Η αθώωση δεν έγινε ούτε ένα μονόστηλο

την
Πώς ο Σλ. Μιλόσεβιτς που χαρακτηρίστηκε «χασάπης των Βαλκανίων» και δικαιώθηκε στη Χάγη έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας
«Είναι εγκληματίας πολέμου», «προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία», «είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων». Αυτοί δεν είναι παρά μερικοί μόνο από τους δεκάδες χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης, για τη δαιμονοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς· ενός απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη, μιας χώρας στην οποία περισσότερα από 20 πολιτικά κόμματα λειτουργούν απολύτως ελεύθερα σεβόμενα τους νόμους και το Σύνταγμα. Ενας ηγέτης τον οποίον όμως οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης με «μακρύ χέρι» το ΝΑΤΟ επιθυμούσαν και κατάφεραν τελικά να τον βγάλουν από τη μέση με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.
Τελικά ο «εγκληματίας πολέμου» Μιλόσεβιτς, ο οποίος σύρθηκε στα διεθνή δικαστήρια «για να πληρώσει για τη γενοκτονία στη Βοσνία», κρίθηκε αθώος από το Δικαστήριο της Χάγης, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να χαρεί την απονομή δικαιοσύνης, καθώς πέθανε στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν πριν από 10 χρόνια. Μια είδηση που πέρασε όμως στα «ψιλά» και δεν έπαιξε στο διεθνές δελτίο ειδήσεων.
Στον Μιλόσεβιτς αναφέρθηκε ωστόσο μέσα από μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή του το Ron Paul Institute σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε κι εν τέλει εξοντώθηκε από τη Δύση.

  •  «Τα τελευταία 20 τόσα χρόνια σχολιαστές νεοσυντηρητικοί και φιλελεύθεροι, αυθεντίες, έχουν να μας πουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν ένας δικτάτορας και ευθύνεται για τη γενοκτονία στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990. Η προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είπε τα ίδια και σε μια άλλη περίπτωση στο Ιράκ το 2003, με αποτέλεσμα σήμερα στη χώρα να επικρατεί το χάος» τόνιζε η ανάλυση.
  • Το Ron Paul Institute υπενθύμιζε και τη σπουδή του CNN να χαρακτηρίζει τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική... ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης», ενώ υπογράμμιζε ότι «όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ ήταν χαρακτηρισμένος υποστηρικτής των εγκλημάτων του Μιλόσεβιτς ή και, ακόμη χειρότερα, αρνητής της γενοκτονίας».
  • Παρ' όλα αυτά όμως και παρά τη δημοσιότητα γύρω από τη «δίκη του αιώνα», σύντομα φάνηκε ότι η δίωξη είχε πολλά κενά.

Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία αποδείχθηκαν τελικά... ψευδείς. Αντίθετα ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία, αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί.
Πηγή
blogger: Έτσι στήθηκε η επίθεση και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Για το χατήρι των Γερμανών και των Αμερικανών. 
Με ψέματα επίσης στοχοποιήθηκε -  με πρώτο τον ΓΑΠ και στη συνέχεια με τον  ανεκδιήγητο Γεωργίου με το μαγείρεμα των  στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ - η χώρα μας και διαλύθηκε με οικονομικό πόλεμο αυτή τη φορά.   
Έχει αξία να ξαναδιαβάσετε παλιότερες  σχετικές  εγραφές.

Αν ειναι σε κάτι καλοί οι Γερμανοί είναι στο να εξοντώνουν τον ανταγωνισμό. Τα Ελληνικά Ναυπηγία, τον ΟΤΕ, την Σκοντα, την ΣΕΑΤ, τις Ελληνικές Τράπεζες, το PSI ή προσαρμόζεσαι ή στέλνουν μερικά βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ από «λάθος» οπως στο εργοστάσιο της Zastava.

