Ήδη οι ''Ευρωπαίοι εταίροι'' ζητούν τα κλειδιά του Αιγαίου μ΄ ένα σχέδιο κειμένου 110 σελίδων το οποίο προβλέπει ότι η ''ευρωπαϊκή ακτοφυλακή και συνοριοφυλακή'' θα μπορεί να κάνει επιχειρήσεις οπουδήποτε χωρίς να δίνει λογαριασμό σε καμία χώρα.
Ήδη ξεπουλήθηκαν σε
ξένη εταιρεία 14 αεροδρόμια, που η διαχείρισή τους μπορεί άνετα να καταστεί μοιραία στο μέλλον για την εθνική ασφάλεια.
Σταδιακά και ανεπαίσθητα κατρακυλήσαμε στο επίπεδο κατεχόμενης χώρας.
Ούτε καν αποικία. Χώρα χωρίς εθνική κυριαρχία. Κατεχόμενη χώρα!
Και δεν έχει καμία σημασία αν ο κατακτητής είναι ένας, ή συνεταιρισμός '' εταίρων''.
Άλλωστε και ο Άξονας συνασπισμός φασισμού με ναζισμό ήταν.
Και ο πολίτης;
Ο πολίτης παραζαλισμένος μέσα στον ίλιγγο της οικτρής καθημερινότητας, όπως του την έχουν ετοιμάσει οι προδοτικές μνημονιακές κυβερνήσεις,
..αγωνιά και αγωνίζεται να επιβιώσει, να πληρώσει πλαστούς φόρους, αυθαίρετα χαράτσια, πρόστιμα επί προστίμων σκόπιμα εξοντωτικών ώστε να μην μπορεί να ανταπεξέλθει,
..βουρλίζεται να σώσει το σπίτι του, να κρατήσει όποια αξιοπρέπεια ακόμη φαντάζεται ότι μπορεί,
..πασχίζει να διασώσει τα κουρέλια της ζωής του απ' τους αριστερούς και δεξιούς απατεώνες.
Δεν έχει καθαρό πιά βλέμμα, ούτε δύναμη ψυχής περίσσευμα, για να στήσει τους προδότες στο εκτελεστικό απόσπασμα, και μετά να βγεί ξανά στο αντάρτικο της νέας Κατοχής εναντίον των νεο-ναζιστών της Ευρωπαϊκής '' Ένωσης''.
ΝΑΙ! Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΈΝΑΣ ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ.
Εναντίον των λαών που την αποτελούν, εναντίον της δημοκρατίας, εναντίον του πραγματικού πολιτισμού, εναντίον των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του ουμανισμού.
Και ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΕΙΡΗΝΗΣ μία ευρωπαϊκή χώρα βρέθηκε κατεχόμενη, χωρίς εθνική κυριαρχία ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ.
Ένα χρέος που ο ταβερνιάρης-Πρόεδρος της Βουλής δεν επιτρέπει στους έλληνες να μάθουν αν είναι πραγματικό, και κατά πόσον,
..αν είναι τοκογλυφικό,
..αν εμπεριέχει ρήτρες καταχρηστικές και απαγορευμένες απ' το διεθνές δίκαιο,
..εφ 'όσον κατήργησε με το έτσι θέλω την Επιτροπή της Βουλής που διενεργούσε έρευνα για το θέμα αυτό, θέμα ζωής και θανάτου για τους έλληνες και για την χώρα.
Εφ' όσον δεν έχουμε Εθνική κυριαρχία βρισκόμαστε υπό κατοχή.
Εφ' όσον η κυβέρνηση δεν μπορεί να νομοθετήσει χωρίς την σύμφωνη γνώμη τρίτων χωρών, είμαστε υπό κατοχή.
Εφ' όσον οι πολίτες βρίσκονται στην δικαιοδοσία ξένου δικαίου, βρίσκονται υπό κατοχή.
Και στην Κατοχή οι νόμοι που ψηφίζονται είναι άδικοι και καταχρηστικοί,
..δεν έχουν στην ουσία καμία ισχύ, και είναι άκυροι. (blogger: άκου κ. Κασιμάτη , παράνομες μεθοδεύσεις που δεν καταπίνονται! βλέπε εδώ και εδώ)
Στην Κατοχή η υποχρέωση του πολίτη είναι μία και μοναδική: η ανυπακοή στην κυβέρνηση κατοχής,
..και η πάση θυσία απελευθέρωση.
Χριστούγεννα 2015.
Πολίτες βυθισμένοι στον ζόφο.
Μιά χώρα κατεστραμμένη, υπό νέα Κατοχή...
