Blogger:

Mεταγεννέστερες εγγραφές 9/3/2013:

Μετεγεννέστερη εγγραφή 28-1-2013:

H Ζωή Γεωργαντά βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Τα είπε όλα σε 10 λεπτάκια. Ένα video που διαλύει όλα τα επιχειρήματα των MEGAλοπαπαγάλων. Αυτό πρέπει να δείτε πριν πάτε παρακάτω.

η αέναη διάσωση του στρατιώτη Ράϋαν

Blogger:

Εδώ θα βρείτε μαζεμένα τα περισσότερα στοιχεία που αφορούν το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ και κατά συνέπεια την αναγκαστική υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Καλή σας ανάγνωση. (Μη χάσετε το τελευταίο video...). Πριν προχωρήσετε κρατήστε τη στάση της κ. Γεωργαντά μέλος της ΕΛΣΤΑΤ, και του κ. Ν. Λογοθέτη - αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ. Μια στάση πρώτα απ'όλα επιστημονική - εξ' ορισμού στην υπηρεσία της αλήθειας και άρα της χώρας. Να λοιπόν που υπάρχει άξιο επιστημονικό δυναμικό που δεν έχει σκύψει το κεφάλι. Υπάρχει ελπίδα δεν έχουν χαθεί όλα.

Ποινική δίωξη άσκησε ο Πεπόνης για την διόγκωση του ελλείμματος του 2009 που μας έβαλε στο μνημόνιο!

Ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος του Ανδρέα Γεωργίου προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και ακόμη δυο μελών της Στατιστικής Αρχής άσκησε ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, με την κατηγορία για ψευδή βεβαίωση σε βάρος του δημοσίου σε συνδυασμό μάλιστα με τις επιβαρυντικές διατάξεις του ν. 1608/50 περί καταχραστών.

Καταλάβατε τώρα γιατί σφάζονται στο ΠΑΣΟΚ για το ποιος επέμενε να βάλει τη χώρα στο μνημόνιο; Ανοίγουν τα θέματα και προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες.

Η έρευνα ξεκίνησε με αφορμή καταγγελίες της υπαλλήλου Ζωής Γεωργαντά για τεχνική διόγκωση του ελλείμματος το 2009, προκειμένου η χώρα να ανακηρυχθεί ..πρωταθλητής ελλείμματος μέσα στην Ευρωζώνη και να ενταχθεί πιο εύκολα στο μνημόνιο και να ληφθούν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ο οικονομικός εισαγγελέας ζητεί να ασκηθεί ποινική δίωξη στον Ανδρέα Γεωργίου και για το αδίκημα της παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση

Επίσης, άσκησε δίωξη και προς τα μέλη Κωνσταντίνο Μολφέτα προϊστάμενο διεύθυνσης εθνικών λογαριασμών και Ευσταθία Ξενάκη προϊσταμένη γενικής διεύθυνσης στατιστικής ερευνών. Πηγή

Σοκ>Δίωξη για κακούργημα στον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ ανοίγει το δρόμο σε Εξεταστική για το Μνημόνιο!

Βlogger:

Υπάρχουν δυο υποθέσεις κλειδιά, που αποτέλεσαν τη βάση για να οδηγηθεί η χώρα στο μνημόνιο.

1. Είναι η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ με τον Γεωργίου και
2. Η υπόθεση Τ3+Τ10 που επέτρεψε το σορτάρισμα των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου. (Mεταγεννέστερη εγγραφή εδω:Σφίγγει ο κλοιός για CDS, T3-T10 και ΕΛΣΤΑΤ)

Σας έχω ένα "μπουκέτο" εγγραφών που φωτίζουν το ρόλο του Γεωργίου στο όλο κόλπο - πάντα με την κάλυψη του Παπακωνσταντίνου δηλαδή του Παπανδρέου (ΓΑΠ). Η υπόθεση έχει ψαχνό και αν αφήσουν τους εισαγγελείς να κάνουν τη δουλειά τους θα δούμε πράγματα τα θάματα.

Τα πρόσωπα που ανέδειξαν το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ και το μαγείρεμα των στοιχείων ώστε η χώρα να συρθεί - χωρίς αντιστάσεις - στο μνημόνιο είναι δυο: Πρώτη η κ. Γεωργαντά και μπράβο της και ακολούθησε ο κ. Λογοθέτης επίσης μπράβο του!- αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ.

Ο Ν. Λογοθέτης και η κ. Γεωργαντά (Video - Πήγαινε στο 47ο min) Aκούστε την Γεωργαντά και τον Λογοθέτη.

Πριν δείτε - ακούστε, ας θυμηθούμε ότι το θέμα της ΕΛΣΤΑΤ το ανέδειξε ο Δημ. Καζάκης με τον Κακλαμάνο - δίνοντας βήμα στην άξια Γεωργαντά - στην εκπομπή τους στο πάλαι ποτέ ΡΑΔΙΟ 9 πριν γίνουν "ενοχλητικοί" και εξωπεταχθούν !
Πάρε ένα ηχητικό εδώ
και εδώ
και εδώ
και εδώ
Χουντής Επιβεβαιώνει Γεωργαντά Χατζηνικολάου 19-9-11
Το Δόγμα του ΣΟΚ και η Ζωή Γεωργαντά
αλλά και εδώ
πάρτα
(Τα links στο ΡΑΔΙΟ 9 με τις εκπομπές τους έχουν αλλάξει ...αλλά θα ψάξω να τα βρω αν κάποιοι δεν τα έχουν εξαφανίσει...). Κρατήστε επίσης τη στάση του Βενιζέλου που έσπευσε να καρατομήσει - παράνομα!!!- την Γεωργαντά και τον Λογοθέτη. Δεν αντέχει την πολύ δημοκρατία ο τύπος...

Ο γράφων δεν πιστεύει ότι η χώρα δεν είχε προβλήματα, το αντίθετο τα προβλήματα πολλά - αλλά κάποιοι τα παρόξυναν για να επιταχύνουν εξελίξεις υπηρετώντας σχέδια - ειλημμένες αποφάσεις. Τώρα που το πράγμα αρχίζει να ξεφεύγει και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει εξελίξεις, κάποιοι "πονηρούληδες" μυρίζοντας" εξεταστικές προσπαθούν να πάρουν αποστάσεις από το συντελεσθέν έγκλημα ελπίζοντας στην επιείκεια - κούνια που του κούναγε... Στα παραπάνω προσθέστε και τα όσα έχει πεί ο Ρουμελιώτης: εδώ, εδώ , εδώ και εδώ , Tέλος με διαβάστε αυτό: "'Ενας προαναγγελθείς θάνατος..." για να καταλάβετε το παίγνιο... και τους "μεγάλους" υπηρέτους του.

To πόσο σοβαρή είναι η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ φαίνεται και από την αντίδραση του ΓΑΠ.

Επίθεση Γ. Παπανδρέου στους οικονομικούς εισαγγελείς
Το ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό για το πως αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία του. Δεν πάει καιρός που ο Βενίτο προσπάθησε να καρατομήσει Πεπόνη και Μουζακίτη, αλλά δεν του βγήκε, βλέπε παρακάτω:
Nα γιατί η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είναι πριν απ' όλα πολιτική κρίση...

Φρέσκο Πράγμα που σαλεύει - ακούστε ξανά την Γεωργαντά!!!
Mεταγεννέστερη εγγραφή: 23-1-2013 - ΕκΚεντρικό δελτίο.

Πηγή

Tο Πρ. μέλος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Ζωή Γεωργαντά από το Λονδίνο όπου βρίσκεται μίλησε ζωντανά το Εκ-Κεντρικό Δελτίο για το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ και τα πειραγμένα «νούμερα» που μας οδήγησαν στα Μνημόνια.
«Ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει αυτό που έκαναν οι οικονομικοί εισαγγελείς».
Σε ερώτηση του κ. Καρατζαφέρη για το πως αισθάνεται που δικαιώθηκε στον αγώνα αυτόν που ξεκίνησε και μάλιστα εν ενεργεία, η κ. Γεωργαντά είπε χαρακτηριστικά:

«Αισθάνομαι ότι ξεκινάει μία πολύ καλή περίοδος γιατί με αυτή τη δίωξη πιστεύω ότι μπορούμε να βγούμε από τα Μνημόνια. Εγώ ο κ. Λογοθέτης και ο κ. Σκορδάς όπως και άλλοι άνθρωποι που υπήρχαν στην ουσία δεν δεχτήκαμε να υπογράψουμε αυτές τις ψευδείς βεβαιώσεις στοιχείων.
Όταν ενδίδεις στις προτροπές που γίνονται από το Υπ. Οικονομικών αλλά και τη Eurostat που μας έλεγαν να μην κάνουμε το καθήκον μας, πρόκειται για έγκλημα. Ουσιαστικά υπογράψανε και βεβαιώσανε ψεύτικα στοιχεία για να μπούμε στα Μνημόνια. ...
Επειδή η Ευρώπη βρισκόταν σε μειονεκτική κατάσταση όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους ήθελαν να ρίξουν το εργατικό κόστος στην Ευρώπη. Έτσι εμείς σαν Ελλάδα αποτελέσαμε τον τόπο όπου έγινε το πείραμα. Εμείς είχαμε προβλήματα διαρθρωτικά και μεγάλη διαφθορά των πολιτικών και για αυτό κατά τη γνώμη μου μας επέλεξαν. Για αυτό λοιπόν πιστεύω ότι ο Παπακωνσταντίνου το έκανε, για να γίνει γνωστό ότι δουλεύει για την ανταγωνιστικότητα της χώρας δήθεν.
Όλα όσα έγιναν ήταν παραπλανητικά. Ήμασταν όλοι ή στο ΠΑΣΟΚ ή προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ και περίμεναν από εμάς να δώσουμε βεβαιώσεις ψεύτικων στοιχείων. Εμείς όμως αντισταθήκαμε», είπε μεταξύ άλλων και συμπλήρωσε.
«Με υπολογισμούς που μπορώ να κάνω το έλλειμμα ήταν 3,9%. Αλλά και 10% να ήταν και 12% δεν θα μπαίναμε στο Μνημόνιο».

============================

==================================

"Το φουσκωμένο έλλειμμα ζημίωσε 28 δισ ευρώ το κράτος"

Για έγκλημα που ισοδυναμεί με εθνική προδοσία, κάνει λόγο η Ζωή Γεωργαντά, σχολιάζοντας την άσκηση ποινικής δίωξης, που ζήτησαν οι οικονομικοί εισαγγελείς, σε βάρος του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου και δυο ακόμα μελών της, για την υπόθεση του διογκωμένου ελλείμματος του 2009, η οποία ήρθε στο φως μετά τις δικές τις καταγγελίες.
Μιλώντας στον Real Fm στην εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου, η κυρία Γεωργαντά, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ είπε ότι υπογράφοντας ψευδείς βεβαιώσεις για ένα φουσκωμένο έλλειμμα ζημίωσαν τουλάχιστον με 28 δισ ευρώ το κράτος.
«Με βάση αυτά στοιχεία που δημοσίευσε ο κ. Γεωργίου και έστειλε στη Eurostat έγιναν όλα τα μνημόνια», ανέφερε η Ζωή Γεωργαντά, ενώ εκτίμησε ότι είχε πολιτική εντολή να κάνει κάτι τέτοιο.
«Φαντάζομαι ότι είχε πολιτική εντολή και πρέπει να το πει, γιατί απ’ ότι έχω καταλάβει ο κ. Γεωργίου δεν καταλαβαίνει τη στατιστική», τόνισε, ενώ αναφερόμενη στον επικεφαλής της Eurostat Βάλτερ Ράντερμαχερ είπε: «Έχουμε αποδείξεις ότι μας προέτρεπε να μην εκτελούμε το καθήκον μας και να υπογράψουμε αυτές τις ψευδείς βεβαιώσεις. Χαίρομαι γιατί υπερίσχυσε η εντιμότητα για να μην διαπράξουμε αυτά τα εγκλήματα και να μην είμαστε κι εμείς κατηγορούμενοι».
Το ίδιο έκανε σύμφωνα με την κυρία Γεωργαντά και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος όπως ανέφερε «μας παρότρυνε όταν μας έλεγε ‘δεν θα μιλάτε και θα εκτελείτε ότι λέει ο κ. Γεωργίου και ο κ. Ραντερμάχερ’.»
«Είναι εγκληματικά αυτά τα πράγματα και επισύρουν ποινικές ευθύνες. Δηλαδή μας παρότρυνε να μην εκτελέσουμε το υπηρεσιακό μας καθήκον», τόνισε, αφήνοντας αιχμές τόσο για τον Ευάγγελο Βενιζέλο όσο και για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
«Βεβαίως γνώριζε ο κ. Παπανδρέου και τήρησε σιγή ιχθύος. Πιστεύω ότι είναι και αυτός υπεύθυνος», αποκάλυψε η κυρία Γεωργαντά, λέγοντας ότι είχε ενημερώσει τον πρώην πρωθυπουργού μέσω του αδελφού του Αντρίκου ενώ του είχε στείλει και μηνύματα.
Η κυρία Γεωργαντά εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι πριν μπούμε στο μηχανισμό στήριξης το έλλειμμα ήταν μονοψήφιο. «Η μόνη επιστημονική μέθοδος που θα μπορούσαν να μας βάλουν στα μνημόνια ήταν ένα διογκωμένο έλλειμμα. Έβαλαν το δικό τους άνθρωπο και μας εξουδετέρωσαν με την πρώτη αμφισβήτηση. Μέχρι που μας απέλυσε ο κ. Βενιζέλος».
«Όσα είπα στη εξεταστική, η βουλή τα αγνόησε. Η δικαιοσύνη έδειξε σήμερα ότι μελέτησε ενδελεχώς τα πράγματα και δεν επηρεάζεται», κατέληξε η Ζωή Γεωργαντά.