Ολοι το γνωρίζουμε από το ταπεινό αυτοκινητάκι Yugo, αλλά πριν τον πόλεμο κατασκεύαζε μέχρι αεριωθούμενα, ως υποκατασκευαστής, όπως στο Galeb, ενώ υπήρχε στα σχέδια ακόμη κι η κατασκευή μιας μικρογραφίας του F-16, το Novi Avion 4ης γενιάς. Λιγους μήνες πριν την καταστροφή μάλιστα η Yugo είχε κάνει συμφωνία συνεργασίας με την Peugeot
===============================
Του Κώστα Μπετινάκη

Αθώος ο Μιλόσεβιτς!


Η είδηση δεν είναι πως το δικαστήριο της Χάγης, στην απόφαση για την καταδίκη του Ράντοβαν Κάρατζιτς τον Μάρτιο, αθώωνε τον Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς, αλλά ότι το θέμα είχε παραληφθεί απ' όλα τα θεωρούμενα «σοβαρά» ΜΜΕ.

​Οι δικαστές προσδιόρισαν επίσης πως ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς «ΔΕΝ πήρε μέρος στην από κοινού εγκληματική επιχείρηση για να καταστήσει θύματα Βόσνιους Μουσουλμάνους και Κροάτες»
Η αθώωση του Μιλόσεβιτς από το αποκαλούμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, που εδρεύει στη Χάγη, δημοσιεύτηκε στο www.slobodan-milosevic.org στις 18 Ιουλίου με τίτλο: «Το Δικαστήριο της Χάγης αθωώνει τον Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς για εγκλήματα στον πόλεμο της Βοσνίας, με καθυστέρηση 10 χρόνων». Σε αυτό επισημαίνεται ότι «το δικαστήριο του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου αποφάνθηκε πως ο αποθανών πρόεδρος της Σερβίας ΔΕΝ ήταν υπεύθυνος για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στη Βοσνία στη διάρκεια του πολέμου 1992-95».

Οι δικαστές προσδιόρισαν επίσης πως ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς «ΔΕΝ πήρε μέρος στην από κοινού εγκληματική επιχείρηση για να καταστήσει θύματα Βόσνιους Μουσουλμάνους και Κροάτες».



Σε μια απρόσμενη απόφαση, οι ίδιοι δικαστές που πριν από μερικούς μήνες είχαν αποφασίσει να στείλουν τον Σερβοβόσνιο ηγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς επί 40 χρόνια στη φυλακή, ομόφωνα αποφαινόντουσαν ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν αθώος. Επισημαίνοντας πως οι σχέσεις μεταξύ των δύο ανδρών, είχαν χειροτερεύσει από το 1991 και ότι είχαν διαφορετικές απόψεις ως προς την ανεξαρτητοποίηση των Σερβοβόσνιων από τη Σερβία. Και ότι ο Μιλόσεβιτς υποστήριζε τους Μουσουλμάνους που επιθυμούσαν να παραμείνει ενιαία η Γιουγκοσλαβία.

Σημειώνεται πως το ίδιο δικαστήριο ουδέποτε άλλοτε είχε αποφανθεί για την υπόθεση Μιλόσεβιτς. Ούτε πως τον είχαν ήδη απαλλάξει από κάθε κατηγορία για συμμετοχή σε εγκλήματα πολέμου.

Η αθωωτική παράγραφος: 




Συνωμοτικά είχαν θάψει τα ευρήματα της υπόθεσης στην 1.303 σελίδα με μία παράγραφο που παρεμβάλλεται στις 2.590 σελίδες της απόφασης για την καταδίκη του Κάρατζιτς, γνωρίζοντας πως οι ελάχιστοι ενδιαφερόμενοι θα βρεθούν να καθίσουν και να τις διαβάσουν όλες.

​Συνωμοτικά είχαν θάψει τα ευρήματα της υπόθεσης στην 1.303 σελίδα με μία παράγραφο που παρεμβάλλεται στις 2.590 σελίδες της απόφασης για την καταδίκη του Κάρατζιτς, γνωρίζοντας πως οι ελάχιστοι ενδιαφερόμενοι θα βρεθούν να καθίσουν και να τις διαβάσουν όλες
Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως ο θάνατος του Μιλόσεβιτς στη φυλακή επισυνέβη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες που ορισμένοι σχολιαστές τις είχαν χαρακτηρίσει «ύποπτες». Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 11 Μαρτίου 2006, μόλις δύο εβδομάδες κατόπιν της αρνητικής απόφασης του δικαστηρίου να του επιτρέψει να υποβληθεί σε εγχείριση καρδιάς στη Ρωσία.

Ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς είχε δαιμονοποιηθεί από ολόκληρο τον δυτικό Τύπο και από κάθε πολιτικό χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ. Τον αποκαλούσαν «ο Χασάπης των Βαλκανίων», τον παρομοίαζαν με τον Χίτλερ, τον περιέγραφαν ως «αιμοδιψές τέρας» και τον κατηγορούσαν για γενοκτονία. Και αυτά όχι μόνο για να δικαιολογήσουν τις οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Σερβίας, αλλά και τους ΝΑΤΟΪκούς βομβαρδισμούς του 1999 της Σερβίας στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου.

Έτσι, ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς, πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του στη φυλακή προσπαθώντας να υπερασπισθεί όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους Σέρβους τους οποίους οι ΝΑΤΟΪκοί κατηγορούσαν πως διεξάγουν έναν πόλεμο, που τώρα το δικαστήριο αποφαίνεται πως προσπαθούσαν να σταματήσουν.

Χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια από τον θάνατό του για να δικαιωθεί ο Μιλόσεβιτς αλλά φυσικά ουδείς ζήτησε συγγνώμη για το εγκληματικό «λάθος». Και η είδηση πέρασε απαρατήρητη. Όλα ξεκίνησαν όταν δημοσιεύτηκε στις 2 Αυγούστου σχόλιο του Neil Clark στο RT.com με τίτλο «Ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε καθώς η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ προχωρεί».

Ο Κλαρκ έχει αρθρογραφήσει σε πολλά βρετανικά έντυπα (The Guardian, Morning Star, Daily and Sunday Express, Mail on Sunday, Daily Mail, Daily Telegraph, New Statesman, The Spectator, The Week, και The American Conservative). Και είναι τακτικός αρθρογράφος στο RT. Το σχόλιό του για τον Μιλόσεβιτς αναδημοσιεύεται στις 3 Αυγούστου από την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ρον Πολ (για την ειρήνη και την ευημερία).

Aποτέλεσμα ήταν να ενοχληθούν αντιδραστικοί κύκλοι όπως το φερέφωνο της αμερικανικής προπαγάνδας «Radio Free Europe». Η διευθύντρια του βαλκανικού τμήματος του αμερικάνικου σταθμού Gordana Knezevic κατηγόρησε τον Κλαρκ ότι «αποτελεί παράδειγμα δημοσιογραφικής παραποίησης γεγονότων».

Χωρίς ωστόσο η... καλή αυτή κυρία να πει ότι παρόλο που ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν κατηγορούμενος στη δίκη Κάρατζιτς, η απόφαση στην παράγραφο 3460, της σελίδας 1303 περιγράφει ξεκάθαρα πως «δεν υπήρξαν σαφείς αποδείξεις που να παρουσιαστούν στην υπόθεση ώστε να βρεθεί ο Μιλόσεβιτς ότι είχε συμφωνήσει στο σχέδιο (της δημιουργίας περιοχών που να έχουν εκκαθαριστεί από μη Σέβρους)».

Το καλό στην υπόθεση ήταν πως η αντίδραση αυτή προκάλεσε το ενδιαφέρον να ψάξουμε τις ακριβώς έχει συμβεί. Επειδή η είδηση, όπως ήταν φυσικό, είχε περάσει στο... ντούκου από τα πολυδιαφημισμένα Μέσα του συρμού.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στο γεγονός ότι το Ινστιτούτο ανήκει στον Αμερικάνο γιατρό και πολιτικό (επί χρόνια βουλευτή του Τέξας 1976 ως το 1977 και από το 1979 ως το 1985 και από 1997 - 2013), Ronald Ernest «Ron» Paul. Ο Ρον Πολ είχε διεκδικήσει τρεις φορές την αμερικανική προεδρία ως ανεξάρτητος υποψήφιος (1988) και διεκδίκησε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων το 2008 και το 2012. Στο άρθρο του ο Κλαρκ κάνει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυση, σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε και εν τέλει εξοντώθηκε από τους ΝΑΤΟϊκούς.

