Ο Στουρνάρας και οι συντάξεις

Ο Γιάννης Στουρνάρας βρίσκεται για πολλοστή φορά στο επίκεντρο της (ανέξοδης) κριτικής της κυβέρνησης για τις θέσεις του επί της οικονομικής πολιτικής – και πολύ περισσότερο για το εκσυγχρονιστικό παρελθόν του που «ενοχλεί». Σε κάθε περίπτωση όμως λειτουργεί ως προπομπός ειδήσεων που λίγο ως πολύ επηρεάζουν τη ζωή όλων – που και πάλι «ενοχλούν». Αυτό συνέβη το βράδυ της Πέμπτης.
Μίλησε το βράδυ στο συνέδριο του Economist για το ασφαλιστικό μας σύστημα που «τρίζει» παρά τις 13 (!) αλλεπάλληλες περικοπές συντάξεων στα χρόνια των μνημονίων και βεβαίως τον ισοπεδωτικό νόμο Κατρούγκαλου;
«Οι μεταρρυθμίσεις του 2015 και του 2016 είχαν επιχειρήσει να περιορίσουν τις συνταξιοδοτικές παροχές, αλλά προέβλεπαν εξαίρεση των ήδη συνταξιούχων μέχρι τον Ιούλιο του 2018. Ως εκ τούτου, το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής επωμίστηκαν οι νέες γενιές συνταξιούχων με περισσότερα έτη υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται η σχέση παροχών-εισφορών και να δημιουργούνται ζητήματα δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών. Το σύστημα δεν μπορεί πλέον να αυτοχρηματοδοτηθεί μέσω αύξησης των εισφορών καθώς οδηγούν σε μείωση του ΑΕΠ», είπε.
Και ιδού η «ενοχλητική» σύμπτωση.
  • Την ώρα που εκφωνούσε τον λόγο αυτό ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος στην Αθήνα, οι βοηθοί των υπουργών Οικονομικών που μετέχουν στο EuroWorking Group βρισκόταν σε τηλεδιάσκεψη με κέντρο τις Βρυξέλλες προκειμένου να συμφωνήσουν στις τελευταίες «λεπτομέρειες» της τεχνικής συμφωνίας για το ελληνικό ζήτημα.
  • Το κεντρικό σημείο διαφωνιών ήταν η απαίτηση του ΔΝΤ για πιο δραστικές περικοπές στις (παλαιές) συντάξεις, αυτές ακριβώς που περιέγραψε ο κ. Στουρνάρας. Ο λόγος είναι ότι οι παλαιές συντάξεις να εξισωθούν με τις χαμηλότερες συντάξεις των απόμαχων του μέλλοντος στους οποίους πέφτουν τα βάρη της μεταρρύθμισης Κατρούγκαλου.
Αυτό είναι και το «κλειδί» της όποιας συμφωνίας προκειμένου να κλείσει η διαπραγμάτευση με τους δανειστές που κοντεύει να… χρονίσει.
Πώς άλλαξε η ζωή μας
Ο κ. Στουρνάρας με γλαφυρό τρόπο περιέγραψε πώς τα τελευταία χρόνια άλλαξε η ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων.
«Οι ανησυχίες για την προβλεπόμενη εκρηκτική αύξηση των δαπανών για συντάξεις μακροπρόθεσμα, σε συνδυασμό με τις έντονες δημοσιονομικές και χρηματοδοτικές πιέσεις (τη χρεοκοπία της χώρας), οδήγησαν σε μια συνολική μεταρρύθμιση των συστημάτων κύριας ασφάλισης το 2010. Η μεταρρύθμιση του 2010 καθιέρωσε αυστηρότερους κανόνες για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης (π.χ. αύξησε την ηλικία πρόωρης συνταξιοδότησης και τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης στο 60ό και το 65ο έτος αντίστοιχα, αύξησε τα απαιτούμενα έτη καταβολής εισφορών από 35 σε 40) και επίσης εισήγαγε μια μεταρρύθμιση μέσω ενός ενιαίου, λιγότερο δαπανηρού, τύπου υπολογισμού της σύνταξης, που προβλεπόταν να εφαρμοστεί από το 2015. Ο τύπος αυτός καθόριζε μια βασική σύνταξη και μια αναλογική που αντιστοιχούσε στο ποσό των ασφαλιστικών εισφορών που έχει καταβάλει ο εργαζόμενος επί των αποδοχών του σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού βίου του (και όχι στα πέντε καλύτερα έτη της τελευταίας δεκαετίας, που ίσχυε προηγουμένως).
Συνολικά, η μεταρρύθμιση ενίσχυε τη σχέση μεταξύ εισφορών και παροχών και μείωνε τη γενναιοδωρία των συντάξεων.