Πηγή

================

===============================

“Μένει στα καθήκοντά του ο Α.Γεωργίου”

Διώκεσαι ποινικά, ζητεί ο εισαγγελέας την δίωξή σου για κακούργημα;Κανένα πρόβλημα αρκεί να έχεις “δόντι” στην Ε.Ε που υποστηρίζει τη “διαφάνεια”, το θεσμό της Δικαιοσύνης, και την ισονομία των ευρωπαίων πολιτών, και μένεις στη θέση σου
Ο υπουργός Οικονομικών παραδέχεται ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση να αποπέμψει το πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ από τη θέση του.
Σε σχετική ερώτηση της εφημερίδας τα Νέα, διαβάστε τι είπε ο κος Στουρνάρας:
- Θα απαλλάξετε τον κ. Γεωργίου από τα καθήκοντά του; …
- «Πώς να κάνω κάτι τέτοιο; Η ΕΛΣΤΑΤ είναι μια ανεξάρτητη αρχή, η λειτουργία της οποίας καθορίζεται από το Σύνταγμα, η δε διοίκησή της διορίζεται από τη Βουλή».
Παράλληλα – σύμφωνα πάντα με τα ΝΕΑ – ο κος Στουρνάρας δηλώνει ότι υιοθετεί όλα τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα αφού αυτό είναι εντολή των Βρυξελλών.
«Η κυβέρνηση και εγώ προσωπικά δεν αμφισβητούμε τα στοιχεία του ελλείμματος» είπε ο Γιάννης Στουρνάρας στα Νέα, μετά το τελεσίγραφο των Βρυξελλών που αναφέρει «αν ανακαλείτε τα στοιχεία, ανακαλούμε το πρόγραμμα», το οποίο επικαλείται η εφημερίδα.
Ο κ. Στουρνάρας συμπλήρωσε: «Υιοθετούμε τα στοιχεία. Το αντίθετο θα δημιουργούσε τεράστιο ζήτημα με την ευρωζώνη και το ΔΝΤ, χωρίς μάλιστα ουσιαστικό αντίκρισμα».
Δηλαδή την Δικαιοσύνη την θεωρούμε διακοσμητική, και καταργημένη από καιρό, όσο για την Δημοκρατία εμείς θα λέμε ότι έχετε, και δεν μας ενδιαφέρει αν μας πιστεύετε ή όχι, αφού έτσι και αλλιώς δεν μπορείτε να (μας) κάνετε τίποτα για αυτό. Είστε όλοι γραμμένοι σε πολύ παλαιά …υποδήματα.
Πηγή

=======================

H «μαγειρική» Παπακωνσταντίνου που φούσκωσε το έλλειμμα από 9% σε 15,4%.

Φάκελος ΕΛΣΤΑΤ: Το χρονικό της χρεοκοπίας της χώρας

Εφημερίδα « η Ελλάδα αύριο» , Σαββατοκύριακο 26-27 Ιανουαρίου 2013

(σελ 27-32)

Του Στεφ. Β. Αναγνώστου

Από την ημέρα της άσκησης ποινικής διώξεως σε βαθμό κακουργήματος κατά του προέδρου της ΕΛΣΤΑ Α. Γεωργίου και δύο ανωτάτων υπαλλήλων της Στατιστικής Αρχής, για παράνομες πράξεις κατά τον προσδιορισμό του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού του 2009, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να ζημιώσουν οικονομικά τη χώρα, να την οδηγήσουν στο χείλος της χρεοκοπίας αλλά και στην πτώχευση για πολλά ακόμη χρόνια τα ελληνικά νοικοκυριά, μοιραία επανέρχεται στην επικαιρότητα το περίφημο θέμα του «φουσκώματος» του ελλείμματος του 2009. Δηλαδή η τεχνητή διόγκωσή του ελλείμματος η οποία είχε ως αποτέλεσμα, αντί η χώρα μας να υπαχθεί σε «αυστηρή επιτήρηση»,όπως αρχικά επιχειρήθηκε από την Ε.Ε. με το έλλειμμα να εκτιμάται από 9,9% σε 12,5% αρχικά και σε 12,7%, εν συνεχεία και αφού στη συνέχεια «διαμορφώθηκε» σε 13,6%, να τεθεί εκτός αγορών και να υπαχθεί στον Μηχανισμό Στήριξης της Ε.Ε. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά και του Δ.Ν.Τ. , ενώ λίγους μήνες αργότερα το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε στο 15,7% του ΑΕΠ. Σημειώνεται ότι ο «Μηχανισμός Στήριξης» της Ε.Ε, της ΕΚΤ και του Δ.Ν.Τ. είχε δημιουργηθεί το 2008, μετά δηλαδή την επέκταση της διεθνούς οικονομικής κρίσης, η οποία, ως γνωστόν ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, τον Αύγουστο του 2007. Και, κατά συνέπεια, τα όσα λένε τις τελευταίες ημέρες διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι τάχα διαφώνησαν με την υπαγωγή της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. είναι «αέρας φρέσκος» και δείχνει είτε έλλειψη γνώσης του θέματος είτε εύσχημο τρόπο, για να αυτοπροβληθούν ότι τάχα «αντιστάθηκαν» στο ΔΝΤ!

Από την ανάγνωση και μόνο του δημιοσιευόμενου στη συνέχεια χρονικού του «φουσκώματος» του ελλείμματος προκύπτει ανάγλυφα η τεράστια ευθύνη του ΠΑΣΟΚ για την περιπέτεια στην οποία μπήκε η χώρα και ο κάθε αναγνώστης ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Είναι μάλιστα ευκαιρία οι πολίτες της χώρας να γίνουν σοφότεροι για το μέλλον, ώστε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στο μέλλον να απαιτούν με φορτικότητα από τα κόμματα και τους πολιτικούς που θα τους τάζουν παχυλές αυξήσεις και ανέφελο μέλλον, πώς και από πού θα βρούν τα χρήματα που απαιτούνται για να γίνουν πράξη τα όσα υπόσχονται με πολύ μεγάλη ευκολία…

Τι συνέβη λοιπόν με το έλλειμμα του 2009; Το χρονικό της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος του 2009 που ξεδιπλώνει και δημοσιεύει η «Ε» με επίσημα και δημοσιευμένα στοιχεία, καταδεικνύει και αποδεικνύει ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για τη φτωχοποίση του ελληνικού λαού.

Στις 9-10-2009, δηλαδή 5 ημέρες μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του τότε υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με τον Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο, προκειμένου ο τελευταίος να ενημερώσει τον νέο υπουργό Οικονομικών για τα βασικά οικονομικά μεγέθη. Σχετικά με το ύψος του ελλείμματος είχαν δηλωθεί τα ακόλουθα:

«Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: «Σε συνέχεια της χθεσινής συνάντησης και ενημέρωσης του Πρωθυπουργού από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, είχαμε σήμερα μια εκτενή συζήτηση για μια σειρά ζητημάτων, στα οικονομικά της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και το θέμα του ελλείμματος, όπως θα σας πει και ο κ. Προβόπουλος. Αυτού του είδους οι συναντήσεις θα γίνονται τακτικά».

Γ. ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ: «Είχαμε μια συνάντηση, όπως είπε και ο Υπουργός που κάλυψε την ενημέρωση σ’ όλα αυτά τα θέματα. Θα σταθώ μόνο στο θέμα των δημοσιονομικών εξελίξεων και όπου και χθες σχολίασα ως αρνητικές. Αυτό που επιτρέπεται να πω στη βάση των στοιχείων των ταμειακών για την πορεία του ελλείμματος με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Α΄ εννεαμήνου και δυστυχώς το πρώτο εννεάμηνο προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι της τάξης του 10%. Εάν συνυπολογίσει κανείς τη δυναμική όπως έχει διαμορφωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι τους επόμενους

μήνες θα μπορούσε κανείς να πιθανολογήσει με σχετική βεβαιότητα ότι το έλλειμμα – δυστυχώς, το ξαναλέω – θα αγγίξει αν δεν ξεπεράσει τα επίπεδα του 12%.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα θα χρειασθούν μέτρα ….

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Οπότε καταλαβαίνετε ότι έχουμε δουλειά να κάνουμε.»

Στις 2 Οκτωβρίου 2009 ο τότε Γεν. Γραμματέας της Στατιστικής Υπηρεσίας Μαν. Κοντοπυράκης έστειλε στην Eurostat στοιχεία με την εκτίμηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, καθώς οι προβλέψεις των δαπανών στον προϋπολογισμό του 2009 ήταν δεδομένες, σύμφωνα με τα οποία το έλλειμμα το 2009 θα έκλεινε στο 6% του ΑΕΠ.

Στις 16 Οκτωβρίου 2009, όπως έχει αναφέρει σε συνέντευξή του στον «Τύπο της Κυριακής» της 21ης Μαρτίου 2010 ο Μαν. Κοντοπυράκης από το υπουργείο Οικονομικών εστάλη e-mail στην ΕΣΥΕ, προβλέποντα έλλειμμα 14,8% του ΑΕΠ για το 2009. Στην ηλεκτρονική επιστολή –εντολή ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε: «Στείλτε στο Λουξεμβούργο,( την έδρα της Eurostat), την πρόβλεψη του 14,8% για το 2009». Ωστόσο λίγα λεπτά μετά το προαναφερθέν e-mail, είχε πεί ο Μ. Κοντοπυράκης «τηλεφώνησε στη Στατιστική ένας σύμβουλος του Γιώργου

Παπακωνσταντίνου και ζήτησε να μην το πράξουμε , διότι ο υπουργός θέλει το Σαββατοκύριακο να επανεξετάσει κάποια μεγέθη». Σημειώνεται ότι το επίμαχο e-mail, ο Μ. Κονοπυράκης είχε δηλώσει ότι «το έχει στη διάθεσή του» (προφανώς για την υπεράσπιση του εαυτού του και ορθά), δευκρινίζοντας ότι τελικά το νέο ποσοστό του ελλείμματος 14,8% δεν εστάλη στη Eurostat

Στις 20 Οκτωβρίου 2009, συνεχίζει στην ίδια συνέντευξη ο Μ. Κοντοπυράκης, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε «στους εμβρόντητους συναδέλφους του στο Ecofin ότιο τοπ ελληνικό έλλειμμα για το 2009 θα διαμορφωθεί στο 12,5%». Και προσθέτει: «Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την οργή της Κομισιόν, που αποτυπώθηκε πλήρως στη γνωστή πλέον δήλωση του προέδρου της ευρωζώνης (σ.σ.τότε) Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ ότι «το παιχνίδι τελείωσε». Και ο Μ. Κοντοπυράκης συνέχισε: Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο άλλαξε εκ νέου το έλλειμμα». Μάλιστα είχε προσθέσει: «Η

αναθεώρηση του ελλείμματος μόλις λίγες ημέρες μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων, σε απίστευτα μεγάλο μέγεθος, δεν στέκει τεχνοκρατικά».

Σε συνέντευξη τύπου στις 21 Οκτωβρίου 2009 Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε ότι οι τρεις λόγοι απόκλισης των στοιχείων για το έλλειμμα (από 6% στο 12,5%) είναι η υποεκτίμηση για την κατάρρευση των εσόδων και για την υπέρβαση των δαπανών και η μη καταγραφή μεγεθών που έπρεπε να καταγράφονται στις αποτυπώσεις του ελλείμματος, προσθέτοντας ότι «είναι απολύτως προφανές ότι θα υπάρχουν επιφυλάξεις από την Κομισιόν λόγω διπλασιασμού». Και πρόσθεσε ότι «θα κάνουμε νέο προϋπολογισμό» ενώ συμπλήρωσε ότι θα συνεχιστεί η διαδικασία

είσπραξης της έκτακτης εισφοράς, ενώ σε ό,τι αφορά την απόσυρση Ι,Χ είπε ότι «θα υπάρξουν τελικές αποφάσεις τις επόμενες ημέρες» και για την τακτοποίηση των ημιϋπαιθρίων ότι «θα υπάρξει ριζικά διαφορετική αντιμετώπιση». Και άρα δεν θα εισπράττονταν τα προϋπολογισθέντα έσοδα και θα μεγάλωνε το έλλειμμα!

Αναφερόμενος στον δανεισμό είχε πεί :

Το χρέος στο α΄ εξάμηνο του έτους έφτασε στα 292 δισ. ευρώ. “Εχουμε ήδη δανειστεί επιπλέον και θα προχωρήσουμε και σε άλλο δανεισμό”, συμπληρώνοντας: “ελπίζω να μην φτάσουμε ψηλά”. Η πρώτη δόση του επιδόματος αλληλεγγύης θα καταβληθεί το 2009, ενώ συμπλήρωσε ότι τα υπόλοιπα μέτρα ενίσχυσης θα πραγματοποιηθούν το 2010, πράγμα που σήμαινε επιπλέον δαπάνη για το 2009, η οποία όμως δεν ήταν γραμμένη στον προϋπολογισμό του 2009 και άρα αυξανόταν και εξ αυτού του λόγου το έλλειμμα.

Την ίδια ημέρα 21 Οκτωβρίου 2009 ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. , ευρωβουλευτής Γ. Κουμουτσάκος, κατηγόρησε την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «για εσκεμμένο φούσκωμα του ελλείμματος, ώστε να φθάσει στο 12,5% του ΑΕΠ ακυρώνοντας την ίδια ώρα δικά μας μέτρα, μεταφέροντας για την επόμενη χρονιά έσοδα που θα εισπράττονταν φέτος και προγραμματίζοντας δαπάνες μέχρι το τέλος του έτους, οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν -σε σταθερότερο περιβάλλον- το 2010.»

Την επόμενη ημέρα 22 Οκτωβρίου 2009 διεθνής οίκος Fitch, μετά τις δηλώσεις Παπακωνσυαντίνου ότι το έλλειμμα του 2009 θα εκτιναχθεί στο 12,5% του ΑΕΠ καθώς η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ανακοινώσει ότι μέχρι το τέλος του 2009 θα προέβαινε σε περαιτέρω δαπάνες ύψους 2,5 δις ευρώ προχώρησε σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας από Α σε Α-,στέλνοντας παράλληλα και το μήνυμα ότι «εάν δεν εφαρμοστεί μια οικονομική πολιτική που θα οδηγήσει σε διατηρήσιμη μείωση του ελλείμματος και του χρέους είναι ανοικτό το ενδεχόμενο περαιτέρω υποβάθμισης»!

Aμέσως μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, την οποία έκανε ο οίκος Fitch στις 22 Οκτωβρίου, την επόμενη ημέρα 23 Οκτωβρίου … «πήραν τον κατήφορο» οι τιμές ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στην αγορά ομολόγων της Ευρωζώνης, όπως ανέφερε το Dow Jones Newswires. Παράλληλα «η διαφορά στα spreads των ελληνικών δεκαετών κρατικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων γερμανικών διευρύνθηκε στις 136 από 131 μονάδες βάσης, ενώ τα spreads άλλων ομολόγων στην ευρωζώνη παρέμειναν αμετάβλητα η μειώθηκαν ελάχιστα.

Παράλληλα την ίδια ημέρα 22 Οκτωβρίου 2009 και ενώ οι ενδιαφερόμενοι να τακτοποιήσουν τις περιπτώσεις των ημιϋπαίθριων χώρων βάσει της ρύθμισης Σουφλιά, η τότε υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωσε ότι «αναστέλλεται για έξι μήνες ο νόμος για την ‘’τακτοποίηση’’ των ημιυπαίθριων χώρων, των υπογείων και ισογείων πολυκατοικιών που άλλαξαν χρήση»!