Πηγή
Y.Γ. Όταν η Εκκλησία τα έχει βρει με το κουβέρνο - είναι πολλά τα λεφτά και τα κοινοτικά κονδύλια - υπάρχει ένας ιερωμένος που προς τιμήν του, αντιλαμβάνεται το ρόλο του και μιλάει, αντιδρά σ' αυτό το αίσχος που είναι σε εξέλιξη εδώ και κοντά 7 χρόνια...
=========================
ΗΠΑ. Άμεσο έλεγχο στα δάνεια που πήρε η Ελλάδα από το ΔΝΤ, ζητά το αμερικανικό Κογκρέσο.
Άμεσο έλεγχο στα δάνεια
που δίνει το ΔΝΤ,
κατά παρέκκλιση των διατάξεών του, όπως αυτά που πήρε η Ελλάδα, ζητά το
αμερικανικό Κογκρέσο, με βάση νομοσχέδιο που κατατέθηκε σήμερα, ενώ ζητά και
μελέτη για το αν πρέπει να υπάρξουν ενέχυρα από την Ελλάδα για νέα δάνεια
τέτοιου τύπου.
Με το νομοσχέδιο αυτό,
αναφέρουν οι Financial Times, η αμερικανική κυβέρνηση θα
πρέπει να επιδιώξει
την ανάκληση της δυνατότητας κατ’ εξαίρεση χορήγησης μεγάλων δανείων από το
ΔΝΤ. Πρόκειται για μία εξαίρεση που θεσπίσθηκε για πρώτη φορά το 2010, ώστε να
μπορέσει να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας.
Με βάση το νομοσχέδιο,
η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να ενημερώνει το Κογκρέσο τουλάχιστον επτά ημέρες
πριν το Διοικητικό Συμβούλιο ψηφίσει τη χορήγηση μίας «κατ’ εξαίρεση πρόσβασης»
στα κεφάλαια του Ταμείου.
Το νομοσχέδιο ζητά,
επίσης, να υπάρξει μία μελέτη για το αν χρειάζονται ενέχυρα για τα δάνεια αυτά,
εγείροντας την πιθανότητα, όπως σημειώνουν οι FT, να πρέπει χώρες, όπως η
Ελλάδα, να παραδώσουν τον έλεγχο μεγάλου μέρους των υποδομών τους, όπως
λιμανιών ή εργοστασίων παραγωγής ρεύματος, στο ΔΝΤ για την εξασφάλιση της
χρηματοδότησής του.
Υψηλόβαθμος
Ρεπουμπλικάνος αξιωματούχος, που μετέχει στις διαπραγματεύσεις, δήλωσε ότι οι
όροι αυτοί, είναι κρίσιμης σημασίας για να ξεπερασθούν οι ανησυχίες των
συντηρητικών σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ και τα πρόσφατα προγράμματά
του διάσωσης χωρών.
---------------------------
Ομολογία - βόμβα του ΔΝΤ για τα λάθη του στην Ελλάδα.
Για πρώτη φορά το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποδέχεται ότι έκανε λάθη και παραλείψεις στο
λεγόμενο ελληνικό πρόγραμμα που εγκρίθηκε τον Μάιο του 2010 χωρίς να
περιλαμβάνει, ως όφειλε, την αναδιάρθρωση του χρέους για να επιβεβαιώνεται η
βιωσιμότητά του.
Το Δ.Σ. του Ταμείου
ενέκρινε στις 7 Δεκεμβρίου έκθεση, η οποία
δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, και
με βάση την οποία θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι εμμέσως πλην σαφώς
αδειάζει όσους αναμείχθηκαν στην «κατασκευή» του προγράμματος για την Ελλάδα.
Στην έκθεση δεν αποδίδονται ευθύνες, κάτι που αναμένεται να κάνει η ανεξάρτητη
επιτροπή που ερευνά το θέμα, ειδικά για την αναδιάρθρωση, που όπως τονίζεται
πολλαπλασίασε τις δυσκολίες για την Ελλάδα.
Το Δ.Σ. υπογράμμισε πως
αναμένει την έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (ΙΕΟ) του ΔΝΤ για το
ρόλο των στελεχών του στην κρίση της ευρωζώνης, η οποία όμως θα καθυστερήσει
μετά από απαίτηση του Πολ Τόμσεν με τη δικαιολογία ότι «ακόμα το Πρόγραμμα
τρέχει».
Αναφορικά με την
αναδιάρθρωση του χρέους, που ήταν απαραίτητη το 2010, αλλά δεν ζητήθηκε από την
τότε ελληνική κυβέρνηση, μετά από απαίτηση των Γερμανών και των δορυφόρων τους,
η έκθεση αναφέρει ότι δεν πραγματοποιήθηκε λόγω του φόβου διάχυσης της
κρίσης, αλλά και της έκθεσης των ευρωπαϊκών τραπεζών στο χρέος της Ελλάδα. Ηταν
συστημική εξαίρεση, τονίζεται, αν και με την τότε απόφαση παραβιάστηκε
«βάναυσα» το Καταστατικό του ΔΝΤ.
