Δοξάστε τους!



Νικος Μπογιοπουλος 
«Να κάνουμε το έγκλημα πιο ατιμωτικό, δημοσιοποιώντας το», έλεγε ο Μαρξ. Αυτό και θα κάνουμε. Ξανά και ξανά.
  Το σημειώσαμε και στο φύλλο της «Real News» την Κυριακή. Θα το επαναλαβάνουμε και από τον «eniko». Για να συμβάλουμε στη μέγιστη δυνατή δημοσιοποίησή του. Για να το μάθουν όσο περισσότεροι γίνεται. Για να φτάσουν παντού όλα όσα κρύβονται πίσω από το «σωτήριον» της πολιτικής τους:

Την περασμένη Τετάρτη εγκρίθηκε στο ΟΗΕ το ψήφισμα 68/304 με 124 ψήφους υπέρ, 11 κατά και 41 αποχές. 
Το ψήφισμα επιδιώκει να θέσει περιορισμούς στους χρηματοπιστωτικούς «γύπες» ώστε να μην παρεμποδίζουν τις προσπάθειες των χωρών για αναδιάρθρωση του χρέους τους. Το ψήφισμα μόνο «επαναστατικό» δεν είναι. Περιλαμβάνει ακόμα και αναφορά ότι στις αναδιαρθρώσεις θα λαμβάνονται υπόψη οι πρωτοβουλίες του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας…
   Εντούτοις  στο ψήφισμα γίνεται λόγος:
   α)  Για «αναγνώριση του δικαιώματος κάθε κράτους να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος χωρίς να πιέζεται ή να παρεμποδίζεται από κανένα μέτρο που προέρχεται από άλλη χώρα».
   β) Αναγνωρίζει «το δικαίωμα κάθε κράτους να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος του χωρίς να πιέζεται ή να εμποδίζεται από εμπορικούς πιστωτές περιλαμβανομένων ειδικευμένων επενδυτικών ταμείων όπως τα hedge funds που αναζητούν κερδοσκοπικές αγορές σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές σε δευτερογενείς αγορές ώστε να επιδιώξουν την πλήρη πληρωμή του μέσω δικαστικής προσφυγής (…)».
   γ) Εκφράζει τις ανησυχίες του «που αφορούν τα αποκαλούμενα επενδυτικά ταμεία – όρνεα και τις εξαιρετικά κερδοσκοπικής φύσεως ενέργειές τους που θέτουν κίνδυνο για κάθε διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους στο μέλλον τόσο για τις αναπτυσσόμενες όσο και για τις αναπτυγμένες χώρες».
   δ) Προκρίνει πρωτοβουλίες για «να αντιμετωπιστούν οι ενέργειες των αποκαλούμενων επενδυτικών ταμείων – όρνεων, με στόχο να αποτραπούν τέτοιαfunds να επωφεληθούν από τη δικαστική προσφυγή εναντίον χρεωμένων χωρών που πιέζονται να διοχετεύσουν πολλές από τις πηγές πλούτου τους για να χειριστούν αυτή τη δικαστική αγωγή υπονομεύοντας έτσι τη διαδικασία αναδιάρθρωσης».
   ε) Εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι «το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν διαθέτει ένα υγιές νομικό πλαίσιο για μια ομαλή και προβλέψιμη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους (…)».
   Όπως γίνεται αντιληπτό, δεδομένου του χαρακτήρα του ΟΗΕ όπως αυτός  απορρέει από τον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης, αφενός το συγκεκριμένο ψήφισμα περισσότερο με ευχολόγιο μοιάζει παρά με ένα στιβαρό πολιτικό πρόγραμμα εξοβελισμού των διεθνών τοκογλύφων που γυροφέρνουν σαν ύαινες γύρω από τα υποψήφια θύματά τους. Αφετέρου δεν πρόκειται καν για καταληκτικό κείμενο, δεδομένου ότι το τελικό σχέδιο νόμου θα κατατεθεί προς ψήφιση στον ΟΗΕ πολύ αργότερα και σίγουρα όχι νωρίτερα από τα τέλη του 2014.  

