Από την "Απορρόφηση" της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος (27/7/2012) Αρχίζει η Μαζική "Απορρόφηση της Ελλάδος"
Βρισκόμαστε στο έτος 1929 μ.Χ. στην Ελλάδα. Έχουν περάσει επτά χρόνια από την μεγαλύτερη καταστροφή του Ελληνικού έθνους όταν ένα εκατομμύριο Έλληνες εκριζώθηκαν από τα πατρικά εδάφη των παραλίων της Μικράς Ασίας, όπου ζούσαν 20 και πλέον αιώνες. Οι μαζικές σφαγές του άμαχου πληθυσμού ήταν ο επίλογος της τουρκοκρατίας των 4 αιώνων αλλά και ο πρόλογος μιας μαζικής μετανάστευσης στην κυρίως Ελλάδα.
Η Ελλάδα του μεσοπολέμου μετρούσε ακόμα της πληγής του Α’ παγκόσμιου πολέμου και ανάμεσα στις πληγές αυτές κυρίαρχη θέση κατείχε η ολοσχερής εγκατάλειψη του αγροτικού πληθυσμού που βρίσκονταν κυριολεκτικά στο έλεος των πλουσίων γαιοκτημόνων. Έχουν περάσει μόλις 17 χρόνια από την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης των αγροτών στο Κιλιλέρ της Θεσσαλίας και η ζωή του έλληνα αγρότη ολοένα και χειροτέρευε.
Ο έλληνας πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αναθέτει σε μια εξέχουσα πνευματική μορφή της εποχής του, τον αείμνηστο Αλέξανδρο Παπαναστασίου, την ίδρυση της Αγροτικής Τράπεζας με...
σκοπό την αντιμετώπιση του προβλήματος που είχε αυξηθεί μετά την εισροή του ενός εκατομμυρίου προσφύγων της Μικράς Ασίας.
Τα μέτρα που λήφθηκαν έφεραν άμεσα αποτελέσματα. Ο αγρότης σταμάτησε να αισθάνεται δουλοπάροικος γιατί ο δανεισμός δεν γίνονταν πλέον με τους επαχθείς όρους των γαιοκτημόνων. Ο μόχθος της εργασίας του πήρε αξία και το κατά κεφαλή αγροτικό εισόδημα αυξήθηκε αισθητά. Αποτέλεσμα ήταν φυσικά και η αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου αγροτικού προϊόντος και η διατήρηση του πληθυσμού στην περιφέρεια που ήδη είχε συρρικνωθεί μετά την πρώτη μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό.
Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα και ιδιαίτερα η ύπαιθρος βίωναν τα ολέθρια αποτελέσματα μιας τετράχρονης κατοχής με 600.000 νεκρούς, λεηλατημένη αγροτική περιουσία, 2000 χωριά καμένα και ανύπαρκτα μηχανικά μέσα καλλιέργειας. Η μαζική μετανάστευση του ελληνικού αγροτικού πληθυσμού που πλήττονταν βάναυσα ήρθε σαν αποτέλεσμα του φτωχού αγροτικού εισοδήματος. Οι ξένες χώρες και ιδιαίτερα η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Γερμανία παρέλαβαν γρήγορα τα φθηνά ελληνικά εργατικά χέρια για να τις βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση των δικών τους οικονομιών.
Η Αγροτική Τράπεζα καλείται για δεύτερη φορά να προσφέρει τις κοινωνικές της υπηρεσίες μέσα από τις συμπληγάδες των πολιτικών της εποχής που προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν την διοίκησή της Τράπεζας και να παίξουν το πολιτικό τους παιχνίδι με τους ψηφοφόρους τους.
Το 1981, χρονολογία εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, με την σύμφωνη γνώμη των λοιπών εταίρων εξαιρείται η κρατική Αγροτική Τράπεζα ορισμένων διατάξεων λόγω του κοινωνικού ρόλου που αναγνωρίζεται με υπαρκτά πειστήρια. Το 1991 μ.Χ. μετατρέπεται σε Ανώνυμη Εταιρεία και το 2000 μ.Χ. μπαίνει στο χρηματιστήριο που ήδη είχε υποστεί ολέθρια καταστροφή μετά την στημένη φούσκα που έφτιαξαν ξένα διαπλεκόμενα συμφέροντα που κερδοσκοπώντας αφαίμαξαν πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ από τις ελληνικές αποταμιεύσεις.