Μόνο όταν ανέλαβε η ΕΚΤ
τη δέσμευση να κάνει ότι απαιτείται για να διασωθεί η ζώνη του Ευρώ, και αφού
πέρασαν δύο χρόνια αβεβαιότητας, άρχισε να αποκτάται ξανά η εμπιστοσύνη στην
Ευρωζώνη, αναφέρεται στην έκθεση. Συγκεκριμένα τονίζεται:
Συνολικά η εμπειρία
αποκαλύπτει τα προβλήματα που παρουσιάζουν τα προγράμματα που υποστηρίζει το
Ταμείο όταν η βιωσιμότητα του χρέους δεν είναι εξασφαλισμένη εκ των προτέρων.
Οταν έγινε τελικά η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν πολύ αργά και αυτή απεδείχθη
πολύ λίγη. Όταν τελικά αποφασίσθηκε η αναδιάρθρωση του χρέους του ιδιωτικού
τομέα (PSI) το «κούρεμα» ήταν μεγάλο για τους πιστωτές σε σύγκριση με άλλες
περιπτώσεις, αλλά την ίδια στιγμή είχαν αυξηθεί και οι πιθανότητες να
αποδειχθεί ανεπαρκές για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους. (Blogger: Τον Βενιζέλο τον ρώτησαν; Πως τολμούν να σχολιάζουν αρνητικά την "μεγάλη" του συνεισφορά στο PSI! Eίναι άθλιοι αυτοί οι Αμερικανοί. Δεν σέβονται ούτε ιερό ούτε όσιο, έτσι νοιώθει ο Βενι....)
Απαντώντας σε ερώτηση
για την ελληνική υπόθεση, ο αναπληρωτής Διευθυντής, Στρατηγικής και Πολιτικής
του ΔΝΤ Βίβεκ Αρόρα δήλωσε ότι σε κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα η ταχεία
δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αναπόφευκτη.
Μιλώντας για την
αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εμμέσως παραδέχθηκε ότι ήταν επιβεβλημένη το
2010. Αποτελεί ερώτημα, είπε, εάν ήταν εφικτή, αλλά και επιθυμητή εκείνη την
περίοδο. Δεν υπήρχε «δίκτυ προστασίας» της ευρωζώνης και ήταν μεγάλη η ανησυχία
ότι η αναδιάρθρωση θα οδηγούσε σε σοβαρή μετάδοση της κρίσης στην Ευρωζώνη,
υποστήριξε ο κ. Αρόρα.
Για τα Προγράμματα του
2010 επί κυβέρνησης Παπανδρέου και του 2012 επί κυβέρνησης Παπαδήμου, το ΔΝΤ
παραδέχεται ότι η εσωτερική υποτίμηση μέσω των μεταρρυθμίσεων στις αγορές
εργασίας και προϊόντων ήταν ο βασικός στόχος. Για το σκοπό αυτό αποφάσισαν
μέτρα όπως η μείωση των ονομαστικών μισθών και επιδομάτων στο Δημόσιο, η μείωση
των κατώτατων αποδοχών, η μεταρρύθμιση του συστήματος συλλογικών
διαπραγματεύσεων, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, η μείωση της
γραφειοκρατίας και η προώθηση του ανταγωνισμού. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται
ότι όλοι οι σχεδιασμοί απέτυχαν.
Ουάσιγκτον, Μιχάλης
Ιγνατίου
Πηγή: ethnos.gr=========================================
Μεσογαίας Νικόλαος: "Ως εδώ!"
Αφορμή για το ξέσπασμα αυτό είναι τα σκληρά μέτρα εναντίον των πολιτών, που όπως τονίζει ο Ιεράρχης δεν αντέχουν άλλο.
Η εγκύκλιος αναφέρει συγκεκριμένα:
Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας.
Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας. Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνω. Τις τελευταίες όμως μέρες, μέσα στην κατάσταση του γενικευμένου πανικού που επικρατεί στην πατρίδα μας, των σπασμωδικών αποφάσεων των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής και του μέλλοντός μας, την επαναλαμβανόμενη εναλλαγή υποσχέσεων και διαψεύσεων που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπεια μας, τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών της περιοχής μας που ζητούν απεγνωσμένα μία παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα.
Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν, αρκετοί απολύθηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά. Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επί πλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς.
Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό,τι ξοδεύουμε να πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το αίσθημα πνιγμού που διακατέχει ίσως και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, σίγουρα και αρκετούς από μας.
Ποιός μπορούσε να φαντασθεί ότι ο υπέροχος και υπερήφανος λαός μας θα έφτανε σε αυτό το κατάντημα;
Να έχει δώσει και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα του, του κόπου του, της αξίας του, και παρά ταύτα να έχουμε ως λαός διασυρθεί παγκοσμίως; Και τώρα χωρίς καμία ελπίδα και εγγύηση να διεκδικεί το κράτος μας πιεστικά τα δάκρυα και το αίμα μας; Είναι αυτονόητο ότι δεν αντέχουμε άλλο. Δεν είναι υπερβολή αυτό.
Πρέπει όμως να το πούμε. Να το φωνάξουμε στα αυτιά των αρμοδίων: «Ως εδώ! Δεν μπορούμε άλλο. Βρέστε άλλες λύσεις.
Ίσως πιο δύσκολες, αλλά πιο αποδοτικές, πιο έξυπνες και σίγουρα πιο ανθρώπινες. Αν δεν μπορείτε, ομολογήστε την αδυναμία σας. Δεν είναι ντροπή να μην μπορεί κανείς. Είναι όμως απαράδεκτο να επιμένει στην ευθύνη της γενικευμένης καταστροφής μας. Μας φτιάξατε ένα κράτος που προσφέρει στον λαό πολύ λιγότερα από όσα του απαιτεί.
Πρέπει να το καταλάβετε δεν είστε μόνο οφειλέτες στους δανειστές σας, είστε οφειλέτες και στον λαό που ταχθήκατε να υπηρετείτε. Αφού δεν καταφέρνετε την εθνική σωτηρία μέσα από πολιτική συνεργασία, αυτή θα προκύψει αναγκαστικά μέσα από λαϊκή απαίτηση και πρωτοβουλία». Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ήρθε η ώρα που πρέπει ο λαός να δείξει το διαμέτρημα της δύναμής του, να κάνει γνωστά τα όριά του. Ήρθε η ώρα όλοι μαζί να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας. Όσο παραμένουμε αδρανείς, όσο μένουμε υποτελείς σε εσφαλμένες ή αβάσταχτες επιλογές, τόσο καθιστούμε τον εαυτό μας συνυπεύθυνο στον αργό αλλά βέβαιο υπαρκτικό εκφυλισμό μας.
Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δεν θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, πρέπει να μπούμε στο παιχνίδι όλοι. Όποιος πονάει για την κατάσταση και αγαπάει την αλήθεια έχει θέση σε αυτή την αλλαγή. Κανείς δεν περισσεύει. Όλες οι ανατροπές, όλες οι μεγάλες αλλαγές έγιναν από ηρωικούς ανθρώπους, κυρίως νέους. Όχι από συμβιβασμένους ούτε από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστατημένους.
Όλοι μαζί και πρέπει και μπορούμε και επιβάλλεται να αλλάξουμε με δική μας πρωτοβουλία το μέλλον μας.
Όχι με βία, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα.
Όχι με μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Σίγουρα και η δική μας ευθύνη ως λαού δεν είναι καθόλου μικρή.
Συμφωνήσαμε με τις μικρονοϊκές πολιτικές επιλογές και τις κάναμε συνήθειες και νοοτροπία μας. Η ανειλικρίνεια, η αδιαφορία, το βόλεμα, το εύκολο κέρδος, η προσβολή των θεσμών, η ύβρις κατά της πίστης και παράδοσής μας, η ασέβεια κατά του κράτους και των νόμων, οι αλόγιστες διεκδικήσεις αποτέλεσαν κομμάτια της ζωής του νεοέλληνα που δεν μας τιμούν καθόλου. Δεν μας φταίνε μόνον οι άλλοι είτε αυτοί λέγονται κερδοσκόποι είτε ξένα συμφέροντα είτε πολιτικοί. Το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το σημερινό μας κατάντημα δεν είναι ευκαταφρόνητο.
Η λύση της μετάνοιας και αλλαγής είναι μονόδρομος.
Τους άλλους δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε.
Τη δική μας όμως νοοτροπία και ζωή έχουμε και τη δυνατότητα και την ευθύνη να τις διορθώσουμε.
Ας αρχίσει ως επανάσταση αυτή η αλλαγή από τους εαυτούς μας. Αυτό είναι το πιο ηρωικό.
Ομολογώ ότι και ως Εκκλησία μας κάνανε κομμάτι του καταρρέοντος κρατικού συστήματος. Γι’ αυτό και συχνά μας παρερμηνεύει ο λαός.