   Και το ερώτημα τίθεται εύλογα:

   Τι είναι εκείνο που θα περίμενε κανείς να πράξει στην συγκεκριμένη ψηφοφορία μια χώρα σαν την Ελλάδα; Ποια θα έπρεπε να είναι η στάση μιας χώρας που ταλανίζεται από το δημόσιο χρέος και που οι κάθε λογής τοκογλύφοι «απαιτούν» να τους καταβάλει σε χρεολύσια και τόκους το ποσό των 139,8 δις. ευρώ (!) μέχρι το 2020;
   Τι θα περίμενε να πράξει κανείς μια κυβέρνηση σαν την ελληνική που ξέρει ότι ο λαός της καλείται από τα «όρνεα» να καταβάλλει το ποσό των 340,9 δις. ευρώ (!!!) μέχρι το 2030 σε τόκους και σε χρεολύσια (στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρησης Δημόσιου Χρέους, διαβιβαστικό στη Βουλή, 13/3/2014).
   Τι θα περίμενε κανείς να κάνουν ο κ.Σαμαράς και ο κ.Βενιζέλος, που τόσο ενδιαφέρονται για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και που επιζητούν αυτή την περίφημη «πιστοποίηση» περί την βιωσιμότητά του;

   Το απολύτως αναμενόμενο, το απολύτως επιβεβλημένο, το απολύτως αυτονόητο θα ήταν μια χώρα σαν την Ελλάδα, που της πίνουν το αίμα οι τοκογλύφοι, ένα τέτοιο ψήφισμα να το υπερψηφίσει. Με χέρια και με πόδια.

   Όμως αυτή η κυβέρνηση φροντίζει να επιδεικνύει το ρόλο της ως πολιτικό όργανο της εγχώριας και διεθνούς κεφαλαιοκρατίας ακόμα και σε εκείνα όπου –  αυτονόητα – θα έπρεπε έστω να προσποιείται. Εστω να υποκρίνεται.

   Αλλά είναι τόσο δεσμευμένοι στα συμφέροντα που υπηρετούν που ούτε να υποκριθούν δεν μπορούν. Ούτε να προσποιηθούν δεν μπορούν. Κι έτσι τι έκαναν; Φρόντισαν από την συγκεκριμένη ψηφοφορία να… απέχουν!

   Στον ΟΗΕ πέρασε ένα ψήφισμα που κάτι επιχείρησε να ψελλίσει ενάντια στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς κομπραδόρους, κι εκείνη, η ελληνική κυβέρνηση, αρνήθηκε να το ψηφίσει! Απείχε!    

   Πέρασε ένα ψήφισμα που κάτι μισόλογα πήγε να πει για όσους κάνουν παιχνίδι με το χρέος των χωρών, και η ελληνική κυβέρνηση αντί (έστω και υποκριτικά) να πάει με το μέρος του λαού της, πήγε με τους τοκογλύφους! Αντί να πάει με το λαό της, που – με πρόσχημα το χρέος – τα παιδιά του λιποθυμούν από την ασιτία στα σχολεία, που τα παιδιά του πεθαίνουν από τα μαγκάλια, που οι γέροντές του στήνονται στα συσσίτια, που 700.000 οικογένειες δεν έχουν ρεύμα, εκείνη, η ελληνική κυβέρνηση, πήγε με την Μέρκελ (που καταψήφισε το ψήφισμα). Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να πάει με το λαό της, πήγε με τις υπόλοιπες κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ που όλες (μα όλες!), δείχνοντας για μια ακόμα φορά τι σημαίνει «ευρωενωσιακό πλαίσιο», είτε καταψήφισαν είτε απείχαν, επίσης, από την ψηφοφορία.

   Αυτά έπραξε η κυβέρνηση στον ΟΗΕ. Ο,τι πράττει, δηλαδή, και στις «διαπραγματεύσεις» της με τους εταίρους της. Εν ολίγοις είναι ώρα να φύγουν. Θα έπρεπε να είχαν φύγει ήδη. Από χτες.

Πηγή: enikos.gr
=========







  • Η επιστολή Τίμερμαν στον Βενιζέλο εν όψει της απόφασης του ΟΗΕ - Η Αυγή Online

    • Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής Έκτορ Τίμερμαν απέστειλε -όπως λένε οι πληροφορίες στα τέλη Αυγούστου- επιστολή στον Έλληνα ομόλογό του Ευάγγελο Βενιζέλο, η οποία έπεσε στο κενό. - Ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής απέστειλε επιστολή στον Έλληνα ομόλογό του πριν από την απόφαση του ΟΗΕ για το χρέος, αλλά αυτή έπεσε στο κενό Η επιστολή Τίμερμαν   Η επιστολή Τίμερμαν, που εστάλη σε όλες τις χώρες - μέλη του ΟΗΕ, ενημέρωνε σχετικά με..
    ================

