Του Αντώνη Φώσκολου*
Τρεις είναι οι αγωγοί που ευρίσκονται υπό κατασκευή αυτή την περίοδο. Πρώτος είναι ο TAP (Trans-Adriatic Pipeline) που θα μεταφέρει 15 δις Μ3 (κυβικά μέτρα) φυσικού αερίου ετησίως, επί 30 χρόνια, από την Κασπία θάλασσα προς την ΕΕ. Δεύτερος είναι ο αγωγός IGI (Interconnector Greece to Italy) που ονομάζεται και Poseidon.
Αυτός ο αγωγός θα είναι συνέχεια του TAP και κατασκευάζεται από την κοινοπραξία ΔΕΠΑ-EDISON. Ο τρίτος αγωγός ονομάζεται IGB (Interconnector Greece to Bulgaria) που θα μεταφέρει φυσικό αέριο, από τις αποθήκες υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας και του πλωτού σταθμού αποθήκευσης υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης, αρχικά προς τη Βουλγαρία και αργότερα προς Ρουμανία και Ουκρανία. Υπάρχει όμως και ένας τέταρτος αγωγός που είναι υψίστης γεωπολιτικής σημασίας για την Ελλάδα.
- Είναι ο αγωγός East Med που θα μεταφέρει από τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου προς την ΕΕ 12-18 δις Μ3 φυσικού αερίου ετησίως, για 30 χρόνια, ΣΥΝ 10 δις Μ3 φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κέρκυρας, ΣΥΝ 15 δις Μ3 φυσικού αερίου από το κοίτασμα φυσικού αερίου του Κυπαρισσιακού κόλπου.
- Με απλά λόγια η Ελλάδα θα τροφοδοτεί με φυσικό αέριο την Ευρώπη των 450 εκατ. κατοίκων αλλά και τους Βαλκανικούς λαούς με πληθυσμό γύρω στα 80 εκατομμύρια.
Στην περίπτωση της Ρωσίας, η απλούστερη εξήγηση είναι πέραν της όποιας ενδεχόμενης οικονομικής ζημίας (είτε απώλεια αγορών που όμως θεωρητικά μπορούν να αντικατασταθούν, είτε λόγω αύξησης της προσφοράς που θα συμπιέζει τις τιμές του αγαθού, σε μια οικονομία εξαρτημένη από τα έσοδα από τη διάθεση υδρογονανθράκων στη διεθνή αγορά), είναι η απώλεια της (γεω)πολιτικής επιρροής που έχει ο ενεργειακός τροφοδότης (Ρωσία) έναντι του τροφοδοτούμενου (Ευρωπαϊκή Ένωση). Στην περίπτωση της Τουρκίας υπάρχει πανομοιότυπο σκεπτικό.
- Ο γεωστρατηγικός έλεγχος του χώρου της ανατολικής Μεσογείου είναι εξαιρετικά δύσκολος καθότι δυνάμεις όπως το Ισραήλ και η υπερεξοπλιζόμενη -παρά τα οικονομικά προβλήματα- Αίγυπτος, δε σκοπεύουν να υπαχθούν στη γεωπολιτική ομπρέλα που φιλοδοξεί να απλώσει στην περιοχή η Άγκυρα.
- Αυτό προφανώς ουδείς νουνεχής στην Ευρώπη δεν το επιθυμεί και είναι ένας από τους λόγους του πολύ έντονου ενδιαφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον East Med. Τούτων λεχθέντων, τεράστια εντύπωση μου προκάλεσε δημοσίευμα της έγκυρης «Καθημερινής» που αφορούσε την ανάλυση κάποιου κ. Σιμόν Ταλιαπιέτρα, ερευνητή στο ινστιτούτο Bruegel και στο Fondazione Eni Enrico Mattei.
- Άρα, τουλάχιστον από ελληνικής πλευράς το κίνητρο είναι τεράστιο, αφού οι εξοικονομήσεις θα είναι δραματικές, σε μια χώρα που με κάποιον μαγικό τρόπο συνεχώς καθυστερούσε, ενώ πολλοί που σήμερα υπερθεματίζουν έχουν πει το αμίμητο «δεν υπάρχουν υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα».