Στις 26 Οκτωβρίου 2009 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με δηλώσεις του επιτίθεται κατά της Στατιστικής Υπηρεσίας αλλά και κατά του μέχρι τότε Γενικού της Γραμματέα, καθηγητή, Μανώλη Κοντοπυράκη, με απαράδεκτες και προσβλητικές δηλώσεις. Ετσι λίγο αργότερα την ίδια ημέρα ο Μαν. Κοντοπυράκης, που στο μεταξύ είχε παραιτηθεί από την θέση του, με δηλώσεις του απάντησ, διευκρινίζοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή : «Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία δεν εμπλέκεται στη διαδικασία αναθεώρησης του ελλείμματος του προϋπολογισμού», αποδίδοντας τις όποιες ευθύνες υπήρχαν- αν υπήρχαν- στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. «Η πρόβλεψη του ελλείμματος γίνεται από τη διεύθυνση δημοσιονομικής πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών», είπε ο Μαν. Κοντοπυράκης και υποστήριξε ότι «τα στοιχεία που βασίζονται στις έρευνες της ΕΣΥΕ, όχι μόνο δεν άλλαξαν, αλλά και ουδέποτε αμφισβητήθηκαν από τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών στις συσκέψεις που έγιναν στο υπουργείο», επισήμανση που εξέθετε τον τότε υπουργό Γ.

Παπακωνσταντίνου. «Αν η Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής , έκανε την ίδια πρόβλεψη για το έλλειμμα του 2009 πριν και μετά τις εκλογές και αν το Γενικό Λογιστήριο έδινε τα ίδια οικονομικά μεγέθη πριν και μετά τις εκλογές, τότε η Στατιστική Υπηρεσία έκανε τέλεια τη δουλειά της» είχε επισημάνει ο Μαν. Κοντοπυράκης, ο οποίες κατέληξε λέγοντας: «Ο σάλος των τελευταίων ημερών ουδόλως οφείλεται σε στοιχεία της ΕΣΥΕ και ως εκ τούτου, οι επιθέσεις και η λάσπη που δέχθηκε τόσο η υπηρεσία όσο και εγώ προσωπικά, είναι τελείως ανυπόστατες».

Στις 30 Οκτωβρίου 2009 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου σε επιστολή του που απέστειλε στον αρμόδιο επίτροπο της Ε.Ε. Χοακίν Αλμούνια, αναφερόταν στα δημοσιονομικά μεγέθη του εννεαμήνου του 2009 και δεσμευόταν ότι «η ελληνική οικονομία θα εξυγιανθεί» και ότι «στο τέλος του 2010 το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι μονοψήφιο»!».

Στις 30 Οκτωβρίου 2009- με υπουργό Οικονομικών τον Γ. Παπακωνσταντίνου- ανακοινώθηκαν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τα στοιχεία για το ύψος του ελλείμματος, το οποίο στο εννεάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου είχε διαμορφωθεί σε 23 δις. ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε στο 9,55% του ΑΕΠ( 240,8 δις ευρώ το σύνολο του ΑΕΠ)! Σύμφωνα με τα στοιχεία εκείνα:

Τα έσοδα στο εννεάμηνο εμφάνιζαν μείωση κατά 3,3% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και σε απόλυτα νούμερα εισπράχθηκαν 1,174 δισ. ευρώ λιγότερα. Στόχος του οικονομικού επιτελείου της Ν.Δ. ήταν η αύξηση των εσόδων κατά 14,7% στο σύνολο του έτους και αυτό σημαίνει πως στο τέλος Νοεμβρίου θα έπρεπε να έχουν εισπραχθεί 6,5 δισ. ευρώ περισσότερα από τα 35,2 δισ. ευρώ που θα είχαν μπει τελικά στα ταμεία του κράτους.

Σημειώθηκαν υπερβάσεις 1,8 δισ. ευρώ στο σκέλος των δαπανών, όπου συνολικά στο 9μηνο έχουν ξοδευτεί 51,822 δισ. ευρώ από τα 66,878 που έχουν εγγραφεί για το σύνολο του έτους. Οι δαπάνες θα έπρεπε να αυξηθούν κατά 9,7% αλλά “έτρεξαν” με ρυθμό αύξησης 13,6%.

Στο εννεάμηνο το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκε σε 23,019 δισ. ευρώ έναντι αρχικού στόχου για συγκράτηση στα 8,8 δισ. ευρώ και αναθεωρημένη εκτίμηση με το πρόγραμμα σταθερότητας για έλλειμμα 12,7 δισ. ευρώ».

Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω το μεγάλο ερώτημα που κυριαρχούσε εκείνη την περίοδο ήταν το ύψος του ελλείμματος του προϋπολογισμού που είχε διαμορφωθεί στις 30 Σεπτεμβρίου του 2009 και το οποίο και σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στοιχεία του Γ.Λ.Κ της 30-10-2009 ανερχόταν στα 23 δις ευρώ ήτοι στο 9,55% του ΑΕΠ.

Στις 5 Νοεμβρίου 2009 κατατέθηκε στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2010, προβλέποντας να περιορίσει το έλλειμμα του 2010 στο 9,4% του ΑΕΠ από 12,7% που εκτιμάτο για το 2009, αντί του 12,5% που είχε αναφέρει προ ολίγων ημερών ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου!

Στις 10 Νοεμβρίου 2009, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του Eurogroup και του Ecofin ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου είχε δηλώσει, σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρακτορείου Reuters ότι «θα υπάρξει νέα συζήτηση για το έλλειμμα κατά την επόμενη συνεδρίαση του Ecofin που έχει προγραμματιστεί το Δεκέμβριο αλλά οι τελικές αποφάσεις για το χρονοδιάγραμμα μέσα στο οποίο θα μειωθεί το έλλειμμα θα ληφθούν το Φεβρουάριο, μετά την κατάθεση στην Ε.Ε. του νέου προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης».

Στις 11 Νοεμβρίου 2009 επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ότι το κείμενο του προϋπολογισμού που θα κατετίθετο στη Βουλή στις 20 Νοεμβρίου 2009 , θα ήταν διαφορετικό από το αντίστοιχο του προσχεδίου!

Στις 16 Νοεμβρίου 2009 έφτασε στην Αθήνα κλιμάκιο της Eurostat για να βοηθήσει την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία στο έργο της και κυρίως για να καταγράψει το ποσοστό του ελλείμματος

Λίγο αργότερα και μετά την κατάθεση του προϋπολογισμού στις 20 Νοεμβρίου 2009 το έλλειμμα του 2009 αναθεωρήθηκε στο 13,6% από το 12,7% του ΑΕΠ!

Στις 6 Απριλίου 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου είχε ανακοινώσει ότι το έλλειμμα αναθεωρείται και πάλι λέγοντας όμως ότι «η όποια αναθεώρηση θα ήταν πολύ χαμηλότερη από μια μονάδα».

Στις 22 Απριλίου 2010 η Eurostat μετά από συνεννόηση με την ΕΛΣΤΑΤ αναθεώρησε το έλλειμμα του 2009 από 12,7% , σε 13,6% του ΑΕΠ, το οποίο τελικά ανέβηκε στο 13,8% του ΑΕΠ ,σύμφωνα με τον σχετικό πίνακα που περιλαμβανόταν στην εισηγητική έκθεσξη του προϋπολογισμού του 2011, ο οποίος κατετέθη στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2011.

Ένα χρόνο αργότερα:

Σε υπόμνημα του υπαλλήλου της ΕΛΣΤΑΤ Κων. Σκορδά, που την επίμαχη περίοδο ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, προς την Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων που υποβλήθηκε στις 19-09-2011, γίνεται λεπτομερής αναφορά για τον τρόπο λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ από τότε που επι κεφαλής της τοποθετήθηκε ο Α.Γεωργίου. Συγκεκριμένα αναφερόμενος στο υπόμνημά του ο Κ. Σκορδάς στην συνεδρίαση που έγινε στην ΕΛΣΤΑΤ στις 20 Σεπτεμβρίου 2010, ενημέρωνε την προαναφερθείσα Επιτροπή της Βουλής και για το εξής:

«Ο Πρόεδρος της Αρχής ενημέρωσε τότε τα Μέλη της Αρχής ότι στον υπολογισμό του προς αναθεώρηση ελλείμματος του έτους 2009 θα εντάσσονταν στοιχεία από Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας (ΔΕΚΟ) και από άλλους φορείς του ευρύτερου δημοσίου τομέα, χωρίς να παράσχει οποιαδήποτε εξήγηση ως προς την αιτιολογία αυτής της μεταβολής και ως προς την συνεπαγόμενη μεταβολή της μεθοδολογίας υπολογισμού του ελλείμματος, δεδομένου ότι μέχρι τότε ουδέποτε υπολογίζονταν τέτοια στοιχεία στη διαμόρφωση του ελλείμματος.

Σημειωτέον ότι σε καμία χώρα της Ευρωζώνης (πλην Νορβηγίας) δεν χρησιμοποιείται τέτοια μεθοδολογία υπολογισμού του ελλείμματος, παρότι ο σχετικός Κανονισμός ΕSA – 95 δεν την αποκλείει. Εξάλλου, ακόμη και εάν προέκρινε η Αρχή τη χρησιμοποίηση αυτής της ιδιαίτερα αυστηρής μεθοδολογίας, θα απαιτείτο οπωσδήποτε και πάλι να έχουν προηγηθεί στατιστικές μελέτες επί των εν λόγω επιχειρήσεων και φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, οι οποίες είναι χρονοβόρες και οι οποίες δεν είχαν μέχρι τότε διεξαχθεί.

Παρά ταύτα, ο Πρόεδρος της Αρχής ανακοίνωσε την ένταξη και αυτών των επιχειρήσεων και φορέων στον υπολογισμό του αναθεωρημένου ελλείμματος έτους 2009, μη ζητώντας καν την έκδοση απόφασης της Αρχής επ’ αυτού, λόγω της έντονης διαφωνίας των Μελών της για αυτήν του την πρωτοβουλία.

Εντέλει το αναθεωρημένο έλλειμμα του έτους 2009 περιέλαβε και αυτά τα στοιχεία, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Αρχής και χωρίς την έκδοση σχετικής απόφασης του συλλογικού οργάνου διοίκησης της Αρχής, όπως απαιτούσε ο Νόμος.

Tο αναθεωρημένο κατά τον τρόπο αυτό έλλειμμα του έτους 2009 διαβιβάσθηκε από τον Πρόεδρο της Αρχής στην Eurostat, η οποία και εν συνεχεία προέβη στην υιοθέτηση και ανακοίνωσή του. Η ενέργεια αυτή, η πλήρης παράκαμψη του συλλογικού οργάνου διοίκησης της Αρχής από τον Πρόεδρό της, η άρνηση παροχής οποιασδήποτε αιτιολογίας και η άρνηση έκδοσης νόμιμης απόφασης, προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Μελών της Αρχής και επέφερε πλέον διχόνοια, με συνέπεια τη ρήξη των σχέσεων μεταξύ Προέδρου και λοιπών Μελών της Αρχής».

Μετά την 08.10.2010 ο Πρόεδρος της Αρχής ουδέποτε μέχρι και σήμερα συγκάλεσε εκ νέου το συλλογικό όργανο διοίκησής της, για οποιοδήποτε θέμα και παρά τις αντίθετες ρητές διατάξεις του Νόμου»!

Στις 18 Οκτωβρίου 2010 ο τότε επί κεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ είχε δηλώσει ότι «η όποια αναθεώρηση δεν θα είναι το αποτέλεσμα παρατυπιών ή παραλείψεων της κυβέρνησης της Ελλάδας, αλλά το αποτέλεσμα «επανακατηγοριοποίησης» ορισμένων κρατικών δαπανών», καθώς, όπως φάνηκε εν συνεχεία, η Eurostat περιέλαβε στο έλλειμμα τα αποτελέσματα επιχειρήσεων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και των ΔΕΚΟ, χωρίς να είναι υποχρεωτικό αυτό να γίνει, αν δεν το ήθελε η ελληνική κυβέρνηση! Για παράδειγμα αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε προσθέσει στο έλλειμμα του 17% του ΑΕΠ του 1990 και το έλλειμμα των ΔΕΚΟ που ήταν περί το 10% του ΑΕΠ, το έλλειμμα του 1990 θα πήγαινε στο 27% του ΑΕΠ. Επίσης κατά την απογραφή που είχε κάνει η Eurostat το 2004 και κατέγραψε έλλειμμα 7,5% του ΑΕΠ, πάλι τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ και δημοσίων επιχειρήσεων δεν είχαν προστεθεί στο έλλειμμα της λεγόμενης «κεντρικής Κυβέρνησης»

Στις 15 Νοεμβρίου 2010 με Δελτίο Τύπου της Ελληνικής Στατιστικής αρχής ανακοινώνεται ότι αναθεωρήθηκαν τα δημοσιονομικά στοιχεία για την περίοδο 2006-2009 και το συμπέρασμα ήταν ότι:

Το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε στο 15,4% του ΑΕΠ και το χρέος στο 126,8% του ΑΕΠ.

Στην ίδια ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρονταν και τα ακόλουθα:

Το έλλειμμα του 2009 αναθεωρήθηκε από το 13,6% του ΑΕΠ στο 15,4% του ΑΕΠ ή 36.150 εκ. ευρώ. Μια αύξηση κατά 1,8 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής:

· Ένταξη στην Γενική Κυβέρνηση δημοσίων οργανισμών (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,7% ΑΕΠ)

· Προσαρμογή των λογαριασμών των ασφαλιστικών ταμείων και των ΟΤΑ (αύξηση ελλείμματος κατά 0,9% ΑΕΠ)

· Μείωση του ΑΕΠ του 2009 (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,2%)

Η αναθεώρηση επηρεάζει προφανώς και τα στοιχεία του δημοσίου χρέους, στο οποίο ενσωματώθηκαν τα συσσωρευμένα χρέη των δημοσίων επιχειρήσεων που εντάχθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση. Το χρέος Γενικής Κυβέρνησης του 2009 αναθεωρήθηκε στα 298.032 εκ. ευρώ ή 126,8% του ΑΕΠ από το 115,4% του ΑΕΠ, μια αύξηση 11,4 μονάδων του ΑΕΠ. Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής:

· Ένταξη ΔΕΚΟ στα στοιχεία Γενικής Κυβέρνησης (αύξηση χρέους κατά 7,75% ΑΕΠ ή 18.204 εκ. ευρώ)

· Προσαρμογή των off-market swaps (αύξηση χρέους κατά 2,3% του ΑΕΠ ή 5.530 εκ. ευρώ)

Σε απόλυτους αριθμούς το έλλειμμα διαμορφώθηκε σε 36 δισ. ευρώ (36.150 εκατ. ευρώ).