Αγκαλιάσαμε το κράτος, στηριχθήκαμε σε αυτό και τραυματίσθηκε η βαθιά σχέση μας με τον λαό. Τον υπηρετήσαμε μεν ως πονεμένο και φτωχό, αλλά δεν τον αγκαλιάσαμε ως κομμάτι της υπόστασής μας. Τουλάχιστον δεν καταφέραμε να μας νοιώσει έτσι. Μολύνθηκε το γάλα της μάνας του, της Εκκλησίας, και απέστρεψε το πρόσωπό του από το στήθος της. Αυτό είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει.
Ο λαός είναι ό,τι ιερότερο έχουμε μετά τον Θεό και η Εκκλησία στη φύση της είναι η ανάσα του λαού. Αυτήν την ανάσα τελευταία στερηθήκαμε. Ήρθε η ώρα να ξαναρχίσει ο ζωτικός θηλασμός. Δεν αμφισβητώ βέβαια ότι είμαστε και θύματα. Κάποιοι μας ξεγέλασαν. Κάποιοι διαχειρίσθηκαν τα θέματά μας με ένοχη ανικανότητα. Κάποιοι μας διέσυραν διεθνώς και μας οδήγησαν στα στόματα των θηρίων αυτού του κόσμου είτε από επιπολαιότητα είτε ενδεχομένως και από ύποπτες σκοπιμότητες. Και να πού φτάσαμε!
Ισοπεδωθήκαμε στο μηδέν της περιουσίας μας και στο τίποτα της αξιοπρέπειάς μας. Παρά ταύτα δεν ψάχνουμε για ενόχους. Τώρα επειγόμαστε για λύσεις. Λύσεις όμως που δεν πατάνε τον λαό, αλλά ανασταίνουν την τιμή του. Ήρθε η ώρα που θα πρέπει όσοι παίρνουν αποφάσεις να καταλάβουν τι συμβαίνει στα σπίτια, στους δρόμους, στα μαγαζιά και στην καθημερινότητα.
Τι συμβαίνει στις ψυχές μας. Αυτό δεν θα το μάθουν από την τρόϊκα ούτε από τις μεταξύ τους διαβουλεύσεις. Θα το μάθουν από τον λαό. Πρέπει την φωνή μας να την ακούσουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Θα ήθελα λοιπόν να πω σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά ακινήτων» να μη φτάσουν σε απόγνωση. Να ξέρουν ότι θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο πλευρό τους και θα φωνάξουμε μαζί: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ας καταλάβουν ότι δεν έχουμε. Δεν μπορούμε.
Φτάσαμε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας τελειώσουν. Αν αδρανήσουμε δεν θα το καταλάβουν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προφήτευσε πριν από διακόσια πενήντα χρόνια λέγοντας: «Θα σας βάλουν βαρύ και δυσβάσταχτο φόρο ακόμη και στα παράθυρα και στα κοτέτσια, αλλά όμως δεν θα προλάβουν».
Πράγματι, δεν θα προλάβουν!
Μη λυγίσετε μπροστά στην οικονομική χρεωκοπία. Αυτήν ήδη τη ζούμε. Αρνηθείτε τη χρεωκοπία της αξιοπρέπειας, της ιστορίας, της εθνικής συνείδησης. Αυτά μπορούμε και πρέπει να τα διεκδικήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Έστω τώρα, την τελευταία στιγμή.
Τα Μεσόγεια και η Λαυρεωτική είναι μια ευλογημένη περιοχή που μέχρι πρότινος έσφυζε από ανάπτυξη και ευημερία. Τον τελευταίο όμως καιρό όλο και πληθαίνουν αυτοί που με απόγνωση στρέφονται στην Εκκλησία η όπου βρουν, και εκλιπαρούν για συμπαράσταση και βοήθεια.
Πολλοί έχουν λυγίσει, έχουν οικονομικά γονατίσει. Δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Έχασαν τον ύπνο τους. Ζουν την απειλή του παρόντος και με τον φόβο του μέλλοντος. Έχουν ιδιοκτησίες, αλλά δεν έχουν χρήματα. Αυτοί πως θα πληρώσουν; Πού να τα βρουν; Θα τους πάρουν το σπίτι; Θα τους κόψουν το ρεύμα; Είναι δυνατόν να βυθίσουν στο σκοτάδι την Κερατέα η το Λαύριο που φιλοξενούν το μεγαλύτερο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην πατρίδα μας;
Ό,τι και να συμβεί, αδελφοί μου, θα ήθελα να ξέρετε ότι η τοπική Εκκλησία μας θα δώσει τα πάντα για να σταθεί στο πλευρό σας.
