Νόμος είναι το δίκιο της siemens και των "αριστερών" offshore!
Του Νίκου Μπογιόπουλου
«Πνεύμα και ηθική», που θα ‘λεγε και ο αξέχαστος
Βασίλης Αυλωνίτης. Τουτέστιν και «λίστα Λαγκάρντ» έχουμε, και «Panama
papers» έχουμε, και τώρα και ελευθέρας ως προς την συμμετοχή βουλευτών,
υπουργών και κρατικών αξιωματούχων σε «οff shore» εταιρείες, έχουμε…
Το φρόντισε – και αυτό – η «αριστερή» κυβέρνηση σε μια από τις παραγράφους των 7.500 χιλιάδων σελίδων του πολυνομοσχεδίου της. Κι από δω και πέρα είναι που ξεκινάει το...
Το φρόντισε – και αυτό – η «αριστερή» κυβέρνηση σε μια από τις παραγράφους των 7.500 χιλιάδων σελίδων του πολυνομοσχεδίου της. Κι από δω και πέρα είναι που ξεκινάει το...
Η μεν κυβέρνηση
εμφανίζεται να δηλώνει ότι η ρύθμιση αφορά «συνεργάσιμους» (χα!)
φορολογικούς παραδείσους και ότι συνιστά ευθυγράμμιση με τα παγκοσμίως
καπιταλιστικώς κείμενα. Αλλά γιατί πρέπει να ευθυγραμμιστούμε με τα
καπιταλιστικώς κείμενα; Για δυο λόγους: Πρώτον, διότι πρέπει να κάνουμε
λίγη υπομονή μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να κουρδίσει τα νταούλια του
για να χορέψει τις αγορές… πεντοζάλι. Δεύτερον, διότι – κατά την
κυβερνητική ανακοίνωση – τούτη η ευθυγράμμιση διευκολύνει (χα! χα!) τους
φορολογικούς ελέγχους!
Η δε μνημονιακή αντιπολίτευση, με προεξάρχουσα την ΝΔ – γνωστή και από την εποχή του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικόν» - κόπτεται μη και ο ΣΥΡΙΖΑ της στερήσει το προβάδισμα που κατέχει στον τομέα του «παπασταύρειου… ηθικού πλεονεκτήματος».
Υπάρχει,
φυσικά, και μια μερίδα του Τύπου που ξέρει καλά πως μπορούν να
μπαινοβγαίνουν «τούβλα» εντός και εκτός των συνόρων, αλλά τι μυξοπαρθένα
θα ήταν η καλόγρια που έγινε πόρνη, αν η πρώτη της δουλειά δεν ήταν να
καταγγέλλει την ηγουμένισσα για τα στραβοπατήματά της…
Κάπως
έτσι δουλεύει, λοιπόν, το συστηματάκι. Παίζοντας παιχνίδι εντυπώσεων
και με τις «off shore». Αφήνοντας ανοικτό παράθυρο – παρά τις διαψεύσεις
της κυβέρνησης – για πιθανή αποποινικοποίηση παλιότερων υποθέσεων. Και
δουλεύοντας ψιλό γαζί μισθωτούς, άνεργους και συνταξιούχους, λες και όλα
αυτά γίνονται στο πλαίσιο της… ταξικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για να
προστατευτούν τα δικά τους συμφέροντα. Λες και στις «off shore»
βρίσκονται οι αποταμιεύσεις των φτωχών λαϊκών στρωμάτων!
***
Επειδή,
λοιπόν, πίσω από το «δέντρο» που σχηματίζουν οι κομματικές κοκορομαχίες
των πιστών του ίδιου κεφαλαιοκρατικού Μαμμωνά βρίσκεται το «δάσος» της
ενιαίας και ομοούσιας πολιτικής τους αναισχυντίας, επαναλαμβάνουμε και
υπενθυμίζουμε:
ΠΡΩΤΟ: Ως
γνωστόν, μέσω των «off shore» δεν κάνουν τις συναλλαγές τους ούτε
συνταξιούχοι, ούτε άνεργοι, ούτε μισθωτοί. Άλλοι τις κάνουν.
Σύμφωνα με
τις αναφορές από το λεγόμενο Παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης,
αλλά και εκτιμήσεις των επιτελών του τμήματος Οικονομικών Ερευνών του
ΣΔΟΕ (εφημερίδα «Νέα», 11/5/2009), οι ελληνικών συμφερόντων «off shore» διακινούσαν ετησίως – προ κρίσης - περί τα 500 δισ. ευρώ!
Ακούσατε ποτέ τίποτα περί εντοπισμού και φορολόγησής τους, από τους δεξιοαριστεροδεξιούς που κόβουν μισθούς και συντάξεις;
***
ΔΕΥΤΕΡΟ: Σύμφωνα
με τον κατάλογο που συνέταξε ο διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός «Το
Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης», ο «χάρτης» φοροδιαφυγής στην Ελλάδα
μέσω «off shore» εκτίνεται από τον Παναμά, τις Νήσους Μάρσαλ και τη
Δυτική Σαμόα (!) μέχρι τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και τα νησιά Τερκς
και Κέικος (!)…
Τα στοιχεία που είδαν το φως
της δημοσιότητας το 2014 μιλούσαν για περισσότερες από 23.000 τέτοιες
υπεράκτιες εταιρείες που έχουν αναπτύξει κερδοσκοπική δραστηριότητα στην
Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια (εφημερίδα «Τα Νέα», 29/11/2014),
έχοντας αποκτήσει ελληνικό ΑΦΜ και νόμιμους εκπροσώπους στην Ελλάδα από
τις αρχές της δεκαετίας του 1980 έως τα τέλη 2011.
Έμαθε ποτέ
κανείς για τα στοιχεία των πραγματικών τους ιδιοκτητών, των τραπεζικών
λογαριασμών, των δραστηριοτήτων και της φορολόγησης των εν λόγω
εταιρειών στην Ελλάδα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων;
***
ΤΡΙΤΟ: Τις
ημέρες του περασμένου Ιουλίου, όταν η χώρα βρισκόταν εν μέσω
οικονομικής τρομοκρατίας και «capital controls» εκδόθηκε – και μάλιστα
επί… «αριστερής» κυβερνήσεως - μια πολύ ενδιαφέρουσα εγκύκλιος του
υπουργείου Οικονομικών, η ΠΟΛ 1138/30-6-2015.
Σύμφωνα με
αυτήν οι αλλοδαπές εταιρείες που διαθέτουν ακίνητα στην Ελλάδα μπορούν
να εντάσσουν τα εισοδήματα από την εκμίσθωση ή την ιδιόχρηση των
ακινήτων αυτών σε ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς. Επίσης τους παρέχεται
η δυνατότητα οι δαπάνες που εμφανίζουν για τα ακίνητα να εκπίπτουν από
το φορολογητέο εισόδημα με τελική συνέπεια οι εταιρείες αυτές, με την
συγκεκριμένη χρήση του ακινήτου να μην φορολογούνται
(http://www.news.gr/oikonomia/oikonomika-nea/article-wide/227651/h-hora-hreokopei-kai-oi-offshore-vasilefoyn.html). Περίεργα πράγματα. Ε;
***
ΤΕΤΑΡΤΟ: Το θέμα αποκαλύφθηκε τον Νοέμβρη του 2012 αλλά, όλως περιέργως… «χάθηκε»:
Οι offshore που
δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, σύμφωνα με το έγγραφο που παρουσίασε ο
τότε υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης, ανέρχονται στις 21.065. Από
αυτές οι 16.580 είναι ενεργές.