Στις 6 Δεκεμβρίου 2010, με τα αναθεωρημένα δημοσιονομικά στοιχεία να έχουν περιληφθεί στην έκθεση του προϋπολογισμού του 2011 και αφού είχαν οριστικοποιηθεί τα απολογιστικά στοιχεία του 2009, ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών επί Ν.Δ. Γιάννης Παπαθανασίου έδωσε στη δημοσιότητα μελέτη του, υπό τον τίτλο «Με τη γλώσσα των αριθμών» καταγγέλλοντας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και τον Δεκέμβριο προκάλεσε δαπάνες και ματαίωσε έσοδα ύψους 9,3 δις. ευρώ, χωρίς να προβλέπονται από τον

προϋπολογισμό του 2009 και χωρίς να ψηφίσει κάποιον συμπληρωματικό προϋπολογισμό, με αποτέλεσμα να αυξήσει το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ, αναφέροντας τα ακόλουθα στοιχεία:

.Επεστράφησαν φόροι ύψους 1,5 δις. ευρώ

. Δόθηκε επιχορήγηση σε νοσοκομεία ύψους 1,2 δις ευρώ

Αύξηση εξοπλιστικών δαπανών κατά 0,7 δις ευρώ

.Χορήγηση επιδόματος αλληλεγγύης 0,5 δις(ενώ αντίστοιχο επίδομα για το 2009 είχε ήδη δοθεί τους προηγούμενους μήνες).

.Μετετέθη η είσπραξη του ΕΤΑΚ συνολικού ύψους 0,6 δις. ευρώ

.Αύξηση στις δαπάνες για το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κατά 0, 2 δις ευρώ.

.Καταργήθηκε η ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους, την επιβολή φορολογίας στα λαχεία και τα σκάφη αναψυχής, συνολικού ποσού 2,2 δις ευρώ.

.Αυξήθηκαν οι λειτουργικές δαπάνες, τα οδοιπορικά και οι προμήθειες του δημοσίου κατά 0,7 δις ευρώ και

.Αδρανοποιήθηκε ο εισπρακτικός μηχανισμός του υπουργείου οικονομικών, με αποτέλεσμα να υπάρξει υστέρηση εσόδων ύψους 1,7 δις ευρώ.

Τα παραπάνω και μόνο αποδεικνύουν την πραγματικότητα ότι το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε στο 12,7% του ΑΕΠ εξ αιτίας της δημιουργίας δαπανών που δεν προβλέπονταν από τον προϋπολογισμό του 2009 αλά και εξ αιτίας του γεγονότος ότι η Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ακύρωσε την εφαρμογή συγκεκριμένων φορολογικών-εισπρακτικών μέτρων που είχαν ψηφισθεί στις αρχές Αυγούστου από τη Βουλή.

Επιπλέον, η Eurostat επέβαλε να περιληφθούν στο έλλειμμα στοιχεία, που ήταν μεν γνωστά, αλλά ουδέποτε μέχρι τώρα είχαν προσμετρηθεί σε αυτό, όπως τα αποτελέσματα των ΔΕΚΟ. Κάτι που εκτοξεύει το έλλειμμα και το χρέος, όχι μόνο για το 2009, αλλά και για όλα τα επόμενα χρόνια και κάνει την προσπάθεια της χώρας για έξοδο από την κρίση ακόμα πιο δύσκολη»!

Στις 9-12-2010 με γραπτή απάντηση του ο αρμόδιος Επίτροπος Ολι Ρέν σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νικ. Χουντή αποκάλυπτε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε την επιλεκτική ένταξη των ελλειμματικών ΔΕΚΟ στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, χωρίς να είναι υποχρεωμένη γράφοντας τα ακόλουθα: «Στη διάρκεια των πρόσφατων μεθοδολογικών επισκέψεων της Επιτροπής (Eurostat) στην Ελλάδα, έγινε σαφές ότι τέτοιες έρευνες δεν είχαν πραγματοποιηθεί για κάποιο διάστημα, κατά το οποίο οι οικονομικές εξελίξεις σε πολλές δημόσιες

επιχειρήσεις έχουν καταστήσει αναγκαία την επανακατάταξή τους στη γενική κυβέρνηση. Επομένως, ο όμιλος ΟΣΕ, ο ΗΣΑΠ, η ΕΘΕΛ και ο ΗΛΠΑΠ έχουν επαναταξινομηθεί από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) στον τομέα της γενικής κυβέρνησης». Δηλαδή ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει να προστεθεί το έλλειμμα των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης.

Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών επί ΠΑΣΟΚ , καθηγητής, Νίκος Χριστοδουλάκης σε πρόσφατο βιβλίο που εξέδωσε υπό με τον αγωνιώδη τίτλο: «Σώζεται ο Τιτανικός;». Στο κεφάλαιο το βιβλίου αυτού υπό τον τίτλο «Η διόγκωση του κινδύνου από το Ελληνικό Χρέος», μεταξύ άλλων, στις σελίδες 79,80,81 και 82 αναφέρει και τα ακόλουθα:

«Μια σημαντική ιδιαιτερότητα του ελληνικού χρέους είναι ότι εκείνο περιλαμβάνει σημαντικά ποσά τα οποία δεν μεταβιβάζονται σε τρίτους, δεν κινδυνεύουν με άμεση ρευστοποίηση και, γενικά, δεν είναι εκτεθειμένα στην κερδοσκοπία των αγορών. Για παράδειγμα, τα κοινοπρακτικά δάνεια που έγιναν προς τις τράπεζες ή για εξοπλισμούς των Ενόπλων δυνάμεων, τα ομόλογα που δόθηκαν κατά τη δεκαετία του 90 ως προίκα στην Τράπεζα της Ελλάδος, οι κεφαλαιακές ενισχύσεις της αγροτικής Τράπεζας, τα ομόλογα διάσωσης ελληνικών τραπεζών του

2008,καθώς και όσα χρησιμοποιούνται ως ενέχυρα στην ΕΚΤ, είναι, από πρακτική άποψη, «χρέος εκτός αγορών». Κανείς από τους ως άνω κατόχους δεν θα στηθεί σε ουρά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για να τα ρευστοποιήσει.

Στην πραγματικότητα, από όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος περίπου το μισό είναι εκτεθειμένο στον κίνδυνο μαζικής εξόφλησης, αλλά και αυτό, σε μεγάλο βαθμό, το καλύπτει πλέον ο μηχανισμός διάσωσης Ε.Ε-ΔΝΤ-ΕΚΤ».

«..Η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει αποδεχτεί πρωτοβουλίες που οδήγησαν σε απρόσμενη διόγκωση του ελληνικού χρέους, όπως δυστυχώς συνέβη με τη μεταφορά πολλών εγγυημένων δανείων των ΔΕΚΟ και άλλων οργανισμών τύπου ΕΛΓΑ στο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, το οποίο έτσι εκτοξεύθηκε, αιφνιδίως και αναιτίως, κατά ένα άλλο 10% του ΑΕΠ στο τέλος του 2010.

Κανένα από τα παραπάνω δεν ήταν κρυφό, άγνωστο ή μη εξυπηρετούμενο χρέος, γι αυτό άλλωστε και οι τόκοι που εγγράφονται στον προϋπολογισμό δεν μεταβλήθηκαν έκτοτε ούτε κατά ένα ευρώ. Ούτε η προσάρτηση τους αποτελούσε κανενός είδους υποχρέωση, αφού σε άλλες χώρες της Ε.Ε., τα ομαλώς εξυπηρετούμενα δάνεια των κρατικών επιχειρήσεων δεν λογίζονται ως μέρος του δημόσιου χρέους, πόσο μάλλον αν είναι εγγυημένα από εμπράγματα περιουσιακά στοιχεία».

«Η καταγραφή του χρέους πρέπει να γίνεται με την ίδια πρακτική που ακολουθούν και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης για να μη σχηματίζονται διογκωμένες εντυπώσεις εις βάρος μας. Εχουμε μεγάλο χρέος, δεν χρειάζεται και να το κάνουμε να δείχνει μεγαλύτερο. Άλλες χώρες δεν περιλαμβάνουν τις εγγυήσεις των ΔΕΚΟ στο κρατικό χρέος, ενώ, πριν από μία δεκαετία μια μεγάλη χώρα είχε βγάλει ακόμη και τα νοσοκομεία από τον δημόσιο τομέα, για να μην υπολογίζονται στο έλλειμμα. Επιπλέον με την προκαταβολική εναπόθεση της αποπληρωμής του χρέους μιας ΔΕΚΟ στο Κράτος, μειώνονται και τα κίνητρα που έχει η Διοίκηση να κάνει εξοικονομήσεις και αποκρατικοποιήσεις».

«Ορισμένοι ισχυρίζονται επίσης ότι το χρέος της χώρας είναι διπλάσιο, αν προσμετρηθούν τα αναλογιστικά ελλείμματα των ταμείων και τα χρέη του ιδιωτικού τομέα.

Σε καμία χώρα του κόσμου τα μελλοντικά ελλείμματα δεν συνυπολογίζονται στο παρόν χρέος, εκτός, νομίζω, από τη Νέα Ζηλανδία»

«Στη δύσκολη συγκυρία του 2010 , αυτή η αδικαιολόγητη διόγκωση είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να ξεπεράσει το Βέλγιο και την Ιταλία και να εμφανίζεται πλέον ως η πιο υπερχρεωμένη χώρα της Ε.Ε. πράγμα που δεν άργησαν να το εκμεταλλευτούν δεόντως διάφοροι αναλυτές, για να παραγάγουν ένα νέο γύρο κακών σεναρίων».

Στις 8-3-2012 η καθηγήτρια Στατιστικής στο ΑΠΘ και πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ,που είχε τοπποθετηθεί από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καταθέτοντας στην εξεταστική επιτροπή που είχε συσταθεί για την υπόθεση είχε καταθέσει ότι: «Κατά την άποψη μου το έλλειμμα θα μπορούσε να συγκρατηθεί αν έπαιρνε μέτρα η κυβέρνηση και σήμερα θα μπορούσε να είναι μονοψήφιο. Λέω με επιφύλαξη ότι το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν 12,5% το άλλο ήταν «φούσκωμα» και εξήγησε ότι «τα στοιχεία πειράχθηκαν για να πάει το έλλειμμα από 12,5% σε 13,6%. Ο Γεωργίου δεν μας ενημέρωνε για τίποτε, ενημέρωνε για τα πάντα τον Παπακωνσταντίνου».

Στις 18 Μαρτίου 2012 ήλθε στην δημοσιότητα η μαρτυρία του πρώην Γενικού Γραμματέα της Στατιστικής Υπηρεσίας Εμμ. Κοντοπυράκη, με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News», και σχετικά με το ύψος του ελλείμματος ανέφερε τα ακόλουθα, αναφερόμενος στον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου:

«Το ίδιο βράδυ και πριν πάω τα στοιχεία, του μίλησα στο τηλέφωνο και του είπα: ‘’Κύριε υπουργέ, η στατιστική υπηρεσία ανακοινώνει αυτά τα αποτελέσματα που στείλαμε αφού η Eurostat θα βγάλει το δελτίο Τύπου, στις 21 Οκτωβρίου του 2009’’. Μου είπε: ‘’Θα το ανακοινώσω εγώ, γιατί πρόκειται να το αλλάξω’’. Όταν το είπε αυτό, ήταν υπουργός μιας ώρας, δεν είχε δει τα στοιχεία ακόμα, δεν τα είχα πάει. Έμεινα άφωνος, διότι δεν είχα συναντήσει ποτέ τέτοια συμπεριφορά από κανέναν υπουργό. Αυτό ήταν ωμή παρέμβαση»! Και στη συνέχεια η ίδια εφημερίδα πρόσθετε: «Για την πρόβλεψη του ελλείμματος του 2009 είχαν τεθεί επί τάπητος διαφορετικά σενάρια σε απανωτές συσκέψεις που έλαβαν χώρα, στα μέσα Οκτωβρίου στο υπουργείο Οικονομικών με επικεφαλής τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Σύμφωνα δε με έγγραφο που αποκάλυπτε την ίδια ημέρα η Realnews τα δύο σενάρια που επικράτησαν ήταν η πρόβλεψη του ελλείμματος στο 14,8% (35,6 δισ. ευρώ) και στο 12,5% (30,1 δισ. ευρώ), σενάρια που παρουσίαζαν απόκλιση της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ.

Σε οργισμένη ανακοίνωση που είχε εκδώσει το βράδυ της 17ης Μαρτίου 2012 ο τότε υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, ενέφερε: «Ο κ. Κοντοπυράκης ως Γενικός Γραμματέας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας έχει βαρύτατες ποινικές ευθύνες για το γεγονός ότι στις 2 Οκτωβρίου του 2009 διαβίβασε στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία εν γνώσει του ψευδή στοιχεία, προσθέτοντας ότι «προτίθεται να προσφύγει στη Δικαιοσύνη»! Φυσικά για τον διάλογο που είχε με τον Κοντοπυράκη αλλά και για το έγγραφο που είχε δημοσιεύει η εφημερίδα ο Γ. Παπακωνσταντίνου στην ανακοίνωσή του απέφυγε να αναφέρει κάτι σχετικό.

Την επόμενη ημέρα 18 Μαρτίου 2012 που δημοσιεύθηκε η συνέντευξη του Μαν. Κοντοπυράκη, ο τότε εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης, αναφερόμενος στις αποκαλύψεις του πρώην επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας Μ. Κοντοπυράκη και τα έγγραφα που αποδείκνυαν ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου εξέταζε διαφορετικά σενάρια για το έλλειμμα του 2009, καθώς και στις σχετικές δηλώσεις του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με δήλωσή του, μεταξύ άλλων ανέφερε:

. «Μιας ώρας υπουργός ο κ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς καν να έχει δει τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2009, δήλωνε ότι θα τα αλλάξει και εξέταζε εντελώς διαφορετικά σενάρια. Αυτό και μόνο αρκεί για να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες της Νέας Δημοκρατίας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ “φούσκωσε” σκόπιμα και αυθαίρετα το έλλειμμα. Πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, που προκάλεσε καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αδυναμία δανεισμού και προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ».

Στις 28 Μαρτίου 2012 από το Γραφείο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα, εκδόθηκε «Δελτίο Τύπου», στο οποίο αναφέρονταν και τα ακόλουθα:

«Στις 26 Μαρτίου, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και υπεύθυνος για τον Ανταγωνισμό κ. Almunia καθώς και ο Γενικός Διευθυντής της Eurostat κ. Radermacher, έστειλαν τις απαντήσεις τους προς την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων που διενεργεί έρευνα όσον αφορά τη διαμόρφωση του ελλείμματος του χρέους του 2009 και τους παράγοντες που οδήγησαν στην αμφισβήτηση των ελληνικών στατιστικών στοιχείων.

