Tου Γιώργου Καισάριου
Την Παρασκευή λοιπόν η σύνοδος κορυφής αποφάσισε μεταξύ άλλων την επιμήκυνση του ελληνικού δανείου των 110 δισ. ευρώ κατά 7,5 χρόνια και τη μείωση του κόστους δανεισμού κατά 100 μονάδες βάσης στο 4,2%. Η Ιρλανδία δεν ήταν τόσο τυχερή. Δεν πήρε τίποτα!
Η κυβέρνηση πανηγυρικά μας λέει ότι βγήκε κερδισμένη από την αναμέτρηση και ότι ο χαμηλότερος τόκος θα μας εξοικονομήσει περίπου 6 δισ. ευρώ.
Δηλαδή και με το συμπάθιο, αλλά ειχε άλλη επιλογή η Ευρώπη από το να επιμηκύνει αυτό το δάνειο;
Το πιο κάτω διάγραμμα είναι τα πιο πρόσφατα στοιχεία από το site του υπουργείου οικονομικών όπου δείχνει τις λήξεις ομολόγων τα επόμενα χρόνια:
Σε αυτά θα πρέπει από το 2014 και μετά να προσθέσουμε κάθε χρόνο και τα περίπου 17 δισ. σε δάνεια μαζί με τους τόκους της τρόικας (τριμερής χρηματοδότηση αγαπητέ αναγνώστη). Έτσι μόνο για το 2014 έχουμε περίπου 65 δισ. που θα πρέπει να εξευρεθούν για αποπληρωμή παλαιοτέρων δανείων και ομολόγων.
Το ερώτημα είναι, πιστεύει κανείς ότι θα μας τα δώσει αυτά η αγορά; Το πιστεύει αυτό η κυβέρνηση; Το πιστεύουν στην ΕΕ; Ασφαλώς και δεν το πιστεύουν. Για αυτό τον λόγο άλλωστε επίσης αποφασίστηκε να αγοράζει απευθείας το χρέος μας το ταμείο EFSF και ESM στο μέλλον. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
- Τα χρέος αυτό θα θεωρείται διακρατικό δάνειο με τις ίδιες ιδιότητες του σημερινού δανείου των 100 δισ. Με λίγα λόγια, θα είναι από δύσκολο έως αδύνατο να μην πληρωθεί. Έτσι λοιπόν, το πρόβλημα αναχρηματοδότησης του ελληνικού χρέους διαπεράστηκε με πολιτικά μέσα.
Γράψε Χ αγαπητέ αναγνώστη στα περί του ότι θα γυρίσουμε στις αγορές φέτος, του χρόνου ή του πάρα χρόνου.
- Όσοι λοιπόν ανησυχούσαν για το ότι δεν θα γυρίσουμε σύντομα στις αγορές έπειτα από μια αναδιάρθρωση, να ξέρουν ότι τώρα δεν θα γυρίσουμε πίσω στις αγορές για τα επόμενα 30 χρόνια! Δεν τις χρειαζόμαστε τις αγορές, θα έχουμε τον “Big Brother”, την ΕΕ, να μας δανείζει, να μας νταντεύει για πάντα.
Η Ευρώπη λοιπόν με την συγκατάθεση της ελληνικής κυβέρνησης αποφάσισε ότι μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αποκλείεται και δεν είναι στο πρόγραμμα. Η Ελλάδα θα πρέπει με οποιοδήποτε τρόπο να συνεχίσει να δανείζεται για να πληρώνει τους πιστωτές της.
- Έτσι λοιπόν θα πάρουν άφεση αμαρτιών όλοι αυτοί που μόχλευσαν τους ισολογισμούς τους μέχρι το λαιμό… δεν θα χάσουν τίποτα. Άφεση αμαρτιών πήραν και οι ελληνικές τράπεζες που μανιωδώς αγόραζαν ελληνικό χρέος με δάνεια από την ΕΚΤ (ένα είδος επιτοκιακού carry trade) με σκοπό τα υπέρκέρδη.
- Θα σωθούν οι τραπεζίτες και δεν θα πάρουν καμία χασούρα για να λέμε ότι δεν έχουμε ταμειακά πτωχεύσει, ενώ στην πραγματικότητα η οικονομία, η χώρα και ο παραγωγικός μας ιστός είναι σε κώμα.
- Η εξεύρεση πόρων με σκοπό να συνεχίσουμε να εξυπηρετούμε αυτό το χρέος θα είναι η ταφόπλακα στην οικονομία της χώρας μας.
