Πιο πoυτάνες από τις πoυτάνες...

• Και δεν είμαστε εδώ, γιατί μας έκλεισε το αόρατο χέρι της αγοράς.
  Αυτό, που τόσο εσείς λατρεύετε.
• Και δεν είμαστε εδώ, γιατί τα μνημόνια και η λιτότητα έκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις αυτών που ξόδευαν στα μαγαζιά μας.

Και εσείς, που είσαστε ακόμη εδώ, στα ΝΕΑ, στο Mega και στο Vima fm, όλα αυτά τα χρόνια υποστηρίζατε και τα μνημόνια και τη λιτότητα.

Ψάξτε ανάμεσα σας, είναι και μέσα στη φωτογραφία,

 ποιος από εσάς είχε πάρει οδηγίες να βγαίνει κάθε βράδυ στις οκτώ και να λέει ότι το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έβγαινε.

Βρείτε τους πρωινούς ραδιοσχολιαστές, που φιλοξενούσαν αυτόν που τα έφαγε μαζί σας. Θα σας εξηγήσει πολύ καλά ότι είσαστε και εσείς συνένοχοι.

Σας ενοχλούσε η φοροδιαφυγή του ταβερνιάρη της Ύδρας, του υδραυλικού που δεν έκοβε απόδειξη, της κομμώτριας που έκανε την δουλειά από το σπίτι της.

Δεν σας ενοχλούσαν οι φυγόδικοι τραπεζίτες, τα πάρτι που έκαναν στη Μύκονο οι καταχραστές του Δημοσίου, και εκείνοι που φυγάδευαν τα χρήματα τους στο εξωτερικό.

Λυπάστε τους εργαζόμενους που χάνανε τη δουλειά τους, όταν έκλεινε καμία μεγάλη εμπορική αλυσίδα.

Δεν λυπάστε, όμως, τα μικρομάγαζα, που έκλειναν εξαιτίας τους.

Και έκλειναν, το ένα μαγαζί πίσω από το άλλο, και έχαναν άνθρωποι, σαν και εσάς αυτοί, τις δουλειές του γιατί οι μικροεπιχειρηματίες δεν βρίσκανε Τράπεζες ανοιχτές να πάρουν μια ανάσα.

Τον είχανε πάρει, όλο τον αέρα, οι μέτοχοι τους για να τον στείλουν στις ελβετικές τράπεζες. Και να κλείσουν και άλλα μαγαζιά.

Αλλά, για τους ιδιοκτήτες, τους μετόχους, τους βραβευμένους επιχειρηματίες, που ο ένας μετά τον άλλο φούνταρε, δεν είχατε να πείτε τίποτα.

Δεν διάβασα ποτέ να κατηγορήσετε μια Τράπεζα, γιατί έδινε όλα αυτά τα δάνεια με αέρα.

Τώρα σας φταίνε οι Τράπεζες. Γιατί σας κόψανε το δικό σας αέρα.

Όχι, δεν λυπόμαστε για τις τράπεζες, που είναι σε πιο μαύρα χάλια από τα δικά σας.

Εσάς λυπόμαστε τώρα.

Και γιατί κινδυνεύετε να χάσετε τη δουλειά σας, μα πιο πολύ, που ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή, από τα ίδια τα μέσα σας, εξακολουθείτε να υποστηρίζετε ότι δεν φταίει ο Σόιμπλε για την εξαθλίωση των Ελλήνων.

Όχι, παιδιά. Για τις δικές σας θέσεις εργασίας, δεν φταίει ο Σόιμπλε.

Φταίει η έλλειψη αξιοπρέπειας να παραδεχθείτε ότι όλα αυτά τα χρόνια κάνατε ένα μεγάλο λάθος.

Υποστηρίξατε με πάθος τη λάθος πλευρά.

Ίσως, για να κρατήσετε τις θέσεις σας.

Μπορεί ο Καρυωτάκης να έγραψε:

«Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
ένας πέθαινε από αηδία…
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία»

Εμείς, όμως, δεν θα διασκεδάσουμε στην κηδεία σας.

Κι΄ ας χορεύατε οι περισσότεροι από εσάς, πάνω στους δικούς μας τάφους.

Γ.Κ.

(Αγαπητέ φίλε, θα ήθελα πολύ να ξέραμε τι γνώμη έχει ο ένας δημοσιογράφος των Νέων για τον άλλον. Καλά, εγώ ξέρω κάτι λεπτομέρειες. Είδαμε πολλά τέτοια «επαναστατικά» αυτά τα χρόνια. Κάθε φορά που πλησίαζε το λουκέτο για ένα μέσο -και θα έχαναν τις δουλειές τους οι δημοσιογράφοι- ήταν όλοι ενωμένοι. Την επόμενη μέρα, ο καθένας κοιτούσε την κωλάρα του. Όπως έκανε και πριν, δηλαδή. 

