διαλέξει Ευρώ και Μνημόνιο ή έξοδος από την ΕΕ και σχίσιμο των Μνημονίων». Όλα αυτά λοιπόν που ακούγονται από τα πουλημένα ΜΜΕ για τους διαλόγους Τσίπρα - Βαρουφάκη είναι εκ του πονηρού.
Να πω ακόμη για τη ΝΔ ότι είναι κι αυτή στο κόλπο, αλυχτώντας για ειδικό δικαστήριο, για κάτι που μόνο συζητήθηκε αλλά δεν έγινε ποτέ! Όταν μάλιστα οι μπλε δοσίλογοι, τα λαμόγια της, αυτοί που μας χρεοκόπησαν και που μας εξοντώνουν καθημερινά μαζί με τους απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να έχουν ήδη καταδικαστεί από λαϊκό δικαστήριο, για όσα ΕΚΑΝΑΝ κι όχι για όσα συζήτησαν ή είχαν πρόθεση. Άλλωστε τις προθέσεις των δεξιών ανθρωποφάγων τις ξέρουμε καλά.
Τέλος δεν υπάρχει μόνο Ευρώ ή παράλληλο νόμισμα, όπως ύπουλα θέτουν το ψευτοδίλημμα οι μνημονιακοί απατεώνες. Το ΟΧΙ είναι σήμερα απαίτηση ακόμα περισσότερων, γίνεται μάλιστα ΟΧΙ στο Καπιταλιστικό σύστημα εκμετάλλευσης και διαφθοράς, αφού η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, ενώ κάθε σκευωρία, κάθε ψέμα, δεν αντέχει δευτερόλεπτο τη σύγκριση με το τι συμβαίνει καθημερινά.
Όσο για την τιμωρία θα έρθει σύντομα για το ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τους υπόλοιπους πλιατσικολόγους…
ΠΗΓΗ
-------------------------------------------------------------------
Βαρουφάκης: Έργο ΣΥΡΙΖΑ και αυτός…
"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Από την αρχή είχαμε επισημάνει ότι με την «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ζήσουμε πολλές αστείες καταστάσεις. Δραματικά αστείες και θλιβερές…
Όταν ένα κόμμα, «αριστερής» μικροαστικής διαμαρτυρίας του 4%, απογειώνεται ξαφνικά και γίνεται κυβέρνηση, με ολική ανυπαρξία οργανωμένου Λαϊκού Κινήματος, υποτάσσεται ΑΜΕΣΑ στους... μηχανισμούς εξουσίας του κεφαλαίου: Στους μηχανισμούς εξουσίας του 4ου Ράιχ, σήμερα.
Και όχι μόνο ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ άμεσα, αλλά γεννά και τερατουργήματα ταχυδακτυλουργιών ΑΠΑΤΗΣ, καθώς και ένα πλήθος τελετουργικών μαϊμούδων: Μαϊμούδων του θεάματος και της πολιτικής γελοιότητας…
Μια τέτοια μαϊμού που μονοπώλησε το τηλεθέαμα στα πρώτα κυβερνητικά βήματα του ΣΥΡΙΖΑ (και εμφανίζεται και σήμερα αφηνιασμένα) είναι ο Βαρουφάκης.
Τσίπρας και Βαρουφάκης συνέθεταν την αρχική γελοιογραφική υπόσταση αυτής της κυβέρνησης, τους δύο αρχικούς πυλώνες της αυτό-γελοιοποίησής της.