Την δεκαετία 2000-2010 μ.Χ., στη Ελλάδα στήνεται η δεύτερη και μεγαλύτερη φούσκα που καλύπτονταν με τον μανδύα της τέλεσης των Ολυμπιακών αγώνων στην γενέτειρα χώρα. Είναι η φούσκα των δανείων που έρχονταν από το εξωτερικό μέσω των ομολόγων του ελληνικού κράτους που κατέχουν οι ξένες και ελληνικές τράπεζες. Η προτροπή προς υπερκατανάλωση όπως παραδέχθηκε ο κ. Γιουγκέρ βοηθούσε το πρόβλημα του αποπληθωρισμού των παραγωγών δυτικών χωρών σε είδη τεχνολογικής κατανάλωσης στα οποία υπήρχε πρόβλημα διάθεσης.
Η αναιτιολόγητη αξιολόγηση των ξένων οίκων για την Ελλάδα μετατράπηκε από ΑΑΑ το 2008 μ.Χ. στην θέση που κατέχουν αποικιοκρατούμενες χώρες του τρίτου κόσμου. Η Δανειακή Σύμβαση που υπογράφη ερήμην του ελληνικού λαού και εν αγνοία των συνεπειών της αποτέλεσε τον άξονα για την καταστολή της ελληνικής αξιοπρέπειας, την καταλήστευση της εθνικής περιουσίας και υπονόμευσης της κυριαρχίας του εθνικού χώρου της Ελλάδας που φρουρεί τα ευρωπαϊκά σύνορα χωρίς καμία αμοιβή καθώς ζει επί δύο δεκαετίες τις συνέπειες της παράνομης μετανάστευσης κατοίκων τρίτων χωρών.
Η Αγροτική Τράπεζα μέχρι την 27/7/2012 μέσα από την κατοχή των υποθηκών των αγροτών, είχε υποθηκευμένο το 40% της ελληνικής υπαίθρου, πράγμα που την έκανε ιδιαίτερα ποθητή για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Ενώ όλες οι μεταδικτατορικές κυβερνήσεις μιλούσαν για κάποιο υποτιθέμενο δημόσιο πυλώνα που σχεδίαζαν να την εντάξουν αναγνωρίζοντας τον κοινωφελή σκοπό, που αναφέρει το ιδρυτικό καταστατικό της, δεν έκαναν το παραμικρό βήμα για τον σκοπό αυτόν αλλά αντιθέτως έπραξαν τα ακριβώς αντίθετα. Η Αγροτική Τράπεζα είχε αξιόλογο ενεργητικό με κτήρια αξίας άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, καταθέσεις και χορηγήσεις 15 δισεκατομμυρίων με καλά στάνταρ και δίκτυο 500 καταστημάτων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Είχε στην κατοχή της κερδοφόρες αγροτικές βιομηχανίες, όπως η Δωδώνη με εξαγώγιμα κτηνοτροφικά προϊόντα και η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης με υπερσύγχρονα μηχανήματα. Είχε όμως έλλειψη ρευστότητας που δημιούργησε το P.S.I. αφού μειώθηκε η αξία των ελληνικών ομολόγων που κατείχε κι αυτή , όπως και όλες οι άλλες τράπεζες. Για να υπονομευθεί ο διαρκώς υπαρκτός σχεδιασμός του δημόσιου πυλώνα, έπρεπε να απαξιωθεί η Τράπεζα. Και αυτό έγινε συστηματικά στα δύο τελευταία χρόνια στα οποία έλεγχο των οικονομικών έχουμε μόνο από αλλοδαπούς φωστήρες και συνυπεύθυνους της όλης κατάστασης. Όλες οι άλλες ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιώθηκαν με μεγάλα ποσά (25 δισεκατομμύρια) για να ανακάμψουν μετά το P.S.I. αλλά η κρατική Αγροτική Τράπεζα και το κρατικό Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν πήραν ούτε ένα ευρώ. Οι εντολές της τρόικας παρακάμπτουν την ευρωπαϊκή συναίνεση του 1981 και ζητούν το κλείσιμο της τράπεζας με αναπόδεικτα επιχειρήματα, αφού η έκθεση της αξιολογητικής εταιρείας BLACK ROCK δεν έχει δημοσιευτεί ακόμη ενώ έχει τελειώσει εδώ και ένα χρόνο, και για την οποία υπάρχουν πολύ θετικές απόψεις για την Αγροτική τράπεζα όπως μας αναφέρουν πληροφοριακές πηγές.