Από την φωτογραφία απουσιάζουν οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ που απολύθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, μέσα σε γενική αδιαφορία των συναδέλφων τους που τώρα ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. 

Εντάξει, οι Έλληνες είμαστε για τα μπάζα αλλά οι δημοσιογράφοι είναι οι χειρότεροι απ’ όλους. Οι πιο πoυτάνες από τις πoυτάνες. 

Ο Κακαουνάκης το έλεγε ευθέως. Από την άλλη, από τα ΝΕΑ και τον ΔΟΛ πέρασαν και κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι. Είναι αστείο κάπως πως τα ΝΕΑ ήταν κάποτε -παλιά- η αγαπημένη μου εφημερίδα, στα ΝΕΑ διάβασα για πρώτη φορά πως υπάρχει κάτι που λέγεται blog, στα ΝΕΑ έδωσα την πρώτη μου προσωπική συνέντευξη, στον Σταύρο Θεοδωράκη. 

Δεν θα ξεχάσω πόσοι αναγνώστες μου έγραψαν πως δεν θα αγοράσουν ξανά τα ΝΕΑ μετά από ένα «τιμητικό» κείμενο για εμένα. Έχω να πιάσω τα ΝΕΑ στα χέρια μου δέκα χρόνια, Νομίζω πως η τελευταία φορά ήταν στο καφενείο του Αντρίκου στη Νίσυρο, όταν την άφησε στο τραπέζι μια γνωστή ηθοποιός. Οι καλοί δημοσιογράφοι των Νέων -υπάρχουν και τέτοιοι- θα βρουν τον δρόμο τους, αλλά οι κακοί θα τον βρουν σίγουρα. Να είστε καλά. Και να τους λυπάστε λίγο τους δημοσιογράφους. Είναι για λύπηση.)

ΠΗΓΗ 
Από: https://pitsirikos.net/2017/02/%ce%b5%ce%bc%ce%b5%ce%af%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%b5%ce%b4%cf%8e/
Blogger:  Δεν θα μπορούσε να γραφεί καλλύτερο και πιο περιεκτικό κείμενο για τους δημοσιοκάφρους. Χωρίς περικοκλάδες: Δεν κλαίω. Έχω δάκρυα μόνο για τον μικροβιοτέχνη που καταστράφηκε και είδε τα μηχανήματα της δουλειάς του να πωλούνται για παλισίδερα. Αυτή η τραγωδία είναι ανείπωτη και η ζημιά τεράστια. Πόσο μπορεί να εκτιμηθεί εμπειρία τουλάχιστον μιας ζωής, δίνοντας λύσεις επί του πρακτέου, παρέχοντας "ιδιοκατασκευές"  και προϊόντα στο κοινωνικό σύνολο. Αυτό δεν θα αναπληρωθεί ποτέ! Χάθηκε μια δια παντός.
Τα ΜΜΕ εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις  έπαιξαν το ρόλο του μαντρόσκυλου απέναντι στην  κοινωνία για να δεχθεί την μία και μοναδική λύση. Η πορεία τους στη συνέχεια προδιαγεγραμμένη. Αφού  έφαγαν τον αγλέορα,  για να είναι η φωνή της κάθε τρόϊκας και κάθε τραπεζίτη, ο οποίος δεν τσιγκουνευότανε τα λεφτά - σιγά δικά του ήταν! - τώρα δεν τους χρειάζονται. Τον πούλο!
Στο αγύριστο λοιπόν και μένει η δεύτερη φάση.

Η  λήθη. Να ξεχασθούν  για πάντα!
Να πια είναι η τιμωρία που πρέπει να σκεφτόμαστε, αντί να χαριεντιζόμαστε με πουλημένες πένες.
Τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά στη χώρα, εάν τα ΜΜΕ έκαναν τη δουλειά τους και δεν γινόταν μέλη μιας μαφίας.  
Για το αρχείο σας, σας έχω μαζεμένα για τα ΜΜΕ από το 2008... 
Y.Γ. Ποιός δεν θυμάται την κατάπτυστη στάση των ΜΜΕ στην υπόθεση του δημοψηφίσματος του 2015, όταν όλα συντονισμένα εν χορώ, αντί να αρχίσουν μια συζήτηση που μόνο καλό θα έκανε για το ευρώ, τη δραχμή και τη χώρα, ανέλαβαν το ρόλο της τρομοκράτησης του λαού. Μόνο γι' αυτό το λόγο χαίρομαι που κλείνουν τέτοιες δομές(εκβιαστών και όχι ενημέρωσης).