Η Ελλάδα της κρίσης κυβερνάται με συνειδητά ψέματα. Πιο συγκεκριμένα:
Πρώτο ψέμα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα πρέπει να τελειώνει το
κοινοβούλιο την έγκριση του νέου Μεσοπρόθεσμου μέσα σε μία μέρα, διότι
θα έπρεπε να πάει στο Eurogroup προκειμένου να πάρει άμεσα τις επόμενες
δόσεις δανεισμού.Διαφορετικά, διαβεβαίωνε, στις 16.11. θα τέλειωναν τα ρευστά της χώρας και θα κατέρρεε η οικονομία.
Ακόμα και αυτός ο «μονόδρομος» στο όνομα του οποίου η κυβέρνηση
προχώρησε στην παραπέρα υποβάθμιση του κοινοβουλίου αποδείχτηκε πολύ
γρήγορα ψεύτικος. Και αυτό διότι προκειμένου να έρθουν οι δόσεις, το
Βερολίνο απαιτεί τα κλειδιά της χώρας. Ο «από τα πάνω» έλεγχος δεν του φτάνει πια.
Η Ελληνική κυβέρνηση, δεύτερο ψέμα, εγγυήθηκε ότι δεν θα υπάρξουν καινούργια μέτρα.
Πριν καν στεγνώσουν τα μελάνια στα πρακτικά της Βουλής, αποκαλύφτηκε
ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι θα χρειαστούν επιπλέον μέτρα ύψους
6,4 δισεκατομμυρίων Ευρώ.
Η κυβέρνηση είπε, ψευδώς, ότι τα μέτρα που ψήφιζε η Βουλή είναι
τα τελευταία. Στην πραγματικότητα, με βάση το όσα έχει εγκρίνει η
παρούσα κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μέτρα θα λαμβάνονται αλλά δεν θα περνάνε από τη Βουλή.
Πρόκειται για τα μέτρα που θα λαμβάνονται κατά την λεγόμενη «τρίμηνη
επικαιροποίηση». Στα μνημόνια προβλέπεται ότι η Βουλή δεν εγκρίνει αυτές
τις επικαιροποιήσεις. Απλά «ενημερώνεται» για αυτές «από τον υπουργό
οικονομικών». Επιπλέον, πρόκειται για τα μέτρα που θα προκύψουν από τη
λεγόμενη ρήτρα «ισοδυνάμων» που την ονομάζω ως «ρήτρα ενέχυρων». Τέλος,
τα πιο σκληρά μέτρα δεν θα τα πηγαίνει εξαρχής στη βουλή διότι θα τα
περνά ως «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου»
Η κυβέρνηση διατείνεται, τρίτο ψέμα, ότι «κατάφερε» τάχα, χάρη
στις σκληρές –γράψτε ανύπαρκτες- διαπραγματεύσεις, να εισάγει στο
«μεσοπρόθεσμο νομοσχέδιο» πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία αν τα πράγματα
πάνε καλύτερα, τότε θα υποκαθίστανται τα έσοδα από μέτρα λιτότητας με τα
έσοδα «της καλής πορείας» της οικονομίας. Στην πραγματικότητα στο
νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε μια «ρήτρα ενέχυρο». Με αυτή
προβλέπεται ότι αν δεν πάει καλά το πρόγραμμα, που σίγουρο δεν θα πάει,
ήδη η ύφεση είναι κατά πολύ μεγαλύτερη της προβλεπομένης στον
προϋπολογισμό, τότε αυτόματα θα λαμβάνονται νέα εισπρακτικά μέτρα. Αυτό το «αυτόματα» σημαίνει ότι δεν θα περνάνε τα μέτρα από τη Βουλή.
Η κοινοβουλευτική, δηλαδή, πλειοψηφία παραιτήθηκε των δικαιωμάτων της Βουλής, προκειμένου να περιφέρεται με το τέταρτο ψέμα άλλοθι
ότι «δεν θα ψηφίσει νέα μέτρα». Και αυτό, διότι απλούστατα, έχει ήδη
ψηφίσει εκ των προτέρων κάθε νέο μέτρο «επικαιροποίησης» της πολιτικής
λιτότητας. Ενώ αν χρειαστούν επιπλέον, μέτρα, λόγο της χειροτέρευσης της
κατάστασης, έχει αναθέσει εν λευκώ στον υπουργό οικονομίας να τα
συμφωνήσει με την τρόικα χωρίς την διαβούλευση με τη βουλή, τον έλεγχο ή
την έγκρισή της. Με άλλα λόγια η οικονομική κρίση συνοδεύεται με την
υποβάθμιση της Βουλής, κρίση δημοκρατίας και πολιτικής λειτουργίας. Και
όλα αυτά εμφανίζονται ως άλλοθι υποκρισίας και ψεμάτων βουλευτών που το
Σύνταγμα τους έχει τάξει να πράττουν υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.
Η κυβέρνηση, πέμπτον, ψεύδεται συνειδητά, όταν στην τεκμηριωμένη κριτική ότι συμβάλλει στη μετατροπή της χώρας σε Αποικία χρέους απαντά
λέγοντας ότι δεν θα υπάρξει διεθνή εποπτεία ούτε ειδικός λογαριασμός
στο εξωτερικό. Λέγοντας ψέματα κάνει και ομολογίες: διεθνής έλεγχος
υπάρχει ήδη. Μόνο που τώρα θα γίνει πιο ολοκληρωτικός, με ανοικτό Βέτο
και μυστικές συμφωνίες. Όσον αφορά δε τον λογαριασμό πράγματι θα είναι
εδώ, και όχι έξω. Και αυτό διότι η διεθνής εποπτεία που θα τον ελέγχει
θα εγκατασταθεί στην Αθήνα. Ανάλογα γινόντουσαν και στις αποικίες που
ονομάστηκαν στον 19ο αιώνα
ως αποικίες «εμπορικών ελλειμμάτων». Οι μνημονιακοί με ψέματα,
εκβιασμούς και λεηλασίες ψυχών και περιουσιών των ελλήνων στήνουν την
Αποικία Χρέους, έννοια που αναλύσαμε στην παρούσα στήλη στις 27.9.12 και
υιοθετούν όλο και περισσότερες αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Κοτζιάς Νίκος, Από τα "Επίκαιρα" -- πηγή
Σχόλια