    Συνεργασία με την Ελλάδα για την προώθηση της πρωτοβουλίας της στον ΟΗΕ για την προστασία των χρεωμένων χωρών είχε προτείνει στην Ελλάδα η Αργεντινή, αλλά η κυβέρνηση επέλεξε να ταχθεί αλληλέγγυα με τους κερδοσκόπους. Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής Έκτορ Τίμερμαν απέστειλε -όπως λένε οι πληροφορίες στα τέλη Αυγούστου- επιστολή στον Έλληνα ομόλογό του Ευάγγελο Βενιζέλο, η οποία έπεσε στο κενό.

    - Ο υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής απέστειλε επιστολή στον Έλληνα ομόλογό του πριν από την απόφαση του ΟΗΕ για το χρέος, αλλά αυτή έπεσε στο κενό



    Η επιστολή Τίμερμαν
    Η επιστολή Τίμερμαν, που εστάλη σε όλες τις χώρες - μέλη του ΟΗΕ, ενημέρωνε σχετικά με το σχέδιο ψηφίσματος προτού αυτό τεθεί σε ψηφοφορία:
    "Σας γράφω σχετικά με ένα σχέδιο ψηφίσματος με τίτλο 'Προς την κατεύθυνση μιας Πολυμερούς Σύμβασης για τη δημιουργία ενός Νομικού Κανονιστικού Πλαισίου για τις διαδικασίες Αναδιάρθρωσης του Δημοσίου Χρέους', που έχει παρουσιαστεί από την Ομάδα των 77 και την Κίνα και αυτή τη στιγμή τελεί υπό διαπραγμάτευση στα Ηνωμένα Έθνη" αναφέρεται στην εισαγωγή της επιστολής.
    "Η υιοθέτηση μιας Πολυμερούς Σύμβασης θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα, σταθερότητα και προβλεψιμότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, χωρίς να επηρεάζει δυσμενώς την οικονομική ανάπτυξη και την ολοκλήρωση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας, των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και τη μετά το 2015 Αναπτυξιακή Ατζέντα" εξηγεί για να πείσει και τους πιο δύσπιστους για τη νέα δυναμική που θα αποκτήσουν οι αναδιαρθρώσεις ή διαπραγματεύσεις των εθνικών χρεών.
    "Όπως καλά γνωρίζετε", συνεχίζει o Aργεντινός ΥΠΕΞ, "η δημιουργία ενός υγιούς νομικού πλαισίου για την ομαλή αναδιάρθρωση των εθνικών χρεών είναι μια διαδικασία που έχει καθυστερήσει καιρό και μια ιστορική διεκδίκηση που βάζει μπροστά η διεθνής κοινότητα σε μια σειρά εγγράφων της τελευταίας δεκαετίας, από τη Συναίνεση του Μόντερεϊ και τη Διακήρυξη της Ντόχα για την ανάπτυξη, μέχρι τα διάφορα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης, εκθέσεις του γενικού γραμματέα και πολλά άλλα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών".
    "Mε αυτήν την έννοια", καταλήγει η επιστολή, "η κυβέρνηση της Αργεντινής θεωρεί τη μελλοντική Σύμβαση προτεραιότητα για τις αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες και πιστεύει με σθένος πως η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών είναι ο ιδανικός τόπος για να προβεί σε μια εις βάθος συζήτηση για αυτό το σημαντικό θέμα".
    Στην ουσία το ψήφισμα θα αποτελούσε ένα ισχυρό όπλο στα χέρια των χωρών που επιθυμούν να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους καθώς θα απέτρεπε εξελίξεις όπως η πρόσφατη προσπάθεια αμερικανικού fund - όρνεου να μπλοκάρει δικαστικά τη συμφωνία που πέτυχε η Αργεντινή με τους πιστωτές της για τη ρύθμιση του χρέους της.
    Η απόφαση 68/304 και η προκλητική απαξίωσή της από την κυβέρνηση
    Η αδιαφορία της κυβέρνησης και η απαξιωτική αντιμετώπιση της πρωτοβουλίας είναι προκλητική. Αρχικά απείχε από την ψηφοφορία στη συνέχεια απαξίωσε τη σημασία της απόφασης.
    Η απόφαση 68/304 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, όμως, που ελήφθη με πρωτοβουλία της Αργεντινής, είναι βαρύνουσας σημασίας καθώς αναγνωρίζει ότι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα ενός κράτους, δεν ματαιώνεται και ούτε εμποδίζεται από άλλο κράτος ή ιδιώτες πιστωτές όπως τα επιθετικά κερδοσκοπικά κεφάλαια - κοράκια.
    Άλλωστε ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ στην Γ.Σ. του ΟΗΕ Terri Robl εξήγησε ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να δεχτούν τη δημιουργία ενός νέου πλαισίου -γι' αυτό και καταψήφισαν- καθώς σήμερα υπάρχουν ΜΚΟ, κεφαλαιαγορές και το ΔΝΤ γι αυτή τη δουλειά.
    "Είναι μια ιστορική απόφαση. Εκείνοι που ψήφισαν αρνητικά θα πρέπει κάποτε να καταλάβουν ότι χρειαζόμαστε έναν κόσμο πιο ισορροπημένο, πιο δίκαιο, με περισσότερα περιστέρια και λιγότερα όρνεα" έγραφε η θριαμβευτική ανάρτηση στη σελίδα της προέδρου της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ στο Facebook.
    H απόφαση πέρασε με "ναι" από 124 χώρες, ανάμεσα στις οποίες η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία και σχεδόν όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες του πλανήτη, γνωστές και ως G77. Με 41 χώρες να επιλέγουν να απόσχουν, ανάμεσά τους οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε., και με 11 "όχι" από τις Aυστραλία, Καναδά, Τσεχία, Φινλανδία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιαπωνία, Ηνωμένες Πολιτείες, Βρετανία.
    Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα ψήφισμα ηθικής διάστασης, καθώς θέτει χρονοδιάγραμμα μέχρι την επόμενη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, οπότε θα ξανατεθεί το πλαίσιο το οποίο οι χώρες - μέλη θα μπορούν να συνδιαμορφώσουν και να συμβάλουν στη σύνταξη της Σύμβασης.