Σύμφωνα με
το έγγραφο, τα στοιχεία που προκύπτουν για τις offshore εταιρείες όσον
αφορά στις δηλώσεις Ειδικού Φόρου επί των Ακινήτων, είναι τα εξής:
- Το 2003 υποβλήθηκαν 383 δηλώσεις και ο φόρος ανήλθε σε 4,8 δισ. ευρώ.
- Το 2004: δηλώσεις 411 - φόρος 3,6 δισ. ευρώ.
- Το 2005: δηλώσεις 352 - φόρος 3 δισ. ευρώ.
- Το 2006: δηλώσεις 311 - φόρος 3,1 δισ. ευρώ.
- Το 2007: δηλώσεις 275 - φόρος 2,8 δισ. ευρώ.
- Το 2008: δηλώσεις 239 - φόρος 3,4 δισ. ευρώ.
- Το 2009: δηλώσεις 201 - φόρος 3,4 δισ. ευρώ.
- Το 2010: δηλώσεις 1177 - φόρος 3,4 δισ. ευρώ.
- Το 2011: δηλώσεις 998 - φόρος 0,9 δισ. ευρώ
- Το 2012: δηλώσεις 965 - φόρος 0,3 δισ. ευρώ.
Από τα καταπληκτικά αυτά στοιχεία εξάγονται τα εξής καταπληκτικότερα συμπεράσματα:
Πρώτο, από
τις «off shore» εταιρείες που λειτουργούν στην Ελλάδα, αυτό που συνέβη
επί μια ολόκληρη δεκαετία είναι ότι δηλώσεις - ως υποχρεούνται - για τον
προσδιορισμό του ειδικού φόρου επί των ακινήτων που διαθέτουν,
κατέθεταν στην καλύτερη περίπτωση μόλις οι 7 (!) από τις 100 «off shore»και στη χειρότερη περίπτωση... η μία (!!!) από τις 100 «off shore»!
Δεύτερον: Από
το 2010, από την εποχή των Μνημονίων δηλαδή και μετά, παρότι ο αριθμός
των δηλώσεων έχουν έως και πενταπλασιαστεί, ο φόρος που κλήθηκαν να
πληρώσουν οι «off shore» μειώθηκε έως και... δέκα φορές!
Στα θαυμάσια, επομένως, που συμβαίνουν στην Ελλάδα, ας προσθέσουμε:
α) Τη μη υποβολή φορολογικών δηλώσεων μέχρι και από το 99% (!) των «off shore» που λειτουργούν στην χώρα,
β) ο φόρος που πληρώνουν (;) αυτές που τελικώς υποβάλλουν δηλώσεις μειώθηκε έως και 92%!
Τούτα τα
«ωραία» προέκυψαν μετά την τροποποίηση του νόμου 3091/2002 (με τον
οποίο επιβλήθηκε ειδικός φόρος 3% επί της αξίας των ακινήτων που ανήκουν
σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες) από το νόμο 3842/2010.
Σημείωση:
Αυτός ο τόσο φιλικός νόμος προς τις «off shore» δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 58, τεύχος Α, στις 23/4/2010.Ήταν την ίδια μέρα, στις 23/4/2010, που ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς Μνημονίων και φυσικά ουδέποτε προκάλεσε συνειδησιακά προβλήματα στη ΝΔ κατά την περίοδο της δικής της μνημονιακής διακυβέρνησης...
Ερώτηση:
Η
«αριστερή» μας κυβέρνηση, εκτός από την ρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα
σε βουλευτές, υπουργούς, κρατικούς παράγοντες να συμμετέχουν σε «off
shore», έχει να μας υποδείξει κάτι πιο… «ταξικό» επί του θέματος, πέραν
εκείνης της ηρωικής δήλωσης του Τρύφωνα Αλεξιάδη τον περασμένο Δεκέμβρη
ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από τις χιλιάδες off shore που λειτουργούν
στην Ελλάδα μέσα στο 2015 έλεγξε...μόλις 63;
Πηγή
--------------
--------------
(Κυρ. 29/5/16 – 15:21)
Του ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Κ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ**
Τα εξωτικά μέρη όπου φιλοξενούνται οι περίφημες offshore (εξωχώριες ή υπεράκτιες) εταιρείες, αποτελούν το απόλυτο μέσο φορολογικής απόδρασης για τις νεοφιλελεύθερες ελίτ των πλούσιων και ισχυρών παγκόσμια. Στην Ελλάδα, αλλά και πλανητικά, οι πλούσιοι, που αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού με τα υψηλότερα εισοδήματα παγκόσμια (είτε είναι ιδιώτες, είτε πολυεθνικές επιχειρήσεις) χάρη σε αυτές, αποφεύγουν σχεδόν ολοσχερώς την καταβολή οποιουδήποτε φόρου.
Υπάρχουν άνω των 60 φορολογικών παραδείσων στον πλανήτη μας και οι περισσότεροι έχουν έδρα σε εξωτικά νησιά όπως Βερμούδες, Νησιά Κέϊμαν, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι κλπ. Οι σημαντικότεροι όμως δεν βρίσκονται σε τροπικά νησιά με κοκοφοίνικες ή άγνωστες αφρικανικές χώρες, άλλα στα κέντρα των ισχυρότερων χωρών του κόσμου, όντως σε νησιά όπως το Μανχάταν της Νέας Υόρκης και το Σίτυ του Λονδίνου στο νησί της Μεγάλης Βρετανίας ή σε ηπειρωτικές χώρες της Ευρώπης όπως η Ελβετία (που δεν είναι καν μέλος της ΕΕ) και το Λουξεμβούργο (μέλος της ευρωζώνης που πρωτοστάτησε, προ περίπου τριών ετών, στην παραδειγματική τιμωρία της Κύπρου που του υπέκλεψε μέρος της αφορολόγητης ‘πελατείας’ του).
Οι φορολογικοί παράδεισοι τοποθετούνται στο επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των παγκόσμιων οικονομικών συναλλαγών, σύμφωνα με σχετικά συντηρητικές εκτιμήσεις, διεξάγονται μέσω αυτών. Αυτοί έχουν διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε οποιοδήποτε σημαντικό οικονομικό γεγονός, μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο και παγκόσμια οικονομική κρίση τις τελευταίες δεκαετίες, με αποκορύφωμα την τελευταία παγκόσμια ύφεση που προκλήθηκε από την κατάρρευση των subprimes (ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια) στις ΗΠΑ το 2007-8. Αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου και είναι απόλυτα συνδεδεμένοι με την οικονομική λειτουργία του παγκοσμιοποιημένου απορρυθμισμένου νεοφιφιλελεύθερου χρηματιστικού καπιταλισμού, που έχει επικρατήσει από το 1980 και μετά περίπου, αν και χρονολογούνται περίπου από το 1950.