Ειδικά στη δεύτερη αυτή περίπτωση, στη σημερινή συγκυρία που οι δικαστικές έρευνες έχουν γίνει της μόδας, δεδομένου ότι οι απαξιωτικές δηλώσεις είναι καταγεγραμμένες σε δημοσιεύματα έγκυρων εφημερίδων, αλλά και του ότι η μη αξιοποίηση έριξε την Ελλάδα στα δίχτυα των Μνημονίων και τον ελληνικό λαό στην ένδεια, θα ανέμενε κανείς να έχει κινηθεί η ελληνική Δικαιοσύνη, διερευνώντας το θέμα.
- (blogger: τί υπονοεί ο Φώσκολος; Για την ακρίβεια το λέει καθαρά. Η χώρα οδηγήθηκε από την πολιτική ηγεσία της στο κρεματόριο, παρ' ότι είχε όλα τα εργαλεία για να τ' αποφύγει)
Διότι εάν το κατανοούσε, θα αντιλαμβανόταν ότι σε μια περιοχή όπως η Ανατολική Μεσόγειος όπου υπάρχουν κάθε λογής λιγότερο ή περισσότερο φανατικοί, σιίτες ή σουνίτες μουσουλμάνοι, μια εγκατάσταση φυσικού αερίου όπως αυτή της Αιγύπτου θα ήταν ένας υπέροχος στόχος. Δεν τον προβληματίζει πως ένα άκρως «επιχειρηματικό» κράτος όπως το Ισραήλ δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να κατασκευάσει σταθμό LNG στο έδαφός του; Η Κύπρος να το έκανε και να κινδύνευε σε περίπτωση ατυχήματος ή επίθεσης να σβηστεί σχεδόν από τον χάρτη; Γνωρίζει πως την ιδέα για τον East Med την έριξε στο τραπέζι στην ελληνική πλευρά ο Μπενιαμίν Νετανιάχου τον Αύγουστο του 2011, κατά τη συνάντηση με τον Γιώργο Παπανδρέου;
Δεν είναι κορόιδα οι Ισραηλινοί ούτε κάνουν «χάρες» όταν πρόκειται για τον σκληρό πυρήνα των εθνικών τους συμφερόντων, της επιβίωσής τους της ίδιας.
Θέμα ενεργειακής ασφάλειας εγείρεται και ενώπιο του ενδεχομένου η τροφοδοσία να γίνεται μέσω Τουρκίας. Παρεμπιπτόντως, έχει ακούσει ποτέ το περίφημο «NIMBY EFFECT» που ισχύει στις ΗΠΑ, οι οποίες δεν κατασκευάζουν σταθμούς LNG στο έδαφός τους; «NOT IN MY BACK YARD» σημαίνει το NIMBY και εκτιμάται πως περισσότερες διευκρινίσεις δεν χρειάζονται.
Ο αγωγός East Med θα οδηγήσει σε ασφάλεια τροφοδοσίας, κάτι το οποίο καθένας που επιθυμεί να σχολιάσει και αν τοποθετηθεί, οφείλει να ποσοτικοποιήσει στο μυαλό του το κόστος και το όφελος ολιστικά, όχι αποσπασματικά, αξιοποιώντας ό,τι βολεύει καλύτερα το συμπέρασμα στο οποίο έχουμε εξ αρχής καταλήξει.
Ο καθηγητής κ. Αντώνης Φώσκολος, είναι ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Τομέας Ανίχνευσης και Εντοπισμού Κοιτασμάτων και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά (Emeritus Research Scientist, Geological Survey of Canada-Calgary) / tfoscolo@NRCan.gc.ca (Natural Resources Canada = Υπουργείο Εθνικών Πόρων Καναδά) και foscolos@mred.tuc.gr
Πηγή: H Τουρκία και η Ρωσία θα πολεμήσουν και οι δυο έναν αγωγό: Τον EAST MED μέσω Ελλάδος http://mignatiou.com/2017/04/h-tourkia-ke-i-rosia-tha-polemisoun-ke-i-dio-enan-agogo-ton-east-med-meso-ellados/
===============
Μεταγεννέστερη εγγραφή 29-12-2019: Το άρθρο εξακολουθεί να είναι αναρτημένο στο https://energypress.gr/news/h-toyrkia-kai-i-rosia-tha-polemisoyn-kai-oi-dyo-enan-agogo-ton-east-med-meso-ellados
που μάλλον υπήρξε και η πρώτη ανάρτηση.
Σχόλια