Η λεγόμενη κίνηση των «53+» με χτεσινή
της παρέμβαση και απαντώντας στο ερώτημα «πάση θυσία στην κυβέρνηση;»,
που εμφανίζεται ως φρέσκο ενώ είναι υπαρκτό από το 2014 (!), απαντά ως
εξής:
- «Είμαστε στην κυβέρνηση όχι πάση θυσία, αλλά όσο θεωρούμε ότι μέσα σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες και τους ποικίλους εκβιασμούς μπορούμε με αριστερή οπτική να ασκήσουμε πολιτική προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων. Το δικό μας χρέος, ως κόμμα, είναι ακριβώς αυτό.»
- Και σαν τέτοιοι είναι σαφές από το κείμενο ότι δεν εγκρίνονται από την κυβέρνηση που τους ψηφίζει, ούτε από την τάση των 53+, που στηρίζουν την κυβέρνηση! Αντίθετα, από την κυβέρνηση και τους 53+ στηρίζεται μια αριστερή πολιτική, προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, που πλήττονται από τους νόμους που ψηφίζει και εφαρμόζει η κυβέρνηση , τους οποίους εγκρίνει η εσωκομματική τάση των 53+!
- Η οποία αριστερή πολιτική δεν εφαρμόζεται ακόμα προφανώς. Επειδή στη συνέχεια της παρέμβασης των 53+ καθορίζεται και «το χρέος» του κόμματος:
- «Να αμβλύνουμε και να αποδυναμώνουμε τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του μνημονίου, να ανοίγουμε δρόμους μετασχηματισμού, να διαμορφώνουμε νέες συνειδήσεις και νέους συσχετισμούς.»
Για όποιον δεν κατάλαβε, η μεν κυβέρνηση
θα ψηφίζει και θα εφαρμόζει τους πιο ακραίους νόμους σε βάρος των
ασθενέστερων τάξεων (ανάπηρων, συνταξιούχων, άρρωστων σε νοσοκομεία,
φτωχών επαγγελματιών) και θα φτωχοποιεί όλη την εξασθενημένη από τα
προηγούμενα μνημόνια μεσαία τάξη, το δε κόμμα σαν αυτόνομο, αλλά και σαν
κομμάτι της κυβέρνησης, θα αποδυναμώνει αυτές τις επιπτώσεις και θα
διαμορφώνει νέες συνειδήσεις και νέους συσχετισμούς!
Πώς θα το κάνει αυτό; Το κάνει ήδη! Το
είπε χτες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Κυρίτσης με αφορμή τους
πλειστηριασμούς, που επιτρέπουν οι νόμοι της κυβέρνησης.
Είπε ο σκεπτόμενος αυτός παράγων της
πολιτικής ζωής του τόπου με αφορμή τον ξεσηκωμό του κόσμου στα σπίτια
και στα δικαστήρια κατά των πλειστηριασμών, που με νόμο της επιτρέπει η
κυβέρνηση:
«Όταν κινητοποιείται ο κόσμος είναι καλό. Ξεκαθαρίζουν ορισμένα πράγματα»
Και έχει δίκιο.
- Ξεκαθαρίζει κατ αρχήν τη διαφωνία του και τη διαφωνία και άλλων βουλευτών μ αυτά που ψηφίζουν.
- Επομένως ξεκαθαρίζει η αντίληψή μας για τη σοβαρότητα και την ψυχική επάρκεια επίσημων εκπροσώπων του λαού, που άλλα πιστεύουν κι άλλα κάνουν, αλλά θέλουν να τα υπερασπιστούν και τα δύο: Και αυτά που πιστεύουν και αυτά που κάνουν! Ίσως η θαυμάσια πανεπιστημιακή ψυχιατρική κλινική του Αιγινήτειου νοσοκομείου να είναι πιο αρμόδια για το θέμα.
Το δεύτερο σκέλος «του χρέους» του κόμματος κατά τους 53+ υλοποιείται ήδη επιτυχώς. (να διαμορφώνουμε νέες συνειδήσεις και νέους συσχετισμούς):
Οι νέες συνειδήσεις που διαμορφώνονται
στους πολίτες χάρη στον εξευτελισμό της έννοιας της Αριστεράς από την
πολιτική και τη ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως προς δυο κατευθύνσεις:
Η πλειονότητα απέχει από την ενεργό πολιτική και την
ψήφο αηδιασμένη και από την «ελπίδα που ερχόταν», μετατρεπόμενη σε μια
αντικομματίκ και απολιτικ πλειοψηφία . Και η μειοψηφία πάει εξοργισμένη
προς την ακροδεξιά από οργή και αηδία.