Το σχέδιο περιλαμβάνει «απορρόφηση» της τράπεζας από άλλη ιδιωτική τράπεζα και που αποφασίζεται να είναι η τράπεζα Πειραιώς (που είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς πριν δύο χρόνια να την αγοράσει με το εξευτελιστικό ποσό των 300 εκατομμυρίων ευρώ που θα της δίδονταν σαν κρατική επιχορήγηση), χωρίς να φανούν πουθενά οι κλειστές (?) προσφορές των άλλων. Το αντίτιμο ήταν μόνο 95 εκατομμύρια ευρώ τώρα, και έπρεπε να περιλαμβάνει μόνο το καλό μέρος της τράπεζας, δηλαδή οι καταθέσεις, τα ακίνητα, το 40% της αγροτικής γης, τα εξυπηρετούμενα (αυτά που πληρώνονται) δάνεια καθώς και οι αξιόλογες αγροτικές κερδοφόρες επιχειρήσεις. Το υπόλοιπο εναπομείναν ενεργητικό και οι 5500 υπάλληλοι που εργάζονται σε αυτή, πολλοί πάνω από 25 χρόνια θα παραμείνουν στο κράτος που την κλείνει πάραυτα (27/7/2012 ) και την εκκαθαρίζει.
27 Ιουλίου 2012 μ.Χ. Ημέρα Παρασκευή λίγο πριν το κλείσιμο της Βουλής των Ελλήνων για τις θερινές διακοπές. Το Φύλλο Εφημερίδας της Ελληνικής Κυβέρνησης που πιστοποιεί την έναρξη εφαρμογής των νόμων με αριθμό 2209/μέρος δεύτερο 27/7/2012 κατοχυρώνει την απορρόφηση αυτή παρά τις πάμπολλες αντικοινοτικές της διατάξεις ,τις οποίες πρόλαβαν και κατήγγειλαν εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης. Μέσα σε 5 ώρες ο κ. Προβόπουλος, διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος, αποφάσισε ότι η (καινούργιου όρου) μη συστημική Αγροτική Τράπεζα έπρεπε να απορροφηθεί από μια άλλη τράπεζα που έπρεπε και να πλειοδοτήσει. Οι υπάλληλοι που αποτελούν τμήμα της κακής τράπεζας απολύονται χωρίς αποζημίωση, η με μειωμένη κατά το ήμισυ αποζημίωση που θα ληφθεί στο τέλος της εκκαθάρισης σε περίπου 15 χρόνια. Ο διοικητής της τράπεζας Πειραιώς αναγκάζεται να τους προσλάβει με νέα αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση με απώτερο σκοπό να βοηθήσουν στην μεταφορά των φακέλων των πελατών, των καταθέσεων, των δανείων, των ακινήτων και μετά σαν πλεονάζον προσωπικό να ακολουθήσουν κάποια μοίρα που το στυγνό καπιταλιστικό σύστημα έχει προσδιορίσει στην βασική οικονομική αρχή της μεγιστοποίησης των κερδών με την εξάλειψη των περιττών εξόδων και εργατομισθίων.
Η Τράπεζα Πειραιώς όμως για την κερδοφόρα συναλλαγή ζητά και παίρνει μεγάλη προίκα αξίας 9 δισεκατομμυρίων ευρώ από το ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή από τον ελληνικό Λαό. Τα μέσα Μαζικής Επικοινωνίας σιωπούν και η διαπλοκή περνάει στα κρυφά. Λίγες μόνο δημοσιεύσεις πληρωμένες από τους εργαζόμενους στην Τράπεζα σε λίγες εφημερίδες και με ψιλά γράμματα. Λίγες επερωτήσεις στην Ελληνική Βουλή από βουλευτές της Αντιπολίτευσης και το θέμα έχει κλείσει. Η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο εξαιρέθηκαν από την ανακεφακέλαιωση των ελληνικών τραπεζών με τα 25 δισεκατομμύρια που πήραν οι 4 άλλες τράπεζες με πρώτη και καλύτερη την Τράπεζα Πειραιώς για την αποκατάσταση της μείωσης του ενεργητικού των μετά το P.S.I.. Τώρα πουλιέται έναντι πινακίου φακής όπως γίνεται σε κάθε σχέδιο διαπλοκής.