Σε ένα άρθρο μας εκείνης της περιόδου σημειώναμε:
Το αμήχανο, χαζοχαρούμενο χαμόγελο του Τσίπρα και η καταιγιστική, υπερφίαλη φλυαρία του Βαρουφάκη, καθώς και οι θεατρικές του πόζες συνθέτουν την όψη (τη φόρμα) αυτής της «αριστερής» κυβέρνησης…
Και είναι γνωστό ότι «περιεχόμενο» και «φόρμα» είναι διαλεκτικά συνδεδεμένα που σημαίνει ότι η όψη (φόρμα) του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλά και το πολιτικό του περιεχόμενο…
Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης δίνουν με τον πλέον παραστατικό και καταλυτικό τρόπο το στίγμα αυτής της «αριστερής» κυβέρνησης: Το στίγμα μιας αστικής κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που χορεύει στην πίστα του 4ου Ράιχ και καλύπτει την υποταγή της με ταχυδακτυλουργίες, λεκτικά τεχνάσματα και χορευτικές …φιγούρες…
Είναι αστείοι οι άνθρωποι και θα γίνουν ακόμα πιο αστείοι και θλιβεροί, αλλά και πιο άθλιοι».
Ολόκληρο το κείμενο εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/03/blog-post_13.html
Πράγματι σήμερα έχουν γίνει ακόμα πιο αστείοι και θλιβεροί, αλλά και πιο άθλιοι: Επιδίδονται σε ένα αχαλίνωτο όργιο τελετουργικής μυθολογίας και …δραματικών σεναρίων προκειμένου να ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ, εμφανίζοντας την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ τους στο 4ο Ράιχ, ως έργο ατομικών ελαττωμάτων, ιδιοτροπιών και μυθομανιών και ΟΧΙ ως έργο του κυβερνητικού ΟΛΟΥ.
Αναγάγουν, όλοι αυτοί οι άθλιοι της «αριστερής» αλητείας, σε ΑΙΤΙΟ της κακοδαιμονίας, τα επικοινωνιακά τους τεχνάσματα ΑΠΑΤΗΣ, τις θεατρικές παραστάσεις που έπαιζαν για να συγκαλύψουν την ΥΠΟΤΑΓΗ τους στους τοκογλύφους και στο 4ο Ράιχ.
Αναγάγουν το ΣΥΜΠΤΩΜΑ (τα θεατρικά τους παιχνίδια και σώου συγκάλυψης της ΥΠΟΤΑΓΗΣ τους) σε γενεσιουργό ΑΙΤΙΟ!!!
Δραματοποιούν τα ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ της δουλικής υποταγής τους για να συγκαλύψουν ΟΧΙ μόνο το γεγονός της προδοσίας τους, αλλά και να εμφανίσουν αυτήν την δωσίλογη προδοσία τους, ως έργο ατομικών ιδιοτήτων, ατελειών και ιδιοτροπιών ή αστυνομικών «συνωμοσιών»…
Το γνωστό καθεστωτικό τέχνασμα που μετατοπίζει τις ευθύνες από το συλλογικό ΟΛΟ και τις επιμερίζει στα ξεχωριστά άτομα.
Τσίπρας και Βαρουφάκης παίζουν σήμερα αυτό το άθλιο παιχνίδι του επιμερισμού των ατομικών ευθυνών και σ’ αυτό το θέατρο συμμετέχουν όλα τα κόμματα.
Έτσι αθωώνονται οι πολιτικές και οι συλλογικές ευθύνες, και καρατομούνται τα πρόσωπα…
Και ταυτόχρονα κατασκευάζονται νέα «είδωλα» ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ.
Δεν είναι συνεπώς τυχαίο ότι τώρα ο Βαρουφάκης άρχισε να πυροβολεί με νέα τελετουργικά σώου και νέες μυθιστορηματικές «βόμβες»: Κατασκευάζει το προφίλ της νέας του ΑΠΑΤΗΣ.
Πιο συγκεκριμένα: Οι δυνάμεις που τον προωθούν, βλέποντας την αναπόφευκτη πτώση του Τσίπρα, αναπαλαιώνουν το πιστό τους σκυλί, τον Βαρουφάκη.