Και οι νέοι συσχετισμοί διαμορφώνονται πράγματι με την ενσωμάτωση στις κυβερνητικές και κρατικές καρέκλες κάθε τυχοδιώκτη του ΠΑΣΟΚ,
που ψάχνει να βρει μια θέση εξουσίας και προσπορισμού δια της πλαγίας.
Αφού τον έφτυσε με την ψήφο του ο λαός ως ΠΑΣΟΚ ξαναμπαίνει από την πίσω
πόρτα ως ΣΥΡΙΖΑ. Ως «νέος συσχετισμός»!
Και συμπληρώνει το σκεπτικό της η υποτιθέμενη εσωκομματική αντιπολίτευση του κόμματος που συγκυβερνά με την ακροδεξιά της ΝΔ:
Συνεπώς, το ερώτημα (πάση θυσία στην
κυβέρνηση;) ως δίλημμα είναι κάλπικο. Ασφαλώς μας ενδιαφέρει να είμαστε
στην κυβέρνηση όσο οι κοινωνικές μας συμμαχίες μάς επιτρέπουν να
παίζουμε το ρόλο μας. Αν χαθεί, με δική μας ευθύνη ή λόγω συνεχών
εκβιασμών, η σχέση μας με τα ασθενέστερα και λαϊκά κοινωνικά στρώματα,
με τα ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα της κοινωνίας, αν διαρραγεί οριστικά η
σχέση μας με τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα, δεν έχει καμία σημασία
η παραμονή σε μια κυβέρνηση, που θα έχει χάσει, στην ουσία, την
κοινωνική στήριξη».
Εδώ ο μουσικός σηκώνει τα χέρια! Γιατί η
σχέση της κυβέρνησης και του κόμματος με τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα
είναι σχέσης αντιπαράθεσης και σύγκρουσης. Στην πράξη, όχι στη θεωρία.
Κατ αρχήν, οι πολίτες δεν ξέρουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί καν να επανδρώσει καλά-καλά τοπικές οργανώσεις στις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες της χώρας για δύο λόγους.
- Πρώτα γιατί σχεδόν όλες οι οργανώσεις στις φτωχογειτονιές μετατράπηκαν από τοπικές του ΣΥΡΙΖΑ σε οργανώσεις της ΛΑΕ ή της «Πλεύσης Ελευθερίας», ενώ είναι πολλά τα μέλη τους που αποχώρησαν μετά το δημοψήφισμα και την ψήφιση του Γ’ Μνημόνιου, και
- Γιατί ο λαός αρνείται να πάει να εγγραφεί στις τοπικές, παρά το δέλεαρ για διορισμούς και εξελίξεις, εξ ου και ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει από μέλη. Απόδειξη και το ότι δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε καν τον αριθμό των 3.000 συνέδρων που είχε για στόχο.