--------------------------------------------
Αναδημοσιεύω από την ιστοσελίδα www.styx.gr της Τρίτης, 5 Νοεμβρίου 2002, τον τρόπο που διεξαγόταν η δική του Μιλόσεβιτς.


Μεθοδεύεται εξόντωση του Μιλόσεβιτς
Ο Σλομπόνταν Μιλόσεβις όταν ήταν κατηγορούμενος στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης
Ο Σλομπόνταν Μιλόσεβις όταν ήταν κατηγορούμενος στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης


H δίκη του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς διακόπηκε πάλι για λόγους υγείας.

Ο Μιλόσεβιτς παραπονέθηκε ότι έχει πάθει εξάντληση, ενώ έχουν αρχίσει να διατυπώνονται απόψεις που θέλουν τη δίκη να μην ολοκληρώνεται. Οι οπαδοί του Μιλόσεβιτς υποστηρίζουν ότι οι δικαστές στη Χάγη, που γνωρίζουν ότι ο κατηγορούμενος πάσχει από υψηλή πίεση και έχει εξαντληθεί από γρίπη, ελπίζουν ασκώντας του αφόρητη πίεση να πεθάνει από καρδιακή προσβολή.

Ο δικαστής Μέη διάβασε στο δικαστήριο την ιατρική γνωμάτευση, που τόνιζε τα καρδιακά προβλήματα του Μιλόσεβιτς και ζητούσε να περιοριστεί ο φόρτος εργασίας. Αντ΄αυτού ο δικαστής έχει εντατικοποιήσει τη δίκη.


Στη Χάγη προετοιμάζουν σιωπηρά τη δολοφονία του Μιλόσεβιτς

Των Jared Israel και Vladimir Krsljianin

Το θέαμα που προετοίμαζαν να δώσουν από το δικαστήριο της Χάγης δεν τους βγαίνει φαίνεται. Η δίκη - σόου δεν πηγαίνει και τόσο καλά για τους σκηνοθέτες της και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις λειτούργησε αντίστροφα. Έτσι κατά μεγάλα διαστήματα μας κάνουν να ξεχνάμε και την ύπαρξή της. Εντυπωσιακά ανθεκτικός ο Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς αντιμετώπισε όλες τις κατηγορείς και τα χαλκευμένα στοιχεία με τα οποία οι ΝΑΤΟϊκοί προσπάθησαν να τον στριμώξουν. Αποτέλεσμα να ακολουθήσει πλήρης αποσιώπηση της δίκης από τα δυτικά Μέσα.

Μια και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον Μιλόσεβιτς με τα μέσα που είχαν προγραμματίσει προσπαθούν τώρα να τον εξοντώσουν με τις μεθόδους που πολύ καλά γνωρίζουν μια και δεν είναι η πρώτη φορά που τις εφαρμόζουν.

Στις 31 Οκτωβρίου ο Μιλόσεβιτς υπέστη ένα καρδιακό επεισόδιο λόγω εξαιρετικά υψηλής πίεσης, απότοκο της έντασης που ζει όλο αυτό το διάστημα της φυλάκισής του και της δίκης. Η κατάστασή του χρειάζεται καρδιολογική παρακολούθηση.

Ο δικαστής Μέι, που έχει αναγνώσει ενώπιον του δικαστηρίου την κατάσταση της υγείας του Μιλόσεβιτς, εντατικοποίησε τη διαδικασία.

# Έτσι, ενώ ως τώρα η διαδικασία στο δικαστήριο έληγε στις 14.00, τώρα επεκτάθηκε ως τις 17.00.
# Το κελί του Μιλόσεβιτς, όπου επιστρέφει αργά, έχοντας να διαλέξει έναν σύντομο περίπατο ή να δειπνήσει, βρίσκεται σε παλιά ναζιστική φυλακή. Τα παράθυρα παραμένουν ερμητικά κλειστά. Και η ατμόσφαιρα κάθε άλλο παρά υγιεινή μπορεί να θεωρηθεί.
# Το φαγητό που του προσφέρεται είναι χαμηλής ποιότητας, γεμάτο λιπαρά, χωρίς λαχανικά κάθε άλλο παρά δίαιτα που απαιτείται για έναν καρδιοπαθή.