Σε άρθρο μας, «Ο Βαρουφάκης και άλλα υποπροϊόντα της «αριστερής» παρακμής…», υπογραμμίζαμε ιδιαίτερα:
«Μόνο οι τυφλοί δεν ήθελαν να διακρίνουν εκείνο που …ακτινοβολούσε, από την αρχή, στον Βαρουφάκη: Ο «στρατηγικός» σχεδιασμός της πολιτικής (και τηλεοπτικής) προβολής και επιβολής του στα πολιτικά μας πράγματα.
Από την αρχή κραύγαζε η μελετημένη «κατασκευή» του, και ο «διατεταγμένος» ρόλος του…».
Ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/01/blog-post_23.html
Έτσι η ΦΡΙΚΗ που έχουν σπείρει τα «αριστερά» ανδρείκελα και η βροντερή αυτό-γελοιοποίησή τους, ανασταίνουν και προβάλουν ξανά τη νεοταξική μοχθηρία και γελοιογραφική αυθάδεια του Βαρουφάκη: Του ανθρώπου των διεθνών μαφιόζων του χρήματος και των μηχανισμών τους…
-------------------------------------------------------------------
Βαρουφάκης: Έργο ΣΥΡΙΖΑ και αυτός…
"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Από την αρχή είχαμε επισημάνει ότι με την «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ζήσουμε πολλές αστείες καταστάσεις. Δραματικά αστείες και θλιβερές…
Όταν ένα κόμμα, «αριστερής» μικροαστικής διαμαρτυρίας του 4%, απογειώνεται ξαφνικά και γίνεται κυβέρνηση, με ολική ανυπαρξία οργανωμένου Λαϊκού Κινήματος, υποτάσσεται ΑΜΕΣΑ στους... μηχανισμούς εξουσίας του κεφαλαίου: Στους μηχανισμούς εξουσίας του 4ου Ράιχ, σήμερα.
Και όχι μόνο ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ άμεσα, αλλά γεννά και τερατουργήματα ταχυδακτυλουργιών ΑΠΑΤΗΣ, καθώς και ένα πλήθος τελετουργικών μαϊμούδων: Μαϊμούδων του θεάματος και της πολιτικής γελοιότητας…
Μια τέτοια μαϊμού που μονοπώλησε το τηλεθέαμα στα πρώτα κυβερνητικά βήματα του ΣΥΡΙΖΑ (και εμφανίζεται και σήμερα αφηνιασμένα) είναι ο Βαρουφάκης.
Τσίπρας και Βαρουφάκης συνέθεταν την αρχική γελοιογραφική υπόσταση αυτής της κυβέρνησης, τους δύο αρχικούς πυλώνες της αυτό-γελοιοποίησής της.
Σε ένα άρθρο μας εκείνης της περιόδου σημειώναμε:
Το αμήχανο, χαζοχαρούμενο χαμόγελο του Τσίπρα και η καταιγιστική, υπερφίαλη φλυαρία του Βαρουφάκη, καθώς και οι θεατρικές του πόζες συνθέτουν την όψη (τη φόρμα) αυτής της «αριστερής» κυβέρνησης…
Και είναι γνωστό ότι «περιεχόμενο» και «φόρμα» είναι διαλεκτικά συνδεδεμένα που σημαίνει ότι η όψη (φόρμα) του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλά και το πολιτικό του περιεχόμενο…
Ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης δίνουν με τον πλέον παραστατικό και καταλυτικό τρόπο το στίγμα αυτής της «αριστερής» κυβέρνησης: Το στίγμα μιας αστικής κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που χορεύει στην πίστα του 4ου Ράιχ και καλύπτει την υποταγή της με ταχυδακτυλουργίες, λεκτικά τεχνάσματα και χορευτικές …φιγούρες…
Είναι αστείοι οι άνθρωποι και θα γίνουν ακόμα πιο αστείοι και θλιβεροί, αλλά και πιο άθλιοι».