Το 2011 και το 2012 νομοθετήθηκαν περαιτέρω μεταρρυθμίσεις με στόχο τη συγκράτηση των συνταξιοδοτικών δαπανών. Αυτές περιλάμβαναν
-την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης για όλους τους συνταξιούχους,
-το πάγωμα των συντάξεων σε ονομαστικούς όρους έως το 2016,
-την περικοπή των συντάξεων ύψους άνω των 1.000 ευρώ το μήνα και
-την αύξηση του ορίου πρόωρης συνταξιοδότησης και της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης στο 62ο και το 67ο έτος αντίστοιχα.
Το σύστημα περιλάμβανε έναν κανόνα βιωσιμότητας, ο οποίος, για ένα πλήρως διανεμητικό σύστημα, ουσιαστικά απαιτούσε τη διατήρηση μηδενικού ελλείμματος κάθε χρόνο.
Οι ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012 αναμενόταν να οδηγήσουν σε σημαντική μείωση της προβλεπόμενης αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών για την περίοδο 2010-2060 από 12,5% του ΑΕΠ σε μόλις 1,3% του ΑΕΠ.
Ωστόσο, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόστηκαν πιστά: ο ενιαίος τύπος υπολογισμού για τις κύριες συντάξεις και ο κανόνας μηδενικού ελλείμματος
των επικουρικών ταμείων δεν εφαρμόστηκαν όπως είχε σχεδιαστεί».
Εδώ φτάνουμε σε αυτό που ισχυρίζεται το ΔΝΤ ζητώντας νέες περικοπές.
Σύμφωνα με την Eurostat οι συνολικές μεταβιβάσεις προς τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης από άλλους τομείς της γενικής κυβέρνησης στη χώρα μας ανήλθαν σε 7,1% του ΑΕΠ το 2015 (έναντι 3,3% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο στη ζώνη του ευρώ).
Τη διαφορά αυτή απαιτεί κατ΄ ουσίαν το ΔΝΤ να διορθώσει η κυβέρνηση για να φτάσει και η Ελλάδα στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της κρατικής επιχορήγησης προς τα ταμεία.
Ούτε ο νόμος Κατρούγκαλου με τη βασική σύνταξη των 384 ευρώ, ούτε οι περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και το ΕΚΑΣ, ούτε η αλλαγή της βάσης υπολογισμού των εισφορών για τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Ετσι φτάνουμε στο σήμερα, στομ Μάρτιο του 2017, με τη δεύτερη αξιολόγηση να βρίσκεται σε εξέλιξη και το Ασφαλιστικό να εξακολουθεί να αποτελεί μια βασική προτεραιότητα στο πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων.
Ολα αυτά οδηγούν σε ένα νέο κύκλο περικοπών συντάξεων σταδιακά τα επόμενα χρόνια.
Στη γλώσσα των τεχνοκρατών, αυτή που ομιλεί και ο κ. Στουρνάρας η κατάσταση που θα βιώσουμε περιγράφεται ως εξής:
«Αυτές οι δημοσιονομικές πιέσεις μπορεί να καταστεί αναγκαίο να μετριαστούν μέσω αναπροσαρμογών σε ορισμένες συντάξεις. Και τούτο διότι, ορισμένες συνταξιοδοτικές παροχές στην Ελλάδα παραμένουν σχετικά γενναιόδωρες, με βάση τόσο τα ελληνικά όσο και τα διεθνή δεδομένα»…
ΠΗΓΗ
--------------
οι προτάσεις των δανειστών και του Στουρνάρα για μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων του ασφαλιστικού με την νέα δραστική περικοπή των συντάξεων αποτελεί ΤΕΚΜΗΡΙΟ της υπόθεσης (;) ότι η απασχόληση δεν θα αυξηθεί ώστε να τα καλύψει. 
  • Αυτό αποτελεί επαναστατική συνθήκη, διότι έμμεσα ομολογείται ότι η ανεργία θα παραμείνει στο 25-30% για πολλά χρόνια. Έτσι, προκύπτει το οντολογικό ερώτημα,  
  • γιατί υπάρχει το κράτος εάν δεν μπορεί να καλύψει τα αυτονόητα; 
  •  Το σύστημα πριονίζει το κλαδί στο οποίο κάθεται. Αυτό μοιάζει ενδιαφέρον, αλλά είναι και επικίνδυνο. Μια ακόμη έκφανση της ανεπάρκειας της μεγαλοαστικής τάξης... και διηγώντας τα να κλαις
 ---------------------------------


