Οριστικά σε τροχιά εξόδου από την Ελλάδα το ΔΝΤ.

Τον Οκτώβριο ο Π. Τόμσεν είχε διαψεύσει -μάλλον χλιαρά...- ότι έχει εισηγηθεί στην Κριστίν Λαγκάρντ την έξοδο του ΔΝΤ από την Ελλάδα. Όλες οι τελευταίες πληροφορίες, όμως, από την Ουάσιγκτον συγκλίνουν στην ίδια κατεύθυνση: η έκθεση άρθρου 4, που έχουν συντάξει οι υπηρεσίες του Ταμείου, υπό την καθοδήγηση του Δανού τεχνοκράτη, είναι «καταδικαστική» για τη συνέχιση της παρουσίας του στην Ελλάδα -τουλάχιστον με την ιδιότητα του πιστωτή- και αφήνει ελάχιστα περιθώρια για πολιτικά «μαγειρέματα» στο Εκτελεστικό Συμβούλιο.
Μέσα στις γιορτές πέρασε απαρατήρητο ότι το Ταμείο δημοσίευσε
τη λίστα με τις χώρες-μαύρα πρόβατα, που έχουν καθυστερήσει περισσότερους από 18 μήνες τις διαβουλεύσεις τους με το ΔΝΤ, στο πλαίσιο του άρθρου 4 του καταστατικού του, το οποίο ορίζει ότι όλα τα μέλη έχουν την υποχρέωση να διαβουλεύονται τακτικά για τη σύνταξη έκθεσης σχετικά με την οικονομική τους κατάσταση.
"Μαύρα πρόβατα"
Η Ελλάδα εμφανίζεται μαζί με Βενεζουέλα, Ερυθραία, Συρία και Λιβύη να έχει καθυστερήσει περισσότερους από 18 μήνες αυτή τη διαβούλευση και ως αιτία αναφέρονται «ζητήματα σχετιζόμενα με το οικονομικό πρόγραμμα», που εφαρμόζεται στη χώρα. Όπως εξηγείται σε σχετική σημείωση, συζητήσεις με τα στελέχη του Ταμείου έγιναν τον Σεπτέμβριο και η διαβούλευση αναμένεται να ολοκληρωθεί από το Συμβούλιο μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εκκρεμότητα με το τυπικό «Ο.Κ» για την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος βρίσκεται πίσω από την καθυστέρηση της εισαγωγής της έκθεσης του άρθρου 4 στο Συμβούλιο, καθώς χωρίς την τυπική έγκριση αυτών των μέτρων δεν είναι δυνατό να ολοκληρωθεί η κατάρτιση της ανάλυσης βιωσιμότητας χρέους (DSA), που θα συνοδεύει την έκθεση του άρθρου 4.
Αυτή, όμως, είναι μόνο η τυπική εξήγηση της καθυστέρησης. Το ουσιαστικό πρόβλημα, που καλούνται να επιλύσουν τα βασικά μέλη του Συμβουλίου (Ουάσιγκτον και ισχυρές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες) είναι ότι η έκθεση του άρθρου 4, όπως και το DSA, ουσιαστικά αποκλείουν την επάνοδο του Ταμείου στην Ελλάδα σε ρόλο πιστωτή, έστω και με το συμβολικό ποσό, της τάξεως των 6 δισ. ευρώ, που έχει συζητηθεί ως τώρα.
Έκθεση-κόλαφος
Η έκθεση Τόμσεν δεν περιορίζεται μόνο σε συστάσεις για μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης και του αφορολόγητου ορίου, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν, αλλά αποτελεί κόλαφο συνολικότερα για το πρόγραμμα που συμφώνησε η Αθήνα με τους Ευρωπαίους δανειστές, το «καυτό» καλοκαίρι του 2015, και ουσιαστικά προτείνεται να «ξηλωθούν» οι βασικές του παράμετροι.
Ειδικότερα, ζητείται να μη γίνει δεκτή η δέσμευση της Ελλάδας για συνολικές περικοπές λειτουργικών και επενδυτικών δαπανών του Δημοσίου κατά 2% του ΑΕΠ ως και το 2018, επειδή αυτές οι περικοπές κρίνεται ότι θέτουν σε κίνδυνο βασικές λειτουργίες του κράτους και την οικονομική ανάκαμψη.
Προτείνεται, επίσης, πλήρης ανασχεδιασμός του κοινωνικού κράτους, με αύξηση κονδυλίων για την επιδότηση της ανεργίας και άμεση κατάργηση όλων των επιδομάτων που δεν χορηγούνται με αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, ώστε να χρηματοδοτηθεί το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης.