Σύμφωνα με σχετικά πρόσφατη έρευνα του Γάλλου οικονομολόγου Γκαμπριέλ Ζουκμάν, του London School of Economics, υπολογίσθηκε ότι το αστρονομικό ποσό των αφορολόγητων 4,8 τρις. ευρώ, που αντιστοιχεί σε περίπου 8% του παγκόσμιου ΑΕΠ, είναι κρυμμένο σε έξι φορολογικούς παραδείσους. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με την έρευνά του, είναι κρυμμένο σε funds και σε αυτό δεν υπολογίζονται ασφάλειες, πολυτελή σκάφη, σαλέ, πολύτιμα έργα τέχνης, που κατά την εκτίμησή του θα εκτόξευε το ποσοστό στο 11% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, το ποσό κατανέμεται ως εξής στους έξι φορολογικούς παραδείσους: Ελβετία 1.800 δισ. ευρώ, Σιγκαπούρη 750 δισ. ευρώ, Χονγκ Κονγκ 750 δισ. ευρώ, Λουξεμβούργο 500 δισ. ευρώ, Μπαχάμες 500 δισ. ευρώ, Νησιά Κέϊμαν 500 δισ. ευρώ. Κατά την εκτίμησή του, το 80% των χρημάτων που βρίσκονται στο εξωτερικό δεν έχει δηλωθεί ποτέ στην εφορία, κάτι που προκαλεί μία αιμορραγία της τάξεως των 120 δις ευρώ το χρόνο για τα κράτη από τα οποία φεύγουν τα χρήματα, επικαλούμενος στοιχεία από τις από τις στατιστικές της ελβετικής Credit Suisse.
Σύμφωνα με τις εντυπωσιακές και εντελώς πρόσφατες αποκαλύψεις των Panama Papers, ήρθαν στο φως δραστηριότητες πολιτικών, μεγιστάνων και επιχειρηματιών από όλο τον κόσμο, που όλοι υποψιαζόμασταν, αν και ένα ελάχιστο μόλις τμήμα των 11,5 εκατομμυρίων αρχείων, που έχουν διαρρεύσει από τη δικηγορική εταιρεία του Παναμά ‘Mossack Fonseca’, έχουν αποκωδικοποιηθεί κι έχουν δοθεί στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα, αναμένεται να δημοσιοποιούναι σταδιακά, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα. Πάραυτα, ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας έχει ήδη εξαναγκασθεί σε παραίτηση και ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, βρίσκεται υπό τρομακτική πίεση, ενώ στην πορεία αναμένεται να εμπλακούν, μέσω της δημοσιοποίησης όλων των εγγράφων, αρκετές χιλιάδες ακόμη πολιτικοί, επιχειρηματίες και καλλιτέχνες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για χρήματα από μίζες, πωλήσεις όπλων και ναρκωτικών και γενικότερα για ‘βρόμικο’ χρήμα το οποίο κρύβεται σε φορολογικούς παραδείσους, με τη βοήθεια της Mossack Fonseca που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του ‘τυφώνα’, και αναταράσσει την παγκόσμια κοινότητα. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δημοσιευθέντα στοιχεία, στις εταιρείες που έχουν ιδρυθεί στον Παναμά από τη ‘Mossack Fonseca’ και τους συνεργάτες της, περιλαμβάνονται περισσότερα από 65.000 ονόματα, που είναι ιδιοκτήτες ή μέλη στα διοικητικά συμβούλιά τους και προφανώς η συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελείται από ουσιαστικά παρένθετα πρόσωπα, που μεσολαβούν για να μην εμφανίζονται οι πραγματικοί ιδιοκτήτες. Αυτό συνάγεται από το γεγονός της ύπαρξης επαναλαμβανόμενων φυσικών προσώπων που εμφανίζονται να εκπροσωπούν δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες εταιρείες, ενώ μια γυναίκα ονόματι Μπιάνκα Σκοτ δηλώνεται ως εκπρόσωπος 10.361 εταιρειών με έδρα τον Παναμά, ενώ είναι διαπιστωμένα πεθαμένη από το 2005.
Ο κόσμος των offshore κέντρων βρίσκεται σχεδόν παντού δίπλα μας και γύρω μας, παρακάμπτοντας τα φορολογικά, ρυθμιστικά και νομικά συστήματα άλλων χωρών. Ποσοστό άνω του 50% των παγκόσμιων εμπορικών συναλλαγών, σύμφωνα και με ομολογία του προηγούμενου διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, διενεργείται μέσω των φορολογικών καταφυγίων, ενώ ποσοστό άνω του 50% των τραπεζικών στοιχείων ενεργητικού και του ενός τρίτου των άμεσων ξένων επενδύσεων, από μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, διεξάγεται μέσω αυτών των υπεράκτιων κέντρων. Ακόμη περίπου το 85% των διεθνών τραπεζικών εργασιών, της έκδοσης ομολόγων και του διεθνούς δανεισμού, πραγματοποιείται στη λεγόμενη Ευρωαγορά, μια ουσιαστικά υπεράκτια ζώνη χωρίς εθνικότητα. Το 2010 το ΔΝΤ, εκτιμούσε τη συνολική αξία των στοιχείων ενεργητικού των μικρών μόνο νησιωτικών χρηματοπιστωτικών κέντρων σε περίπου 18 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ήταν ίσο με περίπου το ένα τρίτο του τότε παγκόσμιου ΑΕΠ, αν και το ίδιο το ΔΝΤ θεωρούσε ότι αυτό το ποσό ήταν μάλλον υποεκτίμηση του πραγματικά ισχύοντος. Το 2008 το Γενικό Λογιστήριο του Kράτους των ΗΠΑ (Government Accountability Office- GAO), δημοσιοποίησε ότι 83 από τις 100 μεγαλύτερες επιχειρήσεις των ΗΠΑ είχαν δημιουργήσεις θυγατρικές εταιρείες σε φορολογικά καταφύγια, για προφανέστατους λόγους. Το 2009 έρευνα του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης της Μεγάλης Βρετανίας (Tax Justice Network- TJN που είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός που δημιουργήθηκε από το Βρετανικό Κοινοβούλιο το 2003 ασχολούμενο με την ανάλυση και έρευνα στον τομέα της φορολογίας και των ρυθμιστικών κανόνων της χώρας), βασιζόμενο σε έναν ευρύτερο ορισμό της έννοιας offshore, διαπίστωσε ότι 99 από τις 100 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες χρησιμοποιούσαν θυγατρικές offshore εταιρείες, με μακράν μεγαλύτερους χρήστες τις χρηματοπιστωτικές-τραπεζικές εταιρείες.
Δεν υπάρχει ένας κοινά αποδεκτός ορισμός της έννοιας του φορολογικού καταφυγίου, όρος μερικά παραπλανητικός, γιατί αυτά τα ‘εξωτικά’ μέρη δεν προσφέρουν μόνο διαφυγή από τη φορολογία, αλλά και εχεμύθεια, αποφυγή των χρηματοπιστωτικών ρυθμίσεων και αγνόηση και αψήφιση των ισχυόντων νόμων και ρυθμιστικών κανόνων άλλων επικρατειών, δηλαδή των χωρών όπου ζει η συντριπτική πλειοψηφία των κοινών θνητών. Ένας γενικότερος ορισμός της έννοιας του φορολογικού καταφυγίου, βασίζεται κυρίως στο προαναφερθέν TJN που τον προσδιορίζει ‘ως έναν τόπο που επιδιώκει να προσελκύσει δραστηριότητες προσφέροντας πολιτικά σταθερές διευκολύνσεις, με σκοπό να βοηθήσει φυσικά ή νομικά πρόσωπα να παρακάμψουν τους νόμους και τους ρυθμιστικούς κανόνες και κανονισμούς που ισχύουν σε άλλες επικράτειες’. Στην πράξη οι φορολογικοί παράδεισοι, μέσω της λειτουργίας offshore εταιρειών στο έδαφος τους, προσφέρουν διόδους διαφυγής από τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις, τη χρηματοπιστωτική ρύθμιση, το ποινικό και κληρονομικό δίκαιο κλπ που υπάρχουν στις χώρες προέλευσης και δράσης αυτών των εταιρειών και αυτός βέβαια είναι ο σκοπός ύπαρξής και δραστηριότητάς τους. Το σύστημα δραστηριοποίησης των offshore εταιρειών δεν είναι τελικά μια γραφική εξαίρεση της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ο κανόνας και το επίκεντρο λειτουργίας της.
