Περί προστατευτισμού και απομόνωσης...

Γράφει ο Κλεισθένης.
Ποικίλουν οι αντιδράσεις διεθνώς για την πολιτική Trump. Τα θέματα στα οποία γίνεται έντονη κριτική είναι ο λεγόμενος προστατευτισμός των ΗΠΑ από τις αθρόες εισαγωγές και η στήριξη της εργασίας στις ΗΠΑ.

Δηλώνω εξ αρχής ότι

ουδεμία ιδεολογική ή πολιτική συγγένεια έχω με τον Trump.

Ωστόσο, ο προστατευτισμός δλδ η προστασία της εγχώριας παραγωγής έναντι των εισαγωγών προϊόντων που παράγονται σε μία χώρα είναι δικαίωμα και υποχρέωση της κοινωνίας.

Στην χώρα μας παρατηρούμε αθρόες εισαγωγές ακόμη και αγροτικών προϊόντων δλδ προϊόντων που παράγουμε. Είναι γνωστό ποια είναι αυτά τα προϊόντα.
  • Η στήριξη της εγχώριας παραγωγής μιας κοινωνίας μπορεί να γίνει με δύο τρόπους.
  • Με την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα και την εκούσια προτίμηση των καταναλωτών στα εγχώρια προϊόντα.
  • Η επιβολή δασμών ενέχει τον κίνδυνο να υπάρξουν αντίμετρα από τις χώρες που κάνουν εξαγωγές στην χώρα. Αντίθετα η εκούσια προτίμηση στα εγχώρια προϊόντα δεν ενέχει τέτοιον κίνδυνο. Το εμπόριο έχει τις δυνατότητες να ξεπεράσει αυτούς τους κινδύνους.
Κοινωνία που δεν στηρίζει την εγχώρια παραγωγή της είναι καταδικασμένη στην υπερχρέωση, σε υψηλά επίπεδα ανεργίας και τελικά σε απώλεια της ανεξαρτησία της. 

Αυτά είναι κατανοητά ακόμη και σε όσους δεν είναι οικονομολόγοι. 

  • Η αυτάρκεια μιας κοινωνίας, τουλάχιστον στα απαραίτητα, της δίνει περισσότερη ελευθερία και ανεξαρτησία. Η στήριξη της εγχώριας παραγωγής με στόχο την μέγιστη δυνατή αυτάρκεια είναι εκ των ουκ άνευ.
  • Ναι θα πει κάποιος αλλά τα εισαγόμενα είναι πιο φτηνά. Είναι όμως; Αν συνυπολογίσουμε τη ζημιά που παθαίνουν οι εγχώριοι παραγωγή απ' τις αθρόες εισαγωγές τότε μάλλον είναι πολύ ακριβότερα. 
Οι συνειδητοποιημένοι πολίτες μιας χώρας το γνωρίζουν γιαυτό εκούσια αγοράζουν τα προϊόντα της δικής τους παραγωγής. Έστω και αν φαίνεται ότι δαπανούν περισσότερα. Αν αυτό γίνει από όλους τότε σύντομα το όφελος θα είναι ορατό και για όλους.

Στον αντίποδα μερικοί υποστηρίζουν ότι ο προστατευτισμός και η κατανάλωση μόνο εγχώριων προϊόντων θα φέρει την διεθνή απομόνωση. Η μόνιμη τρομοκράτηση των λαών. Όσοι υποστηρίζουν αυτές τις απόψεις το κάνουν εκ του πονηρού, εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα που είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των λαών.

Πολλοί πιστεύουν ότι στα πλαίσια της Ε,Ε δεν υπάρχει προστατευτισμός.
Κάνουν λάθος.

Οι λεγόμενες ποσοστώσεις τι είναι; Είναι σίγουρα "κρυφός" προστατευτισμός που προστατεύει κάποια κράτη συνήθως τα ισχυρότερα έναντι των πιο αδύναμων κρατών.