Το προσωπικό του Ταμείου επιμένει στην ανάγκη πλήρους ανασχεδιασμού του προγράμματος, υπογραμμίζοντας ότι, με την παρούσα μορφή του, δεν είναι βιώσιμο μεσοπρόθεσμα, ακόμη και αν η Αθήνα καταφέρει να φθάσει στο στόχο του πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018.
Εξίσου «καταδικαστικό» είναι και το DSA, που αποτιμά την επίδραση των βραχυπρόθεσμων μέτρων και την κρίνει εντελώς ανεπαρκή, καταλήγοντας στη σύσταση να προσδιορισθούν άμεσα όλα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, που θα εφαρμοσθούν μετά το τέλος του προγράμματος.
Δεν "περπατάει" η "λύση" Σόιμπλε
Το πιο προβληματικό στοιχείο της έκθεσης από την οπτική γωνία του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών είναι ότι η «λύση» που έχει προτείνει ο Β. Σόιμπλε για το ελληνικό πρόβλημα, δηλαδή η διατήρηση πολύ υψηλών πλεονασμάτων (3,5%) για μια δεκαετία, σε συνδυασμό με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος δεν κρίνεται ως βιώσιμη από το προσωπικό του Ταμείου με μερικές αλλαγές/προσθήκες στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αλλά απαιτείται ουσιαστικά να ξαναγραφεί από την αρχή το μνημόνιο του 2015, ώστε να γίνουν ευρύτατες αλλαγές στο πρόγραμμα.
Μια ολική αναμόρφωση του προγράμματος, όπως αυτού που ζητούν οι υπηρεσίες του Ταμείου, είναι πολιτικά πολύ δύσκολο να συμφωνηθεί, όχι μόνο επειδή η ελληνική πλευρά ξεκαθαρίζει ότι δεν το αποδέχεται, αλλά και επειδή το αρνούνται σημαντικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως το Παρίσι και η Ρώμη.
Η αντίληψη που επικρατεί στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι η Ουάσιγκτον, ως βασικός μέτοχος του Ταμείου, είναι εντελώς απίθανο, υπό την προεδρία Τραμπ, να θελήσει να εκβιάσει μια συμφωνία για ένα νέο ελληνικό πρόγραμμα, κόντρα σε όλες τις δυσκολίες που θα επισημάνει το προσωπικό του Ταμείου. Όχι μόνο γιατί ο Ντ. Τραμπ έχει τονίσει στο παρελθόν ότι το ελληνικό θέμα πρέπει να το λύσουν οι Ευρωπαίοι, αλλά κυρίως επειδή δεν έχει λόγο να αναλάβει το ρίσκο μιας πιθανής νέας αποτυχίας του Ταμείου στην Ελλάδα.
Με αυτά τα δεδομένα, φαίνεται εύλογη η προσδοκία της ελληνικής πλευράς ότι το Ταμείο θα περιορισθεί σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, ώστε να κλείσει χωρίς μεγάλη καθυστέρηση η συμφωνία για την αξιολόγηση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, που άλλωστε θεωρείται κατά 99% ολοκληρωμένη. Το μόνο που μένει, αφού πλέον η κυβέρνηση το έχει αποδεχθεί πολιτικά, είναι να συμφωνηθεί η παράταση του δημοσιονομικού «κόφτη», με ορισμένες προσαρμογές, για να καλυφθεί η περίοδος του νέου μεσοπρόθεσμου προγράμματος, δηλαδή έως και το 2020.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ BLOG:
Η δική μας θέση είναι πάγια. Με κάθε τρόπο θα πρέπει να απομακρυνθεί το ΔΝΤ από την Ελλάδα, τόσο ως δανειστής, όσο και ως τεχνικός σύμβουλος. Αυτό θα διώξει την κάλυψη του ΔΝΤ πίσω από την οποία καλύπτονται οι ευρωπαίοι «εταίροι» μας και θα οδηγήσει τους ευρωπαίους και ειδικά τη Γερμανία να λάβουν οι ίδιοι σκληρές αποφάσεις (αν τελικά το τολμήσουν) εναντίον ενός κράτους μέλους της ΕΕ. Το αποτέλεσμα θα είναι να οξυνθεί ο ευρωσκεπτικισμός σε όλη την ΕΕ και φυσικά κι εδώ.
-----------------------------
  • Το ΔΝΤ προειδοποιεί εάν δεν υιοθετηθούν οι θέσεις του για Ελλάδα, αδιέξοδο μετά το 2018 με λιτότητα έως 2024 – Αρνητικό το DSA 