Στην επιστολή του ο Χοακίν Αλμούνια, έλεγε ότι «δεν ήταν δεσμευτικό να εντάξετε τις ΔΕΚΟ στο έλλειμμα». Υπενθυμίζουμε ότι με τη μέθοδο αυτή αυξήθηκε το έλλειμμα από 13,6% σε 15,7%.

-οι δαπάνες για τις ΔΕΚΟ αποτελούν «πηγή έμπνευσης» και «δεν επηρεάζουν τους υπάρχοντες εθνικούς κανονισμούς».

-«ο Κώδικας Ορθής Πρακτικής για τις ευρωπαϊκές στατιστικές δεν αποτελεί νομικά δεσμευτική πράξη».

(http://www.acceptance.ec.europa.eu/commission_2010-2014/almunia/headlines/hellenic_questionnaire_cover_en.pdf

Επιστολή-απάντηση (ελληνικά):

http://www.acceptance.ec.europa.eu/commission_2010-2014/almunia/headlines/hellenic_questionnaire_replies_el.pdf)

. Την ίδια ημέρα 28 Μαρτίου 2012, ο τότε εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης, αναφερόμενος στην επιστολή που έστειλε προς την Εξεταστική Επιτροπή για την ΕΛΣΤΑΤ, ο πρώην Επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε. Χ. Αλμούνια, είχε , μεταξύ άλλων δηλώσει:

«Τα όσα αναφέρει ο κ. Αλμούνια, επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες που έγιναν από τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ – διορισμένα και αυτά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ – για αυθαίρετο “φούσκωμα” του ελλείμματος του 2009, καθώς η ένταξη των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα, δεν ήταν υποχρεωτική».

==========================

Ο κύριος ΕΛΣΤΑΤ του Ράιντερμαχερ

Τον περασμένο Οκτώβριο ο επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής Α. Γεωργίου προκάλεσε την οργή πολλών παρισταμένων βουλευτών όταν, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή που ελέγχει την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού, εμφάνισε νέα στοιχεία που αναθεωρούσαν προς το χειρότερο βασικά δημοσιονομικά στοιχεία, και κυρίως το ΑΕΠ των προηγούμενων χρόνων.

Ήταν η στιγμή ακριβώς που η χώρα κρατούσε και πάλι την αναπνοή της, περιμένοντας από το Eurogroup που συνεδρίαζε επί τούτου ένα παρήγορο σήμα ότι θα εγκρίνει τη «σωτήρια» δόση, ώστε να αποφευχθεί η μετωπική με το μοιραίο και, όπως ήταν επόμενο, οι δανειστές, αξιοποιώντας τα νέα στοιχεία, αποφάνθηκαν ότι το ελληνικό χρέος ήταν μη βιώσιμο, μεταθέτοντας τις αποφάσεις τους στο αόριστο μέλλον.

Η υπεροψία του παντοδύναμου τεχνοκράτη που έφερε στην ΕΛΣΤΑΤ ο Παπακωνσταντίνου κατευθείαν από το ΔΝΤ, ενόχλησε αισθητικά όσους τον άκουγαν σ’ εκείνη τη συνεδρίαση, αλλά είχε φροντίσει να την ενισχύσει στο έπακρο και ο Β. Βενιζέλος. Με μια αιφνιδιαστική απόφαση που πέρασε στον νόμο για το διαβόητο χαράτσι της ΔΕΗ, τον Οκτώβριο του 2011 καθαίρεσε στεγνά όλα τα μέλη της Αρχής, ικανούς και αναγνωρισμένους επιστήμονες, επειδή διαφωνούσαν με τις πρωτοφανείς μεθόδους του πρόθυμου Γεωργίου και έβαζαν πάνω από τον μανδύα μιας υπαγορευμένης επιστημοσύνης το συμφέρον της χώρας.

Αντιμέτωπος σήμερα με τη Δικαιοσύνη, θα έχει όλον τον καιρό να απαντήσει σε όσους τον κατηγορούν, με πρώτους τους παλαιούς του συνεργάτες, όπως ο Ν. Λογοθέτης, πρώην αντιπρόεδρος της Αρχής, και η καθηγήτρια Ζωή Γεωργαντά, ότι διόγκωσε τεχνηέντως το έλλειμμα προκειμένου η χώρα να υποχρεωθεί στη λήψη αιματηρών δημοσιονομικών μέτρων και να καταλήξει «παιδαγωγικό» έρμαιο στα χέρια της μνημονιακής δυναστείας.

Η κορυφή του παγόβουνου

Όσοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι όσα έγιναν, υποστηρίζουν ότι η περίπτωση Γεωργίου «είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου». Και προσθέτουν ότι ο άνθρωπος αυτός, που κατά τις διαπιστώσεις πολλών στη Βουλή λειτουργούσε «χωρίς καμία επαφή με την κυβέρνηση», έπαιρνε γραμμή απευθείας από το αφεντικό της Eurostat, τον Γερμανό Ράιντερμαχερ, από το γραφείο του οποίου έρχονταν οι κατευθυντήριες εντολές. Προχωρώντας μάλιστα ακόμα περισσότερο, οι ίδιοι υποστηρίζουν τώρα ότι ο Γερμανός, που αβαντάριζε τον Γεωργίου, εμποδίζοντας τα υπόλοιπα μέλη της Αρχής να κάνουν τη δουλειά τους, πρέπει να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη ως ηθικός αυτουργός του εγκλήματος – που κόστισε τα 28 δισ. ευρώ από τα 36 δισ. συνολικά όπου εκτοξεύθηκε στο τέλος το έλλειμμα – εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου.

Όλα αυτά δεν θα είχαν και τόσο μεγάλη σημασία, αν, όπως έχει αρχίσει να αποκαλύπτεται προϊόντος του χρόνου, δεν υπήρχε σαφής μεθόδευση που έφερε την Ελλάδα στην εξώπορτα του ΔΝΤ και τη δεινή ομηρεία.

Και ασφαλώς, το θέμα δεν είναι να απαλλαγούν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις από την ασήκωτη ευθύνη για το οικτρό κατάντημα της χώρας, η οποία βιώνει συνθήκες βαριάς ανθρωπιστικής κρίσης.

Να δούμε τον… λογαριασμό

Όμως οι δοκιμαζόμενοι πολίτες της δικαιούνται να έχουν την ευκαιρία να ξαναδούμε τα στοιχεία για το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ και γιατί ένας μόνο άνθρωπος, ο Γεωργίου, που προσλήφθηκε ως αναπληρωτής προϊστάμενος ενός υποτομέα της Στατιστικής, απέκλεισε, όπως τον καταγγέλλουν, τους συναδέλφους του από τον έλεγχο και τη διαχείριση των εθνικών λογαριασμών εφαρμόζοντας για τον υπολογισμό του ελλείμματος «άλλα» κριτήρια.

Δεν χρειάζεται να πάει κανείς μακριά για να στηρίξει αυτήν τη θέση. Το είπε με τον δικό του απαράμιλλο τρόπο ο σημερινός υπουργός Οικονομικών και μετρ της δημιουργικής λογιστικής Γ. Στουρνάρας, όταν μιλώντας κάποια στιγμή στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Έρευνας και Τεχνολογίας σχολίασε: «κάθε χώρα χρησιμοποιεί το Σύστημα Εθνικών Λογαριασμών και τις γκρίζες ζώνες προς όφελός της. Νομίζω ότι δεν ήταν πολύ σοφό αυτό που έγινε. Έχω πολλά και σοβαρά ερωτηματικά για την επαναταξινόμηση».

Αξίζει να θυμίσουμε συνοπτικά ότι, σύμφωνα με όσα έχουν υποστηρίξει τεκμηριωμένα τόσο ο Λογοθέτης όσο και η Γεωργαντά, χωρίς να τους έχει αντικρούσει σθεναρά κανείς μέχρι σήμερα, το έλλειμμα του 2009 δεν ήταν μεγαλύτερο από 3,9% του ΑΕΠ. Το μέγεθος αυτό φούσκωσε επειδή, μεταξύ άλλων:

• Εντάχθηκαν αυθαίρετα 17 ΔΕΚΟ στη Γενική Κυβέρνηση, πράγμα που ουδέποτε είχε ξανασυμβεί και μάλιστα εν γνώσει της Eurostat και χωρίς στο μεταξύ να έχουν αλλάξει οι κανονισμοί, και μεταφέρθηκαν σε μια νύχτα 18,2 δισ. ευρώ παθητικό από τον τομέα των μη χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

• Προσμετρήθηκε παράνομα και χωρίς να το έχει ζητήσει κανείς ένα ποσόν 3,8 δισ. ευρώ από νοσοκομειακές δαπάνες.

• Καταχωρήθηκαν 5,4 δισ. ευρώ από την αξία των swaps που συνομολόγησε ο Σημίτης κάτω απ’ το τραπέζι με την Goldman Saks για να μπούμε στην ευρωζώνη, τα οποία δεν έπρεπε να περιληφθούν ούτε το 2009, αλλά ούτε και σε προηγούμενα έτη, διότι, όταν συνάφθηκαν, δεν υπήρχαν ευρωπαϊκοί κανονισμοί που να απαιτούν αυτήν την καταχώριση. Οι κανονισμοί θεσπίστηκαν αργότερα και η Eurostat τους εφάρμοσε στην περίπτωσή μας αναδρομικά, με τη σύμφωνη γνώμη των μοιραίων Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου.

• Περιελήφθη, τέλος, στο 2009, ακόμα μισό δισ. ευρώ κονδυλίων που διαχέονταν σε άλλα έτη ή δημιουργήθηκαν στην εκπνοή του 2009, όπως συνέβη με το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης στους αγρότες που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς.

Το σχόλιο προκύπτει αυτονόητα: αν η αναθεωρημένη πρόβλεψη του ελλείμματος του 2009 είχε γίνει σύμφωνα με όσα ορίζουν οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί, δηλαδή την 1η Απριλίου του 2010 και όχι σε συνέχειες όπως στα τηλεοπτικά σήριαλ, τουτέστιν κάθε εβδομάδα, πολλά πράγματα σήμερα θα ήταν διαφορετικά. Στην περίπτωση αυτήν, αναθεωρημένο, και υπό τη ζωτική προϋπόθεση ότι θα έλειπαν οι ασυγχώρητες δηλώσεις των υπαιτίων περί «Τιτανικού» κ.λπ., θα κυμαινόταν στα επίπεδα του 7,7% (σ.σ.: τόση ήταν χοντρικά και η πρόβλεψη του διοικητή της ΤτΕ Γ. Προβόπουλου) ή ίσως και χαμηλότερα και η χώρα θα είχε ασφαλή περιθώρια να κινηθεί αντλώντας τα κεφάλαια που χρειαζόταν από τις διεθνείς αγορές.

Κάτι τέτοιο προϋπέθετε επίσης μια πολιτική ηγεσία που, αντί να καταφεύγει σε ασκήσεις αυθαίρετης διόγκωσης του χρέους προτού να καταλήξει καρπαζοεισπράκτορας της Εσπερίας, θα εφάρμοζε ένα σχέδιο για την Οικονομία, με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την εγκατάλειψη της πελατειακής νοοτροπίας.

Με την αυταρέσκεια της παντοδυναμίας που του δίνει ο νόμος, ο Γεωργίου υπενθύμισε τις προάλλες στους βουλευτές, για να υποστηρίξει την τακτική των διαρκών αναθεωρήσεων των στοιχείων, ότι με βάση τον νόμο η Στατιστική Αρχή «απολαύει λειτουργικής ανεξαρτησίας και δεν υπόκειται σε έλεγχο από κυβερνητικά όργανα ή άλλη διοικητική αρχή».

Να δούμε τώρα αν θα πείσει και τον οικονομικό εισαγγελέα…

Πηγή: Εφημερίδα «Το Ποντίκι» Το είδαμε στην Παρέμβαση

Πηγή

======================

Το λάθος των 25 δισ. ευρώ

ΚΙΜΠΙ

Στον Ταλλεϋράνδο, τον Γάλλο διπλωμάτη που υπηρέτησε που επιδεξιότητα και τυχοδιωκτισμό τόσο τους λαομίσητους Γάλλους βασιλείς, όσο και την Επανάσταση, τον Βοναπάρτη και την Παλινόρθωση, αποδίδεται το περίφημο απόφθεγμα: «Ήταν χειρότερο από έγκλημα. Ήταν λάθος!». Αυτό ήταν το απαθές σχόλιό του στην είδηση της εκτέλεσης ενός δούκα, τον οποίο ο Ναπολέων θεώρησε ύποπτο συνωμοσίας για την παλινόρθωση των Βουρβόνων. Η εξέλιξη της ιστορίας δικαίωσε τον Ταλλεϋράνδο. Ο Βοναπάρτης έσπευσε να αυτοανακηρυχθεί αυτοκράτορας, επιταχύνοντας έτσι τον συνασπισμό των εστεμμένων της Ευρώπης εναντίον του, ο οποίος και τον συνέτριψε.

Η «ατάκα» του Ταλλεϋράνδου στοιχειώνει παράδοξα τη μνημονιακή μας πραγματικότητα. Νιώθει κανείς αμηχανία ακόμη και στη διαχείριση του θυμού του για όσα συμβαίνουν. Ποια είναι χειρότερα; Τα εξακριβωμένα εγκλήματα εις βάρος της κοινωνίας ή τα λάθη των μετασχηματιστών και των μαθητευόμενων μάγων της;

Πριν από περίπου έναν χρόνο, η Βουλή βρέθηκε ενώπιον ενός ανάλογου διλήμματος. Η διόγκωση του ελλείμματος του 2009 σταδιακά από το 6% στο 15,8% ήταν έγκλημα ή λάθος; Το δίλημμα δεν σχετίζεται τόσο με τις θεωρίες συνωμοσίας για τη διαδρομή μέσω της οποίας η Ελλάδα οδηγήθηκε στα μνημόνια. Ας υποθέσουμε ότι από τη στιγμή που οι αγορές ανακάλυψαν το σαθρό ελληνικό οικοδόμημα δεν χρειάζονταν κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο για να εκτοπίσουν την Ελλάδα από κάθε πρόσβαση στον δανεισμό. Αλλά, η απάντηση της δικομματικής (ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ) εξεταστικής παρωδίας πέρυσι τον Μάρτιο κατέληξε στη διφορούμενη εκδοχή ενός «πολιτικού εγκλήματος» (ως προς τη διετία Καραμανλή που δεν έλαβε έγκαιρα μέτρα) και ενός «διαχειριστικού λάθους» (ως προς τη λογιστική της «διαφάνειας» που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου). Η κυβερνώσα Ν.Δ. καλόν είναι να φρεσκάρει τη μνήμη της για το τι έλεγε και για το «έγκλημα» και για το «λάθος». Διότι βάσει αυτού του «λάθους» πορεύεται μέχρι σήμερα.