Αν σε έναν κόψουν το ρεύμα, εμείς θα το κόψουμε σε όλους τους ναούς.
Θα κάνουμε γάμους με κεριά στα χέρια και λειτουργίες με δάκρυα στα μάτια.
Με κανέναν τρόπο δεν θα δεχθούμε, τη στιγμή που νοικοκυριά είναι βυθισμένα στο σκοτάδι, οι ναοί να λειτουργούν με αναμμένους τους πολυελαίους.
Όλοι μαζί λοιπόν τώρα, οφείλουμε να πιέσουμε τους εκπροσώπους μας περισσότερο από όσο τους πιέζουνε οι δανειστές. Γιατί η ανάγκη μας για επιβίωση ξεπερνάει την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν πάνω μας. Γιατί η αξιοπρέπειά μας αξίζει περισσότερο από τα πάσης φύσεως συμφέροντα.
Γιατί η εθνική μας υπερηφάνεια στηρίζεται σε μια ιστορία που όλοι τους ζηλεύουν. Γιατί την Ευρώπη την βλέπουμε περισσότερο ως οικογένεια που κατανοεί την δυσκολία των λαών παρά ως θηλιά που οδηγεί σε ασφυξία τις κοινωνίες. Δεν μας έμεινε τίποτε άλλο από το να μεταμορφώσουμε ξανά την Ελλάδα σε πατρίδα μας, την ιστορία της σε ταυτότητά μας, τα παραδείγματα των προγόνων μας σε βιώματά μας και να επιστρέψουμε από τον ασύνετο νεοπλουτισμό στην αξιοπρεπή λιτότητα και ολιγάρκεια, από τις υποτελικές υποχωρήσεις στον ηρωισμό και από τον παγκόσμιο διασυρμό στην εθνική υπερηφάνεια και τον πανθομολογούμενο θαυμασμό. Έτσι, ο Θεός, όπως λέγει και ο λαός, δεν θα μας αφήσει, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα Τον έχουμε κι εμείς αφήσει.
Με πατρικές ευχές και την ελπίδα της αφύπνισης.
Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας.
Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας. Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνω. Τις τελευταίες όμως μέρες, μέσα στην κατάσταση του γενικευμένου πανικού που επικρατεί στην πατρίδα μας, των σπασμωδικών αποφάσεων των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής και του μέλλοντός μας, την επαναλαμβανόμενη εναλλαγή υποσχέσεων και διαψεύσεων που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπεια μας, τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών της περιοχής μας που ζητούν απεγνωσμένα μία παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα.
Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν, αρκετοί απολύθηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά. Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επί πλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς.
Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό,τι ξοδεύουμε να πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το αίσθημα πνιγμού που διακατέχει ίσως και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, σίγουρα και αρκετούς από μας.
Ποιός μπορούσε να φαντασθεί ότι ο υπέροχος και υπερήφανος λαός μας θα έφτανε σε αυτό το κατάντημα;
Να έχει δώσει και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα του, του κόπου του, της αξίας του, και παρά ταύτα να έχουμε ως λαός διασυρθεί παγκοσμίως; Και τώρα χωρίς καμία ελπίδα και εγγύηση να διεκδικεί το κράτος μας πιεστικά τα δάκρυα και το αίμα μας; Είναι αυτονόητο ότι δεν αντέχουμε άλλο. Δεν είναι υπερβολή αυτό.
Πρέπει όμως να το πούμε. Να το φωνάξουμε στα αυτιά των αρμοδίων: «Ως εδώ! Δεν μπορούμε άλλο. Βρέστε άλλες λύσεις.
Ίσως πιο δύσκολες, αλλά πιο αποδοτικές, πιο έξυπνες και σίγουρα πιο ανθρώπινες. Αν δεν μπορείτε, ομολογήστε την αδυναμία σας. Δεν είναι ντροπή να μην μπορεί κανείς. Είναι όμως απαράδεκτο να επιμένει στην ευθύνη της γενικευμένης καταστροφής μας. Μας φτιάξατε ένα κράτος που προσφέρει στον λαό πολύ λιγότερα από όσα του απαιτεί.
Πρέπει να το καταλάβετε δεν είστε μόνο οφειλέτες στους δανειστές σας, είστε οφειλέτες και στον λαό που ταχθήκατε να υπηρετείτε. Αφού δεν καταφέρνετε την εθνική σωτηρία μέσα από πολιτική συνεργασία, αυτή θα προκύψει αναγκαστικά μέσα από λαϊκή απαίτηση και πρωτοβουλία». Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ήρθε η ώρα που πρέπει ο λαός να δείξει το διαμέτρημα της δύναμής του, να κάνει γνωστά τα όριά του. Ήρθε η ώρα όλοι μαζί να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας. Όσο παραμένουμε αδρανείς, όσο μένουμε υποτελείς σε εσφαλμένες ή αβάσταχτες επιλογές, τόσο καθιστούμε τον εαυτό μας συνυπεύθυνο στον αργό αλλά βέβαιο υπαρκτικό εκφυλισμό μας.
Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δεν θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, πρέπει να μπούμε στο παιχνίδι όλοι. Όποιος πονάει για την κατάσταση και αγαπάει την αλήθεια έχει θέση σε αυτή την αλλαγή. Κανείς δεν περισσεύει. Όλες οι ανατροπές, όλες οι μεγάλες αλλαγές έγιναν από ηρωικούς ανθρώπους, κυρίως νέους. Όχι από συμβιβασμένους ούτε από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστατημένους.
Όλοι μαζί και πρέπει και μπορούμε και επιβάλλεται να αλλάξουμε με δική μας πρωτοβουλία το μέλλον μας.
Όχι με βία, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα.
Όχι με μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Σίγουρα και η δική μας ευθύνη ως λαού δεν είναι καθόλου μικρή.
Συμφωνήσαμε με τις μικρονοϊκές πολιτικές επιλογές και τις κάναμε συνήθειες και νοοτροπία μας. Η ανειλικρίνεια, η αδιαφορία, το βόλεμα, το εύκολο κέρδος, η προσβολή των θεσμών, η ύβρις κατά της πίστης και παράδοσής μας, η ασέβεια κατά του κράτους και των νόμων, οι αλόγιστες διεκδικήσεις αποτέλεσαν κομμάτια της ζωής του νεοέλληνα που δεν μας τιμούν καθόλου. Δεν μας φταίνε μόνον οι άλλοι είτε αυτοί λέγονται κερδοσκόποι είτε ξένα συμφέροντα είτε πολιτικοί. Το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το σημερινό μας κατάντημα δεν είναι ευκαταφρόνητο.
Η λύση της μετάνοιας και αλλαγής είναι μονόδρομος.
Τους άλλους δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε.
Τη δική μας όμως νοοτροπία και ζωή έχουμε και τη δυνατότητα και την ευθύνη να τις διορθώσουμε.
Ας αρχίσει ως επανάσταση αυτή η αλλαγή από τους εαυτούς μας. Αυτό είναι το πιο ηρωικό.
Ομολογώ ότι και ως Εκκλησία μας κάνανε κομμάτι του καταρρέοντος κρατικού συστήματος. Γι’ αυτό και συχνά μας παρερμηνεύει ο λαός.
Αγκαλιάσαμε το κράτος, στηριχθήκαμε σε αυτό και τραυματίσθηκε η βαθιά σχέση μας με τον λαό. Τον υπηρετήσαμε μεν ως πονεμένο και φτωχό, αλλά δεν τον αγκαλιάσαμε ως κομμάτι της υπόστασής μας. Τουλάχιστον δεν καταφέραμε να μας νοιώσει έτσι. Μολύνθηκε το γάλα της μάνας του, της Εκκλησίας, και απέστρεψε το πρόσωπό του από το στήθος της. Αυτό είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει.
Ο λαός είναι ό,τι ιερότερο έχουμε μετά τον Θεό και η Εκκλησία στη φύση της είναι η ανάσα του λαού. Αυτήν την ανάσα τελευταία στερηθήκαμε. Ήρθε η ώρα να ξαναρχίσει ο ζωτικός θηλασμός. Δεν αμφισβητώ βέβαια ότι είμαστε και θύματα. Κάποιοι μας ξεγέλασαν. Κάποιοι διαχειρίσθηκαν τα θέματά μας με ένοχη ανικανότητα. Κάποιοι μας διέσυραν διεθνώς και μας οδήγησαν στα στόματα των θηρίων αυτού του κόσμου είτε από επιπολαιότητα είτε ενδεχομένως και από ύποπτες σκοπιμότητες. Και να πού φτάσαμε!
Ισοπεδωθήκαμε στο μηδέν της περιουσίας μας και στο τίποτα της αξιοπρέπειάς μας. Παρά ταύτα δεν ψάχνουμε για ενόχους. Τώρα επειγόμαστε για λύσεις. Λύσεις όμως που δεν πατάνε τον λαό, αλλά ανασταίνουν την τιμή του. Ήρθε η ώρα που θα πρέπει όσοι παίρνουν αποφάσεις να καταλάβουν τι συμβαίνει στα σπίτια, στους δρόμους, στα μαγαζιά και στην καθημερινότητα.