Δεύτερον, που το ξέρουν
πολύ καλά οι πολίτες, για ποιά σχέση με τα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα
μιλάει η ανακοίνωση των 53+; Ποια ακριβώς λαϊκά στρώματα;
Τους συνταξιούχους που τους έχει σφάξει και θα τους σφάξει ακόμα περισσότερο;
Τους ανάπηρους που τους έχει κόψει τα επιδόματα και τη σύνταξη;
Τους φτωχούς, που για να επιζήσουν τους στέλνει να πληρώσουν ακριβά ιδιωτικά νοσοκομεία, αφού τα δημόσια δεν έχουν ούτε μηχανήματα ούτε προσωπικό;
Τους δανεισμένους, που με τα μισά και λιγότερα εισοδήματα από το 2009 είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν τις ίδιες δόσεις στις τράπεζες;
Τους χρεωμένους σε
τράπεζες και δημόσιο της μεσαίας τάξης, που ανήμποροι να έχουν εισόδημα
βλέπουν τα σπίτια τους και το κομπόδεμά τους να αρπάζονται από την
εφορία και τα ευαγή ιδρύματα;
Τους άστεγους και τους πεινασμένους, που τους καταργεί από τον άλλο μήνα τους 256 οργανισμούς, όπου μπορούσαν να περιθαλπτούν και να φάνε ένα πιάτο φαϊ;
Τους φτωχούς, που δεν μπορούν να εμβολιαστούν οι ίδιοι ή να εμβολιάσουν τα παιδιά τους επειδή το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι σε διάλυση;
Τα 2, σε πραγματικούς αριθμούς, εκατομμύρια άνεργους, χωρίς θέσεις εργασίας;
Τους νέους, που δουλεύουν για 250 μέχρι 350 ευρώ το μήνα, χωρίς πραγματικό ωράριο στα χέρια της part time απασχόλησης;
Τη γενιά των εργαζόμενων, που δεν πρόκειται να πάρουν σύνταξη παρά ψίχουλα και σε άγνωστη ηλικία;
Τους μικροεπαγγελματίες
που αφανίζονται κατά χιλιάδες από την αδυναμία να πληρώσουν τα
κυβερνητικά χαράτσια και από τις χαριστικούς νόμους της κυβέρνησης προς
τις αλυσίδες;
Ποια είναι ακριβώς σχέση των
ασθενέστερων στρωμάτων με μια κυβέρνηση, που τους υποσχέθηκε τον ουρανό
με τα άστρα και τους έχει καταδικάσει στην αφάνεια χωρίς ελπίδα με τους
εξοντωτικούς εισπρακτικούς νόμους και την πλήρη απουσία αναπτυξιακής
πολιτικής;
Ποιους νομίζει ότι κοροϊδεύει η δήθεν αντιπολιτευόμενη τάση του ΣΥΡΙΖΑ, που τα μέλη της μοιράζονται με την κυβέρνηση τις υπουργικές και κρατικές καρέκλες χωρίς καμιά ντροπή;
Και το αποκορύφωμα: Η αναφορά των 53+ καταλήγει ηρωικά στη δήθεν παρεμβατική της παρουσία στο συνέδριο:
«Είναι σαφές, λοιπόν, ότι αν
συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους «δανειστές»,
προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική
τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία».
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι όλοι αυτοί, που
υποτίθεται ότι είναι αριστεροί δεν πήραν χαμπάρι ούτε πριν το 2015 ούτε
μετά ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα λέγεται καπιταλισμός. Και ότι
έχει τους δικούς του εκφρασμένους κανόνες. Όταν αναλαμβάνεις τη
διακυβέρνηση μιας χώρας έχεις αποδεχτεί ότι θα παίξεις μ αυτούς του
κανόνες. Λίγο πιο σκληρούς, λίγο πιο ήπιους, αυτοί είναι. Αναλυμένοι
εξονυχιστικά από όλη τα μαρξιστική βιβλιογραφία, αλλά και από την πράξη.
Οι δανειστές είναι καπιταλιστές και
πολεμάνε να εφαρμόζεται ο καπιταλισμός τους παντού. Πολεμάνε με τα όπλα
που έχουν για να τον εφαρμόσουν. Όποιος διαφωνεί μαζί τους δεν έχει παρά
να τους πολεμήσει. Αν έχει κότσια. Όχι από την καλόβολη καρέκλα. Από το
δρόμο. Που πάει κι ο λαός. Κι όχι να μυξοκλαίει.
Αλλά, αν διαφωνείς με τους κανόνες
αγωνίζεσαι να τους αλλάξεις. Όχι εφαρμόζοντάς τους, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ
και η κυβέρνηση! Χωρίς καμιά αντίσταση μάλιστα, ούτε ηρωϊκή ούτε καν για
τα μάτια! «Ναι σε όλα»! Αυτή είναι η ηρωϊκή αντίσταση.
Όλοι αυτοί, που παριστάνουν τους
εκβιαζόμενους μαζί με τον πρωθυπουργό, ξεχνάνε ότι δεν τους κάλεσε
κανείς στην εξουσία. Έριξαν μία κυβέρνηση με τους καλπονοθευτικούς
νόμους του Βενιζέλου για να έρθουν στην εξουσία. Με τόνους από ψέματα.
Παρ όλο που υπήρχαν από τότε φωνές που προειδοποιούσαν ότι καμιά
αριστερά δεν μπορεί να εφαρμόσει μνημόνια και να μείνει αριστερά. Ας μην
κλαίνε λοιπόν εκ των υστέρων.