Έχει διαπιστωθεί ότι αυτά τα μέρη παρέχουν εχεμύθεια, σε διάφορες μορφές, συνδυάζοντας την με την άρνησή τους να συνεργασθούν με άλλες επικράτειες, για την ανταλλαγή οποιωνδήποτε οικονομικών ή άλλων πληροφοριών. Εξάλλου παγκόσμια υπάρχει και η έννοια της ‘επικράτειας εχεμύθειας’, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, εναλλακτικά αναφερόμενης και προσδιορίζοντας την έννοια του φορολογικού παραδείσου ή καταφυγίου. Αυτές οι χώρες ή περιοχές, διαχωρίζουν συστηματικά τις τοπικές οικονομίες τους από τις προσφερόμενες διευκολύνσεις, προκειμένου να προστατευθούν από τα δικά τους offshore ‘κόλπα’. Ένα υπεράκτιο κέντρο είναι ουσιαστικά ζώνη διαφυγής από κάπου αλλού, ενώ οι υπεράκτιες υπηρεσίες προσφέρονται στους μη μόνιμους κατοίκους του, προσελκύοντας χρήμα με κίνητρο την πολύ χαμηλή ή και μηδενική φορολογία, νόμιμα ή παράνομα. Ένα τέτοιο φορολογικό καταφύγιο μπορεί να παρέχει μηδενικό φορολογικό συντελεστή στους μη μόνιμους κατοίκους, που σταθμεύον τα χρήματά τους εκεί, αλλά φορολογεί κανονικά τους μόνιμους κατοίκους του και από αυτό το γεγονός μπορεί να εξαχθεί το αυτονόητο συμπέρασμα ότι ουσιαστικά πρόκειται για άκρως επιζήμιες δραστηριότητες. Σε τέτοια μέρη, ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι τεράστιος, συγκρινόμενος με το μέγεθος της εγχώριας οικονομίας, ενώ το ΔΝΤ χρησιμοποίησε αυτό το κριτήριο για να καταγγείλει το 2007 τη Βρετανία ως υπεράκτιο κέντρο. Με αυτό τον τρόπο, το εγχώριο πολιτικό σύστημα αυτών των υπεράκτιων κέντρων καθίσταται δέσμιο και εξαρτώμενο από τα συμφέροντα του τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και των κάθε λογής εγκληματικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Οι φορολογικοί παράδεισοι δικαιολογούν τη λειτουργία και δράση τους, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για την αποφυγή του προβλήματος της διπλής φορολόγησης και την εξομάλυνση της ροής των επενδύσεων, αποσιωπώντας σκόπιμα την ύπαρξη νόμιμων τρόπων αποφυγής της διπλής φορολόγησης και διασφάλισης της κατεύθυνσης των επενδυτικών ροών σε ορθές και απαραίτητες επιλογές, ουσιαστικά διασφαλίζοντας τη διπλή μη φορολόγηση κερδοσκοπικών και άλλων εγκληματικών κεφαλαίων. Υπάρχουν σε ισχύ άνω των 2.500 φορολογικών συνθηκών, σε όλο τον κόσμο, σε ένα εκτενές, αλλά ελάχιστα κατανοητό, παγκόσμιο συναλλακτικό και επενδυτικό σύστημα. Οι κανόνες, τα υποδείγματα και τα πρότυπα του κλάδου, καθορίζονται από τον ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), που ουσιαστικά είναι μία λέσχη των πλουσιότερων παγκόσμια χωρών, και τον ΟΗΕ όπου η φωνή των φτωχότερων και αναπτυσσόμενων χωρών μπορεί να αντιπροσωπευθεί. Βέβαια τελικά ο ΟΟΣΑ υπερισχύει, προσπαθώντας με χρήση όλων των μέσων να διασφαλίσει σκληρότατα την υπερίσχυση και επικράτηση των δικών του μοντέλων συνθήκης, μεροληπτώντας καταφανώς υπέρ των πλούσιων και σε βάρος των φτωχότερων και αναπτυσσόμενων χωρών.
* Οικονομολόγος (πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, 2ετές μεταπτυχιακό διοίκησης επιχειρήσεων στην τραπεζική/χρηματοοικονομική, μεταπτυχιακός φοιτητής οικονομικών και διοίκησης μονάδων υγείας) – Αναλυτής Πληροφοριακών Συστημάτων (2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα πληροφοριακά συστήματα) , email : nikokal02@yahoo.gr, website: www.kallinikosnikolakopoulos.blοgspot.com
**Πηγή: Εφημερίδα ''Έξοδος 133'' (27/05/2016)
Κυριακή 29 Μαίου 2016
--------------------------------------------------
--------------
Τώρα ό,τι είναι νόμιμο off shore είναι και ηθικό;
Κρυμμένη μέσα σε
7.500 σελίδες ψηφίστηκε από τους 152 «ηθικούς» βουλευτές την περασμένη
Κυριακή, δηλαδή στα μουλωχτά, η διάταξη που κατά παράβαση του μέχρι χτές
νόμου επιτρέπει σε βουλευτές, υπουργούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους
να έχουν off shore εταιρίες. Η αιτιολόγηση αποκαλύπτει τους παράνομους
«ηθικολόγους».
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η διάταξη
ψηφίστηκε γιατί υπήρχαν «δυσλειτουργίες» στην επεξεργασία «πόθεν έσχες»
βουλευτών και άλλων. Ο προηγούμενος νόμος προέβλεπε, ότι απαγορεύεται η
συμμετοχή όλων των παραπάνω σε εξωχώριες εταιρίες επί ποινή εκπτώσεως
από το αξίωμα.
Από την αιτιολόγηση του νέου νόμου
γίνεται φανερό, ότι βουλευτές, υπουργοί ή κρατικοί αξιωματούχοι έχουν
ήδη παρανομήσει. Και αντί να εκπέσουν του αξιώματός τους επιβραβεύονται
με νομιμοποίηση! Καμιά απορία γι αυτή την κυβέρνηση. Εδώ έχει βάλει
πλώρη να νομιμοποιήσει όσους έχουν μαυροπληρωμένα πτυχία δημοσίων
υπαλλήλων και έπαυσε τη δίωξη για όσους δημόσιους υπάλληλους και
δημοτικούς άρχοντες διώκονταν για πλήθος αδικημάτων, δεν θα προστατέψει
τους υψηλούς αξιωματούχους του νέου καθεστώτος;
Το ανατριχιαστικό στην υπόθεση είναι ότι
το υπουργείο που από τη θέση του οφείλει να προστατεύει τους πιο
αδύνατους και να εμφυσά την έννοια της Δικαιοσύνης στους πολίτες, το
υπουργείο Δικαιοσύνης, υπερασπίζεται με ανακοίνωσή του όχι μόνο το
νομοθετικό έκτρωμα, αλλά και την πρακτική του πολιτικού εκβιασμού!