    Οι δικαιολογίες της κυβέρνησης
    Χαρακτηρίζοντας την απόφαση "ευχολόγιο χωρίς καμία νομική αξία" η κυβέρνηση επεχείρησε να την απαξιώσει και να δικαιολογήσει την αποχή της.
    Κύκλοι του ΥΠΕΞ την ίδια στιγμή υποστήριζαν πως οι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης δεν έχουν "καμιά απολύτως νομική ισχύ".

    Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ

    Στις πραγματικές του διαστάσεις έβαλε το ζήτημα ο Κ. Ήσυχος, υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, τονίζοντας πως με την απόφαση "οι υπερχρεωμένες χώρες του πλανήτη κέρδισαν μια μεγάλη μάχη". Η στάση της κυβέρνησης, συνεχίζει ο Κ. Ήσυχος, αποδεικνύει "με τον πιο εμφανή τρόπο την εθελόδουλη πρόσδεση της δικομματικής κυβέρνησης και της πολιτικής και οικονομικής ελίτ της χώρας στα συμφέροντα των δανειστών, οι οποίοι χειραγωγούν απροκάλυπτα κάθε κίνηση, κάθε θετική προοπτική για την Ελλάδα, καταπνίγοντάς την εν τη γενέσει της".


    Το θέμα στην Κομισιόν πάει ο Παπαδημούλης
    Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε την Παρασκευή ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, ζητώντας να πληροφορηθεί τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Ψήφισμα του ΟΗΕ υπέρ της αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών.
    Αφού σημείωσε τη στάση των κρατών - μελών της Ε.Ε., «τα οποία, δυστυχώς, αρνήθηκαν τη θετική ψήφο», ρώτησε την Κομισιόν «πώς κρίνει το ψήφισμα του ΟΗΕ για την υιοθέτηση ενός διεθνούς νομικού πλαισίου αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους», καθώς και «με ποιους τρόπους σκοπεύει η Ένωση να συμμετάσχει στις διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν»
    ======================
     Η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για τη δημιουργία ενός νομικού πλαισίου σχετικά με τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, που έγινε την Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014, καθώς η κυβερνώσα συμμορία και το υπόλοιπο πολιτικό σκυλολόι τους, έκριναν πως το θέμα δεν τους αγγίζει ή, ακόμα χειρότερα, αυτές ήταν, απλά, οι εντολές που έλαβαν από τα αφεντικά τους και σαν πιστά πολιτικά αρχικοπρόσκυλα που είναι, υπάκουσαν κουνώντας δουλικά την ουρά τους.