Το να αντιληφθεί κάποιος πως γίνεται ο προστατευτισμός πχ της Ολλανδίας έναντι της Ελλάδας ας σκεφτεί λίγο. Γιατί υπάρχει ποσόστωση στην παραγωγή γάλακτος στην Ελλάδα; Απλούστατα γιατί πρέπει να εισάγονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα της Ολλανδίας. Τόσο απλά. Γιατί λοιπόν όσοι είναι ενάντια στον προστατευτισμό δεν καταγγέλλουν αυτές τις πρακτικές στην Ε.Ε;;;

Ο προστατευτισμός όμως δεν αφορά μόνο τις εισαγωγές αλλά και τους εργαζόμενους δλδ την προστασία των θέσεων εργασίας σε μία κοινωνία.

Ο Trump θέτει τους κανόνες. Κάντε τα εργοστάσιά σας στις ΗΠΑ γιατί διαφορετικά θα σας επιβάλω μέτρα.
Όσοι θέλουν να κάνουν μία επένδυση, ψάχνουν την χώρα με το μικρότερο εργασιακό κόστος και με την μικρότερη φορολογία.

Με αυτή την δικαιολογία πολλές επιχειρήσεις μετακόμισαν στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Το αποτέλεσμα είναι διπλά κακό για την χώρα μας. Αφ' ενός αύξησε την ανεργία στη χώρα αφ' ετέρου τα παραγόμενα προϊόντα γίνονται εισαγωγή στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει αθέμιτο ανταγωνισμό για τις επιχειρήσεις που παρέμειναν ή τις νέες επιχειρήσεις που τυχόν θα γίνουν στη χώρα. Είναι τόσο απλό.

Επαναλαμβάνω, κοινωνία που δεν στηρίζει την παραγωγή της είναι καταδικασμένη σε αφανισμό ή υποδούλωση. 
Τελεία και παύλα...



