Toυ Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
«Η κυβέρνηση Μόντι ακολούθησε τη γερμανική πολιτική λιτότητας που επέβαλε τοΒερολίνο σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και οδήγησε την Ιταλία σε μια κατάσταση κρίσης πολύ χειρότερη από όταν ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση, καθώς εγώ αντιστεκόμουν στις γερμανικές απαιτήσεις», τόνισε ο Μπερλουσκόνι σε τηλεφωνική του παρέμβαση σε πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Κανάλε Τσίνκουε (Κανάλι 5), ο οποίος ανήκει στον ίδιο.«Είπα ”όχι” στην κυρία Μέρκελ όταν ήθελε να περάσει πολιτικές που θεωρούσα ότι θα οδηγούσαν την Ελλάδα στα πρόθυρα εμφύλιου πολέμου» ισχυρίστηκε. «Η προεκλογική καμπάνια θα είναι απρόβλεπτη, πράγμα στο οποίο ο Μπερλουσκόνι είναι ο καλύτερος» έγραψε η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ».
Οι Γερμανοί πήραν τα πράγματα πολύ πιο σοβαρά. «Ο πρώην πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνιάνοιξε τον προεκλογικό του αγώνα με επιθέσεις εναντίον της Γερμανίας», έγραφε, αρχίζοντας το ρεπορτάζ της η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η κεντροαριστερή εφημερίδα του Βερολίνου «Τάγκεσπιγκελ» ήταν πολύ πιο βίαιη στην επίθεσή της: «Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο χειρότερος τσαρλατάνος της ευρωπαϊκής πολιτικής κατά τη μεταπολεμική περίοδο, θέλει να ξαναγίνει για ακόμη μία φορά πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ο Μάριο Μόντι, ο πετυχημένος μεταρρυθμιστής μιας από τις σημαντικότερες οικονομίες της Ευρώπης, παραιτείται από πρωθυπουργός. Η καθεμιά από αυτές τις δύο ειδήσεις προκαλεί από μόνη της συναγερμό. Και οι δύο μαζί συνιστούν απειλούμενη καταστροφή. Αυτά που θα συμβούν στην Ιταλία τις ερχόμενες εβδομάδες μπορούν να οδηγήσουν στο τέλος της ενωμένης Ευρώπης, όπως αυτή οικοδομήθηκε τα τελευταία 50 χρόνια» έγραψε.
Τη γερμανική εχθρότητα κατά του Μπερλουσκόνι συμμερίζεται φυσικά και η ολλανδική εφημερίδα «Ντε Τέλεχρααφ», η οποία γράφει μεταξύ άλλων: «Παντού στην Ευρώπη κυριαρχεί τώρα ο φόβος ότι η Ιταλία, η οποία την περασμένη χρονιά συνήλθε κάπως, θα ξαναγίνει πάλι μια μεγάλη χώρα - πρόβλημα της Ευρωζώνης». Δεν περιορίστηκαν όμως οι αντιδράσεις στον γερμανικό Τύπο και στις εφημερίδες χωρών προσκολλημένων στη γερμανική πολιτική.
Το εντυπωσιακό είναι ότι έσπευσε να αντιδράσει η γερμανική κυβέρνηση, εμφανώς οργισμένη. «Ενα πράγμα δεν πρόκειται να δεχτούμε: να γίνει η Γερμανία στόχος μιας λαϊκίστικης εκλογικής καμπάνιας» δήλωσε ο Γκίντο Βεστερβέλε, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών. Ο γερμανικός θυμός οδήγησε και σε μια αλαζονική ανάμειξη της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ στην ιταλική πολιτική ζωή, καθώς υπέδειξε θρασύτατα στους Ιταλούς να ξανακάνουν πρωθυπουργό τον… «γερμανοτσολιά» Μάριο Μόντι! «Αναμφίβολα ο ιταλικός λαός θα κάνει την εκλογή του για να διασφαλίσει ότι η Ιταλία θα συνεχίσει στον σωστό δρόμο» δήλωσε χωρίς πολιτικές αναστολές. Είναι προφανές ότι η ανατροπή της κυβέρνησης Μόντι από τον Μπερλουσκόνι αποτελεί σοβαρότατο πλήγμα εναντίον της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη.
Ενοχλεί επίσης τρομερά τους Γερμανούς ο εμπρηστικός αντιγερμανισμός της ιταλικής δεξιάς, η οποία βεβαίως εκφράζει τα συμφέροντα του σημαντικότερου τμήματος της ιταλικής αστικής τάξης. Ετσι ο πρόδηλος πλέον ιταλικός αντιγερμανισμός, ο οποίος στον κεντροαριστερό χώρο εκφράζεται από το κόμμα των Πέντε Αστέρων του κωμικού Μπέπε Γκρίλο, που στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να συγκεντρώνει πάνω από το 15% των ψήφων, αγκαλιάζει πλέον το ένα τρίτο του ιταλικού εκλογικού σώματοςτουλάχιστον. Αποτέλεσμα αυτού είναι να παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάχυση αντιγερμανικών αισθημάτων σε όλη την Ευρώπη.