Το λάθος κυμαίνεται μεταξύ 13 και 27 δισ. ευρώ, βάσει των καταγγελιών της Ζωής Γεωργαντά, πρώην μέλους της διοίκησης της ΕΛΣΤΑΤ, που αντιμετωπίστηκε περίπου ως «γραφική». Και στη βάση αυτού του λάθους ελήφθησαν μέτρα λιτότητας 5,5 δισ. ευρώ σε πρώτη φάση και 25 δισ. τελικά με τα 2+1 μνημόνια.

Θα αναρωτηθεί κανείς: ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το έλλειμμα του 2009 σκοπίμως «φουσκώθηκε», ώστε να ωριμάσει πολιτικά η ιδέα ένταξης της χώρας στο πρωτοφανές για την Ε.Ε. καθεστώς επιτροπείας, αυτό δεν αναιρεί το αντίστροφο «ξεφούσκωμα» που είχε επιβάλει το σημιτικό εκσυγχρονιστικό «έπος». Ναι, αλλά η διαφορά ανάμεσα στον διπλασιασμό και τον τριπλασιασμό του ελλείμματος αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ. Και 5 δισ. ευρώ είναι σχεδόν οι αποκρατικοποιήσεις του 2013, οι συντάξεις του ΙΚΑ μισού χρόνου, τα επιδόματα 100.000 ανέργων για έναν χρόνο ή η «μαγιά» για 100.000 θέσεις εργασίας. Εν ολίγοις, το «λάθος» των 5, 13, ή των 27 δισ. ευρώ το πληρώνουν εκατομμύρια άνθρωποι. Σε χρήμα και σε είδος. Άρα, είναι ένα λάθος που πέραν της περιουσιακής ζημιάς (αστική ευθύνη) έχει προκαλέσει και ανθρωπιστική (ποινική ευθύνη). Είναι ένα λάθος στα όρια του εγκλήματος. Ή ένα εγκληματικό λάθος.

Ενός λάθους μύρια έπονται. Αν το λάθος της στατιστικής απογείωσης του ελλείμματος ήταν το εφαλτήριο μιας κρίσης που (ξανα)έγινε ευρωπαϊκή και παγκόσμια, τι να πει κανείς για το κυνικά ομολογούμενο λάθος του ΔΝΤ, του βασικού τεχνοκρατικού πυλώνα της τρόικας, για την επίδραση των πακέτων λιτότητας στην ελληνική οικονομία; Μέχρι τώρα η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ περιοριζόταν στο να αιτιολογεί τις τερατώδεις αποκλίσεις από τις αρχικές εκτιμήσεις του οργανισμού για την ύφεση με την υπερβολική δόση λιτότητας που -και καλά- επέβαλε η γερμανική ηγεσία. Και ο Πόλ Τόμσεν απλώς πέταγε στο τραπέζι μια αναθεωρημένη πρόβλεψη, μαζί με μερικά καρφιά για καθυστερήσεις στην υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεων» από την ελληνική κυβέρνηση και για την ανάγκη αλλεπάλληλων «κουρεμάτων» του ελληνικού χρέους. Πίσω από αυτά τα μισόλογα στήθηκε κι ο μύθος περί αβυσσαλέας αντίθεσης μεταξύ ΔΝΤ και γερμανικής ηγεσίας στη συνταγή της ελληνικής προσαρμογής.

Το καινούργιο στοιχείο είναι η ομολογία ότι όλη η «βρομοδουλειά» του ΔΝΤ στην Ελλάδα βασίζεται σε ένα «λάθος». Ο επικεφαλής οικονομολόγος του οργανισμού Ολιβιέ Μπλανσάρ, σ’ ένα τεχνοκρατικό κείμενο, δίνει στεγνά την τρόικα και τους πολλά βαρείς χαρτογιακάδες της, αποκαλύπτοντας εμμέσως πλην σαφώς μια εσκεμμένη υποτίμηση της υφεσιακής επίπτωσης της λιτότητας. Έτσι μπήκε στη ζωή μας ο «πολλαπλασιαστής», όπως τα spreads πριν από τρία χρόνια έγιναν η «καλημέρα» μας. Ο συντελεστής που υπολογίζει τι επίδραση έχει στο ΑΕΠ μιας οικονομίας κάθε πακέτο περικοπών που προωθεί μια κυβέρνηση, πόση ύφεση προκαλεί 1 ευρώ λιτότητας στις δημόσιες δαπάνες, επενδυτικές ή καταναλωτικές. Ή, αντιστρόφως, πόση ανάπτυξη φέρνει 1 ευρώ αύξησης των δαπανών.

Οι αρχιτέκτονες των μνημονίων όρισαν ως πολλαπλασιαστή για το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας το 0,5. Υπολόγισαν, δηλαδή, ότι κάθε ευρώ λιτότητας θα προκαλούσε μόλις 50 λεπτών ύφεση. Ήτοι, τα 5,5 δισ. του πρώτου πακέτου -που έγιναν 14,5 με το δεύτερο πακέτο μέτρων και περίπου 30 δισ. με το τρίτο κύμα μέτρων μέχρι και το 2016-, θα απέδιδαν ύφεση μόλις 15 δισ. μέχρι το 2016. Τόση μετριοπάθεια! Μέχρι στιγμής, κι ενώ έχουν εφαρμοστεί λιγότερα από τα μισά μέτρα λιτότητας, έχουν εξαερωθεί 30 δισ. ευρώ από το ελληνικό ΑΕΠ. Σόρι, ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής ήταν λάθος, λέει ο Μπλανσάρ, έπρεπε να τον ορίσουμε στο 1, στο 1,5, ίσως και στο 1,7. Άλλωστε τέτοιους πολλαπλασιαστές χρησιμοποίησε το ίδιο το ΔΝΤ στις εντελώς πρόσφατες εκτιμήσεις του (Οκτώβριος) για την παγκόσμια οικονομία. Διπλάσιους ή τριπλάσιους από τον «ελληνικό».

Το «λάθος» μεταφράζεται σε μια ύφεση που στο κλείσιμο της τριετίας του μνημονίου, τον προσεχή Μάιο, μπορεί να προσεγγίζει το 20% και στο τέλος της «θεραπείας» το 2016 να υπερβαίνει το 30%. Περίπου 42 δισ. ΑΕΠ, πραγματικού πλούτου, θα έχουν κάνει φτερά. Αν σ’ αυτά προσθέσει κανείς τους 1,5 εκατ. ανέργους, τα 50 δισ. δημόσιας περιουσίας που θα έχει ιδιωτικοποιηθεί, τα άλλα τόσα ιδιωτικής περιουσίας των υπερχρεωμένων που θα έχει απαλλοτριωθεί, τους αυτόχειρες, τους καταθλιπτικούς, τους νέους μετανάστες, τους νεόπτωχους, τότε το «λάθος» γίνεται ένα κανονικό ανθρωπιστικό έγκλημα. Μια κοινωνική γενοκτονία.

Πώς πληρώνονται τα λάθη; Στη ζωή των κοινών θνητών δεν ισχύει το κλισέ «μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Ένας υπάλληλος, ένας πολίτης, έχει αντικειμενική ευθύνη για κάθε λάθος του που προκαλεί περιουσιακή ζημία. Αν, μάλιστα, αποδειχθεί και δόλος ή βαριά αμέλεια, το «λάθος» γίνεται «έγκλημα» και επιφέρει ποινικές συνέπειες. Υπάρχει η κλασική ταινία του Τζαβέλα «Μια ζωή την έχουμε», όπου ο τίμιος ταμίας τραπέζης Κλέων προσπαθεί να ανακαλύψει την πηγή ενός λάθους, ενός πλεονάσματος 1.101.101,10 δραχμών, κι επειδή αδυνατεί να το εξηγήσει αποφασίζει να το καταχραστεί και να ζήσει «ντόλτσε βίτα». Καταλήγει στη φυλακή, αποφυλακίζεται, όμως, μετά πολλών επαίνων, ώστε να καλυφθεί η λαμογιά του διευθυντή της τράπεζας, που αποτελεί και την αιτία του μυστηριώδους πλεονάσματος. Αδέκαρος και προδομένος από το ερωτικό έπαθλο του σύντομου πλουτισμού του, μια επαγγελματία κυνηγό παχυλών πορτοφολιών, μεταναστεύει στην Αμερική.

Στο μεγάλο ταμείο του καπιταλιστικού σύμπαντος δεν υπάρχει μηχανισμός κολασμού και επανορθώσεων. Η ιστορία του ΔΝΤ είναι μια σειρά από «λάθη» και «εγκλήματα» εις βάρος κοινωνιών για τα οποία ουδείς, πολιτικός ή τεχνοκράτης, έχει λογοδοτήσει ποτέ. Η περίφημη τιμωρητική λειτουργία των αγορών είναι μια απάτη. Όπως αποδεικνύει η εξέλιξη της ελληνικής τραγωδίας, οι αγορές επιβραβεύουν την πλήρη εφαρμογή του εγκληματικού λάθους. Τα spreads πέφτουν, ενώ επισωρεύονται ερείπια ύφεσης 20%.

Ο μόνος μηχανισμός απόδοσης δικαιοσύνης είναι αυτός που διαθέτουν οι κοινωνίες. Στην περίπτωση του ΔΝΤ και των εντολοδόχων του, η δικαιοσύνη απονέμεται με την αντιστροφή του ρητού: Το λάθος πληρώνεται μόνο με την απομάκρυνση του Ταμείου. Του Διεθνούς Νομισματικού και όποιου άλλου.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

Κλέων: Ορίστε. Καινούργιο τσιγάρο πεταμένο. Τρεισήμισι δεκάρες.

Μανώλης: Κακομοίρη μου! Σκέπτεσαι τις τρεισήμισι δεκάδες και δεν σκέφτεσαι τις τρεισήμισι χιλιάδες λίρες.

Κλέων: Αχ… Αυτές σκέφτομαι κι έχω ζαλιστεί.

Μανώλης: Αχ… Έπρεπε να ’ταν άλλος στη θέση σου. Άλλος…

Κλέων: Άλλος; Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται τιμιότης ή δειλία… Δειλία, ε;

Μανώλης: Δειλία. Τη θεωρία του μανδαρίνου την ξέρεις;

Κλέων: Ποιανού;

Μανώλης: Εάν σου πουν ότι τώρα, εδώ στην Αθήνα, θα πατήσεις ένα κουμπί και την ίδια στιγμή στα βάθη της Κίνας θα πεθάνουν τρεις χιλιάδες μανδαρίνοι, αλλά εσύ θα γίνεις πάμπλουτος, το πατάς το κουμπί;

Κλέων: Τρεις χιλιάδες μανδαρίνοι στα βάθη της Κίνας…

Μανώλης: …Κίτρινοι σαν τις χρυσές τις λίρες

Κλέων: Πες τρεισήμισι. Κάθε μανδαρίνος και λίρα…. Και πάλι θα το σκεφτόμουνα.

Γιώργου Τζαβέλλα, «Μια ζωή την έχουμε»

(Επενδυτής, 26/1/2013)

Πηγή

======================================
http://kostasxan.blogspot.gr/2013/01/blog-post_3217.html

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Είκοσι ένα χρόνια υπάλληλος του ΔΝΤ, από το οποίο δεν παραιτήθηκε ακόμη κι όταν ορίστηκε επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο Ανδρέας Γεωργίου θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός «τεχνοκράτης» για να μας σπρώξει στα νύχια των δανειστών.
Γι’ αυτό και καθόλου δεν συγκινήθηκα από τις διαδοχικές δηλώσεις στήριξης στο πρόσωπό του εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Το αντίθετο μάλιστα. Προβληματίζομαι ιδιαίτερα, όταν όλοι αυτοί που μας κατηγορούσαν διαχρονικά ότι μαγειρεύαμε τα στοιχεία διατείνονται τώρα ότι ο μόνος που έκανε σωστά τη δουλειά του ήταν ο Γεωργίου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν αυτό που μας οδήγησε στο διάγγελμα-παρωδία του Γιωργάκη από το Καστελλόριζο και συνακόλουθα στο Μνημόνιο. «Πειραγμένο» ή πραγματικό, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο. Οπως επίσης σαφές δεν είναι για ποιον ακριβώς ενεργούσε ο ιδιόρρυθμος τεχνοκράτης με το αγέρωχο ύφος: Για τον άμεσο πολιτικό του προϊστάμενο και συμμαθητή του Γιώργο Παπακωνσταντίνου που είχε κάθε λόγο να εμφανίζει υπερφουσκωμένο το έλλειμμα, φορτώνοντας τον «εκτροχιασμό» στην κυβέρνηση Καραμανλή; Για το αόρατο αφεντικό του, τον Γερμανό Ραϊντερμάχερ της Eurostat, στις εντολές του οποίου υπάκουε τυφλά; Ή για το ΔΝΤ που ήθελε εναγωνίως να πιάσει… στασίδι στο διαφαινόμενο ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους;

Οπως και να έχει το πράγμα, αυτό το περιβόητο «15,4%», το έλλειμμα-ρεκόρ δηλαδή, που αίφνης ξεπέρασε και αυτό της Ιρλανδίας, υπήρξε ο καταλύτης για να «πεισθούν» οι αγορές ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι εξυπηρετήσιμο. Τα spreads εκτινάχθηκαν, η ελληνική κυβέρνηση άρχισε να μιλάει για «Τιτανικούς» και η χώρα οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο Μνημόνιο, λες και επρόκειτο να χρεοκοπήσει τα επόμενα 24ωρα…

Ο ρόλος του Γεωργίου υπήρξε απολύτως κομβικός. Γιατί ο ίδιος επέλεξε να… καινοτομήσει στον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος, φορτώνοντας (σ.σ.: χωρίς να είναι υποχρεωμένος) 17 ΔΕΚΟ στο λογαριασμό της γενικής διακυβέρνησης.

Οι εισαγγελείς έκριναν ότι οι εις βάρος του καταγγελίες δεν ήταν δυνατό να αγνοηθούν. Οχι επειδή τεκμηριώνονται πλήρως, αλλά επειδή είναι εξαιρετικά σοβαρές.