    Δικαιώνει την Αργεντινή και ξεσκεπάζει την Ελλάδα η απόφαση ΟΗΕ
    Ντροπή: Ο ΟΗΕ δικαίωσε την Αργεντινή για την μονομερή αναδιάρθρωση χρέους και η Ελλάδα απείχε της ψηφοφορίας!
    Στην ψηφοφορία απείχαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτός από τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Φινλανδία και την Τσεχία που μαζί με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ιαπωνία ψήφισαν αρνητικά. Στην ψηφοφορία ψήφισαν «ναι» 124 χώρες, «όχι» 11, ενώ απείχαν 41 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

    Η απόφαση του ΟΗΕ χαιρετίστηκε από τον Αργεντινό υπουργό Εξωτερικών Héctor Timerman, ο οποίος σημείωσε ότι με αφορμή το ψήφισμα θα δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα «που σέβεται την πλειοψηφία των πιστωτών και επιτρέπει σε χώρες να βγουν από την κρίση με βιώσιμο τρόπο».

    Ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ – μιλώντας εκ μέρους αυτών που διαφωνούσαν- ισχυρίστηκε ότι η ψήφιση ενός μηχανισμού αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών θα προκαλούσε «οικονομική ανασφάλεια ( σ.σ. χααααχαχαχα!) που θα μπορούσε να επηρεάσει τις ανεπτυγμένες χώρες», προσθέτοντας ότι υφίσταται ήδη άλλωστε, μηχανισμός υποστήριξης των κρατών που αντιμετωπίζουν προβλήματα : το ΔΝΤ (σ.σ. α ρε κλωτσές που θέλετε).




    ''Πρόκειται για μία ξεχωριστή ημέρα για όλους τους Αργεντίνους'', όπως εύστοχα ανέφερε στην ιστοσελίδα της, η μαχητική πρόεδρος της Αργεντινής Cristina Fernandez de Kirchner.

    Και αυτό διότι ο ΟΗΕ με την ιστορική του απόφαση, δίνει ισχυρό «ράπισμα» στους διεθνείς τοκογλύφους, τα λεγόμενα επενδυτικά κεφάλαια «γύπες», δικαιώνοντας την κυβέρνηση της Αργεντινής, με τη σθεναρή και ανυποχώρητη στάση της στη μάχη κατά των αρπακτικών της παγκόσμιας οικονομίας. Με τη συγκεκριμένη απόφαση, ο ΟΗΕ αναγνώρισε ότι η αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα μιας χώρας.

    Επιπροσθέτως, η διαδικασία δεν μπορεί να ματαιωθεί, ούτε να εμποδιστεί από ένα άλλο κράτος ή ιδιώτες πιστωτές, όπως είναι οι λεγόμενοι «γύπες». Επίσης, μπαίνουν τα θεμέλια για ένα νέο νομικό πλαίσιο, που θα προστατεύει τα κράτη από τις επιθέσεις κερδοσκόπων, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αργεντινής.

    Αναμφίβολα η απόφαση δημιουργεί νέα δεδομένα στην παγκόσμια οικονομία και έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία πολλές χώρες, αγωνίζονται ή αγωνίστηκαν επί χρόνια προκειμένου να πετάξουν από πάνω τους, τα δυσβάσταχτα χρέη.

    Όμως, πρόκειται επίσης και για μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή ημέρα και για τη χώρα μας!

    Θα μπορούσε να πει κάποιος ανεξάρτητος πολιτικός παρατηρητής, ότι η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, ίσως να έρχεται την καταλληλότερη χρονική στιγμή, καθώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει επίσης «πρόβλημα χρέους». Υπ’ αυτή την έννοια, θα υπέθετε ο παρατηρητής, η χώρα μας, έπρεπε να πρωτοστατούσε υπέρ της απόφασης του ΟΗΕ.

    Και όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο!!

    Η Ελλάδα, όχι μόνο δεν ψήφισε υπέρ της απόφασης αλλά απείχε (!) από την ίδια την ψηφοφορία.

     Έτσι, η ημέρα της ψηφοφορίας, μπορεί να θεωρείται δικαίως και για την Ελλάδα, ως ξεχωριστή ημέρα, για την επιβεβαίωση της εθελόδουλης πολιτικής των συγκυβερνώντων. Η στάση της ελληνικής συγκυβέρνησης, στο συγκεκριμένο μείζονος σημασίας για την ίδια τη χώρα ζήτημα, απλώς επιβεβαιώνει τον ήδη υπάρχοντα ισχυρισμό ότι έχει παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση υπέρ των συμφερόντων της χώρας αναφορικά με τη διαπραγμάτευση του χρέους και όχι μόνο.