Δημοσκόπηση που διεξήχθη για λογαριασμό της εφημερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες έδειξε ότι το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό του 83% (!) των ερωτηθέντων Ευρωπαίων εκτιμά πως η επιρροή της Γερμανίας στην ΕΕ είναι «πάρα πολύ ισχυρή». Ηταν το ποσοστό αυτό μόνο53% πριν από έναν μόλις χρόνο, τον Οκτώβριο του 2011, επισημαίνουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
πηγή
«Η κυβέρνηση Μόντι ακολούθησε τη γερμανική πολιτική λιτότητας που επέβαλε τοΒερολίνο σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και οδήγησε την Ιταλία σε μια κατάσταση κρίσης πολύ χειρότερη από όταν ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση, καθώς εγώ αντιστεκόμουν στις γερμανικές απαιτήσεις», τόνισε ο Μπερλουσκόνι σε τηλεφωνική του παρέμβαση σε πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Κανάλε Τσίνκουε (Κανάλι 5), ο οποίος ανήκει στον ίδιο.«Είπα ”όχι” στην κυρία Μέρκελ όταν ήθελε να περάσει πολιτικές που θεωρούσα ότι θα οδηγούσαν την Ελλάδα στα πρόθυρα εμφύλιου πολέμου» ισχυρίστηκε. «Η προεκλογική καμπάνια θα είναι απρόβλεπτη, πράγμα στο οποίο ο Μπερλουσκόνι είναι ο καλύτερος» έγραψε η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ».
Οι Γερμανοί πήραν τα πράγματα πολύ πιο σοβαρά. «Ο πρώην πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνιάνοιξε τον προεκλογικό του αγώνα με επιθέσεις εναντίον της Γερμανίας», έγραφε, αρχίζοντας το ρεπορτάζ της η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η κεντροαριστερή εφημερίδα του Βερολίνου «Τάγκεσπιγκελ» ήταν πολύ πιο βίαιη στην επίθεσή της: «Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο χειρότερος τσαρλατάνος της ευρωπαϊκής πολιτικής κατά τη μεταπολεμική περίοδο, θέλει να ξαναγίνει για ακόμη μία φορά πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ο Μάριο Μόντι, ο πετυχημένος μεταρρυθμιστής μιας από τις σημαντικότερες οικονομίες της Ευρώπης, παραιτείται από πρωθυπουργός. Η καθεμιά από αυτές τις δύο ειδήσεις προκαλεί από μόνη της συναγερμό. Και οι δύο μαζί συνιστούν απειλούμενη καταστροφή. Αυτά που θα συμβούν στην Ιταλία τις ερχόμενες εβδομάδες μπορούν να οδηγήσουν στο τέλος της ενωμένης Ευρώπης, όπως αυτή οικοδομήθηκε τα τελευταία 50 χρόνια» έγραψε.
Τη γερμανική εχθρότητα κατά του Μπερλουσκόνι συμμερίζεται φυσικά και η ολλανδική εφημερίδα «Ντε Τέλεχρααφ», η οποία γράφει μεταξύ άλλων: «Παντού στην Ευρώπη κυριαρχεί τώρα ο φόβος ότι η Ιταλία, η οποία την περασμένη χρονιά συνήλθε κάπως, θα ξαναγίνει πάλι μια μεγάλη χώρα - πρόβλημα της Ευρωζώνης». Δεν περιορίστηκαν όμως οι αντιδράσεις στον γερμανικό Τύπο και στις εφημερίδες χωρών προσκολλημένων στη γερμανική πολιτική.
Το εντυπωσιακό είναι ότι έσπευσε να αντιδράσει η γερμανική κυβέρνηση, εμφανώς οργισμένη. «Ενα πράγμα δεν πρόκειται να δεχτούμε: να γίνει η Γερμανία στόχος μιας λαϊκίστικης εκλογικής καμπάνιας» δήλωσε ο Γκίντο Βεστερβέλε, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών. Ο γερμανικός θυμός οδήγησε και σε μια αλαζονική ανάμειξη της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ στην ιταλική πολιτική ζωή, καθώς υπέδειξε θρασύτατα στους Ιταλούς να ξανακάνουν πρωθυπουργό τον… «γερμανοτσολιά» Μάριο Μόντι! «Αναμφίβολα ο ιταλικός λαός θα κάνει την εκλογή του για να διασφαλίσει ότι η Ιταλία θα συνεχίσει στον σωστό δρόμο» δήλωσε χωρίς πολιτικές αναστολές. Είναι προφανές ότι η ανατροπή της κυβέρνησης Μόντι από τον Μπερλουσκόνι αποτελεί σοβαρότατο πλήγμα εναντίον της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη.
Ενοχλεί επίσης τρομερά τους Γερμανούς ο εμπρηστικός αντιγερμανισμός της ιταλικής δεξιάς, η οποία βεβαίως εκφράζει τα συμφέροντα του σημαντικότερου τμήματος της ιταλικής αστικής τάξης. Ετσι ο πρόδηλος πλέον ιταλικός αντιγερμανισμός, ο οποίος στον κεντροαριστερό χώρο εκφράζεται από το κόμμα των Πέντε Αστέρων του κωμικού Μπέπε Γκρίλο, που στις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται να συγκεντρώνει πάνω από το 15% των ψήφων, αγκαλιάζει πλέον το ένα τρίτο του ιταλικού εκλογικού σώματοςτουλάχιστον. Αποτέλεσμα αυτού είναι να παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάχυση αντιγερμανικών αισθημάτων σε όλη την Ευρώπη.
Δημοσκόπηση που διεξήχθη για λογαριασμό της εφημερίδας «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες έδειξε ότι το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό του 83% (!) των ερωτηθέντων Ευρωπαίων εκτιμά πως η επιρροή της Γερμανίας στην ΕΕ είναι «πάρα πολύ ισχυρή». Ηταν το ποσοστό αυτό μόνο53% πριν από έναν μόλις χρόνο, τον Οκτώβριο του 2011, επισημαίνουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
πηγή
Σχόλια