Αν πράγματι ο Γεωργίου φούσκωσε το έλλειμμα επιβάλλεται να τιμωρηθεί παραδειγματικά, ως επίορκος λειτουργός του Ελληνικού Δημοσίου. Κυρίως όμως πρέπει να διαπιστωθεί τίνος εντολοδόχος υπήρξε. Γιατί το ζήτημα είναι πλέον το κίνητρο του εγκλήματος…

Είναι άλλο πράγμα αν ο Γεωργίου εκτελούσε πολιτικές εντολές υπαγορευμένες από ελλαδικά κυβερνητικά κέντρα για καθαρά μικροκομματικούς λόγους και χωρίς συνολική επίγνωση του καταστροφικού αποτελέσματος που θα προκαλούσε και διαφορετικό αν εκτελούσε διατεταγμένη αποστολή με ξένους εντολείς ώστε να μπει η χώρα μας στη δανειακή ομηρία.
Οι προνομιακές σχέσεις με τον Γερμανό επικεφαλής της Eurostat δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Ο Ραϊντερμάχερ και το ΔΝΤ πίεσαν και τελικά κατάφεραν, μέσω Βενιζέλου, να αυξηθούν οι αρμοδιότητες και οι εξουσίες του Γεωργίου, ώστε η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία να καταστεί ενός ανδρός αρχή.

Θα μου πείτε, είχαν λόγο οι Γερμανοί να μας βάλουν σε μνημονιακό κορσέ; Πολύ πιθανόν, θα απαντήσω, προκειμένου να κάνουν μια αναίμακτη αποικιοκρατική επιδρομή, εξασφαλίζοντας κυβερνήσεις που θα υπακούουν αδιαμαρτύρητα καθώς και προνομιακή πρόσβαση στην ελληνική δημόσια περιουσία.

Οι ίδιοι Γερμανοί θέλουν σήμερα να αρπάξουν τα υποθαλάσσια κοιτάσματα της Κύπρου, να διώξουν τους Ρώσους από το νησί, να πάρουν μπιρ παρά τη ΔΕΗ αφού την προικίσουν με φουσκωμένα τιμολόγια και να γεμίσουν την ελληνική ύπαιθρο με τα αδιάθετα φωτοβολταϊκά τους πάνελ.

Κίνητρα λοιπόν είχαν οι Γερμανοί για να μας βάλουν σε γύψο, όπως και σε δεύτερο λόγο το ΔΝΤ, που νόμισε ότι θα αποκτήσει ρόλο επόπτη αλλά σκόνταψε στη γερμανική… πλεονεξία.

Επομένως το κρίσιμο είναι να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις των πρωταγωνιστών και των… κομπάρσων του Καστελλόριζου. Το έχει υποσχεθεί ο Αντώνης Σαμαράς και ανεξαρτήτως αν το τάιμινγκ δεν «βολεύει» πολιτικά, αυτή η Εξεταστική πρέπει να γίνει.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι διαρκώς όμηρος της… ευστάθειας του κ. Βενιζέλου στο συρρικνούμενο ΠΑΣΟΚ και η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να συντονίζει χρονικά τις εισαγγελικές διώξεις με τις πολιτικές… επιδιώξεις.

Δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής” (27-1-2013)

=================================================
Mεταγεννέστερη προσθήκη : 28-1-2013

H Ζωή Γεωργαντά βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Τα είπε όλα σε 10 λεπτάκια.

Ένα video που διαλύει όλα τα επιχειρήματα των MEGAλοπαπαγάλων.

=============
Μεταγεννέστερη προσθήκη (11-2-2-13:

Μύθοι και αλήθειες για τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία
Του δρος Ν. Λογοθετη*

Ο Αϊνστάιν είχε πει κάποτε ότι τα Μαθηματικά είναι η Ποίηση των Λογικών Ιδεών. Αν μου επιτραπεί να παραφράσω λίγο τα λόγια του Αϊνστάιν θα πω ότι «η Στατιστική (που αποτελεί κλάδο των Μαθηματικών) είναι η Ποίηση των Λογικών Αριθμών».

Το ζητούμενο βέβαια είναι να έχουμε πάντα την «Ποίηση των Αριθμών» και όχι την παραποίηση αυτών!

ΜΥΘΟΣ 1: «Η ΕΛΣΤΑΤ είναι “Ανεξάρτητη” Αρχή»

Κάτι που πρέπει απαραιτήτως να εξασφαλιστεί σε μια Στατιστική Υπηρεσία είναι η «επαγγελματική Ανεξαρτησία» από οποιαδήποτε πολιτική (ή μη) παρέμβαση. Για την Ελλάδα, πριν από 2 χρόνια έγινε μια καλή αρχή με τη σύσταση τον Μάρτιο του 2010 της ΕΛΣΤΑΤ ως Ανεξάρτητης Αρχής. Αυτό και μόνο το γεγονός της ανεξαρτησίας θα μπορούσε να είχε συντελέσει στην ανάκτηση της αξιοπιστίας μας διεθνώς. Και συνετέλεσε... για λίγο! Από πολύ νωρίς, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου ήρθε σε ρήξη με τα λοιπά μέλη αλλά και τον Σύλλογο Εργαζομένων της Αρχής, δεδομένου ότι ελάμβανε μονομερώς σοβαρές αποφάσεις χωρίς την έγκριση των λοιπών μελών της ΕΛΣΤΑΤ, και δεν αξιοποιούσε την εμπειρία και την εξειδίκευσή τους προς όφελος της Αρχής, ιδιαίτερα σε εθνικής σημασίας θέματα, όπως ο υπολογισμός του δημοσιονομικού ελλείμματος και η απογραφή πληθυσμού. Και λίγους μόνο μήνες μετά την ψήφιση του ιδρυτικού νόμου, με μια αυθαίρετη πρωτοβουλία του προέδρου, και με απλή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος τον Δεκέμβριο του 2010, ψηφίστηκε η αλλαγή του ιδρυτικού νόμου (έκτοτε υπήρξαν άλλες τρεις αλλαγές στον αρχικό ιδρυτικό νόμο!), μετατρέποντας ουσιαστικά την ΕΛΣΤΑΤ σε ενός ανδρός Αρχή, του Γεωργίου. Ακόμη και αυτός ο αναθεωρημένος νόμος παραβιάστηκε συστηματικά εφόσον ποτέ δεν έχει συγκληθεί το συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ από τον Νοέμβριο του 2010 και μετά. Επιπλέον, με πρωτοβουλία του υπουργού Οικονομικών και πάλι με απλή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος, ψηφίστηκε και η καρατόμηση των λοιπών μελών του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ (εκτός του προέδρου) τον Οκτώβριο του 2011.

Για ποια λοιπόν ακεραιότητα της ΕΛΣΤΑΤ, και κατ’ επέκταση, για ποια «ακεραιότητα» του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος μιλάμε τελικά, όταν η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, το κατ’ εξοχήν όργανο της Βουλής που έπρεπε, σύμφωνα με τον νόμο, να κληθεί να αποφασίσει για όλα τα ανωτέρω, αγνοήθηκε πλήρως; Αναρωτιέται τελικά κανείς αν όλα τα ανωτέρω συνάδουν με τις προδιαγραφές μιας πραγματικά «ανεξάρτητης» και δημοκρατικής Αρχής!

ΜΥΘΟΣ 2: «Η διόγκωση του ελλείμματος του ’09 που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2010 δεν συνετέλεσε στα μνημονιακά μέτρα που επεβλήθησαν, αφού είχαμε ήδη ενταχθεί στο πρώτο Μνημόνιο τον Μάιο του ’10»

Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι αν και είχαμε ήδη πάει στο ΔΝΤ, δεν είχαν ακόμη ληφθεί σκληρά μέτρα, τα οποία «νομιμοποιήθηκαν» τελικά με την ανακοίνωση του ελλείμματος του 15,4% τον Νοέμβριο του ’10! Και ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η συνεχόμενη αυθαίρετη αύξηση του ελλείμματος του ’09 (επτά φορές!) από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά, είχε ως συνέπεια τη συνεχή παράλληλη άνοδο των spreads και συνεπώς, την παρεμπόδιση εξόδου της Ελλάδος στην αγορά για τις δανειακές της ανάγκες και την ένταξή μας στα Μνημόνια της τρόικας - του πρώτου Μνημονίου συμπεριλαμβανομένου!

Πέραν των ανωτέρω, ένας όρος για την ένταξή μας στον Μηχανισμό Στήριξης τον Μάιο του ’10 φαίνεται να πρεσβεύει ότι οι υποχρεώσεις της Ελλάδας (προφανώς και ως προς τα απαραίτητα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο μέλλον) θα προσαρμόζονται ανάλογα με τα στοιχεία που προκύπτουν.

Και όπως βλέπουμε, 6 μήνες μετά, όντως προέκυψε ένα σημαντικό «στοιχείο»: το διογκωμένο έλλειμμα!

ΜΥΘΟΣ 3: «Το έλλειμμα του ’09 που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να είναι σωστό - είναι υψηλό επειδή και το χρέος είναι υψηλό»!

Πρέπει να διευκρινιστεί κατ’ αρχήν ότι το έλλειμμα είναι μια συνεχής στατιστική μεταβλητή ροή και αναφέρεται στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης χρονικής μονάδας - του ενός έτους. Διαφέρει από το χρέος, το οποίο είναι αποθεματική μεταβλητή και δείχνει το συσσωρευτικό ύψος των ελλειμμάτων διαχρονικά. Είναι σημαντικό να εκτιμηθεί πλήρως αυτή η διαφορά. Αν δει κανείς το σύνολο του δημόσιου χρέους μέχρι τώρα, που είναι όντως υψηλό, δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα για το έλλειμμα που θα έχουμε αυτό τον χρόνο ή τον επόμενο. Στην πραγματικότητα, το δημοσιονομικό έλλειμμα ενός συγκεκριμένου έτους είναι η διαφορά μεταξύ του δημόσιου χρέους του έτους αυτού και του προηγούμενου έτους, εκφραζόμενο ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.

Πρέπει, λοιπόν, κανείς να είναι πολύ προσεκτικός στο τι θεωρεί δημοσιονομικό έλλειμμα, καθώς αυτό είναι ένα στοιχείο που επηρεάζει τα μέγιστα τις επακόλουθες κυβερνητικές πολιτικές και κατά προέκταση την ευημερία της κοινωνίας.

ΜΥΘΟΣ 4: «Εφόσον η Eurostat αποδέχθηκε την εκτίμηση του ελλείμματος του 2009 χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη, πρέπει να είναι σωστό»

Υπάρχουν πολλοί που δέχονται ως αξιόπιστα τα δημοσιευθέντα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία την υποστήριξη της Eurostat. Αλλά αυτό ήταν, και θα συνεχίσει να είναι, απόλυτα αναμενόμενο. Η αξιοπιστία της Eurostat είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του κ. Γεωργίου. Αν αποδειχθούν αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ, το ίδιο θα συμβεί και για αυτά που δημοσίευσε «χωρίς αστερίσκους» η Eurostat. Αλλωστε, ήταν το κλιμάκιο της Eurostat που διαχειρίστηκε και υποδείκνυε τη «μεθοδολογία» υπολογισμού του ελλείμματος του ’09.

Είναι λογικό, λοιπόν, να υποθέσει κανείς ότι η απόφαση για την ένταξη των χρεών των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 -χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αιτιολογικές μελέτες όπως απαιτούνται από τους ίδιους τους κανονισμούς της Eurostat- ήταν καθοδηγούμενη από τον διευθυντή της Eurostat κ. Radermacher, και ο κ. Γεωργίου απλά την υιοθέτησε, χωρίς καν να ζητήσει την έγκριση των υπόλοιπων μελών του Συμβουλίου. Αναρωτιέται βέβαια κανείς τι θα απαντήσει ο κ. Γεωργίου αν του ζητηθεί στην επικείμενη δίκη του να αιτιολογήσει (ενόρκως) την πράξη αυτή - προφανώς θα συνεχίσει να επικαλείται τη «χωρίς αστερίσκους αποδοχή των στοιχείων από την Eurostat». Και, εφόσον δεν φαίνεται να έγιναν ούτε οι απαιτούμενες στατιστικές μελέτες, είναι απορίας άξιον τι θα απαντήσει και ο ίδιος ο κ. Radermacher αν τολμήσει να υποστηρίξει ενόρκως τον κ. Γεωργίου!

Πάντως, είναι παράξενο το πώς κάποιοι θεωρούν την Eurostat ως έναν φορέα που δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση. Ισως θα έπρεπε να τους υπενθυμίσουμε ότι η ίδια η Eurostat είναι αυτή που στο παρελθόν αποδέχθηκε και δημοσίευσε λανθασμένα στοιχεία από την Ελλάδα (και όχι μόνο από την Ελλάδα), λάθη τα οποία παραδέχθηκε. Και είναι εύλογο τώρα κάποιος ενδεχομένως να πει ότι και πάλι αποδέχεται (χωρίς αστερίσκους!) λανθασμένα στοιχεία!

ΜΥΘΟΣ 5: «Η ένταξη των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 έγινε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ESA95»

Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA95) συστήνεται ως βοήθημα για τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων των ευρωπαϊκών χωρών. Ας τονισθεί ότι το ESA, αν και αριθμεί 18 χρόνια ζωής (από το 1995 - εξ ου και το όνομα ESA95) δεν εφαρμόζεται από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες - η εφαρμογή του είναι συνήθως θέμα πολιτικής επιλογής.

Ακόμη όμως κι αν η εφαρμογή του προέκυψε από πολιτική επιλογή, αμφισβητείται το αν τα πολύπλοκα κριτήρια ένταξης (που απαιτεί το ESA να ικανοποιούνται) ίσχυαν για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ. Ενα από τα πιο απλά κριτήρια είναι «το κριτήριο του 50%» - είναι αυτό που ο κ. Γεωργίου επιμένει ότι ικανοποιείτο (για τα υπόλοιπα κριτήρια δεν έχει λεχθεί τίποτα!). Σύμφωνα με το ESA το κριτήριο του 50% ικανοποιείται για μία ΔΕΚΟ εφόσον τα έσοδα από πωλήσεις του αγαθού ή της υπηρεσίας είναι λιγότερα από το 50% του κόστους παραγωγής. Αλλά ακόμη και αυτό το απλό κριτήριο απαιτεί ενδελεχή μελέτη - προτείνεται να χρησιμοποιείται μόνο αν ισχύει «σε βάθος χρόνου» (στο παρελθόν), ή αν ισχύει φέτος και αναμένεται να ισχύει για το προσεχές μέλλον. Αξίζει, λοιπόν, να σημειωθεί ότι μια αρχική μελέτη αναφορικά με το «κριτήριο του 50%», για τις αρχικές 13 ΔΕΚΟ, είχε εκπονηθεί από τον τότε διευθυντή των Γενικών Λογαριασμών, κ. Ν. Στρόμπλο, το καθ’ ύλην αρμόδιο πρόσωπο γι’ αυτό το θέμα. Η μελέτη τεκμηρίωνε ότι το «κριτήριο του 50%» δεν ίσχυε για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ, και συνεπώς δεν μπορούσε να αιτιολογηθεί η ένταξή τους στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης!