    Επίσης με βάση την ίδια πηγή το ΔΝΤ βλέπει αδιέξοδο μετά το 2018 καθώς απαιτούνται γενναίες μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα οι οποίες δεν έχουν γίνει.
    Τα μηνύματα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την Ελλάδα δεν είναι ενθαρρυντικά, τουναντίον προβληματίζουν πολύ σοβαρά καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η Ελλάδα να παγιδευτεί σε μακροχρόνια προγράμματα λιτότητας που θα οδηγήσουν σε νέο αδιέξοδο την χώρα.
    Μετά το περίφημο άρθρο του Maurice Obstfeld και Poul M. Thomsen δεν έχει υπάρξει σοβαρή πρόοδος πέραν από τις μονομερείς ενέργειες της Ελλάδος και την επιστολή μετανοίας του έλληνα υπουργού Οικονομικών Τσακαλώτου.
    Με βάση πηγή που βρίσκεται κοντά στο ΔΝΤ το Ταμείο θεωρεί ότι εάν δεν υιοθετηθούν οι θέσεις του για πρόσθετα μέτρα 4,5 με 5 δισεκ. εφόσον παραμείνει ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μετά το 2018 η Ελλάδα θα χρειαστεί ακόμη 6 χρόνια σκληρής λιτότητας…
    Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ενώ το τρίτο μνημόνιο ολοκληρώνεται στα μέσα του 2018 το ΔΝΤ προειδοποιεί για άλλα 6 χρόνια λιτότητας μετά το τρίτο μνημόνιο που αυτό σημαίνει είτε 4ο μνημόνιο χωρίς χρηματοδότηση είτε μια νέα σχέση Ελλάδος δανειστών που θα περιλαμβάνει σκληρή λιτότητα.
    Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η λιτότητα στην Ελλάδα όπως την βιώνει η κοινωνία και η οικονομία θα διαρκέσει έως το 2024
    Επίσης με βάση την ίδια πηγή το ΔΝΤ βλέπει αδιέξοδο μετά το 2018 καθώς απαιτούνται γενναίες μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα οι οποίες δεν έχουν γίνει.

    Γιατί υπάρχει ανησυχία για το DSA και το άρθρο 4 του ΔΝΤ;

    Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν το ΔΝΤ θα συντάξει και εκδώσει Debt Sustainability Analysis ή DSA ή ελληνιστί έκθεση βιωσιμότητας του χρέους.
    Δεν είναι σαφές τι θα συμβεί στις 11 Ιανουαρίου στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ.
    Ο βασικός προβληματισμός είναι πρωτίστως το ΔΝΤ θα έχει πλήρη συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα ή θα παραμείνει μόνο ως τεχνικός υποστηρικτής του ελληνικού προγράμματος;
    Προφανώς κάποιοι πρόσφατα συνέδεσαν την στάση του ΔΝΤ με την ευρύτερη πολιτική του νέου αμερικανού προέδρου D. Trump.
    Εάν κρατήσει μια συντηρητική γραμμή τότε είναι 100% βέβαιο ότι θα παραμείνει μόνο ως τεχνικός σύμβουλος το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα κάτι όμως που δεν επιθυμεί η Γερμανία.
    Βέβαια με ρεαλιστικούς όρους η Ελλάδα θα έπρεπε να επιδιώκει την συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα ως πλήρες μέλος καθώς
    1)Διασφαλίζει αξιοπιστία στο ελληνικό τρίτο πρόγραμμα
    2)Προτείνει ορισμένα μέτρα όπως η μείωση της φορολογίας που είναι 100% σωστά.
    3)Η ΕΚΤ θα το θεωρήσει ως ένα ισχυρό πλεονέκτημα ώστε να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης
    4)Η συμμετοχή του ΔΝΤ θα σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έχει πλήρως εναρμονιστεί με τις επιταγές των δανειστών.
    Η έκθεση βιωσιμότητας DSA αποτελεί ωστόσο ένα ερωτηματικό όπως και το άρθρο 4 καθώς μια αρνητική έκθεση βιωσιμότητας – που είναι και το βασικό σενάριο - για το ελληνικό χρέος θα δυσχέραινε σημαντικά και την ΕΚΤ τόσο στην δικής έκθεση βιωσιμότητας όσο και στο QE.
    Εάν το ΔΝΤ δεν ενταχθεί πλήρως στο ελληνικό πρόγραμμα δηλαδή δεν δανείσει νέα κεφάλαια π.χ. 4-6 δισεκ. ίσως να μην υποχρεωθεί να δημοσιεύσει DSA για το ελληνικό χρέος και προφανώς αυτό θα διευκολύνει την ΕΚΤ.
    Ο ESM ο Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης έχει εκτιμήσει ότι ετησίως μόνο από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα το όφελος θα φθάσει τα 8 δισεκ. αλλά αυτή η εκτίμηση δεν αφορά τα πρώτα χρόνια…
    Ωστόσο το ΔΝΤ διαφωνεί με την εκτίμηση αυτή.
    Το όφελος των βραχυπρόθεσμων μέτρων είναι οπισθοβαρές.
    Επίσης θα πρέπει το ΔΝΤ να δημοσιεύσει και έκθεση προόδου για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
    Το ερώτημα είναι ποιο μπορεί να είναι το συμπέρασμα της έκθεσης για την πορεία της ελληνικής οικονομίας όταν
    Α)Το ΔΝΤ διαφωνεί ξεκάθαρα με τον στόχο του 3,5% στο πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018.
     Β)Ζητάει προκαταβολικά μέτρα 4,5 με 5 δισεκ. για μετά το 2018.
    Γ)Θεωρεί ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος θεωρούνται μη επαρκή οπότε δεν μπορεί να υπάρξει θετική έκθεση βιωσιμότητας.

    Συμπέρασμα

    Το ΔΝΤ έχει διοικητικό συμβούλιο και όπως κάθε ΔΣ χρειάζεται όλα τα στοιχεία και αναλύσεις για να μπορεί να λάβει κρίσιμες στρατηγικές αποφάσεις.
    Υπό τις σημερινές παραδοχές το ΔΝΤ θα καταλήξει σε αρνητική έκθεση βιωσιμότητας για το χρέος και δεν θα συμμετάσχει και στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα με νέα κεφάλαια.

    Οι θέσεις του ΔΝΤ για αφορολόγητο, υπερφορολόγηση, δημόσιο τομέα, δημοσίους υπαλλήλους  στην Ελλάδα είναι 100% ορθές

    Το ΔΝΤ επικαλέστηκε δύο ίσως αρκετά κατατοπιστικά επιχειρήματα.
    Στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για το συνταξιοδοτικό φθάνει στο 11,5% του ΑΕΠ όταν στην Ευρώπη ο μέσος όρος είναι 2,25% του ΑΕΠ.
    Στην Ελλάδα το αφορολόγητο αγγίζει σχεδόν το 50% των νοικοκυριών όταν στην Ευρώπη φθάνει το 8%....
    Πολλοί έσπευσαν να πουν ότι τα επιχειρήματα δεν είναι σωστά και ο έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε μεταξύ άλλων ότι οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ είναι ανόητοι.
    Έχουμε ένα πανέξυπνο πρωθυπουργό στην Ελλάδα αλλά ένα ανόητο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο…
    Ας δούμε όμως ορισμένες περιπτώσεις για να διαπιστώσουμε τελικά έχει δίκιο ή όχι το ΔΝΤ;