-----------
 και μετά εδώ περί το Στουρνάρι - υπάλληλο της ΕΚΤ.
  1. Ποιός είναι ο Στουρνάρας;

  2. Για τον κ.Στουρνάρα – στον… πληθυντικό

  3. Γιάννης Στουρνάρας>30 χρόνια δημόσιος υπάλληλος!

     

O Στουρνάρας από διαφορετικές θέσεις υπηρέτησε τη ...διάλυση τη χώρας....Κατά συνέπεια αν είχε λίγη αυτογνωσία θα ζητούσε συγνώμη και θα εξαφανιζόταν από την σκηνή, αντί να μας νουθετεί. (Ας συνέχιζε να κουβαλάει την τσάντα του άλλου ολετήρα - του Σημίτη - εξ' άλλου κουβαλώντας την τσάντα του έκανε καριέρα ως καθηγητής, μέγας οικονομολόγος - πιάστε τ΄α...ίδια σας. Υπ΄όψιν: ο τίτλος του καθηγητή δινόταν για δίνει επιστημονική κάλυψη στην πρακτόρευση συμφερόντων, δεν έχει καμιά σχέση με την επιστημονική επάρκεια. Έχουμε να κάνουμε με σχιτζήδες, πρόσωπα που ουδέποτε κρίθηκαν για την δουλειά τους - προσφορά τους, αλλά επιβλήθηκαν από ξένα κέντρα. Μαζί με τον Παπαντωνίου αποτελούν την παρέα της Σύρου που ...χωρίς αντιστάσεις εξασφαλίσθηκε....)
------------------------

Μακροχρόνια άνεργοι πάνω από 800.000 πολίτες

Μακροχρόνια άνεργοι είναι πλέον περισσότεροι από 800.000 πολίτες της χώρας. Την ίδια στιγμή, πληροφορίες αναφέρουν ότι το 70% του συνόλου έχει συμπληρώσει το ένα έτος εκτός αγοράς εργασίας ενώ ο ένας στους τρεις έχει ξεπεράσει το 45ο έτος της ηλικίας, κάτι το οποίο σαφώς καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την επανένταξή του στην αγορά εργασίας.

Μειώνονται οι θέσεις πλήρους απασχόλησης:


Έντονη είναι η μείωση η οποία παρατηρείται στις θέσεις πλήρης απασχόλησης οι οποίες δείχνουν πλέον να έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τη μερική απασχόληση.