----------------------------------
(http://www.styx.gr/index.php/articles/136-%CE%BC%CE%B5%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82)

Η απόφαση για τον Κάρατζιτς αναφέρει ρητά:

... The UN war crimes tribunal has determined that the late Serbian president was not responsible for war crimes committed in Bosnia during the 1992-95 war. The judges determined that Slobodan Milosevic was not part of a "joint criminal enterprise" to victimize Bosnian Muslims and Croats.

Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης και η επίμαχη παράγραφος:
http://www.icty.org/x/cases/karadzic/tjug/en/160324_judgement.pdf
=====================

Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;

 Ως γνωστόν ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης - όπως έγραφετότε - μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης...).

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Δέκα χρόνια αργότερα, πριν από ένα περίπου μήνα, ο Μιλόσεβιτς… αθωώθηκε. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τον απάλλαξε – μετά θάνατο – από την κατηγορία για την υποτιθέμενη συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995.

Φυσικά η είδηση της αθώωσης του Μιλόσεβιτς πέρασε στα «ψιλά». Τα βαποράκια του ΝΑΤΟ, που μετά έγιναν βαποράκια του ΔΝΤ, όσοι τότε έγραφαν λιβέλους διεκδικώντας ρόλο νεκροθάφτη στο γουέστερν της Νέας Τάξης, όσοι ελεεινολογούσαν πάνω στο φέρετρο του Μιλόσεβιτς, τα «κοράκια» και οι «αντικειμενικοί» αναλυτές, τα αθύρματα που εκτόξευαν μύδρους κατά του «χασάπη» με ταυτόχρονους επαίνους για την... κακομοίρα τη Δύση που ήθελε (!) αλλά «δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας» (!), δεν ψέλλισαν λέξη.

«Και συ πρόστυχη πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα», που έλεγε ο Βάρναλης.

Δεν θα ασχοληθούμε άλλο μαζί τους. Αρκετά με το φύραμά τους. Οι ίδιοι «αμερικανόδουλοι» με τον Οτσαλάν, οι ίδιοι ΝΑΤΟφρονες στο Γιουγκοσλαβικό, οι ίδιοι «ενσωματωμένοι» στο Ιράκ, οι ίδιοι «πρόθυμοι» του ΔΝΤ και πάντα δραγουμάνοι της πλουτοκρατίας.

Θα σταθούμε στην Ιστορία. Και η ιστορία λέει ότι ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να υπογράψει την κατοχή της χώρας του από το ΝΑΤΟ. Αυτό έγινε το 1999 στο Ραμπουγέ, δυο μήνες πριν τους βομβαρδισμούς. Η κατάπτυστη συμφωνία (άρθρο 8), που ζητούσε η Ολμπράιτ, προέβλεπε ότι:

«Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει, μαζί με τα οχήματα, σκάφη, αεροσκάφη και υλικά του, ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, περιλαμβανομένου του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Αυτό θα περιλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται σε αυτά) τα δικαιώματα σε στρατοπέδευση, γυμνάσια, καταυλισμούς και χρήση οποιασδήποτε περιοχής ή διευκολύνσεων, όπως απαιτείται, για υποστήριξη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις».

Γι' αυτό έγινε η εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Όχι γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης» ή «Χίτλερ» κατά τους διώκτες του, αλλά επειδή αρνήθηκε να υπογράψει κάτι αντίστοιχο με αυτό που ζητούσε ο Μουσολίνι από τον ελληνικό λαό το 1940.

Αν την ιστορία την έγραφαν τα «κοράκια» και οι «νεκροθάφτες», η ανθρωπότητα δε θα γνώριζε τι σημαίνει το «Όχι». Ευτυχώς, ακόμα κι αν το τίμημα είναι βαρύ, η Ιστορία των λαών δεν γράφεται έτσι. Παρά μόνο των «ραγιάδων».

Ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε. Οι εκτελεστές του Μιλόσεβιτς, πριν τον βγάλουν από τη μέση, είχαν εκτελέσει τη χώρα του, βομβαρδίζοντάς την ανελέητα για 78 μέρες και νύχτες. Οι δολοφόνοι του Μιλόσεβιτς, πριν εφαρμόσουν το «δίκαιο» της Χάγης, είχαν εφαρμόσει το «δίκαιο» των «έξυπνων όπλων»:
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ, επιστρατεύοντας 1.000 και πλέον βομβαρδιστικά, πραγματοποίησε 35.788 (!) αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας και επιτέθηκε εναντίον 200 (!) γιουγκοσλαβικών πόλεων. Από αυτές, η πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, η Πρίστινα - την οποία υποτίθεται ότι οι ΝΑΤΟικοί ήθελαν να σώσουν από την «εθνοκάθαρση» - βομβαρδίστηκε 374 φορές, το Πρίζρεν 232, το Ουρόσεβατς 205, το ίδιο το Βελιγράδι βομβαρδίστηκε 212 φορές...
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το έδαφος της Γιουγκοσλαβίας δέχτηκε 35.450 «δέσμες» από το είδος των απαγορευμένων (μέσα από διεθνείς συμβάσεις) βομβών. Από τις 2.500.000 βόμβες που έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία, οι 500.000 περιείχαν εξασθενημένο ουράνιο. Το ουράνιο προκαλεί καρκίνο... Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον 10.000 θάνατοι από καρκίνο στην πρώην Γιουγκοσλαβία σχετίζονται με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ...
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, οι «έξυπνες» βόμβες κατέστρεψαν 480 εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γιουγκοσλαβίας (μεταξύ αυτών το 50% των σχολείων του Κοσσυφοπεδίου), 350 μοναστήρια, πολιτιστικά κέντρα και ιστορικά μνημεία, 33 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, 14 αεροδρόμια, 61 γέφυρες, 5 εθνικούς και 23 επαρχιακούς δρόμους, 121 εργοστάσια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 29 εγκαταστάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης...
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ προκάλεσε τόσες υλικές ζημιές στη Γιουγκοσλαβία που θα χρειαστούν 40 χρόνια για την αποκατάστασή τους, ανάγκασε 600.000 εργάτες να ζουν άνεργοι και 2.500.000 ανθρώπους να μη διαθέτουν το ελάχιστο προς το ζην...
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ δολοφόνησε, σύμφωνα με τη Γιουγκοσλαβία, πάνω από 2.000 ανθρώπους. Οι τραυματίες ανήλθαν σε περισσότερους από 6.000. Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, οι ίδιοι οι Αμερικανοί υπολόγιζαν ότι ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τους 5.000... Από τις ανθρώπινες απώλειες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιουγκοσλαβίας, το 30% των νεκρών ήταν παιδιά... Παιδιά ήταν και το 40% των τραυματισμένων... Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, η γιουγκοσλαβική επιτροπή συνεργασίας με τη UNISEF ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον «ένα παιδί τη μέρα έχανε τη ζωή του στο διάστημα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας»...
Αυτός ήταν ο «ανθρωπισμός» που επέδειξαν στη Γιουγκοσλαβία οι «δίκαιοι δικαστές» του Μιλόσεβιτς.

Ήταν οι ίδιοι που εκτός από τον «γενοκτόνο» ρόλο του Μιλόσεβιτς στη Σρεμπρένιτσα είχαν ανακαλύψει και τον εξίσου «γενοκτόνο» ρόλο του στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο έσπευσαν να… σώσουν.

Αλλά, ας θυμηθούμε:

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από την 1/3/1998 έως τις 24/3/1999 (μέρα έναρξης των βομβαρδισμών), οι πρόσφυγες του Κοσσυφοπεδίου δεν ξεπερνούσαν τους 197.330. Από αυτούς οι 55.000 είχαν μεταναστεύσει στη Σερβία (επομένως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν «κυνηγημένοι Αλβανοί»), ενώ οι 100.000 είχαν μεταναστεύσει στην Ευρώπη.