Οι 53+ και η κυβέρνηση, μαζί με τους
53-, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι δεν κινδυνεύουν να πέσουν ταπεινωτικά
από την ίδια την κοινωνία. Γιατί απλούστατα δεν έχουν καμιά σχέση μαζί
της. Για την ακρίβεια, έχουν σχέση με το πιο λούμπεν τυχοδιωκτικό
κομμάτι της και τους λούμπεν επιχειρηματίες του. Από τους οποίους θα
πέσουν ταπεινωτικά όταν πάψουν να τους είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι.
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης
Πηγή
--------------------
--------------------
Σκόπιμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, τα περί εξόδου από το ευρώ, το σχέδιο Σόιμπλε και η ανάγκη εθνικού-κρατικού νομίσματος από τον κ. Τσίπρα
Τον ρόλο του επίσημου διαχειριστή της διατήρησης της
απολυταρχίας, της θεμελίωσης της ανελευθερίας και της εξάρτησης ανέλαβε πλέον
και επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του φερόμενου ως πρωθυπουργού της χώρας. Η δήλωσή του
κ. Τσίπρα στην ομιλία του στο 2ο συνέδριο του κόμματος, ότι «η
έξοδος από το ευρώ δεν ήταν και δεν είναι ένα προοδευτικό σχέδιο», αποκαλύπτει
για ακόμη μια φορά πόσο ψεύδεται όταν
αναφέρεται στα ζητήματα της δημοκρατίας, της εθνικής κυριαρχίας και
ανεξαρτησίας της Ελλάδας.
Φαίνεται πως η
πρόοδος για τον κ. Τσίπρα και το συνάφι του, είναι συνδεδεμένη με τον απεχθή
δανεισμό, την φονική υπερφορολόγηση, το ξεπούλημα της δημόσιας και την αρπαγή
της ιδιωτικής περιουσίας. Πρόοδος είναι για τον κ. Τσίπρα, η διάλυση των
στρατηγικών τομέων της οικονομίας, η μετατροπή της χώρας σε αποθήκη ανθρώπινων
ψυχών και η παράδοση της φύλαξης των ελληνικών συνόρων σε ενισχυμένες
ευρωπαϊκές συνοριοφυλακές.
Όλη αυτή η λεηλασία βέβαια όπως παραδέχεται κι ο ίδιος,
ουσιαστικά η παράδοση της χώρας σε ξένες δυνάμεις κατοχής, «συνέβησαν με στόχο
την παραμονή στο ευρώ.» Αλλά δεν θα πρέπει να ανησυχούμε, γιατί αν
εγκαταλείπαμε την ευρωζώνη, η λεηλασία θα ήταν ισόποση και μάλιστα ακαριαία. Θα
συνοδευόταν μάλιστα και με απώλεια των λαϊκών καταθέσεων στις τράπεζες. Με άλλα λόγια μας έσωσαν. Μας έσωσαν από αυτά που δήθεν θα παθαίναμε,
ενώ τα υφιστάμεθα όλα τώρα!
Δεν περιμέναμε από
τον κ. Τσίπρα καμμιά ευαισθησία απέναντι στο δράμα που βιώνει η συντριπτική
πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Κατανοούμε επίσης ότι δεν αναγνωρίζει τι
εκστομίζει, αφού η ικανότητά του στην ανάγνωση, δεν αρκεί για να αντιληφθεί την
άρρηκτη σχέση ανεξάρτητης δημοσιονομικής
πολιτικής και εθνικού - κρατικού νομίσματος, με την δημοκρατία και την εθνική
ανεξαρτησία. Αυτά του γράφουν, αυτά δημόσια διαβάζει.
Μας αγανακτεί όμως η σκόπιμη
διαστροφή και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, που επιχειρεί να ταυτίσει την μετάβαση σε εθνικό - κρατικό νόμισμα και την
άσκηση ανεξάρτητης δημοσιονομικής πολιτικής, με το σχέδιο Σόιμπλε και τις
υπόγειες μεθοδεύσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη. Με αυτό
δηλαδή που το ΕΠΑΜ έχει καταγγείλει από το καλοκαίρι του 2015 και έχει να κάνει
με την επιβολή διπλού νομίσματος σκριπ, το γνωστό IOU.