* τ. αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ
Πηγή
============================

Του δρα Ν. Λογοθέτη, τ. αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ
«Η Eurostat ήταν ξεκάθαρη ότι θεωρεί αξιόπιστη και σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες που ακολουθούν όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την αναθεώρηση των ελληνικών στοιχείων για το 2009 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή».
Η δήλωση αυτή της Emer Traynor, εκπροσώπου του επιτρόπου της Ε.Ε. για θέματα φορολογίας Algirdas Semeta, σε μια προσπάθεια υποστήριξης του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου στον απόηχο του αιτήματος των οικονομικών εισαγγελέων για άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του, συμπίπτει με την απλόχερη υποστήριξη που πολλά ΜΜΕ αλλά και πολλά μέλη της Βουλής των Ελλήνων συνεχίζουν να προσφέρουν προς τον κ. Γεωργίου, χρησιμοποιώντας ως μόνη αιτιολογία αυτήν ακριβώς την «ξεκάθαρη» στάση της Eurostat περί «αξιοπιστίας και σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες αναθεώρηση» του ελλείμματος του 2009.
Για τα τελευταία δυόμισι χρόνια η ελληνική κοινωνία ήταν παραδομένη στους ιστούς της πλεκτάνης που δημιούργησε η Eurostat και που συντηρήθηκε από τους εμπόρους της ιδιοτελούς παραπληροφόρησης. Ενώ αυτοί που τόλμησαν μια αμφισβήτηση ήρθαν αντιμέτωποι με έναν πρωτοφανή πόλεμο εναντίον τους και κατέληξαν αγνοημένοι, προφήτες του περιθωρίου, γραφικοί και καταγέλαστοι.
Μέχρι την ώρα που κάποιοι αδιάφθοροι οικονομικοί εισαγγελείς πίστεψαν στη ρήση του Γ. Μάλκιν ότι «η αμφισβήτηση είναι ο ψίθυρος της αλήθειας» και αποφάσισαν να ακούσουν τον «ψίθυρο».
Αλλά η Emer Traynor δραστηριοποιείται μάλλον μακριά για να μπορεί να ακούει ψιθύρους. Και θεώρησε χωρίς δεύτερη σκέψη «αξιόπιστα και σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες» τα στοιχεία του ελλείμματος που παρουσίασε ο κ. Γεωργίου. Χωρίς βέβαια να είναι σε θέση να αιτιολογήσει η ίδια αυτή την «αξιοπιστία των στοιχείων» ή να μας εξηγήσει ποίοι τέλος πάντων είναι αυτοί οι «κοινοτικοί κανόνες» που εφαρμόστηκαν.
Και είναι απορίας άξιον το αν η κ. Traynor ξέρει τους κανόνες του ESA95 (που υποτίθεται ότι είναι αυτοί που έπρεπε να εφαρμοστούν), διότι, αν τους ήξερε, θα καταλάβαινε ότι δεν είναι αυτοί που δήθεν εφαρμόστηκαν. Ας σημειωθεί όμως ότι η μεθοδολογία του ESA95 δεν έχει αλλάξει επισήμως εδώ και μια δεκαετία – συνεπώς δεν μπορεί κανείς να πρεσβεύει ότι ο υπολογισμός του ελλείμματος έγινε «σύμφωνα με τις νέες μεθοδολογίες».
Παραπέμπει λοιπόν η κ. Traynor στην Eurostat, διότι δεν μπορεί να παραπέμψει πουθενά αλλού – π.χ. σε μια σοβαρή στατιστική μελέτη που να αιτιολογεί τεκμηριωμένα αυτή τη δήθεν «αξιοπιστία» των στοιχείων του ελλείμματος του 2009. Διότι απλά τέτοια μελέτη δεν τεκμηριώνεται από πουθενά ότι έχει γίνει. Δεν μας προσκομίσθηκε όταν τη ζητούσαμε πριν από δυόμισι χρόνια και, όπως φαίνεται πλέον, δεν κατατέθηκε ούτε στους οικονομικούς εισαγγελείς.

Θα μας εκδικηθούν;
Και τι δείχνουν λοιπόν όλα αυτά με την κ. Traynor: δείχνουν μια απροκάλυπτα προκλητική παρέμβαση των Βρυξελλών στην άσκηση της δικαστικής μας εξουσίας – μια τουλάχιστον από τις τρεις εξουσίες στη χώρα μας που ακόμα φαίνεται να λειτουργεί αδιάφθορα και αδέκαστα. Και τι πρέπει δηλαδή να περιμένουμε από εδώ και πέρα; Να μας εκδικηθούν επειδή τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε τον κ. Γεωργίου;
Σχετικά βέβαια με την ανέκαθεν μονομερή υποστήριξη του γενικού διευθυντή της Eurostat κ. W. Radermacher προς τον κ. Γεωργίου, αυτό ήταν, και θα συνεχίσει να είναι, απόλυτα αναμενόμενο. Η αξιοπιστία του κ. Radermacher (και κατ’ επέκταση και της Eurostat!) είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του κ. Γεωργίου. Αν αποδειχθούν αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ, το ίδιο θα συμβεί και για αυτά που δημοσίευσε «χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη» η Eurostat. Άλλωστε ήταν το κλιμάκιο της Eurostat που διαχειρίστηκε και υποδείκνυε τη «μεθοδολογία» υπολογισμού του ελλείμματος του 2009 στον κ. Γεωργίου.
Είναι λογικό λοιπόν να υποθέσει κανείς ότι η απόφαση π.χ. για την ένταξη των χρεών των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του 2009 (χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αιτιολογικές μελέτες όπως απαιτούνται από τους ίδιους τους κανονισμούς της Eurostat) ήταν καθοδηγούμενη από τον κ. Radermacher και ο κ. Γεωργίου απλώς την υιοθέτησε, χωρίς καν να ζητήσει την έγκριση των υπόλοιπων μελών του Συμβουλίου για αυτό.
Αναρωτιέται βέβαια κανείς τι θα απαντήσει ο κ. Γεωργίου αν του ζητηθεί στην επικείμενη δίκη του (ενόρκως) να αιτιολογήσει τη συγκεκριμένη πράξη ένταξης των ΔΕΚΟ από τον τομέα των μη χρηματοοικονομικών οργανισμών στον τομέα της Γενικής Κυβέρνησης – προφανώς θα συνεχίσει να επικαλείται την «χωρίς αστερίσκους αποδοχή των στοιχείων από την Eurostat». Και, εφόσον δεν φαίνεται να έγιναν ούτε οι απαραίτητες στατιστικές μελέτες που απαιτούνται σε αυτή την περίπτωση, είναι απορίας άξιον τι θα απαντήσει και ο ίδιος ο κ. Radermacher αν τολμήσει να υποστηρίξει ενόρκως τον κ. Γεωργίου!
Πάντως είναι παράξενο το πώς ορισμένοι θεωρούν την Eurostat ως έναν φορέα που δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση. Και τι είναι δηλαδή η Eurostat και δεν πρέπει να την αμφισβητήσουμε; Η ίδια δεν είναι αυτή που στο παρελθόν αποδέχθηκε και δημοσίευσε λανθασμένα στοιχεία από την Ελλάδα (και όχι μόνο από την Ελλάδα), λάθη τα οποία παραδέχθηκε; Και δεν είναι εύλογο τώρα κάποιος ενδεχομένως να πει ότι και πάλι αποδέχεται λανθασμένα στοιχεία;
Ή, το χειρότερο, ακόμη κάποιος να υποψιαστεί ότι αυτήν την εποχή ο κ. Radermacher κόπτεται να υποστηρίζει τον Γεωργίου με κάθε τρόπο, ακριβώς επειδή η έρευνα των οικονομικών εισαγγελέων άγγιξαν το ευαίσθητο σημείο ενδεχόμενου δόλου στο «φούσκωμα» του ελλείμματος, κάτι που ενδεχομένως να «αγγίξει» κάποια στιγμή και τον ίδιο τον γενικό διευθυντή της Eurostat;

Δεν τηρήθηκε η μέθοδος
Ας πάψουν λοιπόν ορισμένοι να επικαλούνται τη «χωρίς αμφισβήτηση αποδοχή των στοιχείων» από την Eurostat για να δικαιολογήσουν τη δική τους υποστήριξη στον κ. Γεωργίου. Ας βρουν κάποια άλλη δικαιολογία. Αν μπορούν. Νομίζουν βέβαια ότι μπορούν. Λένε συνεχώς ότι «η ένταξη των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 έγινε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ESA95». Αλλά όλα τα στοιχεία μέχρι τώρα δείχνουν ότι η μεθοδολογία ESA95 δεν τηρήθηκε!
Την περίοδο που ο κ. Γεωργίου ενημέρωσε το Συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ για την ένταξη (για πρώτη φορά στα χρονικά της Στατιστικής Υπηρεσίας) των αρχικά 13 και τελικά 17 ΔΕΚΟ στη Γενική Κυβέρνηση, επηρεάζοντας έτσι (προς τα πάνω) το μέγεθος του ελλείμματος κατά τουλάχιστον δύο φορές, δεν αιτιολόγησε την ένταξη ούτε καν στη βάση κάποιας πολιτικής επιλογής. Και φυσικά, δεν επέτρεψε ούτε τη συζήτηση και την έκδοση σχετικής απόφασης του Συλλογικού Οργάνου Διοίκησης της Αρχής.
Ακόμη όμως κι αν η απόφαση για την ένταξη προέκυψε από πολιτική επιλογή, αμφισβητείται το αν τα πολύπλοκα κριτήρια ένταξης (που απαιτεί το ESA να ικανοποιούνται συγχρόνως) ίσχυαν για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ. Ένα από τα πιο απλά κριτήρια που προτείνει το ESA είναι «το κριτήριο του 50%».
Σύμφωνα με αυτό, ένας οργανισμός εντάσσεται στη Γενική Κυβέρνηση εφόσον τα έσοδα από πωλήσεις του αγαθού ή της υπηρεσίας που προσφέρει δεν καλύπτουν τουλάχιστον το 50% του κόστους παραγωγής.
Αλλά ακόμη και αυτό το απλό κριτήριο (ας τονιστεί ότι υπάρχουν και άλλα!) απαιτεί ενδελεχή μελέτη – το ίδιο το εγχειρίδιο του ESA προτείνει να χρησιμοποιείται μόνο αν ισχύει «σε βάθος χρόνου» (στο παρελθόν) ή αν ισχύει φέτος και αναμένεται να ισχύει για το προσεχές μέλλον. Η απόφαση συνεπώς για το αν ικανοποιείται ή όχι, δεν μπορεί να είναι βιαστική – και μιλούμε μόνο για ένα από τα πολλά κριτήρια που πρέπει να μελετηθούν.
Ας σημειωθεί όμως ότι μια αρχική μελέτη αναφορικά με το «κριτήριο του 50%» για τις αρχικές 13 ΔΕΚΟ είχε εκπονηθεί από τον τότε διευθυντή των Γενικών Λογαριασμών της ΕΛΣΤΑΤ κ. Ν. Στρόμπλο, το καθ’ ύλην αρμόδιο πρόσωπο για αυτό το θέμα. Η μελέτη τεκμηρίωνε ότι το «κριτήριο του 50%» δεν ίσχυε για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ και συνεπώς δεν μπορούσε να αιτιολογηθεί η ένταξή τους στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης!
Κατά σύμπτωση, αμέσως μετά την προσκόμιση αυτής της μελέτης στον κ. Γεωργίου ο κ. Στρόμπλος καθαιρέθηκε από τη θέση του και αντικαταστάθηκε από τον κ. Μολφέτα! (Ο κ. Μολφέτας είναι το ένα από τα δύο στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ εις βάρος των οποίων, μαζί με τον κ. Γεωργίου, ζητήθηκε πλέον ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος). Λίγο μετά προέκυψε και η αλλαγή του ιδρυτικού Νόμου 3832/2010 που καταργούσε κάθε δικαιοδοσία των μελών του Συμβουλίου και μετέτρεπε την ΕΛΣΤΑΤ σε ενός ανδρός Αρχή. Δεν υπήρξε έκτοτε ουδεμία συνάντηση του Συμβουλίου!

Να απαντήσει η Eurostat
Ένα συγκεκριμένο ερώτημα όμως που τελικά πρέπει να απαντηθεί με σαφήνεια από την ίδια την Eurostat είναι: ποίο μεθοδολογικό τρόπο αποτύπωσης του ελλείμματος ακολουθεί τελικά η Eurostat (αφού το ESA95 παραμένει το ίδιο) και κατά πόσο το χρέος των υπό δημόσιο έλεγχο επιχειρήσεων αντιμετωπίζεται από όλα τα κράτη - μέλη με τον ίδιο τρόπο ή μήπως υπήρχε ιδιαίτερη αντιμετώπιση για την Ελλάδα και για ποιο λόγο;
Μετά τα ανωτέρω, αναρωτιέται κανείς τα εξής:
• Πού οφείλονται όλες αυτές οι απεγνωσμένες αντιδράσεις και πρωτοφανείς παρεμβάσεις που προέκυψαν από ορισμένους προς υποστήριξη του κ. Γεωργίου αμέσως μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης εναντίον του;
• Προς τι όλη αυτή η ανοχή προς αυτόν;
• Μήπως έχουν πανικοβληθεί επειδή τυχαίνει να είναι και αυτοί μπλεγμένοι σε μεγάλο ή σε μικρό βαθμό στο σχέδιο και στη διαδικασία της συνεχούς διόγκωσης του ελλείμματος, ώστε να αποκλεισθεί η δυνατότητα της Ελλάδος για έξοδο στις αγορές για τις δανειακές της ανάγκες και έτσι να καταλήξει στα μνημόνια του ΔΝΤ και στα επαχθή μέτρα;
• Και μήπως αυτός ο πανικός οφείλεται στο γεγονός ότι η δίωξη σχετίζεται με κακουργηματική πράξη ψευδούς βεβαίωσης εις βάρος του δημοσίου και συνάδει με τον νόμο περί καταχραστών που, λόγω του μεγέθους της ζημιάς του δημοσίου, σημαίνει ισόβια;
Ίσως όμως θα έπρεπε να ακούσουν τα πρόσφατα λόγια του εξαίρετου καθηγητή Χρήστου Γιανναρά: «Τουλάχιστον, ας λειτουργήσουν τα διδάγματα της πικρής πείρας: Όποιος πανικοβάλλεται από αντίπαλο, του στρώνει το χαλί για να κυριαρχήσει. Όποιος πολεμάει από ιδιοτέλεια, είναι κιόλας νικημένος».
Πηγή

Ποινική δίωξη κατά του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Α. Γεωργίου