--------------
 ΒLogger: 
H Iαπωνία προστάτευε την δικιά της παραγωγή ρυζιού μέχρι και πολύ πρόσφατα*. (Δεν επέτρεπε εισαγωγές ρυζιού!!) Μετά το Ιαπωνικό Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (Japan Post Bank) που είναι καθαρά Ιαπωνικό οι Ιάπωνες  ...πρόσεχαν το φαγητό τους - το ρύζι! (Είναι μια συμφωνία που πέτυχαν παρ'ότι βγήκαν ηττημένοι από τον 2Π.Π. πόλεμο)
Το ρύζι παρείχε διατροφική ασφάλεια του λαού και το Ιαπωνικό Ταχυδρομείο διαχειρίζεται το τεράστιο Ιαπωνικό χρέος, πάνω από 220% του ΑΕΠ - αφού είναι εσωτερικό!
*Πιθανά η αλλαγή στάσης σχετικά με το ρύζι να είναι το γεγονός ότι το ατύχημα της Φουκοσίμα έχει μολύνει μεγάλες εκτάσεις, για τις οποίες δεν γίνεται λόγος... (προσωπικά αν ήμουν Ιάπωνας θα σκεφτόμουν την μετεγκατάσταση απέναντο στη Σιβηρία! Οι ρώσοι δίνουν εκτάσεις δωρεάν για εγκατάση..)
Ανακεφαλαιωτικά: Μια χώρα (άρα όρια, σύνορα) χρειάζεται να βάλει έναν όρο που έχει να κάνει με την ύπαρξή της.
  • 1. Να είναι σε θέσει να παράγει τα βασικά διατροφικά αγαθά για τον πληθυσμό της. (Ας καθήσουν κάτω να δούνε ποια είναι τα προϊόντα και οι παραγωγές). Όταν μια χώρα είναι στοιχειωδώς διατροφική αυτάρκεια δεν εκβιάζεται δεν χειραγωγείται! Να γιατί πρέπει να είναι ένας όρος που πρέπει να τηρείται σε όλες τις διακρατικές σχέσεις. 
Βέβαια θα μου πείτε με την ΕΕ που πήγε να φτιαχτεί, ξεχάσαμε εμείς (όχι οι άλλοι) το κράτος μας κάτι που δεν τον κάνανε οι άλλοι. Μιλάγανε για ένωση, αλλά πάνω απ' όλα το κράτος τους! Εμείς πέσαμε θύματα της μεταμορφώσεως της ισχύος που δεν χαρίζεται σε κανένα. 
  • Η δικιά μας πολιτική ηγεσία υπέγραφε αβλεπί, αρκεί να πάρει επιδοτήσεις και προγράμματα, τα οποία τα ξέσκισε, αφού άφησε να πέσουν λίγα ψίχουλα στο πόπολο, που βγαίνοντας από φτώχεια τα είδε σαν θείο δώρο χωρίς να δει τη φάκα, την παγίδα που του είχαν στήσει.!
(Θυμάμαι ότι επί Σημίτη - αυτού του "ολίγιστου λογιστάκου"
- και προσβάλλω τους λογιστές μ' αυτό τον χαρακτηρισμό - συμφωνήθηκε η ποσόστωση στο γάλα. Για να βρεθούμε να αγοράζουμε Ολλανδικό γάλα και να κλείσουν - να γίνουν ασύμφορες όλες οι μονάδες γαλακτοπαραγωγής στην χώρα. Για να χάσουμε στη συνέχεια και την κρεατοπαραγωγή...καταναλώνουμε κάθε χρόνο 130.000 τόνους βοδινού κρέατος και παράγουμε μόνο 20.000 τόνους. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Εισάγουμε φακές από την Τουρκία, ρεβίθια από το Μεξικό, πατάτες από την Αίγυπτο και λεμόνια από την Χιλή. (Σημ. Η Ολλανδία σε έκταση είναι δυο φορές όσο η Πελλοπόνησσος, αλλά υπερδύναμη στα αγροτικά προϊόντα).

Στην δημιουργία του νέου συντάγματος - το ήδη υπάρχων, το έχουν σουρωτήρι και κουρελόχαρτο κάτι συνταγματολόγοι του ..ογκου Βενιζέλου, και Λοβέρδου, να μπεί αυτή η διάταξη για την προστασία του πληθυσμού από λιμό. Συνάμα όλοι οι διατελέσσαντες προθυπουργοί ζωναντοί και πεθαμένοι οδηγούνται σε δίκη με την κατηγορία: "Με τις πράξεις ή και τις παραλείψεις τους εξέθεσαν τον λαό στην πείνα και στον θάνατο"   
---
Χωρίς συνολικό σχέδιο ανάταξης της παραγωγής, το οποίο τουλάχιστον θα προσπαθήσει γνήσια να το προχωρήσει, δεν μπορεί κανείς να ισχυρίζεται ότι πάει σε διαπραγματεύσεις για να κερδίσει. Τώρα που κανείς δεν μιλάει για συνολικό σχέδιο, παρ'ότι η χώρα έχει διαλυθεί  σημαίνει ότι βλέπουν την χώρα ήδη ως απόλληξη μια άλλης οντότητας και τους ενδιαφέρει μόνο να είναι αυτοί που θα έχουν την κουτάλα και τα ρουσφέτια, γνήσιοι κοτσαμπάσηδες.
  • «'Οταν αφήσεις το λαό να πεθαίνει στους δρόμους, να κουρελιαστεί ψυχικά και σωματικά, και λες έπειτα πως θα κάνεις στον κατάλληλο καιρό εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης του εχθρού. Γιατί είναι σα να λες ότι θα βάλεις ένα κουφάρι να πολεμήσει» Δημήτρης Γληνός(«Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», Αθήνα 1944) 
Για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά: 

Σχόλια