Γερνάει το δυναμικό της χώρας:


Όπως υπογραμμίζει σε σχετικό της δημοσίευμα η εφημερίδα «Καθημερινή» υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι έχουν επαγγελματική εμπειρία σε κλάδους που δύσκολα θα ανακάμψουν. Παράλληλα, από το 70% των εργοδοτών της χώρας είναι μικρομεσαίοι με ελάχιστες πιθανότητες δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας στο άμεσο μέλλον.

Η ποιοτική ανάλυση των στατιστικών στοιχείων της ανεργίας και της απασχόλησης αναδεικνύει πλήθος προβλημάτων στην αγορά εργασίας όπως είναι τα ακόλουθα:

  • Αύξηση μακροχρόνιας ανεργίας.
  • Το εργατικό δυναμικό «γερνάει».
  • «Έκρηξη» μερικής απασχόλησης.
  • Απώλειας θέσεων πλήρους απασχόλησης.
  • Υψηλή ανεργία σε «δύσκολους» κλάδους.
  • Μεγάλο μερίδιο απασχόλησης σε μικρές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους.
Τελευταία ενημέρωση: Κυριακή, 2 Απριλίου 2017, 07:13
---------------------
Blogger: Υπό κάποια έννοια το Ελληνικό κράτος έχει αυτοκαταργηθεί σιωπηλά, αφού δεν έχει θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την επιβίωση του πληθυσμού του. 
1. Πόσο και για πόσο μπορεί ένα κράτος να έχει ανεργία - καταγεγραμμένη - κοντά στο 30%;
2. Με ανεργία των νέων στο 60-70% δεν διώχνει συνειδητά τον νεανικό πληθυσμό από τη χώρα; Πόσο πρέπει να πάει η ανεργία για να αντιδράσει;
Η  μόνη απάντηση στα παραπάνω είναι η προσέγγιση του Στουρνάρα. Δεν υφίσταται κράτος ελληνικό - τουλάχιστον όπως το γνωρίζαμε. Οι απαντήσεις του Στουρνάρα είναι:

Οι νέοι και οι  άνεργοι να μεταναστεύσουν ώστε να εργασθούν και να επιβιώσουν (Συμπληρώνει το επιχείρημα ότι αυτό έχει ξανασυμβεί.. και παλιότερα)
Αν τώρα αυτό επιφέρει την κατάρρευση των συντάξεων θα το διορθώσουμε ...με νέα μείωση των συντάξεων. (Ποιο το πρόβλημα. Στην γειτονική Βουλγαρία πως επιβιώνουν με 100-2000 ευρώ το μήνα...)
Η ...κάθοδος των μισθών και των συντάξεων δεν μπορεί να σταματήσει θα συνεχίζεται. Η αγορά θα ...δώσει τη λύση και έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να γίνουμε Μολδαβία! Μας το έχει πει ο μεγαλύτερος - εκτός όλων των άλλων - οικονομολόγος της μεταπολίτευσης, είναι της ίδιας σχολής ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ: Ακούστε τον:
  • "Υπάρχουν πολλοί μισθοί οι οποίοι είναι 70 ευρώ τον μήνα στην Μολδαβία. Η Μολδαβία είναι δίπλα μας έτσι; Είναι μία ώρα πτήση". 
 
Απ όλες τις "παλιές" αρμοδιότητες το κράτος έχει κρατήσει μόνο μία. Έχει την ικανότητα - χωρίς ποινικές ευθύνες για τα πολιτικά και άλλα προσωπα να εκποιεί τη δημόσια περιουσία για να εξοφλεί το χρέος. 
Ο Στουρνάρας είναι ειλικρινής: Υπηρετεί μια υπέρτατη αρχή για την οποία η χώρα είναι οικόπεδο προς αξιοποίηση και οι πολίτες της δουλοπάροικοι προς εκτοπισμό. 
Αν αυτό δεν είναι διάλυση μιας χώρας τότε τί είναι:
 Ας αναλάβουμε τουλάχιστον να το διαλύσουμε και επίσημα:
 

Σχόλια