    1)Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τονίζει ότι στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για στήριξη των συνταξιοδοτικών Ταμείων φθάνει στο 11,5% του ΑΕΠ περίπου 20 δισεκ. ευρώ.
    Στην Ελλάδα είναι 2,25% του ΑΕΠ οι αντίστοιχες δαπάνες.
    Υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτό είναι αληθές;
    Υπάρχει λογική που ακόμη στην Ελλάδα βγαίνουν σε σύνταξη χιλιάδες πολίτες έως και 10 χρόνια χαμηλότερα από τα όρια συνταξιοδότησης;
    Είναι ανακριβές ότι η σχέση εργαζομένων – ανά συνταξιούχο έχει δραματικά επιδεινωθεί;

    2)Το ΔΝΤ τόνισε ότι η Ελλάδα εάν θέλει να επιτύχει βιώσιμη ανάπτυξη θα πρέπει να μειώσει σημαντικά τους φορολογικούς συντελεστές.
    Δυστυχώς στην Ελλάδα η μεσαία αστική τάξη έχει καταστραφεί λόγω της υπερφορολόγησης.
    Με προκαταβολές στο 100%, με έκτακτες εισφορές και υψηλές φορολογικές κλίμακες πόσος είναι ο φόρος που πληρώνει μια επιχείρηση;
    Όταν η FYROM έχει 12,5% φορολογικό συντελεστή για τις εταιρίες που αποφασίζουν να επενδύσουν στην χώρα και όταν ο Trump έχει δεσμευθεί για μεγάλη μείωση της φορολογίας γιατί στην Ελλάδα επιμένουμε σε μια πολιτική ακραία φοροεισπρακτική που έχει καταστρέψει το επιχειρείν;

    3)Το ΔΝΤ ανέφερε ότι πρέπει να μειωθεί ο δημόσιος τομέας.
    Με 560 χιλιάδες – οι περισσότεροι αντιπαραγωγικοί – δημοσίους υπαλλήλους πως εξηγείται σε ερωτήματα δημοσκοπήσεων, είστε ικανοποιημένος από τον δημόσιο τομέα το 90% είναι αρνητικά διακείμενο;

    4)Στην Ελλάδα όντως συμβαίνει ένα παράδοξο φαινόμενο.
    Στην ζώνη του αφορολόγητου βρίσκονται σχεδόν το 50% των ελλήνων.
    Όμως ας δούμε ποιοι είναι στο αφορολόγητο;
    Κατά μια σύμπτωση είναι όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, δικηγόροι, γιατροί και πάσης φύσεως τεχνίτες….
    Ζώντας όλοι στην Ελλάδα πιστεύετε ότι όλοι αυτοί δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα;
    Π.χ. ένας υδραυλικός εάν χρειάζεται να δηλώσει 10.000 ευρώ θα δηλώσει μόνο 10.000 ευρώ για να δικαιολογεί ότι πρέπει να δικαιολογήσει και τα υπόλοιπα μαύρα…
    Κανείς δεν έχει ξανακούσει την φράση μαύρο εισόδημα;
    Ποιος δικηγόρος έχει κόψει απόδειξη παροχής υπηρεσιών;
    Ποιος γιατρός σας έχει δώσει απόδειξη;
    Θα πείτε υπάρχουν και εξαιρέσεις, βεβαίως και υπάρχουν αλλά είναι φωτεινές εξαιρέσεις όχι η πλειοψηφία.

    Δεν είναι αλήθεια ότι σχεδόν 1 στους 2 δημοσίους υπαλλήλους είναι στην κυριολεξία άχρηστοι και αντιπαραγωγικοί;
    Δεν είναι αλήθεια ότι σχεδόν οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροδιαφεύγουν;
    Δεν είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα έχει από τις υψηλότερες φορολογίες στην Ευρώπη και ταυτόχρονα είχε 27% σωρευμένη ύφεση όλα αυτά τα χρόνια;

    www.bankingnews.gr

     

Σχόλια