Ο σύλλογος των εργαζόμενων στην τράπεζα προκηρύσσει απεργίες, γίνονται πορείες και παράσταση στην βουλή που ψηφίζει το νομοσχέδιο. Η απεργία που έχει καλά αποτελέσματα αποτελεί απειλή για την απορρόφηση της τράπεζας και πρέπει να κατασταλεί. Έτσι αρχίζουν οι υποσχέσεις των γνωστών παραταξιακών συνδικαλιστικών κύκλων αλλά και οι απειλές. Απειλές πού δυστυχώς εύκολα πιάνουν τόπο στην Ελλάδα που πλήττεται από ανεργία. Όποιος δεν συνεργαστεί με τον νέο εργοδότη, θα εκδιωχθεί χωρίς αποζημίωση και πρέπει και να γραφτεί σε μια μαύρη λίστα, ανάλογη με αυτή των οφειλετών πολιτών, αλλά και κάποιων επιτήδειων που κρύπτονται συστηματικά από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) που έχει επιληφθεί της υπόθεσης.
Αντίθετα με τους περισσότερους υπαλλήλους της τράπεζας που υπέγραψαν την νέα σύμβαση και δέχτηκαν τον ρόλο του μεταφορέα των κλοπιμαίων, υπάρχουν κι άλλοι συνάδελφοι, τώρα άνεργοι, που ονειρεύονται το όραμα του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, θέλουν την τράπεζα στην υπηρεσία του κόσμου της εργασίας κι όχι των οργανωμένων συμφερόντων. Ζούνε με το όνειρο της απονομής δικαιοσύνης και προσπαθούν να στηρίξουν μια ελπίδα. Πώς σε ένα κόσμο πουν αλλοτριώνεται ψυχικά και σωματικά κάτω από τις επιταγές του δίκιου του ισχυρότερου, να ανατείλει ένας καινούργιος ήλιος και να ανάψει μια καινούργια σπίθα ελπίδας για όλους τους αδικημένους όλων των λαών όλης της γης.
Όλοι μας έχουμε αυτό το όνειρο, αυτή την ελπίδα..
"I HAVE A DREAM " Martin Luther King "
Δολοφονημένος χριστιανός ειρηνιστής επίσκοπος
πηγή
==============================
ΟΙ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Της ΚΕΡΑΣΙΝΑΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ*
Το σήριαλ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που παρακολουθούμε μήνες τώρα - επί κυβερνήσεων Βενιζέλου, Παπαδήμου και Πικραμένου και ολοκληρώνεται από την τρικομματική - φθάνει σε οριακό και δύσκολο σημείο με την ανάγκη ψήφισης του σχετικού νόμου.
Το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε δεν προέκυψε από την μελέτη της στρατηγικής και των δεδομένων στο τραπεζικό σύστημα και «εν πάσει περιπτώσει» δεν έχει ληφθεί υπόψη ούτε και η ανάγκη τήρησης των βασικών κανόνων του καπιταλισμού. Για παράδειγμα ο καπιταλισμός θεωρεί βασική προϋπόθεση την διατήρηση της κερδοφορίας έτσι ώστε να είναι εφικτή η συσσώρευση πλούτου. Στο σχέδιο νόμου όμως που κατατέθηκε αυτό που προβλέπονταν από τον προηγούμενο νόμο 3864 (για την ίδρυση του ΤΧΠΣ) τώρα καταργείται και αντικαθίσταται η λέξη «κερδοφορία» από τη «βιωσιμότητα». Το τραγελαφικό είναι ότι η εξαφάνιση της Αγροτικής και η σκοπούμενη πώληση του ΤΤ απέβλεπε στα τριετή business plans, που ήδη είχαν εγκριθεί (για την Αγροτική επίσημα από την τροϊκα) ως βιώσιμα.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΠΣ) δεσμεύτηκε προκαταβολικά με την ΠΝΠ της 19ης Απριλίου του 2012 να ανακεφαλαιοποιήσει (μόνο) τις τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες της χώρας (Εθνική, Eurobank, Alpha, Πειραιώς). Αυτές, βαπτίστηκαν ως δήθεν «συστημικές», δηλαδή ότι επιβάλλεται η διάσωσή τους, επειδή θα προκαλέσουν κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. Η απόφαση αυτή λήφθηκε μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες και μυστικές συνεννοήσεις με την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Χωρίς να έχουν κατατεθεί επίσημα (και άρα χωρίς να έχουν εγκριθεί) σχέδια βιωσιμότητας, όπως το εγκεκριμένο από την Ε.Ε. σχέδιο της Αγροτικής, για να ξέρουμε αν είναι οι παραπάνω τέσσερις τράπεζες είναι βιώσιμες. Και χωρίς φυσικά να έχει υπολογιστεί το κόστος διάσωσής τους και να έχει συγκριθεί με τα διάφορα σενάρια για το τραπεζικό σύστημα.