Ένα διπλό κατοχικό
νόμισμα, που ποτέ δεν έχει εγκαταλειφθεί από τα σχέδια των επιτελείων της
ευρωζώνης. Ένα σχέδιο που τελικά θα
επιβληθεί στην Ελλάδα, όσο κυβερνήσεις, σαν το συνονθύλευμα που
συσπειρώνεται γύρω από τον κ. Τσίπρα, συνεχίζουν να κρατούν τις τύχες μας στα
χέρια τους και την Ελλάδα εντός ευρωζώνης.
Το ΕΠΑΜ καταγγέλλει
επίσης σύσσωμο τον κοινοβουλευτικό θίασο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα
οποία σε ένα κρεσέντο υποκρισίας κι αναλγησίας απέναντι στον ελληνικό λαό,
συντάσσονται φανερά ή κρυφά με την καταστροφική παραμονή μας στον ζουρλομανδύα
του ευρώ και τον ολοκληρωτισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αθήνα 15 Οκτωβρίου 2016
-------------------------------Μέχρι πότε θα υπομένουμε το δούλεμα των ανδρεικέλων;
"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Στο
άθλιο προπαγανδιστικό όργανο της κυβέρνησης (ΕΤ) ακούσαμε τον γραμματέα
της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτη Ρήγα, να μιλάει, με ύφος 100 καρδιναλίων,
για μέτρα «ανακούφισης» του ελληνικού λαού που έχει πάρει η
κυβέρνηση(!), για «σχέδιο» (σοσιαλιστικού) μετασχηματισμού της κοινωνίας
και άλλα τέτοια φαιδρά…
Κατ’ αρχάς, μπροστά σ’ αυτήν την αυθάδη …επίθεση της συριζαίικης ανοησίας, μπροστά σ’ αυτό το αλαλάζων δούλεμα, νομίσαμε ότι ζούμε σε άλλο πλανήτη ή ότι η ακοή μας έχει μεγάλη βλάβη…
Όταν συνήλθαμε αναρωτηθήκαμε: Πώς είναι δυνατόν να...
Κατ’ αρχάς, μπροστά σ’ αυτήν την αυθάδη …επίθεση της συριζαίικης ανοησίας, μπροστά σ’ αυτό το αλαλάζων δούλεμα, νομίσαμε ότι ζούμε σε άλλο πλανήτη ή ότι η ακοή μας έχει μεγάλη βλάβη…
Όταν συνήλθαμε αναρωτηθήκαμε: Πώς είναι δυνατόν να...
υπομένει ο ελληνικός λαός τέτοιο δούλεμα βαρβαρότητας και τέτοια κυνική προσβολή της νοημοσύνης του;;;
Πώς είναι δυνατόν να μιλάνε τα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ για …σοσιαλιστικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς, να ξεστομίζουν τέτοιες αφόρητες κοτσάνες ανοησίας, δίχως να τους παίρνουν με τις πέτρες ακόμα και τα μέλη τους στο Συνέδριο;
Αυτό και μόνο, δηλαδή ότι ξεστομίζονται τέτοια λόγια, ότι υπάρχει τέτοιο αβυσσαλέο θράσος να μας δουλεύουν τα ανδρείκελα τόσο χοντρά και αλαζονικά, δείχνει τη γιγάντια ιδεολογική και πολιτική πτώση μας, το τερατώδες ΕΓΚΛΗΜΑ της νεοταξικής «αριστεράς»…
Έχουν …μετασχηματίσει την ελληνική κοινωνία σε νέα αποικία, σε προτεκτοράτο των διεθνών τοκογλύφων και του 4ου Ράιχ και έχουν το θράσος να μιλάνε για «μέτρα ανακούφισης» του ελληνικού λαού και «σχέδια» σοσιαλιστικών (!!!) μετασχηματισμών!!!
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ…
Το παρακάτω σχόλιο το πήραμε από δώ:
http://www.pandiera.gr/50230-2/
Τσίπρας: «Τηρήσαμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας» (στους αφέντες της ΕΕ)
«Τηρήσαμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας», είπε τρεις τουλάχιστον φορές ο Τσίπρας μιλώντας στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Μην μπερδεύεστε, είπαμε, λέει ψέματα πολλά, αλλά αυτή τη φορά θα ήταν άδικη η κατηγορία!