- Οι πόροι που απαιτούνται για τους τόκους θα προσεγγίσουν στο μέλλον το 9% του ΑΕΠ (7% ήταν φέτος). Όσο για ανάπτυξη, δεν γνωρίζω καμία περίπτωση οικονομίας στον κόσμο που κατάφερε και αναπτύχτηκε με τέτοιο χρέος. Αλλά ακόμα και αν υπαρχει, μάλλον θα είναι ειδική περίπτωση για ειδικούς λόγους και είμαι σίγουρος ότι εμείς δεν θα επαναλάβουμε αυτό το θαύμα. Πέραν αυτού όμως, έχουμε εξηγήσει για ποιο λογο δεν θα δούμε ανάπτυξη (Γιατί δεν θα δούμε ανάπτυξη (σύντομα) , Γιατί δεν θα δούμε ανάπτυξη (σύντομα) ΙΙ)
- Όσοι φοβούνται τις επιπτώσεις μιας αναδιάρθρωσης, δεν έχουν σκεφτεί τις επιπτώσεις μιας μακροχρόνιας ύφεσης που δεν θα έχει τελειωμό. Δεν έχουν σκεφτεί τις επιπτώσεις του φαινομένου του ζωντανού νεκρού (zombie), όπως της Ιαπωνικής οικονομίας τα τελευταία 20 χρόνια.
Η Ιαπωνία όμως είναι μια πολύ ανταγωνιστική οικονομία. Παράγει προϊόντα και υπηρεσίες προστιθεμένης αξίας και είχε όλο αυτό το διάστημα τεράστια εμπορικά πλεονάσματα. Αυτό είναι άλλωστε που τους έσωσε, παρ΄ όλο που το πραγματικό (real) ΑΕΠ της Ιαπωνίας είναι αμετάβλητο τώρα και μια δεκαπενταετία.
- Η Ελλάδα όμως δεν έχει ούτε εμπορικά πλεονάσματα και ούτε είναι ανταγωνιστική. Και χάρη στους ανεπαρκείς θεσμούς μας (και κατ΄ επέκταση στα ανεπαρκή πρόσωπα που αναδεικνύονται στην εξουσία), δεν νομίζω να αλλάξει αυτή η κατάσταση σύντομα.
- Είμαι σίγουρος ότι η κυβέρνηση δεν θα καταφέρει να συγκεντρώσει το ποσό των 50 δισ. από πωλήσεις κρατικής περιουσίας και είμαι επίσης σίγουρος όταν θα έρθει η στιγμή, η ΕΕ θα βρει κάποιο λόγο για να συνεχιστεί το κουκλοθέατρο και να συνεχίζει να μας δανείζει για να έχουμε να λέμε ότι δεν έχουμε πτωχεύσει.
Την Παρασκευή ενώ οι τραπεζικές μετοχές έτρεξαν να προεξοφλήσουν τα καλά μαντάτα –το ότι κανείς δεν θα υποστεί κούρεμα – η αγορά ομόλογων δεν ήταν αισιόδοξη. Συνήθως (όχι πάντα) έχει δίκιο η αγορά ομολόγων. Λογικά όμως το επόμενο διάστημα θα πρέπει να δούμε ανάκαμψη των τραπεζικών μετοχών. Μέχρι που, δεν ξέρω, αλλά να είστε σίγουροι ότι αν δεν μηδενίσουν οι τράπεζες από ένα κούρεμα, θα πάθουν τα ανάλογα από τα επισφαλή δάνεια. Σε κάθε περίπτωση όμως, η ελληνική οικονομία και οι πολίτες αυτής της χώρας θα τραβήξουν τα πάθη του Χριστού στο όνομα του ότι δεν έχουμε πτωχεύει και ότι δεν πρέπει να γίνονται κουρέματα.
- Οι πολιτικοί αυτής της χώρας πανηγυρίζουν διότι νομίζουν ότι έλυσαν το πρόβλημα μας. Είναι όμως οι ίδιοι πολιτικοί (και παρατάξεις) που έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα. Είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν αυτή την αναποτελεσματική οικονομία.
- Είναι οι ίδιοι που δεν πιστεύουν στην αγορά και για αυτό δεν θέλουν να εφαρμόσουν λύσεις στα πλαίσια της αγοράς.
- Είναι οι ίδιοι που νομίζουν ότι αρκεί να υπαρχει πολιτική θέληση και βούληση και μπορούν να λυθούν όλα τα προβλήματα και είναι οι ίδιο που δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει χρέος 150% του ΑΕΠ.