Όσο για τις υπόλοιπες τράπεζες ; ε, αυτές όλο και κάτι θα βρεθεί βρε παιδιά ..ίσως μια συγχώνευση, ένα χάρισμα σε κάποιον που θα μας υποδείξουν οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι για να δείξουμε ότι είμαστε καλά παιδιά και υπάκουα και να δουν θετικά την αίτησή μας για επιμήκυνση του σχοινιού που θα μας κρεμάσουν… Και όλα αυτά επειδή τα χρήματα από το ΤΧΠΣ δεν φθάνουν να δώσουμε και στις υπόλοιπες τράπεζες, ήδη έχουν εξαντληθεί από την Πειραιώς, που δώσαμε ένα επιπλέον δωράκι 7 δις μια και μας απάλλαξε από το καρκίνωμα της Αγροτικής…
Έτσι, οι τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες της χώρας έλαβαν τον Απρίλιο τα πολυπόθητα πιστοποιητικά των ορκωτών ελεγκτών, «καθαρά» από επιφυλάξεις για τη συνέχιση της ύπαρξής τους (going concern) και τις τεράστιες αβεβαιότητες για την οικονομική τους κατάσταση και στη συνέχεια εκταμίευσαν τις πρώτες δόσεις από το ΤΧΠΣ.
Έχουμε εδώ την πρώτη καταφανή κατάργηση κανόνα του καπιταλισμού : τη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, αφού με κρατική παρέμβαση και αδιαφανείς χειρισμούς βαπτίστηκαν βιώσιμες κάποιες τράπεζες χωρίς ούτε καν να καταθέσουν μελέτες βιωσιμότητας ενώ η Αγροτική που διέθετε εγκριμένο σχέδιο βιωσιμότητας εξαφανίστηκε από τον τραπεζικό χάρτη. Μη ξεχνάμε βέβαια και το ΤΤ που οδεύει προς την ίδια κατεύθυνση με την Αγροτική.
Έτσι λοιπόν όλοι είναι ευχαριστημένοι που διασώθηκε το τραπεζικό σύστημα και τώρα οι 4 μεγάλες τράπεζες θα διασώσουν και τις υπόλοιπες (αφού τις θέσουν υπό ομηρία) και θα διοχετεύσουν και ρευστότητα στην οικονομία !!
Πως θα το καταφέρουν αυτό, ενώ τα ανοίγματά τους στην ΕΚΤ φθάνουν σε δυσθεώρητα επίπεδα, είναι απορίας άξιον. Με οφειλές περίπου 115 – 130 δις ευρώ, προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τον μηχανισμό παροχής ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδος (ELA), δεν θα μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τη δική τους ρευστότητα, όχι να χρηματοδοτούν και την ελληνική οικονομία… Και να σκεφτεί κανείς ότι το 92 % του συνολικού ανοίγματος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος στην ΕΚΤ και στον ELA ανήκει στις 4 μεγάλες βιώσιμες τράπεζες, ενώ η Αγροτική και το ΤΤ είχαν μόνο 6 δις άνοιγμα !! Δηλαδή οι μη βιώσιμες τράπεζες είχαν τη δυνατότητα να χρηματοδοτούν επιχειρήσεις ακόμη και μέσα στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία.