Ο πρωθυπουργός δεν αναφερόταν σε όσα είχε πει στους ιθαγενείς για την κατάργηση της λιτότητας, την επαναφορά της 13ης σύνταξης, την αύξηση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και άλλα σχετικά. Αυτούς τους ιθαγενείς, που έχουν αξία μόνο όταν ακουμπάνε τα ψηφαλάκια τους, χεσμένους τους έχει…
Αντίθετα, αναφερόταν στους εταίρους του και την επαίσχυντη συμφωνία του Ιουλίου του 2015. Τότε που έγραφε το μεν λαϊκό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος στα παλιά του τα παπούτσια, το δε Τρίτο και βαρύτερο Μνημόνιο μαζί με τους εταίρους του.
Και γιατί σκούζει και εκλιπαρεί έτσι τώρα;
Μα γιατί παραπονιέται πως ενώ τα έκανε όλα όπως δεσμεύτηκε σε τοκογλύφους «δανειστές» και αφέντες της ΕΕ, αυτοί οι αχάριστοι και άπονοι τον ταλαιπωρούν, δε του δίνουν «ποσοτική χαλάρωση», για να ηρεμήσει το κορμάκι και η ψυχούλα του.
Κατά τα άλλα, διαβεβαίωσε τους πάντες ότι στρατηγικός στόχος είναι ο «σοσιαλισμός του 2000», μόνο που αυτός:
ΠΡΏΤΟΝ, αργεί λίγο και ασφαλώς ως πρώτη προϋπόθεσή του έχει την πιστή εφαρμογή του Τρίτου Μνημονίου και
ΔΕΥΤΕΡΟ, δε θα εφαρμοστεί στην Ελλαδίτσα μόνο, αλλά σε όλη την ΕΕ μαζί. Όχι θα κάνουμε τσιγκουνιές…
«Μην ανησυχείτε», είπε λίγο ως πολύ: «ένα νεύμα χωρίζει την ανάκαμψη από την απογείωση», προκαλώντας τη νοημοσύνη των πάντων, αλλά και ένα άγριο θυμό που δε θα αργήσουν οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ να νοιώσουν να τους καίει απειλητικά στο σβέρκο.
Ωστόσο, δεν ήταν «για τα μπάζα» ακριβώς η πρωθυπουργική ομιλία. Το σοβαρότερο στοιχείο της ήταν η προσπάθεια να παρουσιάσει την παραμονή στην ευρωζώνη και την ΕΕ ως την «αριστερή πολιτική», τη δε έξοδο από αυτήν ως συνώνυμη των σχεδίων της ακροδεξιάς και του Σόιμπλε. Αυτού ακριβώς, όπως και των άλλων επιβητόρων της ΕΕ, που επιχαίρουν με τις δηλώσεις δουλικότητας και ευρωφροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα ρωτήσει κανείς: Μα γιατί να μην πιστέψουμε ότι ο εθελοντικός σφαγιασμός στον προκρούστη της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης της ΕΕ, συνιστά αυτό που ο Τσίπρας ονομάζει «σοσιαλισμό του 2000, όχι σε μια χώρα αλλά σε πολλές»;
Με την ίδια σοβαρότητα δεν προβλήθηκε και το επιχείρημα ότι η συγκυβέρνηση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, αποτελούσε την ανώτατη απόδειξη της «αριστερής πολιτικής» του για την ελληνική κοινωνία; Έλα ντε…
Π.Μ.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10349
Πώς είναι δυνατόν να μιλάνε τα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ για …σοσιαλιστικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς, να ξεστομίζουν τέτοιες αφόρητες κοτσάνες ανοησίας, δίχως να τους παίρνουν με τις πέτρες ακόμα και τα μέλη τους στο Συνέδριο;
Αυτό και μόνο, δηλαδή ότι ξεστομίζονται τέτοια λόγια, ότι υπάρχει τέτοιο αβυσσαλέο θράσος να μας δουλεύουν τα ανδρείκελα τόσο χοντρά και αλαζονικά, δείχνει τη γιγάντια ιδεολογική και πολιτική πτώση μας, το τερατώδες ΕΓΚΛΗΜΑ της νεοταξικής «αριστεράς»…
Έχουν …μετασχηματίσει την ελληνική κοινωνία σε νέα αποικία, σε προτεκτοράτο των διεθνών τοκογλύφων και του 4ου Ράιχ και έχουν το θράσος να μιλάνε για «μέτρα ανακούφισης» του ελληνικού λαού και «σχέδια» σοσιαλιστικών (!!!) μετασχηματισμών!!!