Στην απάντησή του το υπουργείο, αντί να
μπεί στην ουσία της υπόθεσης, που είναι η προστασία του δημόσιου
χρήματος και η διαφάνεια στη χριστή διαχείριση της τύχης των πολιτών από
πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς, προχωρά σε εκβιασμό!
Καλεί δηλαδή εμμέσως πλήν σαφώς τα
κόμματα της αντιπολίτευσης, που σύσσωμα αντέδρασαν, να δεχτούν ως
αντιστάθμισμα την …έρευνα όλων των κεφαλαίων πολιτικών στο εξωτερικο!
Υποπτεύομαι βασίμως, ότι η απάντηση του
υπουργείου δεν είναι εμπνεύσεως του υπουργού. Ο οποίος ως καλός νομικός
δεν θα έβγαζε στον αέρα ποτέ τέτοια αγράμματη δικαιακά, νομικά και
οικονομικά ανακοίνωση. Κι αυτό με τη σειρά του μαρτυρά ότι και στο
κρίσιμο υπουργείο Δικαιοσύνης πρωταγωνιστούν υπάλληλοι ή μηχανισμοί, που
είναι ειδικοί στον πολιτικό τραμπουκισμό και όχι στό Δίκαιο.
Ο πολίτης καλό είναι να ξέρει, ότι όλοι
οι προηγούμενοι νομοθέτες απαγόρευαν τη συμμετοχή του πολιτικού
προσωπικού σε off shore εταιρίες γιατί ήξεραν ότι η διαδρομή αυτών των
εταιριών είναι ως επι το πλείστον αδιαφανείς, η φορολόγησή τους είναι
πολύ χαμηλότερη από των φορολογούμενων πολιτών και εκεί ξεπλένονται
πολλά από τα μαύρα κεφάλαια της παγκόσμιας οικονομίας.
Επομένως, ο νέος νομοθέτης, ενώ
σφαγιάζει φορολογικά τους πολίτες δίνει την ευκαιρία στους προνομιούχους
της πολιτικής και διοικητικής εξουσίας να φορολογούνται λιγότερο.
Σε δικαιακό επίπεδο ο νέος νόμος
καθιερώνει ως επίσημη και ΗΘΙΚΗ νοοτροπία, την ευρεία φοροαποφυγή και
αιμοδοσία σε ξένες επικράτειες.
Θυμίζω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξεσπαθώσει
κατά του τότε υπουργού Βουλγαράκη στην υπόθεση Βατοπεδίου όχι για τις
δραστηριότητές του με τη σύζυγό του ως νόμιμες, αλλά ως ανήθικες. Το
σύνθημα ήταν πως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό.
Το ερώτημα στην κυβέρνηση και στον υπουργό της Δικαιοσύνης, λοιπόν, είναι τριπλό:
- Ποιους πολιτικούς ή στελέχη του δημοσίου καλύπτει ο νέος νόμος;
- Πρόκειται για παρόντες ή και μελλοντικούς αστέρες μιας αναδιάρθρωσης;
- Όταν πρόκειται να κάνουμε τη δουλίτσα μας ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης--------------
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ ΚΑΙ OFFSHORE ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
(Κυρ. 29/5/16 – 15:21) Του ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Κ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ**
Τα εξωτικά μέρη όπου φιλοξενούνται οι περίφημες offshore (εξωχώριες ή υπεράκτιες) εταιρείες, αποτελούν το απόλυτο μέσο φορολογικής απόδρασης για τις νεοφιλελεύθερες ελίτ των πλούσιων και ισχυρών παγκόσμια. Στην Ελλάδα, αλλά και πλανητικά, οι πλούσιοι, που αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού με τα υψηλότερα εισοδήματα παγκόσμια (είτε είναι ιδιώτες, είτε πολυεθνικές επιχειρήσεις) χάρη σε αυτές, αποφεύγουν σχεδόν ολοσχερώς την καταβολή οποιουδήποτε φόρου.
Υπάρχουν άνω των 60 φορολογικών παραδείσων στον πλανήτη μας και οι περισσότεροι έχουν έδρα σε εξωτικά νησιά όπως Βερμούδες, Νησιά Κέϊμαν, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι κλπ. Οι σημαντικότεροι όμως δεν βρίσκονται σε τροπικά νησιά με κοκοφοίνικες ή άγνωστες αφρικανικές χώρες, άλλα στα κέντρα των ισχυρότερων χωρών του κόσμου, όντως σε νησιά όπως το Μανχάταν της Νέας Υόρκης και το Σίτυ του Λονδίνου στο νησί της Μεγάλης Βρετανίας ή σε ηπειρωτικές χώρες της Ευρώπης όπως η Ελβετία (που δεν είναι καν μέλος της ΕΕ) και το Λουξεμβούργο (μέλος της ευρωζώνης που πρωτοστάτησε, προ περίπου τριών ετών, στην παραδειγματική τιμωρία της Κύπρου που του υπέκλεψε μέρος της αφορολόγητης ‘πελατείας’ του).
Οι φορολογικοί παράδεισοι τοποθετούνται στο επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των παγκόσμιων οικονομικών συναλλαγών, σύμφωνα με σχετικά συντηρητικές εκτιμήσεις, διεξάγονται μέσω αυτών. Αυτοί έχουν διαδραματίσει κεντρικό ρόλο σε οποιοδήποτε σημαντικό οικονομικό γεγονός, μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο και παγκόσμια οικονομική κρίση τις τελευταίες δεκαετίες, με αποκορύφωμα την τελευταία παγκόσμια ύφεση που προκλήθηκε από την κατάρρευση των subprimes (ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια) στις ΗΠΑ το 2007-8. Αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου και είναι απόλυτα συνδεδεμένοι με την οικονομική λειτουργία του παγκοσμιοποιημένου απορρυθμισμένου νεοφιφιλελεύθερου χρηματιστικού καπιταλισμού, που έχει επικρατήσει από το 1980 και μετά περίπου, αν και χρονολογούνται περίπου από το 1950.
Σύμφωνα με σχετικά πρόσφατη έρευνα του Γάλλου οικονομολόγου Γκαμπριέλ Ζουκμάν, του London School of Economics, υπολογίσθηκε ότι το αστρονομικό ποσό των αφορολόγητων 4,8 τρις. ευρώ, που αντιστοιχεί σε περίπου 8% του παγκόσμιου ΑΕΠ, είναι κρυμμένο σε έξι φορολογικούς παραδείσους. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με την έρευνά του, είναι κρυμμένο σε funds και σε αυτό δεν υπολογίζονται ασφάλειες, πολυτελή σκάφη, σαλέ, πολύτιμα έργα τέχνης, που κατά την εκτίμησή του θα εκτόξευε το ποσοστό στο 11% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, το ποσό κατανέμεται ως εξής στους έξι φορολογικούς παραδείσους: Ελβετία 1.800 δισ. ευρώ, Σιγκαπούρη 750 δισ. ευρώ, Χονγκ Κονγκ 750 δισ. ευρώ, Λουξεμβούργο 500 δισ. ευρώ, Μπαχάμες 500 δισ. ευρώ, Νησιά Κέϊμαν 500 δισ. ευρώ. Κατά την εκτίμησή του, το 80% των χρημάτων που βρίσκονται στο εξωτερικό δεν έχει δηλωθεί ποτέ στην εφορία, κάτι που προκαλεί μία αιμορραγία της τάξεως των 120 δις ευρώ το χρόνο για τα κράτη από τα οποία φεύγουν τα χρήματα, επικαλούμενος στοιχεία από τις από τις στατιστικές της ελβετικής Credit Suisse.
Σύμφωνα με τις εντυπωσιακές και εντελώς πρόσφατες αποκαλύψεις των Panama Papers, ήρθαν στο φως δραστηριότητες πολιτικών, μεγιστάνων και επιχειρηματιών από όλο τον κόσμο, που όλοι υποψιαζόμασταν, αν και ένα ελάχιστο μόλις τμήμα των 11,5 εκατομμυρίων αρχείων, που έχουν διαρρεύσει από τη δικηγορική εταιρεία του Παναμά ‘Mossack Fonseca’, έχουν αποκωδικοποιηθεί κι έχουν δοθεί στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα, αναμένεται να δημοσιοποιούναι σταδιακά, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα. Πάραυτα, ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας έχει ήδη εξαναγκασθεί σε παραίτηση και ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, βρίσκεται υπό τρομακτική πίεση, ενώ στην πορεία αναμένεται να εμπλακούν, μέσω της δημοσιοποίησης όλων των εγγράφων, αρκετές χιλιάδες ακόμη πολιτικοί, επιχειρηματίες και καλλιτέχνες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για χρήματα από μίζες, πωλήσεις όπλων και ναρκωτικών και γενικότερα για ‘βρόμικο’ χρήμα το οποίο κρύβεται σε φορολογικούς παραδείσους, με τη βοήθεια της Mossack Fonseca που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του ‘τυφώνα’, και αναταράσσει την παγκόσμια κοινότητα. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δημοσιευθέντα στοιχεία, στις εταιρείες που έχουν ιδρυθεί στον Παναμά από τη ‘Mossack Fonseca’ και τους συνεργάτες της, περιλαμβάνονται περισσότερα από 65.000 ονόματα, που είναι ιδιοκτήτες ή μέλη στα διοικητικά συμβούλιά τους και προφανώς η συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελείται από ουσιαστικά παρένθετα πρόσωπα, που μεσολαβούν για να μην εμφανίζονται οι πραγματικοί ιδιοκτήτες. Αυτό συνάγεται από το γεγονός της ύπαρξης επαναλαμβανόμενων φυσικών προσώπων που εμφανίζονται να εκπροσωπούν δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες εταιρείες, ενώ μια γυναίκα ονόματι Μπιάνκα Σκοτ δηλώνεται ως εκπρόσωπος 10.361 εταιρειών με έδρα τον Παναμά, ενώ είναι διαπιστωμένα πεθαμένη από το 2005.
Ο κόσμος των offshore κέντρων βρίσκεται σχεδόν παντού δίπλα μας και γύρω μας, παρακάμπτοντας τα φορολογικά, ρυθμιστικά και νομικά συστήματα άλλων χωρών. Ποσοστό άνω του 50% των παγκόσμιων εμπορικών συναλλαγών, σύμφωνα και με ομολογία του προηγούμενου διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, διενεργείται μέσω των φορολογικών καταφυγίων, ενώ ποσοστό άνω του 50% των τραπεζικών στοιχείων ενεργητικού και του ενός τρίτου των άμεσων ξένων επενδύσεων, από μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, διεξάγεται μέσω αυτών των υπεράκτιων κέντρων. Ακόμη περίπου το 85% των διεθνών τραπεζικών εργασιών, της έκδοσης ομολόγων και του διεθνούς δανεισμού, πραγματοποιείται στη λεγόμενη Ευρωαγορά, μια ουσιαστικά υπεράκτια ζώνη χωρίς εθνικότητα. Το 2010 το ΔΝΤ, εκτιμούσε τη συνολική αξία των στοιχείων ενεργητικού των μικρών μόνο νησιωτικών χρηματοπιστωτικών κέντρων σε περίπου 18 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ήταν ίσο με περίπου το ένα τρίτο του τότε παγκόσμιου ΑΕΠ, αν και το ίδιο το ΔΝΤ θεωρούσε ότι αυτό το ποσό ήταν μάλλον υποεκτίμηση του πραγματικά ισχύοντος. Το 2008 το Γενικό Λογιστήριο του Kράτους των ΗΠΑ (Government Accountability Office- GAO), δημοσιοποίησε ότι 83 από τις 100 μεγαλύτερες επιχειρήσεις των ΗΠΑ είχαν δημιουργήσεις θυγατρικές εταιρείες σε φορολογικά καταφύγια, για προφανέστατους λόγους. Το 2009 έρευνα του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης της Μεγάλης Βρετανίας (Tax Justice Network- TJN που είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός που δημιουργήθηκε από το Βρετανικό Κοινοβούλιο το 2003 ασχολούμενο με την ανάλυση και έρευνα στον τομέα της φορολογίας και των ρυθμιστικών κανόνων της χώρας), βασιζόμενο σε έναν ευρύτερο ορισμό της έννοιας offshore, διαπίστωσε ότι 99 από τις 100 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες χρησιμοποιούσαν θυγατρικές offshore εταιρείες, με μακράν μεγαλύτερους χρήστες τις χρηματοπιστωτικές-τραπεζικές εταιρείες.
Δεν υπάρχει ένας κοινά αποδεκτός ορισμός της έννοιας του φορολογικού καταφυγίου, όρος μερικά παραπλανητικός, γιατί αυτά τα ‘εξωτικά’ μέρη δεν προσφέρουν μόνο διαφυγή από τη φορολογία, αλλά και εχεμύθεια, αποφυγή των χρηματοπιστωτικών ρυθμίσεων και αγνόηση και αψήφιση των ισχυόντων νόμων και ρυθμιστικών κανόνων άλλων επικρατειών, δηλαδή των χωρών όπου ζει η συντριπτική πλειοψηφία των κοινών θνητών. Ένας γενικότερος ορισμός της έννοιας του φορολογικού καταφυγίου, βασίζεται κυρίως στο προαναφερθέν TJN που τον προσδιορίζει ‘ως έναν τόπο που επιδιώκει να προσελκύσει δραστηριότητες προσφέροντας πολιτικά σταθερές διευκολύνσεις, με σκοπό να βοηθήσει φυσικά ή νομικά πρόσωπα να παρακάμψουν τους νόμους και τους ρυθμιστικούς κανόνες και κανονισμούς που ισχύουν σε άλλες επικράτειες’. Στην πράξη οι φορολογικοί παράδεισοι, μέσω της λειτουργίας offshore εταιρειών στο έδαφος τους, προσφέρουν διόδους διαφυγής από τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις, τη χρηματοπιστωτική ρύθμιση, το ποινικό και κληρονομικό δίκαιο κλπ που υπάρχουν στις χώρες προέλευσης και δράσης αυτών των εταιρειών και αυτός βέβαια είναι ο σκοπός ύπαρξής και δραστηριότητάς τους. Το σύστημα δραστηριοποίησης των offshore εταιρειών δεν είναι τελικά μια γραφική εξαίρεση της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ο κανόνας και το επίκεντρο λειτουργίας της.
Έχει διαπιστωθεί ότι αυτά τα μέρη παρέχουν εχεμύθεια, σε διάφορες μορφές, συνδυάζοντας την με την άρνησή τους να συνεργασθούν με άλλες επικράτειες, για την ανταλλαγή οποιωνδήποτε οικονομικών ή άλλων πληροφοριών. Εξάλλου παγκόσμια υπάρχει και η έννοια της ‘επικράτειας εχεμύθειας’, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, εναλλακτικά αναφερόμενης και προσδιορίζοντας την έννοια του φορολογικού παραδείσου ή καταφυγίου. Αυτές οι χώρες ή περιοχές, διαχωρίζουν συστηματικά τις τοπικές οικονομίες τους από τις προσφερόμενες διευκολύνσεις, προκειμένου να προστατευθούν από τα δικά τους offshore ‘κόλπα’. Ένα υπεράκτιο κέντρο είναι ουσιαστικά ζώνη διαφυγής από κάπου αλλού, ενώ οι υπεράκτιες υπηρεσίες προσφέρονται στους μη μόνιμους κατοίκους του, προσελκύοντας χρήμα με κίνητρο την πολύ χαμηλή ή και μηδενική φορολογία, νόμιμα ή παράνομα. Ένα τέτοιο φορολογικό καταφύγιο μπορεί να παρέχει μηδενικό φορολογικό συντελεστή στους μη μόνιμους κατοίκους, που σταθμεύον τα χρήματά τους εκεί, αλλά φορολογεί κανονικά τους μόνιμους κατοίκους του και από αυτό το γεγονός μπορεί να εξαχθεί το αυτονόητο συμπέρασμα ότι ουσιαστικά πρόκειται για άκρως επιζήμιες δραστηριότητες. Σε τέτοια μέρη, ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι τεράστιος, συγκρινόμενος με το μέγεθος της εγχώριας οικονομίας, ενώ το ΔΝΤ χρησιμοποίησε αυτό το κριτήριο για να καταγγείλει το 2007 τη Βρετανία ως υπεράκτιο κέντρο. Με αυτό τον τρόπο, το εγχώριο πολιτικό σύστημα αυτών των υπεράκτιων κέντρων καθίσταται δέσμιο και εξαρτώμενο από τα συμφέροντα του τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και των κάθε λογής εγκληματικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Οι φορολογικοί παράδεισοι δικαιολογούν τη λειτουργία και δράση τους, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για την αποφυγή του προβλήματος της διπλής φορολόγησης και την εξομάλυνση της ροής των επενδύσεων, αποσιωπώντας σκόπιμα την ύπαρξη νόμιμων τρόπων αποφυγής της διπλής φορολόγησης και διασφάλισης της κατεύθυνσης των επενδυτικών ροών σε ορθές και απαραίτητες επιλογές, ουσιαστικά διασφαλίζοντας τη διπλή μη φορολόγηση κερδοσκοπικών και άλλων εγκληματικών κεφαλαίων. Υπάρχουν σε ισχύ άνω των 2.500 φορολογικών συνθηκών, σε όλο τον κόσμο, σε ένα εκτενές, αλλά ελάχιστα κατανοητό, παγκόσμιο συναλλακτικό και επενδυτικό σύστημα. Οι κανόνες, τα υποδείγματα και τα πρότυπα του κλάδου, καθορίζονται από τον ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), που ουσιαστικά είναι μία λέσχη των πλουσιότερων παγκόσμια χωρών, και τον ΟΗΕ όπου η φωνή των φτωχότερων και αναπτυσσόμενων χωρών μπορεί να αντιπροσωπευθεί. Βέβαια τελικά ο ΟΟΣΑ υπερισχύει, προσπαθώντας με χρήση όλων των μέσων να διασφαλίσει σκληρότατα την υπερίσχυση και επικράτηση των δικών του μοντέλων συνθήκης, μεροληπτώντας καταφανώς υπέρ των πλούσιων και σε βάρος των φτωχότερων και αναπτυσσόμενων χωρών.
* Οικονομολόγος (πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, 2ετές μεταπτυχιακό διοίκησης επιχειρήσεων στην τραπεζική/χρηματοοικονομική, μεταπτυχιακός φοιτητής οικονομικών και διοίκησης μονάδων υγείας) – Αναλυτής Πληροφοριακών Συστημάτων (2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα πληροφοριακά συστήματα) , email : nikokal02@yahoo.gr, website: www.kallinikosnikolakopoulos.blοgspot.com
**Πηγή: Εφημερίδα ''Έξοδος 133'' (27/05/2016)
Κυριακή 29 Μαίου 2016
Οι καλές εξωχώριες και οι κακές
=============
και μια ...παλιά ιστορία περί του ήθους των πολιτικών μας...
========================
==================
Από το "PRESS-GR"
Kyriakos Melas
Τελικά πιο εκτεθειμένος κι από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Νικήτας ο Κακλαμανης,
που είπε και την σκοπιμη μπαρούφα , που ούτε κι ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε να πεί,
ότι η περί offshore διάταξη ηταν στα...
προαπαιτούμενα της τρόικας !!
Τι έγινε με τις χθεσινές δηλώσεις Κακλαμάνη, όπου προσπάθησε, να
δικαιολογήσει την εν κρυφώ διάταξη περί offshore του ΣΥΡΙΖΑ , με το
καραμπινάτο ψέμμα, ότι τάχα μου ήταν επιταγή της Τροικα; , Ούτε μια
επίσημη αποδοκιμασία για το ολίσθημά του από τον πολιτικό του φορέα;
και όσες δικαιολογίες είπε σήμερα, τον εκθέτουν ακόμα χειρότερα! Γιατί
ανάγνωση ξέρουμε!
===================
Κωνσταντοπούλου: Η τροπολογία για τις offshore ξεπλένει αξιόποινες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων
Σφοδρότατη επίθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα. Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας κατηγόρησε την κυβέρνηση για το θέμα της τροπολογίας για τις offshore, ενώ δεν έκρυψε ότι στόχος του νεοσύστατου κόμματός της είναι η διακυβέρνηση της χώρας και όχι απλά η είσοδος στη Βουλή. Χαρακτήρισε δε τον ΣΥΡΙΖΑ «μόρφωμα» και είπε πως έχει σταματήσει να μιλάει με όσους έχουν παραμείνει στο κόμμα. «Η κυβέρνηση Τσίπρα ξεπλένει με τα ίδια κόλπα του Σαμαρά αξιόποινες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων» είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε συνέντευξή της, το βράδυ της Τρίτης (02.06.2016) στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ και σημείωσε ότι «το αξιόποινο έστω και για λίγες ώρες, αίρεται». Τόνισε δε ότι «το πολιτικό σύστημα όπως αποτυπώνεται σήμερα στη Βουλή αντιστρατεύεται το δημόσιο και λαϊκό συμφέρον και εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα«. Όπως είπε, η κυβέρνηση προχώρησε στην κατάθεση και την ψήφιση της διάταξης με σκοπό να εξυπηρετήσει κομματικά στελέχη που έχουν έννομο συμφέρον, ενώ μίλησε και για κυβερνητικά στελέχη που έχουν διατελέσει μέλη της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Από τα πυρά της δεν γλίτωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, ο οποίος «έχασε το πολιτικό και ακαδημαϊκό πλεονέκτημα το καλοκαίρι που πέρασε το νόμο για τους πλειστηριασμούς», ενώ κατονόμασε συγκεκριμένα πρόσωπα – στελέχη της κυβέρνησης που δεν έχουν, όπως είπε, δώσει επαρκείς εξηγήσεις για το πόθεν έσχες τους. Και αυτοί, σύμφωνα με την πρώην πρόεδρο της Βουλής είναι ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης. «Ούτε ο Φλαμπουράρης, ούτε ο Τσακαλώτος, ούτε ο Σταθάκης έχουν απαντήσει επαρκώς για αυτά που τους καταλογίζουν. Όλα αυτά είναι σκιές. Η κυβέρνηση έσπευσε να τους εξυπηρετήσει. Η τροπολογία για της offshore εξυπηρετεί πολιτικούς φίλους. Άξιος συνεχιστής των μνημονιακών κυβερνήσεων η σημερινή κυβέρνηση (…) Η ευνοϊκή διάταξη για τις offshore πολιτικών προσώπων που ψηφίστηκε με το πολυνομοσχέδιο, έστω κι αν “ακυρώθηκε” με την τροπολογία που ψηφίστηκε, είναι βέβαιο πως αίρει το αξιόποινο για όσους βουλευτές και υπουργούς έχουν συμμετοχή σε offshore εταιρείες», είπε η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Όσον αφορά στους στόχους του νέου κόμματος, της Πλεύσης Ελευθερίας, η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έκρυψε ότι στόχος δεν είναι η είσοδος στη Βουλή και το ποσοστό του 3% αλλά κάτι περισσότερο. «Διεκδικούμε τη διακυβέρνηση της χώρας. Όχι απλά να μπούμε στη Βουλή», είπε και αναφερόμενη στις δημοσκοπήσεις, τόνισε: «η θέση μου δεν αλλάζει, δεν εκφράζεται εκεί η λαϊκή βούληση. Εντυπωσιάζομαι όμως από τον πανικό που έπιασε την κυβέρνηση. Η κοινωνία έρχεται να ενσαρκώσει και όχι να ψηφίσει την Πλεύση Ελευθερίας». Άφησε δε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, κόμμα με το οποίο συνεργάστηκε στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου. «Θα συμπράξουμε και θα συμπλεύσουμε με όσες δυνάμεις αντιμάχονται την εξουσιομανία και τον καθεστωτισμό, όπως της σημερινής κυβέρνησης. Οι άνθρωποι της Λαϊκής Ενότητας στάθηκαν στα πόδια τους και πάντα θα τους τιμώ», είπε. Κωνσταντοπούλου: Η τροπολογία για τις offshore ξεπλένει αξιόποινες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων Στη συνέχεια, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλώντας το κόμμα «μόρφωμα«, απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με πρόσωπα που βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ (όπως και η Βασιλική Κατριβάνου που παραιτήθηκε μετά την καταψήφιση άρθρων που πολυνομοσχεδίου και για την οποία είπε πως «ανεπιτυχώς προσπαθεί να περάσει προς τα έξω την εικόνα της αντιστεκόμενης»), όχι όμως και με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη που «κανιβαλίστηκε από το σύστημα που στηρίζει ο κ. Τσίπρας«. «Δεν μιλάω με κανέναν από αυτούς που έχουν παραμείνει σε αυτό το μόρφωμα που δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το μόρφωμα αυτό δεν έχει κανένα άλλο εκλεγμένο όργανο με βάση τις καταστατικές αρχές του. Όσοι ψήφισαν και υπέγραψαν μνημόνια πρέπει να λογοδοτήσουν στον λαό και την ιστορία και δεν βλέπω κανένα πεδίο συνεργασίας. Δεν πρόκειται να συνεργαστούμε με κανέναν από αυτούς. Δεν θα το κάνω ούτε για να ρίξω την κυβέρνηση. Στόχος είναι να ρίξουμε το καθεστώς των μνημονίων και όχι να νεκραναστήσουμε άλλους πολιτικούς«.
πηγή
Αποκάλυψη Newsbomb.gr: Οι offshore που «ξεφορτώθηκε» ο Δένδιας!
ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ-ΤΡΟΪΚΑΣ ΜΕ ΤΗΝ «ΖΕΤΕ» ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ OFFSHORE ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΡΦΩΣΕ…
---------------
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΤΕΛΕΙ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ OFF SHORE…
Για να γίνει κατανοητό πως αυτή η κυβέρνηση εκτελεί εντολές της μαφίας δλδ των τραπεζιτών διαβάστε τι πήγαν να καταργήσουν.
Σας θυμίζω ότι η έρευνα του Lobbystas.gr έχει αποκαλύψει off shore ελλήνων τραπεζιτών από τον Ιανουάριο του τρέχοντος, οι οποίες δεν συγκαταλέγονται στα Panama Papers που έχουν δημοσιοποιηθεί !
Τα καλύτερα έρχονται…
Άρθρο 8 του Ν. 3213/2003 όπως τροποποιήθηκε – Συμμετοχή σε εξωχώρια εταιρία
-
Στα μέλη της Κυβέρνησης, στους Υφυπουργούς, στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στους βουλευτές και ευρωβουλευτές, στο γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου, στους γενικούς και ειδικούς γραμματείς Υπουργείων, στους γενικούς γραμματείς περιφερειών, στους προέδρους των διευρυμένων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, στους νομάρχες και τους δημάρχους, στους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς, στους προέδρους, διοικητικές, υποδιοικητές και γενικούς διευθυντές πιστωτικών ιδρυμάτων που ελέγχονται από το κράτος, καθώς επίσης και στα πρόσωπα των περιπτώσεων θ” και ι” της παραγράφου 1 του άρθρου 1 απαγορεύεται να συμμετέχουν είτε οι ίδιοι είτε με παρένθετα πρόσωπα στο κεφάλαιο ή στη διοίκηση εξωχώριων εταιριών.
-
Η κατά παράβαση της παραγράφου
1 άμεση ή έμμεση συμμετοχή σε εξωχώρια εταιρία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και με χρηματική ποινή από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ έως πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ
Άρθρο 32 του Ν. 2843/2000: Περιορισμοί διενέργειας χρηματιστηριακών συναλλαγών
-
Απαγορεύεται στα μέλη της Κυβέρνησης, στους Υφυπουργούς και στους Γενικούς ή Ειδικούς Γραμματείς Υπουργείων η σύναψη χρηματιστηριακών συναλλαγών. Στην απαγόρευση αυτή δεν περιλαμβάνονται η πώληση τοις μετρητοίς, καθώς και η αγορά ή πώληση μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων.
-
Τα πρόσωπα της προηγούμενης παραγράφου υποχρεούνται να γνωστοποιήσουν στον Πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς τον αριθμό λογαριασμού τους που τηρείται στο Σύστημα Άυλων Τίτλων του Κεντρικού Αποθετηρίου Αξιών. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς παρακολουθεί την κίνηση των παραπάνω λογαριασμών και, εάν διαπιστώσει τη διενέργεια συναλλαγής κατά παράβαση της προηγούμενης παραγράφου, αναφέρει τούτο αμέσως στον πρόεδρο της Επιτροπής του άρθρου 19 του Ν. 2429/1996 (ΦΕΚ 155 A”).
Άρθρο 13 του Ν. 3213/2003, όπως τροποποιήθηκε Περιορισμοί διενέργειας χρηματιστηριακών συναλλαγών
-
Οι περιορισμοί των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 32 του Ν.
Σχόλια