Το παραπάνω αποτελεί νέα κατάργηση βασικού κανόνα του καπιταλισμού : να μη χρηματοδοτείται μη βιώσιμη επιχείρηση επειδή θα είναι σαν να ρίχνεις χρήματα «σε βαρέλι δίχως πάτο».
Πιστεύει κανείς, ύστερα από όλα αυτά, ότι οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες που (αυθαίρετα) προτιμήθηκαν να ανακεφαλαιοποιηθούν, θα ρίξουν χρήμα στην οικονομία; Νομίζω κανένας δεν το πιστεύει.
Πιστεύει κανείς ότι έτσι λειτουργεί η «ελεύθερη αγορά»;; Νομίζω όχι. Και άλλος κανόνας του καπιταλισμού καταργείται λοιπόν.
Ας πάμε και στον υγιή ανταγωνισμό ! Το Κράτος να παρεμβαίνει στην αγορά, νοθεύοντας τον ανταγωνισμό, για την ενίσχυση των ιδιωτικών τραπεζών και όχι των κρατικών. Οι κρατικές δεν απαιτούν άλλη χρηματοδότηση εκτός από τη ζημιά από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων και μπορούν να «σταθούν» χωρίς άλλη χρηματοδότηση σε αντίθεση με τις ιδιωτικές, που χρειάζονται γενναίες ενέσεις ρευστότητας και ανακεφαλαιοποίησης για καλύψουν και τις μαύρες τρύπες των επισφαλειών τους. Έτσι οι κρατικές πλήττονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό και όχι οι ιδιωτικές.
Αντί δηλαδή για την πλήρη κατάργηση του κρατικού προστατευτισμού, που επιβάλλει η «ελεύθερη αγορά», ο κρατικός προστατευτισμός και παρεμβατισμός επανέρχεται όχι υπέρ των κρατικών τραπεζών αλλά υπέρ των ιδιωτικών καρτέλ.
Ο παραλογισμός δεν σταματάει εδώ. Προχωράμε στην «ιδιωτική πρωτοβουλία» δηλαδή στην συμμετοχή του ιδιωτικού κεφαλαίου στην ανακεφαλαιοποίηση. Εδώ επιχειρείται να γίνουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών χωρίς οι τραπεζίτες να βάλουν τίποτε ως συμμετοχή !
Εξ’ ου και το σχέδιο νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την επικύρωση όλων των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που έχουν εκδοθεί των κυβερνήσεων Βενιζέλου, Παπαδήμου, Πικραμένου και όχι μόνο. Επιχειρείται η νομιμοποίηση όλων των ενεργειών, που έχουν γίνει χωρίς νομοθετική κάλυψη, ακόμη και η επιλογή ως βιώσιμων των 4 τραπεζών χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, καθώς επίσης και η μη τήρηση των προθεσμιών που δίνουν οι νόμοι για δημοσίευση οικονομικών καταστάσεων, όχι μόνο του παρελθόντος αλλά δίνεται η ευχέρεια στον Υπουργό Οικονομικών να καταστρατηγεί το νόμο και μελλοντικά!! Πού ακούστηκε αυτό.
Εδώ λοιπόν επιχειρείται η εκ των υστέρων κάλυψη των ατασθαλιών και καταστρατηγήσεων του νόμου με μόνη δικαιολογία τη «διευκόλυνση της κεφαλαιακής ενίσχυσης των πιστωτικών ιδρυμάτων χάριν της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας»!!
Θυμίζει έντονα τη γνωστή τακτική να χτίζουμε πρώτα τα σπίτια και μετά να βάζουμε τα θεμέλια, τους δρόμους, τα δίκτυα ύδρευσης κ.λ.π. Γενικότερα με τη βιασύνη και προχειρότητα που χαρακτηρίζει τους κυβερνώντες, να ενεργούν πρώτα και μετά να καλύπτουν νομοθετικά τα πεπραγμένα τους, θα μας ζητούν σε λίγο να επικυρώνουμε και την ταφόπλακα που θα μας σκεπάσει.