Ολόκληρο το κείμενο εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/03/blog-post_13.html
Πράγματι σήμερα έχουν γίνει ακόμα πιο αστείοι και θλιβεροί, αλλά και πιο άθλιοι: Επιδίδονται σε ένα αχαλίνωτο όργιο τελετουργικής μυθολογίας και …δραματικών σεναρίων προκειμένου να ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ, εμφανίζοντας την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ τους στο 4ο Ράιχ, ως έργο ατομικών ελαττωμάτων, ιδιοτροπιών και μυθομανιών και ΟΧΙ ως έργο του κυβερνητικού ΟΛΟΥ.
Αναγάγουν, όλοι αυτοί οι άθλιοι της «αριστερής» αλητείας, σε ΑΙΤΙΟ της κακοδαιμονίας, τα επικοινωνιακά τους τεχνάσματα ΑΠΑΤΗΣ, τις θεατρικές παραστάσεις που έπαιζαν για να συγκαλύψουν την ΥΠΟΤΑΓΗ τους στους τοκογλύφους και στο 4ο Ράιχ.
Αναγάγουν το ΣΥΜΠΤΩΜΑ (τα θεατρικά τους παιχνίδια και σώου συγκάλυψης της ΥΠΟΤΑΓΗΣ τους) σε γενεσιουργό ΑΙΤΙΟ!!!
Δραματοποιούν τα ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ της δουλικής υποταγής τους για να συγκαλύψουν ΟΧΙ μόνο το γεγονός της προδοσίας τους, αλλά και να εμφανίσουν αυτήν την δωσίλογη προδοσία τους, ως έργο ατομικών ιδιοτήτων, ατελειών και ιδιοτροπιών ή αστυνομικών «συνωμοσιών»…
Το γνωστό καθεστωτικό τέχνασμα που μετατοπίζει τις ευθύνες από το συλλογικό ΟΛΟ και τις επιμερίζει στα ξεχωριστά άτομα.
Τσίπρας και Βαρουφάκης παίζουν σήμερα αυτό το άθλιο παιχνίδι του επιμερισμού των ατομικών ευθυνών και σ’ αυτό το θέατρο συμμετέχουν όλα τα κόμματα.
Έτσι αθωώνονται οι πολιτικές και οι συλλογικές ευθύνες, και καρατομούνται τα πρόσωπα…
Και ταυτόχρονα κατασκευάζονται νέα «είδωλα» ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ.
Δεν είναι συνεπώς τυχαίο ότι τώρα ο Βαρουφάκης άρχισε να πυροβολεί με νέα τελετουργικά σώου και νέες μυθιστορηματικές «βόμβες»: Κατασκευάζει το προφίλ της νέας του ΑΠΑΤΗΣ.
Πιο συγκεκριμένα: Οι δυνάμεις που τον προωθούν, βλέποντας την αναπόφευκτη πτώση του Τσίπρα, αναπαλαιώνουν το πιστό τους σκυλί, τον Βαρουφάκη.
Σε άρθρο μας, «Ο Βαρουφάκης και άλλα υποπροϊόντα της «αριστερής» παρακμής…», υπογραμμίζαμε ιδιαίτερα:
«Μόνο οι τυφλοί δεν ήθελαν να διακρίνουν εκείνο που …ακτινοβολούσε, από την αρχή, στον Βαρουφάκη: Ο «στρατηγικός» σχεδιασμός της πολιτικής (και τηλεοπτικής) προβολής και επιβολής του στα πολιτικά μας πράγματα.
Από την αρχή κραύγαζε η μελετημένη «κατασκευή» του, και ο «διατεταγμένος» ρόλος του…».
Ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/01/blog-post_23.html
Έτσι η ΦΡΙΚΗ που έχουν σπείρει τα «αριστερά» ανδρείκελα και η βροντερή αυτό-γελοιοποίησή τους, ανασταίνουν και προβάλουν ξανά τη νεοταξική μοχθηρία και γελοιογραφική αυθάδεια του Βαρουφάκη: Του ανθρώπου των διεθνών μαφιόζων του χρήματος και των μηχανισμών τους…
Σχόλια