Τι συμβαίνει στις ψυχές μας. Αυτό δεν θα το μάθουν από την τρόϊκα ούτε από τις μεταξύ τους διαβουλεύσεις. Θα το μάθουν από τον λαό. Πρέπει την φωνή μας να την ακούσουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Θα ήθελα λοιπόν να πω σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά ακινήτων» να μη φτάσουν σε απόγνωση. Να ξέρουν ότι θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο πλευρό τους και θα φωνάξουμε μαζί: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ας καταλάβουν ότι δεν έχουμε. Δεν μπορούμε.
Φτάσαμε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας τελειώσουν. Αν αδρανήσουμε δεν θα το καταλάβουν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προφήτευσε πριν από διακόσια πενήντα χρόνια λέγοντας: «Θα σας βάλουν βαρύ και δυσβάσταχτο φόρο ακόμη και στα παράθυρα και στα κοτέτσια, αλλά όμως δεν θα προλάβουν».
Πράγματι, δεν θα προλάβουν!
Μη λυγίσετε μπροστά στην οικονομική χρεωκοπία. Αυτήν ήδη τη ζούμε. Αρνηθείτε τη χρεωκοπία της αξιοπρέπειας, της ιστορίας, της εθνικής συνείδησης. Αυτά μπορούμε και πρέπει να τα διεκδικήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Έστω τώρα, την τελευταία στιγμή.
Τα Μεσόγεια και η Λαυρεωτική είναι μια ευλογημένη περιοχή που μέχρι πρότινος έσφυζε από ανάπτυξη και ευημερία. Τον τελευταίο όμως καιρό όλο και πληθαίνουν αυτοί που με απόγνωση στρέφονται στην Εκκλησία η όπου βρουν, και εκλιπαρούν για συμπαράσταση και βοήθεια.
Πολλοί έχουν λυγίσει, έχουν οικονομικά γονατίσει. Δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Έχασαν τον ύπνο τους. Ζουν την απειλή του παρόντος και με τον φόβο του μέλλοντος. Έχουν ιδιοκτησίες, αλλά δεν έχουν χρήματα. Αυτοί πως θα πληρώσουν; Πού να τα βρουν; Θα τους πάρουν το σπίτι; Θα τους κόψουν το ρεύμα; Είναι δυνατόν να βυθίσουν στο σκοτάδι την Κερατέα η το Λαύριο που φιλοξενούν το μεγαλύτερο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην πατρίδα μας;
Ό,τι και να συμβεί, αδελφοί μου, θα ήθελα να ξέρετε ότι η τοπική Εκκλησία μας θα δώσει τα πάντα για να σταθεί στο πλευρό σας.
Αν σε έναν κόψουν το ρεύμα, εμείς θα το κόψουμε σε όλους τους ναούς.
Θα κάνουμε γάμους με κεριά στα χέρια και λειτουργίες με δάκρυα στα μάτια.
Με κανέναν τρόπο δεν θα δεχθούμε, τη στιγμή που νοικοκυριά είναι βυθισμένα στο σκοτάδι, οι ναοί να λειτουργούν με αναμμένους τους πολυελαίους.
Όλοι μαζί λοιπόν τώρα, οφείλουμε να πιέσουμε τους εκπροσώπους μας περισσότερο από όσο τους πιέζουνε οι δανειστές. Γιατί η ανάγκη μας για επιβίωση ξεπερνάει την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν πάνω μας. Γιατί η αξιοπρέπειά μας αξίζει περισσότερο από τα πάσης φύσεως συμφέροντα.
Γιατί η εθνική μας υπερηφάνεια στηρίζεται σε μια ιστορία που όλοι τους ζηλεύουν. Γιατί την Ευρώπη την βλέπουμε περισσότερο ως οικογένεια που κατανοεί την δυσκολία των λαών παρά ως θηλιά που οδηγεί σε ασφυξία τις κοινωνίες. Δεν μας έμεινε τίποτε άλλο από το να μεταμορφώσουμε ξανά την Ελλάδα σε πατρίδα μας, την ιστορία της σε ταυτότητά μας, τα παραδείγματα των προγόνων μας σε βιώματά μας και να επιστρέψουμε από τον ασύνετο νεοπλουτισμό στην αξιοπρεπή λιτότητα και ολιγάρκεια, από τις υποτελικές υποχωρήσεις στον ηρωισμό και από τον παγκόσμιο διασυρμό στην εθνική υπερηφάνεια και τον πανθομολογούμενο θαυμασμό. Έτσι, ο Θεός, όπως λέγει και ο λαός, δεν θα μας αφήσει, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα Τον έχουμε κι εμείς αφήσει.
Με πατρικές ευχές και την ελπίδα της αφύπνισης.
Πηγή Tilegrafima
Σχόλια