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ…
Το παρακάτω σχόλιο το πήραμε από δώ:
http://www.pandiera.gr/50230-2/
Τσίπρας: «Τηρήσαμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας» (στους αφέντες της ΕΕ)
«Τηρήσαμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας», είπε τρεις τουλάχιστον φορές ο Τσίπρας μιλώντας στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Μην μπερδεύεστε, είπαμε, λέει ψέματα πολλά, αλλά αυτή τη φορά θα ήταν άδικη η κατηγορία!
Ο πρωθυπουργός δεν αναφερόταν σε όσα είχε πει στους ιθαγενείς για την κατάργηση της λιτότητας, την επαναφορά της 13ης σύνταξης, την αύξηση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και άλλα σχετικά. Αυτούς τους ιθαγενείς, που έχουν αξία μόνο όταν ακουμπάνε τα ψηφαλάκια τους, χεσμένους τους έχει…
Αντίθετα, αναφερόταν στους εταίρους του και την επαίσχυντη συμφωνία του Ιουλίου του 2015. Τότε που έγραφε το μεν λαϊκό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος στα παλιά του τα παπούτσια, το δε Τρίτο και βαρύτερο Μνημόνιο μαζί με τους εταίρους του.
Και γιατί σκούζει και εκλιπαρεί έτσι τώρα;
Μα γιατί παραπονιέται πως ενώ τα έκανε όλα όπως δεσμεύτηκε σε τοκογλύφους «δανειστές» και αφέντες της ΕΕ, αυτοί οι αχάριστοι και άπονοι τον ταλαιπωρούν, δε του δίνουν «ποσοτική χαλάρωση», για να ηρεμήσει το κορμάκι και η ψυχούλα του.
Κατά τα άλλα, διαβεβαίωσε τους πάντες ότι στρατηγικός στόχος είναι ο «σοσιαλισμός του 2000», μόνο που αυτός:
ΠΡΏΤΟΝ, αργεί λίγο και ασφαλώς ως πρώτη προϋπόθεσή του έχει την πιστή εφαρμογή του Τρίτου Μνημονίου και
ΔΕΥΤΕΡΟ, δε θα εφαρμοστεί στην Ελλαδίτσα μόνο, αλλά σε όλη την ΕΕ μαζί. Όχι θα κάνουμε τσιγκουνιές…
«Μην ανησυχείτε», είπε λίγο ως πολύ: «ένα νεύμα χωρίζει την ανάκαμψη από την απογείωση», προκαλώντας τη νοημοσύνη των πάντων, αλλά και ένα άγριο θυμό που δε θα αργήσουν οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ να νοιώσουν να τους καίει απειλητικά στο σβέρκο.
Ωστόσο, δεν ήταν «για τα μπάζα» ακριβώς η πρωθυπουργική ομιλία. Το σοβαρότερο στοιχείο της ήταν η προσπάθεια να παρουσιάσει την παραμονή στην ευρωζώνη και την ΕΕ ως την «αριστερή πολιτική», τη δε έξοδο από αυτήν ως συνώνυμη των σχεδίων της ακροδεξιάς και του Σόιμπλε. Αυτού ακριβώς, όπως και των άλλων επιβητόρων της ΕΕ, που επιχαίρουν με τις δηλώσεις δουλικότητας και ευρωφροσύνης του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα ρωτήσει κανείς: Μα γιατί να μην πιστέψουμε ότι ο εθελοντικός σφαγιασμός στον προκρούστη της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης της ΕΕ, συνιστά αυτό που ο Τσίπρας ονομάζει «σοσιαλισμό του 2000, όχι σε μια χώρα αλλά σε πολλές»;
Με την ίδια σοβαρότητα δεν προβλήθηκε και το επιχείρημα ότι η συγκυβέρνηση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, αποτελούσε την ανώτατη απόδειξη της «αριστερής πολιτικής» του για την ελληνική κοινωνία; Έλα ντε…
Π.Μ.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10349
Σχόλια