Ακόμα κι αν αποδεχτούμε ότι οι τελευταίοι έφυγαν από τις εστίες τους γιατί εκδιώχτηκαν από τους Σέρβους (και όχι για να βρουν, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, καλύτερη τύχη στις χώρες της Δύσης, όπου, άλλωστε, ζουσαν από χρόνια χιλιάδες Αλβανοί Κοσσοβάροι), τότε πως εξηγείται:
  • α)Στον ένα χρόνο που πέρασε πριν το NATO επιτεθεί στο Κοσσυφοπέδιο (και όπου υποτίθεται συντελείτο «γενοκτονία») είχαν μεταναστεύσει εκτός Κοσσυφοπεδίου 100.000 άνθρωποι. Όσο διάστημα διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί μετανάστευσαν περίπου 1.000.000!
  • β)Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία, στις 78 μέρες των βομβαρδισμών, οι πρόσφυγες Κοσσοβάροι που είχαν καταφύγει ειδικά στην Αλβανία ανέρχονταν στις 778.500. Αντίθετα, ο αριθμός των προσφύγων προς την Αλβανία, μέχρι τις 24 Μάρτη, την ημέρα που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί, ήταν 18.500...
Αν υπήρξε, λοιπόν, «γενοκτονία», είναι προφανές ποιος την διέπραξε.

Μήπως, όμως, τους ήταν άγνωστα τα πραγματικά στοιχεία, όταν ένα από τα προσχήματα του ΝΑΤΟ για να εξαπολύσουν το βομβαρδισμό εναντίον της Γιουγκοσλαβίας ήταν ότι ήθελαν να σταματήσουν την «εθνοκάθαρση» που συντελούνταν, τάχα, στο Κοσσυφοπέδιο;

Ας δούμε:
  • Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μέχρι και της CIA που «έσκαψε» όλο το Κοσσυφοπέδιο ούτε «ομαδικοί τάφοι» ανακαλύφθηκαν ούτε «γενοκτονία» προέκυψε («Βήμα», 22/10/99).
  • Από τους 100.000 «εκτελεσμένους» Αλβανούς που «είδε» ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ το Μάη του 1999, για να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς, ακόμα και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, τέσσερις μήνες αργότερα, δεν μπόρεσε να μιλήσει για πάνω από 2.108 νεκρούς, αφού τόσους είχε «ανακαλύψει», θύματα του πολέμου, που ούτε καν η Κάρλα ντελ Πόντε μπορούσε να εμφανίσει σαν «θύματα γενοκτονίας».
  • Ο Ισπανός ιατροδικαστής ΕμίλιοΠερέθΠουγιόλ, που οι Δυτικοί τον έστειλαν να «ανακαλύψει» τους περίφημους «90 ομαδικούς τάφους», μετά από τρεις μήνες σκάψιμο, αναγκάστηκε στις 12 Σεπτέμβρη 1999 να ανακοινώσει ότι στην περιοχή δε βρέθηκαν πάνω από 187 θύματα, ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών και όχι κάποιας «εκκαθάρισης».
  • Σε διακοίνωσή του στις 28 Δεκέμβρη 1998 προς το Διοικητικό Δικαστήριο της Κάτω Σαξονίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, ανέφερε:
  • «Κατά την κρίση και γνώση του υπουργείου Εξωτερικών, τα μέτρα των δυνάμεων ασφαλείας της Γιουγκοσλαβίας έχουν ως στόχο, κυρίως, την καταπολέμηση του UCK, που, χρησιμοποιώντας τρομοκρατικά μέσα, παλεύει για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, σύμφωνα δε, με μερικούς εκπροσώπους τους και για τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας"».
  • Με διακοίνωσή του στις 15 Μάρτη 1999, εννέα μόλις μέρες πριν από την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας τόνιζε προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Μάιντς:«Όπως αναφέρεται στην έκθεση, στις 18 Νοέμβρη 1998, ο UCK, μετά την εν μέρει αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας, επανακατέλαβε τις θέσεις του, έτσι ώστε τώρα να ελέγχει και πάλι εκτεταμένες εκτάσεις στην περιοχή των συγκρούσεων. Και πριν από την έναρξη της άνοιξης του 1999 υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ του UCK και των δυνάμεων ασφαλείας, αν και δεν είχαν φτάσει να έχουν την ένταση των μαχών του καλοκαιριού/ άνοιξης του 1998»(Δηλαδή, όπως ομολογούσε ένας εκ των επιτιθέμενων, η Γερμανία, η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, λίγο πριν από την εισβολή του NATO, ήταν υποτονική, συγκρινόμενη με τα προ έτους γεγονότα και σε κάθε περίπτωση δε συνιστούσε «εθνοκάθαρση », αλλά πολεμική σύγκρουση μεταξύ αντιμαχομένων).
  • Από το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Τριρ, σε αναφορά της 12/1/1999, με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 514 - 516 80/32 426), σημειωνόταν:
  • «Ακόμα και στο Κόσσοβο ένας ανοιχτός διωγμός που να έχει σχέση με την αλβανική εθνότητα δεν είναι επαληθεύσιμος. Οι ενέργειες των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας δεν κατευθύνονται κατά των Κοσσοβο-Αλβανών, ως εθνοτικά προσδιορισμένη ομάδα, αλλά εναντίον του στρατιωτικού αντιπάλου...».
  • Στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Βαυαρίας, της 29/10/1999 με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 22 ΒΑ 94,34252), τονιζόταν:
  • «Οι αποφάσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας της 6/5, 8/6 και 13/7 του 1998, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή του συμπεράσματος ότι υπάρχει ομαδικός διωγμός εθνοτικών Αλβανών από το Κόσσοβο... Ένα (γιουγκοσλαβικό) κρατικό πρόγραμμα διωγμών που έχουν ως στόχο ολόκληρη την εθνοτική ομάδα των Αλβανών ούτε υπάρχει τώρα ούτε υπήρξε νωρίτερα...».
  • Στις 11 Μαρτίου 1999, δυο βδομάδες μόλις πριν την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, στην απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου του Μίνοτερ (ΑΖ: 13Α 3894/94 Α), τονιζόταν: «Οι εθνοτικοί Αλβανοί στο Κόσσοβο ούτε εξετέθησαν ούτε εκτίθενται τώρα σε τοπικούς ή καθ' άπασαν τη χώρα διωγμούς στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας»!
Πότε, λοιπόν, έλεγαν αλήθεια το NATO, η ΕΕ και τα στελέχη τους, όπως ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ή ο τότε «κεντροαριστερός» Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ;