    Είναι σαφές ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, δεν επιθυμεί να χρησιμοποιήσει, ούτε καν να έχει στη φαρέτρα της, ως διαπραγματευτικό όπλο, ένα ισχυρό χαρτί στο πλαίσιο της συζήτησης για τη διευθέτηση του χρέους, στη διεκδίκηση για «απομείωση», την ιστορική προχθεσινή απόφαση των Ηνωμένων Εθνών. Βεβαίως, τα ψηφίσματα του ΟΗΕ δεν είναι νομικά δεσμευτικά, ωστόσο όμως έχουν το δικό τους μεγάλο πολιτικό «βάρος» σε διεθνές οικονομικό επίπεδο.

    Σημειώνεται ότι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, υπέρ της πρότασης την οποία παρουσίασε η «ομάδα των 77» αναπτυσσόμενων χωρών, τάχθηκαν 124 χώρες, 11 κατά ενώ 41 απείχαν από την ψηφοφορία. Μεταξύ των χωρών που καταψήφισαν την απόφαση είναι οι χώρες του G7, ενώ μεταξύ των χωρών που απείχαν ήταν όλες οι χώρες της Ε.Ε. όπως και η Ελλάδα.

    Την απόφαση του ΟΗΕ χαιρέτισε ο Αργεντινός υπουργός Εξωτερικών Héctor Timerman, ο οποίος ανέφερε ότι με αφορμή το ψήφισμα θα δημιουργηθεί ένα νέο σύστημα «που σέβεται την πλειοψηφία των πιστωτών και επιτρέπει σε χώρες να βγουν από την κρίση με βιώσιμο τρόπο».

    Ειδικότερα, το εν λόγω ψήφισμα τονίζει την ιδιαίτερη σημασία της έγκαιρης, ολοκληρωμένης και βιώσιμης λύσης στα προβλήματα χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών με απώτερο στόχο την οικονομική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και τη βιώσιμη ανάπτυξη σύμφωνα με τις ιδιαίτερες εθνικές συνθήκες. Επιπλέον ζητά εντατικοποίηση των προσπαθειών για την πρόληψη των κρίσεων χρέους και τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα προκειμένου να βρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις.

    Καλεί όλα τα κράτη μέλη και το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών και προσκαλεί τα θεσμικά όργανα του Bretton Woods και τον ιδιωτικό τομέα, να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα και δράσεις για την υλοποίηση των δεσμεύσεων, συμφωνιών και αποφάσεων των μεγάλων συνδιασκέψεων και συνόδων κορυφής των Ηνωμένων Εθνών, ιδίως εκείνων που σχετίζονται με το ζήτημα της βιωσιμότητας του εξωτερικού χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών.

    Για όποιον ενδιαφέρεται, μπορεί να δει το ψήφισμα εδώ

    Ο Δημήτρης Καζάκης σχολιάζει την απόφαση, αναλύοντας τις ευεργετικές ιδιότητες που θα μπορούσε να έχει για τη χώρα μας, σε περίπτωση που, κάποια στιγμή επιτέλους, αποφασίζαμε να ξεμπερδέψουμε οριστικά και αμετάκλητα με όλους αυτούς τους πολιτικούς βρυκόλακες που έχουν κατσικωθεί στο σβέρκο μας εδώ και 4 δεκαετίες.

    Δείτε το βίντεο :


    ΠΗΓΗ
    ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ:Α.Τ.

    Ας θυμηθούμε το τι συνέβει στην πολιτική και οικονομική πορεία της Αργεντινής, που οδήγησε στην χρεοκοπία και την αιματηρή εξέγερση του 2001.Παρουσιάζει με άμεσο και μεστό τρόπο η δράση του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου καθώς και ο εγκληματικός ρόλος του ΔΝΤ και της Παγκόσμια Τράπεζας στη πολύπαθη χωρα.
    Τα «τσακάλια» και οι ντόπιοι πολιτικάντηδες κατάφεραν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να οδηγήσουν εναν λαο στην απόλυτη ενδοια και εξαθλίωση. Ένα λαό περήφανο που τέλος βρήκε το κουράγιο να εξεγερθεί και να πει «φτάνει πια»!

    Σχόλια