Έτσι λοιπόν διασώζονται οι χρεωκοπημένοι μεγαλοτραπεζίτες και διατηρούν την ιδιοκτησία των τραπεζών που εξακολουθούν να υπάρχουν και να λειτουργούν μόνο χάρη στον πακτωλό δημοσίου χρήματος, που έχουν λάβει από την αρχή της κρίσης.
Εξαιρούνται από όλη αυτή τη διαδικασία οι κρατικού ενδιαφέροντος τράπεζες, που ανήκουν στο Κράτος στους ίδιους τους Έλληνες φορολογούμενους που πληρώνουν το λογαριασμό.
Αυτό παραβιάζει κάθε έννοια καπιταλισμού, δηλαδή να ανακεφαλαιοποιούνται
οι ιδιωτικές τράπεζες που χρεωκόπησαν με δική τους ευθύνη, λόγω της υπερβολικής τους έκθεσης στα κρατικά ομόλογα και στην σπάταλη τακτική τους να χρηματοδοτούν επικίνδυνες επιλογές για σκοπούς κερδοφορίας/κερδοσκοπίας και να μην ανακεφαλαιοποιούνται οι κρατικές τράπεζες, που δεν φορτώθηκαν τα ομόλογα από επιλογή αλλά εξαναγκάστηκαν απ’ το Κράτος. Και οι οποίες στη συνέχεια κουρεύτηκαν, χωρίς δημοσιονομικό όφελος για τη χώρα, αφού τα λεφτά αυτά το Ελληνικό Κράτος τα χρώσταγε στον εαυτό του και οι τόκοι που πλήρωνε επέστρεφαν πίσω σ’ αυτό.
Και τώρα έρχονται με το νομοσχέδιο αυτό να επικυρώσουν τις αποφάσεις και τις ενέργειες που έκαναν εις βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων στερώντας μας τη δημόσια περιουσία.
Είναι καιρός να βροντοφωνάξουμε σε όλους ότι όλες οι τράπεζες ανήκουν στους Ελληνες φορολογούμενους και πρέπει να τεθούν στην υπηρεσία του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικονομίας.
Είναι καιρός να διεκδικήσουμε ένα ελληνικό τραπεζικό σύστημα, κατά το πρόσφατο παράδειγμα της Σερβικής Βουλής, και να εκδιώξουμε τους τραπεζίτες, που περιχαρείς βλέπουν όχι μόνο να διασώζονται αλλά να τους δίνεται η ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν πάλι στις πλάτες των εργαζομένων, που απογυμνωμένοι από κάθε εργασιακό ή ασφαλιστικό δικαίωμα βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην απελπισία και στη ζητιανιά.
Το σχέδιο νόμου πρέπει να καταγγελθεί και να ζητηθεί να αντικατασταθεί με νέο, που θα θέτει τις τράπεζες υπό εθνικό και δημόσιο έλεγχο (εθνικοποίηση τραπεζικού συστήματος) και θα θέτει υγιείς όρους για τη συνέχιση της τραπεζικής λειτουργίας.
Οι χρηματοδοτήσεις, που έχουν δοθεί, πρέπει να διασφαλιστεί ότι θα διοχετευθούν στην οικονομία και ότι κανείς εργαζόμενος στις υπό ανακεφαλαιοποίηση τράπεζες δεν θα απολυθεί.
Να ασκηθεί έλεγχος στις τοποθετήσεις των τραπεζών έτσι ώστε να διοχετευθούν πόροι στην ανάπτυξη και στη στήριξη της ελληνικής οικονομίας.
Να τηρηθούν όλες οι νόμιμες δεσμεύσεις των τραπεζών και ως προς τις προθεσμίες δημοσίευσης των οικονομικών καταστάσεων.
Να επανακτηθεί ο πλήρης έλεγχος του ΤΧΠΣ που διαχειρίζεται την περιουσία του Ελληνικού δημοσίου χωρίς όμως να δέχεται κανένα έλεγχο εκτός από τον έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδος που ως αυτοκράτορας αποφασίζει κάτω από διατάξεις της ΕΚΤ.
Να απαιτηθεί να κουρευτούν και τα ομόλογα της ΕΚΤ που κερδοσκοπεί εις βάρος του πτωχευμένου ελληνικού δημοσίου.
*Η Κερασίνα Ραυτοπούλου είναι τέως διευθυντικό στέλεχος της ΑΤΕ
Σχόλια