Όταν διά επίσημων εγγράφων ομολογούσαν ότι στο Κοσσυφοπέδιο δεν συντελούνταν «εθνοκάθαρση » ή όταν λίγες μέρες αργότερα δολοφονούσαν αμάχους για να τους «σώσουν» από την ...«εθνοκάθαρση »;

Όσο για τα εγχώρια ΝΑΤΟ - «παπαγαλάκια» τέτοιες απορίες δεν είχαν και δεν έχουν.

Όσοι είχαν μάτια έβλεπαν τι πραγματικά συνέβαινε στα Βαλκάνια και τι πραγματικά ξεκινούσε για τον κόσμο πριν από δυο δεκαετίες.

Το προφανέςμόνο οι απροκάλυπτα ΝΑΤΟφρονες δεν αποδέχονταν, τότε (και σήμερα), και παρέμεναν «ενσωματωμένοι» στα ρεπορτάζ του CNN που ξεχείλιζαν από ιστορίες εκδιωγμένων Αλβανόφωνων από Σέρβους.

Μόνο οι ψυχή τε και σώματι «ανήκοντες εις την Δύσιν» δεν έβλεπαν τότε (και σήμερα) πίσω από τις ΝΑΤΟικές βόμβες την πραγματική γενοκτονία και την πραγματική εθνοκάθαρση.

Μόνο οι υπέρμαχοι του ευρωατλαντισμούσυνέχιζαν τότε (και σήμερα) να ισχυρίζονται ότι το έγκλημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έγινε για «ανθρωπιστικούς» λόγους.

Μόνο οι «αμερικανοτσολιάδες» και οι «ευρωτσολιάδες» έβλεπαν παντού τον – αθωωμένο - Μιλόσεβιτς, αλλά πουθενά τα «έξυπνα» όπλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου