Ναι, να φορολογηθούν. Όχι να εξοντωθούν.
Να απολαύσουν κι αυτοί τα ίδια δικαιώματα με τους αγρότες της
Ολλανδίας, του Βελγίου, της Γαλλίας,
..και βεβαίως ας φορολογηθούν όπως εκείνοι.
Όπως άλλωστε και όλοι οι κλάδοι εργαζόμενων στην χώρα μας.
Να απαιτήσουμε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση, μισθό ανεργίας, εξασφάλιση γήρατος, χίλιες τριακόσιες τόσες ώρες ετήσιας εργασίας όπως οι γερμανοί, και όχι δύο χιλιάδες εκατόν τόσες όπως έχουμε τώρα εδώ,
..και μετά ας φορολογηθούμε όπως και οι υπόλοιποι.
Όχι να είμαστε ''ευρωπαίοι'' στις πληρωμές και τριτοκοσμικοί στις απολαβές!
Σ' αυτόν τον αγώνα που φαίνεται πως αρχίζει, είμαστε όλοι αγρότες.
Δεν πέφτουμε στην παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού και της διαμάχης κλάδου προς κλάδο εργαζομένων, όπως αποσκοπεί να κάνει η κυβέρνηση των υπηρετών των τοκογλύφων.
Όταν σφυρίζεις αδιάφορα ή εναντιώνεσαι στον εξανδραποδισμό ενός κλάδου εργαζομένων, μην περιμένεις υποστήριξη όταν θα διαλύουν τον δικό σου κλάδο.
Ακόμη και αυτοί οι αστείοι δικηγόροι που στο δημοψήφισμα ήταν με το πλευρό των ''μένουμε Ευρώπη'',
..και που ο σύλλογός τους των Αθηνών έβγαλε ψήφισμα υπερ του ''Ναι'',
..έχουν δικαίωμα υποστήριξης, και διαμαρτυρίας.
Το αν αυτοί δεν αντιλήφθηκαν ότι τα συμφέροντα του λαού είναι ενωμένα και αδιαίρετα, δεν αποτελεί δικαιολογία ρεβανσισμού για 'μας τους υπόλοιπους.
Πρώτα διώχνουμε την τυραννία πάνω απ' το κεφάλι μας, και μετά λύνουμε τις μεταξύ μας διαφορές.
Και μιά και μιλάμε για κλάδους εργαζομένων, η τυραννία εδώ έχει το προσωπείο των μεγαλοσυνδικαλιστών,
..οι οποίοι σωστά, πολύ σωστά, έχουν αρχίσει να νοιώθουν στο πετσί τους την τιμωρία της προδοσίας τους και της απατεωνιάς τους.
Το άγος και η κακουργία όχι του συνδικαλισμού αλλά των κομματικών αρχισυνδικαλιστών πρέπει να ξεκαθαρίσει και να σβήσει.
Οι περισσότεροι από αυτούς που ξεπούλησαν τους αγώνες και τα δικαιώματα των κλάδων τους για το όφελος της δικής τους τσέπης,
..ή σαν αντάλλαγμα κάποιας βουλευτικής έδρας, που κι αυτή είχε σαν απώτερο σκοπό την τσέπη τους και τον παράνομο κι ανήθικο πλουτισμό τους,
..σήμερα βρίσκονται ''παρκαρισμένοι'' σε οργανισμούς και υπηρεσίες, έτοιμοι κι ''ετοιμοπόλεμοι'' πάντα,
..να προσφέρουν την προδοσία τους στο σύστημα και στην εξουσία.
Δεν τους ξεχνάμε, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τους ξεχάσουμε, και δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ.
Πρέπει κάποτε να λάβουν κι αυτοί το μερίδιο που τους αναλογεί στην καταστροφή.
Με τον ξεσηκωμό των αγροτών ήρθε πάλι μιά ύστατη ευκαιρία γενικού ξεσηκωμού.
Το υγιές ακόμη κομμάτι της κοινωνίας ας το καταλάβει:
Είμαστε όλοι αγρότες!..
Πηγή
------------------------------
Blogger:
Δυστυχώς αυτό που βλέπουμε είναι το τέλος ενός προδιαγεγραμμένου δρόμου. Την καταστροφή των μικροιδιοκτητών και την μετατροπή τους στη συνέχεια σε κολλίγους. Είναι αυτή η μικροιδιοκτησία που επέτρεψε την επιβίωση της ελληνικής οικογένειας, που παράγει πραγματικά και που συντηρεί τις πόλεις με δέματα και καλάθια τροφίμων. Μ' όλα του τα κουσούρια αυτός ο τρόπος παραγωγής παρήγαγε! Τώρα επιχειρείται η "τελική λύση": η διάλυση της αγροτικής παραγωγής, η διάλυση της ικανότητας για όποια παραγωγική ικανότητα στον τομέα της παραγωγής τροφίμων. Για να βρεθεί η χώρα σε ακόμα πιο δεινή διαπραγματευτική θέση. Κανείς από τα "μεγάλα" κόμματα δεν έχει προτείνει - από το 2009 - ένα σχέδιο ανάταξης της οικονομίας που φυσικά θα περιλαμβάνει αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Μια προσέγγιση που επιβάλλει την προστασία του ελληνικού λαού από λιμό, που θ'αχει σαν σημαία την διατροφική επάρκεια. Δεν το πρότειναν γιατί ως εντολλοδόχοι ξένων συμφερόντων δεν τολμούν να πουν ότι αυτό δεν γίνεται λόγω των συμφωνιών που έχουν δέσει χειροπόδαρα εδώ και χρόνια την ελληνική παραγωγή. Ποσοστώσεις παντού για φτάσουμε στο σημείο το γάλα να είναι φτηνότερο από το νερό και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός ..."υπευθύνου".
Η καταστροφή έχει συντελεστεί και οι αγροτοκτηνοτρόφοι οδηγούνται σε μια απέλπιδα μάχη χωρίς συνολικό σχέδιο. Εκτός κι' αν... συμβεί το θαύμα και η κατακερματισμένη κοινωνία βρει τον τρόπο να εκφραστεί... και το κουράγιο να τα κάνει όλα ....τάνα.
--------------------------------
ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥΣ
Των ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ, ΖΩΗ ΧΑΣΙΟΥΡΑ*
Το Τρίτο Μνημόνιο της κυβέρνησης Τσίπρα θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τον αγροτικό τομέα. Δεν υπάρχουν «ισοδύναμα», ούτε παράλληλο πρόγραμμα». Το Μνημόνιο δένει τη χώρα χειροπόδαρα και προκαλεί όλεθρο στα μικρομεσαία αγροτικά στρώματα.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Η κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει σκληρά μνημονιακά μέτρα για τους αγρότες, όπως προκαταβολή 55% του φόρου
στα εισοδήματα με αναδρομική ισχύ για το 2014 και εν συνεχεία αύξηση
στο 75% για το 2016 και στο 100% για το 2017. Θα υπάρξει επίσης αύξηση
του συντελεστή φορολογίας από 13% σε 20% για τα εισοδήματα του 2016 και σε 26% για τα εισοδήματα του 2017, ενώ αυξήθηκε ο ΦΠΑ από το 13% σε 23% στα αγροτικά μέσα, εφόδια και υπηρεσίες (φάρμακα, λιπάσματα, σπόρους, ζωοτροφές).
Η μνημονιακή λογική επέβαλε ακόμη δραστική μείωση της επιστροφής φόρου στο πετρέλαιο με αύξηση του συντελεστή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης του αγροτικού πετρελαίου από τα 0,066% ευρώ στα 0,330 ευρώ στο λίτρο μέχρι την 1η Οκτωβρίου 2016. Επέβαλε, τέλος, απελευθέρωση των
ημερών φρέσκου γάλακτος που θα καθορίζονται από τον παρασκευαστή, σε
βάρος των εγχώριων παραγωγών και καταναλωτών και υπέρ του εισαγόμενου
γάλακτος από τις βόρειες χώρες της ΕΕ.
Με τα προτεινόμενα στο ασφαλιστικό τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Προβλέπεται αύξηση συνταξιοδοτικών εισφορών από
7% σε 10% μέχρι το τέλος του 2016 (με αναδρομική ισχύ από 1 Ιουλίου
2015) και στόχο να φθάσουν κλιμακωτά στο 20% μέχρι το 2019. Οι
υφιστάμενες ασφαλιστικές κατηγορίες καταργούνται από 1ης Ιανουαρίου 2017
και η ασφαλιστική εισφορά υπολογίζεται ως ποσοστό επί του φορολογητέου
εισοδήματος: 14% το 2017, 17% το 2018 και 20% το 2019.
Επιπλέον ορίζεται εισφορά υπέρ
υγειονομικής περίθαλψης σε ποσοστό 6,95% επί του ασφαλιστέου
εισοδήματος των αγροτών που θα βαρύνει εξολοκλήρου τους ασφαλισμένους
και θα προστεθεί στο 20% της φορολογίας, Το κατώτατο ασφαλιστέο εισόδημα
για τους αγρότες ορίζεται στα 468,8 ευρώ τον μήνα, κάτι που θα ισχύει
ακόμη και σε περίπτωση μειωμένης πραγματικής παραγωγής, π.χ. λόγω
δυσμενών καιρικών συνθηκών.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΕΙ ΤΙΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
Είναι κοινός τόπος ότι ο αγροτικός
τομέας στην Ελλάδα έχει πλήθος προβλημάτων και απαιτεί ολική
μεταρρύθμιση. Η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας και της χρήσης γης σε λίγα χέρια έχει
προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς και οι μικροί και μεσαίοι αγρότες
βρίσκονται σε κατάσταση ασφυξίας. Υπάρχει όντως τεράστιο κοινωνικό
ζήτημα φοροαποφυγής, ιδίως για τους μεγάλους αγρότες, όπως και τεράστιο
ζήτημα μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών. Οι μικρομεσαίοι αγρότες αισθάνονται αποδυναμωμένοι και δύσπιστοι λόγω της αποτυχίας των συνεταιρισμών, με την εκτεταμένη διαφθορά που παρατηρήθηκε για χρόνια.
Επιπλέον, η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ έφερε την εξάρτηση από
τις επιδοτήσεις που κυμαίνονται στα 2-3 δις ευρώ το χρόνο. Η διασπάθιση
του κοινοτικού χρήματος και η κληρονομική μεταβίβαση των δικαιωμάτων
στην επιδότηση είναι καταστάσεις που πνίγουν τους νέους αγρότες. Τέλος, η
σκανδαλώδης πώληση της (βαθιά προβληματικής) ΑΤΕ έχει αφήσει τον
αγροτικό τομέα χωρίς εξειδικευμένο πιστωτικό θεσμό.
Υπάρχει όμως κανείς που σοβαρά πιστεύει ότι τα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα του Τρίτου Μνημονίου στοχεύουν,
ή βοηθούν με οποιονδήποτε τρόπο στην ανασυγκρότηση του ελληνικού
αγροτικού τομέα; Τα μέτρα έχουν εισπρακτικό χαρακτήρα με στόχο να
επιτευχθούν τα πλεονάσματα για τα οποία δεσμεύτηκε για μια ακόμη φορά η
χώρα. Τα αποτελέσματά τους θα είναι καταδίκη για τους μικρομεσαίους αγρότες που ήδη βρίσκονται στα όρια.
ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΕΚΤΟΣ ΟΝΕ
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν θα βρεθεί εναλλακτική λύση για τον αγροτικό τομέα
όσο η χώρα θα βρίσκεται σε καθεστώς Μνημονίων. Είναι επίσης ξεκάθαρο
ότι η απόρριψη των Μνημονίων σημαίνει απαραίτητα έξοδο από το ευρώ, η
οποία μπορεί να γίνει η απαρχή μιας επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης της
χώρας με την ΕΕ, ώστε να αλλάξει το υφιστάμενο παραγωγικό μοντέλο και να
προσαρμοστεί στις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Είναι
καθαρή τρομοκρατία να λέγεται ότι ο αγροτικός τομέας θα χάσει τις
επιδοτήσεις, αν βγούμε από την ΟΝΕ. Αντίθετα, μπορεί να
επωφεληθεί από την αποδέσμευση από το ευρώ και να τονώσει τις
εξαγωγικές του δυνατότητες, όπως και τις δυνατότητες υποκατάστασης των
αγροτικών εισαγωγών.
Η
επιθυμητή αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα είναι εφικτή μόνο με συνολικό
εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης στο πλαίσιο της εξόδου από την ΟΝΕ. Το
σχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει την αναδημιουργία από μηδενική βάση ενός
αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου για τους μικρομεσαίους αγρότες, όπως Συνεταιρισμούς και Ομάδες Παραγωγών.
Πρέπει επίσης να προβλέπει επαρκή χρηματοδότηση των αγροτών μέσα από
ένα νέο εξειδικευμένο φορέα, δηλαδή τη δημιουργία μιας νέας ΑΤΕ με
δημόσιο χαρακτήρα που δεν θα πάσχει από τις στρεβλώσεις και τα λάθη του
παρελθόντος.
Η αγροτική αναδιάρθρωση
είναι αδύνατη χωρίς ενίσχυση της έρευνας σε θέματα παραγωγικής
διαδικασίας, νέων τεχνικών στις καλλιέργειες και καλλιεργητικών εφοδίων,
αντιστρέφοντας τη μνημονιακή αποδυνάμωση οργανισμών, όπως ο ΕΘΙΑΓΕ,
που μπορούν να συμβάλλουν στη σωστή κατεύθυνση. Η αναζωογόνηση του
αγροτικού τομέα, τέλος, απαιτεί την άρση των επιβαρύνσεων με την μορφή
φόρων και τελών στο κόστος παραγωγής, όπως του παράλογου ΕΝΦΙΑ
σε ακίνητα που χρησιμοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία, όπως
καλλιεργήσιμη γη, αποθήκες συγκέντρωσης, συσκευασίας, μεταποίησης και
διάθεσης προϊόντων, σταβλικές και αλιευτικές εγκαταστάσεις.
Η αλλοπρόσαλλη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δε βοηθάει στην ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα, αλλά την κάνει δυσκολότερη. Τρία παραδείγματα αρκούν. Πρώτον,
ο νέος φόρος στο κρασί για να μην ανεβεί ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση
πλήττει ευθέως ένα από τα δυναμικότερα κομμάτια της ελληνικής γεωργίας.
Δεύτερο, η έλλειψη σχεδίου για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης αποθαρρύνει την παραγωγή τεύτλων στον κάμπο της Μακεδονίας και αλλού. Τρίτο,
η διστακτικότητα στην επαναλειτουργία της κλωστοϋφαντουργίας δεν
βοηθάει – όπως όφειλε – στην παραγωγική αξιοποίηση του ελληνικού
βάμβακα, αλλά τον αφήνει να εξάγεται ως πρώτη ύλη στην Τουρκία και
αλλού.
Η ελληνική γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία, με τους έμπειρους ανθρώπους που διαθέτουν, έχουν σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης, οι οποίες όμως απαιτούν σχέδιο για να γίνουν πραγματικότητα. Με μνημονιακά εισπρακτικά μέτρα,
«τακτοποιήσεις» εκκρεμοτήτων υπό συνεχή πίεση και εξάρτηση από τις
επιδοτήσεις δεν θα υπάρξει πρόοδος. Χρειάζονται κίνητρα για την
εγκατάσταση νέων ανθρώπων στο αγροτικό επάγγελμα με μέριμνα για την
συνεχή επιμόρφωση τους στις νέες πρακτικές και τεχνολογίες.
Χρειάζεται επίσης ένα νέο μοντέλο διαχείρισης του
γεωργικού προϊόντος από τη συγκομιδή, τη μεταφορά, την τυποποίηση, την
επεξεργασία, έως και την διάθεση στον τελικό καταναλωτή. Η περιορισμένη
παρουσία του ελληνικού αγροτικού προϊόντος στις ευρωπαϊκές αγορές,
για παράδειγμα, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αδυναμία αποτελεσματικής
εμπορίας σε συνεργασία με τις μεγάλες αλυσίδες του εξωτερικού. Χωρίς
νέες και υγιείς συνεταιριστικές οργανώσεις, το πρόβλημα δε μπορεί να
λυθεί.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε παντελώς αναξιόπιστη και η πολιτική που ακολουθεί είναι καταστροφική για τη χώρα. Οι αγρότες δικαιολογημένα έχουν ξεσηκωθεί. Δεν φτάνει όμως η διαμαρτυρία. Τώρα είναι η ώρα για ουσιαστικές προτάσεις ανασυγκρότησης
του ελληνικού αγροτικού τομέα. Οι αλλαγές είναι εφικτές με τις δικές
μας δυνάμεις. Αρκεί να ξεφύγουμε από το ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο που
μας επιβάλλουν ξένοι και εγχώριοι παράγοντες, πλήττοντας την κοινωνική
και εθνική μας υπόσταση.
==================
Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»
Το νέο και πιο εξοντωτικό πακέτο μέτρων έρχεται ως συνέχεια της διαδικασίας πλήρους εξάρτησης της οικονομίας της χώρας από μια κυβερνητική κοινοβουλευτική χούντα που έκανε το καλύτερο δυνατό ώστε να εφαρμοστεί το θεσμικό πλαίσιο που προβλέπουν τα μνημόνια. Όπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν έβγαινε που δεν θα αμφισβητούσε τους μηχανισμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (ΕΕ, ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΝΑΤΟ κλπ…), ήταν υποχρεωμένη να εφαρμόσει τις εντολές της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε). Όλη η ιστορία της παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς» – πριν γίνει κυβέρνηση – είναι γραμμένη με συστηματικό αποπροσανατολισμό για τον ρόλο της ΕΕ και της παγκοσμιοποίησης γενικότερα. Όταν τα αφεντικά στην Υ/Ε και τα εκτελεστικα της οργανα στην ΕΕ αποφάσισαν ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να εφαρμόσει τα χειρότερα αντί λαϊκά μέτρα, η ιστορία της «Αριστεράς» αυτής εμπλουτίστηκε και με σαφείς πολιτικές εγκληματικές απάτες.
Τον Ιούλιο του 15 οι «αριστεροί» εντολοδόχοι της Υ/Ε διέπραξαν τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη που έχει γνωρίσει ο Ελληνικός λαός από τη μεταπολίτευση και μετά, αν όχι σε ολόκληρη την μετεμφυλιακή εποχή:
Αρχικά με το να προσπαθήσουν να κοροϊδέψουν τον λαό με το άθλιο ψευδοδίλλημα του δημοψηφίσματός τους: «Μνημόνιο Γιούνκερ ή Μνημόνιο Σύριζα». Στη συνέχεια, ο πραγματικός λόγος για τον οποίο τους ανέδειξε το σύστημα στην εξουσία επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά, με την άρον άρον έγκριση όλων των άλλων κομμάτων – πλην ΚΚΕ και ΧΑ – για την υπογραφή του 3ου μνημονίου, μόνο μερικές μέρες μετά και ενώ καθολικά τα λαϊκά στρώματα είχαν ψηφίσει το ακριβώς αντίθετο με μια συντριπτική πλειοψηφία 62%, ενώ τα Ελληνικά και ξένα ΜΜΕ και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της Υ/Ε είχαν εξαπολύσει μια λυσσασμένη εκστρατεία τρομοκράτησης του λαού να ψηφίσει «ΝΑΙ» με τη βοήθεια μάλιστα του κλεισίματος των Τραπεζών. Έτσι ξαφνικά ένα ολόκληρος λαός είδε να αγνοείται η σχεδόν καθολική ψήφος του και να υπογράφεται από μια δωσίλογη κυβέρνηση η πλήρης εξάρτησή του από την Υ/Ε σε όλα τα επίπεδα και ακόμη χειρότερα να υποθηκεύονται οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της χώρας ως «ιδιοκτησία» της ΕΕ. Αυτά σε συνδυασμό με την πλήρη καταστροφή του αγροτικού τομέα που επιχειρείται τώρα, αφαιρούν από τον Ελληνικό λαό κάθε δικαίωμα και δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης στο μέλλον – που άλλωστε είναι αδύνατη στα πλαίσια της ΕΕ και των μηχανισμών της παγκοσμιοποίησης.
Έτσι μια ολόκληρη χώρα αντί να βασίζεται στην τοπική της παραγωγή και την οικονομική της αυτοδυναμία, θα είναι υποχρεωμένη να περιμένει από τις «δόσεις» των ιδιοκτητών της να πληρώνει τις πενιχρές συντάξεις και μισθούς πείνας, ενώ η βαριά φορολογία και η ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας θα εγκλωβίζουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων σε επίπεδα εξαθλίωσης και ημι-εξαθλίωσης.
Συνέπεια της εξάρτησης της χώρας και της πλήρους απώλειας της οικονομικής και κατ’ επέκταση εθνικής της κυριαρχίας είναι το πρόσφατο πακέτο μέτρων που προβλέπονταν να εφαρμοστεί από τους υπογράφοντες του 3ου μνημονίου. Το καθεστώς οικονομικής κατοχής της χώρας πλαισιώνεται επίσης από το νέο θεσμικό πλαίσιο που επιβάλλει το ξήλωμα του ασφαλιστικού, καθώς και η βαριά φορολόγηση των αγροτών και η γενικότερη αποδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα.
Οι νέες προσπάθειες κινητοποιήσεων κατά των μέτρων είναι και επιτακτικές και αναγκαίες. Όμως δεν υπάρχουν πια περιθώρια αποσπασματικών κινήσεων, ψευτο-απεργιών και διαδηλώσεων τύπου «πασαρέλας». Εάν χαθεί και αύτη η μάχη, όπως όλες οι προηγούμενες, θα ανοίξει ο δρόμος διάπλατα για την πλήρη ισοπέδωση της χώρας και την φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού — και μάλιστα από δήθεν «Αριστερή» Κυβέρνηση, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την πλήρη προτεκταριοποίηση μας στα χέρια των «κανονικών» εκπροσώπων των ελίτ (Μητσοτάκηδες και σία).
Η μόνη λύση είναι οι συντονισμένες δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις αγροτών, εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρο-επαγγελματιών και ανέργων. Οι αγρότες θα πρέπει να μπλοκάρουν τα σύνορα και τις βασικές οδικές αρτηρίες, αλλά όχι μόνο. Θα πρέπει να κατέβουν συγκροτημένα με τα τρακτέρ στην Αθήνα, με την υποστήριξη όλων των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων. Όπως έκαναν οι Γάλλοι αγρότες και κτηνοτρόφοι που μπλόκαραν μεγάλες ποσότητες εισαγόμενων και δεν δίστασαν να επιτεθούν σε φορτηγά, και στη συνέχεια να ακινητοποιήσουν την Γαλλική πρωτεύουσα, προκαλώντας την αναδίπλωση της Γαλλικής κυβέρνησης και τις διαμαρτυρίες της Γερμανίας για την «απαράδεκτη» στήριξη ορισμένων εγχώριων προϊόντων από την Γαλλική κυβέρνηση. Βασικό θα ήταν οι «κοινωνικοί λειτουργοί» στο νομικό σώμα και στις εφορίες να ξεκινήσουν απεργία διαρκείας – αντί για τις …2ωρες στάσεις αποχής που κάνουν μέχρι σήμερα! Αυτό θα ήταν και το καθοριστικό χτύπημα για να πέσει η «αριστερή» δωσίλογη κυβέρνηση των παγκοσμιοποιητών, ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς ένα ευρύ μέτωπο με συγκεκριμένο πρόγραμμα οικονομικής αυτοδυναμίας, πέρα από κόμματα και κομματίδια που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα πια θετικό για την ανατροπή της οικονομικής κατοχής της χώρας. Το νέο κίνημα που θα ξεπηδήσει από τις νέες κινητοποιήσεις πρέπει να εργασθεί για την μαζικότητά του και να μην επιτρέψει την γνωστή διαδικασία της «σαλαμοποίησής» του που καλλιεργείται από την εκάστοτε κοινοβουλευτική χούντα και τα ΜΜΕ της, χρησιμοποιώντας τη μία κοινωνική ομάδα κατά της άλλης. Προϋπόθεση επίσης είναι ο παραμερισμός των ηγετικών καρεκλοκενταύρων σε διάφορα συνδικάτα που με την σημαία της ΕΕ πάντα στο πλευρό τους συνεχίζουν να αποπροσανατολίζουν για τις αιτίες της Ελληνικής καταστροφής. Από κάτι τέτοιους υποφέρει εδώ και δεκαετίες ο αγροτικός κόσμος της χώρας και είναι ώρα να τους στείλει από εκεί που ήρθαν αντί να συνεχίζει να τους ταΐζει ενώ αυτός χάνει ακόμη και το δικαίωμα στην επιβίωσή του.
Ίσως είναι και η τελευταία ευκαιρία για όλα τα θύματα της παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα να αποτρέψουν την εφαρμογή ενός θεσμικού πλαισίου που θα εγγυάται για πολλά χρόνια την μονιμότητα στην εξαθλίωσή τους και την πλήρη αβεβαιότητα στην επιβίωσή τους.
Πηγή
=================
Σχόλια