- Πάνω από όλα είναι οι ίδιοι που μας έλεγαν ότι “λεφτά υπάρχουν”.
Η ιστορία θα δείξει ότι η χειρουργική επέμβαση πέτυχε μεν (δεν είχαμε αναδιάρθρωση), αλλά απεβίωσε ο ασθενής. Το δε πόρισμα του ιατροδικαστή θα λέει: Θάνατος από επιμήκυνση
Πηγή:
Μετά να δείτε (ακούσετε) και το παρακάτω:
-----------------------------------------------
Καλοφάγωτα παιδιά.
Μπράβο!
Να δούμε ποιος θα πληρώσει την νύφη αν εξελιχθεί η κούρσα του χρηματιστηρίου σε νέο 1999 όταν έτρεχαν όλοι να παίξουν τις οικονομίες τους στο ΧΑΑ γιατί άκουγαν ή διάβαζαν πως η οικονομία σκίζει. Κάπως έτσι διέρρευσε ότι τους πήραμε τα σώβρακα στην Σύνοδο της ευρωζώνης και το ταμπλό έδειξε χθες +9%. Ράλι, ειδικά στις τραπεζικές μετοχές. Σίγουρα, λόγω των συνθηκών, η κερδοσκοπία θα κρατήσει αυτή τη φορά μόνο μερικές μέρες και όχι μήνες. Γιατί τα γεγονότα θα βγάλουν την αλήθεια στην επιφάνεια. Μέχρι τότε οι συνήθεις ύποπτοι θα κερδίσουν αυτά που θέλουν. Γιατί τις πρώτες ώρες μετά την Σύνοδο, η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο ΓΑΠ δεν το πανηγύρισε. Μάλλον προσπάθησε να κρατήσει μικρό καλάθι γιατί ήξερε τι αναγκάστηκε να υπογράψει και τι συνέπειες θα έχει για την χώρα – και τον ίδιο – τα επόμενα χρόνια. Όμως διάφοροι χρηματο-οικονομικοί παράγοντες (για να το πούμε κομψά) καλλιέργησαν συνειδητά το κλίμα εφορίας που συμπαρέσυρε και πολλά στελέχη της κυβέρνησης τις τελευταίες ώρες.
Οι τράπεζες έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Μέσα στα διάφορα βέτο που έδιναν και έπαιρναν για άλλα θέματα, οι 17 ηγέτες της ευρωζώνης αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες και σε χρόνο ρεκόρ ότι οι κυβερνήσεις δεσμεύονται να (εξακολουθούν) να καλύπτουν με εγγυήσεις όσες τράπεζες παρουσιάζουν προβλήματα στα στρες τεστ που θα διεξάγονται. Τσάμπα τα λόμπι;
Και οι κυβερνήσεις από πού θα παίρνουν τα λεφτά ρε παιδιά; Από τους φούφουτους; Μέχρι τώρα η δική μας κυβέρνηση έχει δώσει τρία πακετάκια εγγυήσεων. Θα υπάρξουν κι άλλα; Μάλλον ναι αν κρίνουμε από την χθεσινοβραδινή ανακοίνωση του ΔΝΤ για την Ελλάδα. Ανάμεσα στα συνήθη «πάρτε κι άλλα μέτρα γιατί οι αριθμοί δεν βγαίνουν», κάνουν λόγο για ανάγκη να δοθεί χρόνος στις τράπεζες ώστε «να αυτοεξυγιανθούν με ομαλό τρόπο» (!!!). Όπως ακριβώς έγινε και με την κοινωνία και τα επαχθή μέτρα που ελήφθησαν μέχρι τώρα αλλά και για αυτά που θα ακολουθήσουν. Δόθηκε άπλετος χρόνος. Μέχρι και ο παππούς μου τα κατανόησε. Το ΔΝΤ προσθέτει δε ότι για όσες (κακόμοιρες) τράπεζες αισθανθούν ότι έχουν ανάγκη στήριξης, να σπεύσουν να πάρουν ρευστότητα από Ελληνικό Ταμείο Στήριξης (FSF), που βεβαίως προικοδότησε ο φορολογούμενος πολίτης.
Οι τράπεζες έχουν άλλο ένα λόγο να χαίρονται. Η λεγόμενη «πρόταση» – που τόσο «προωθεί» η πρωθυπουργάρα μας- για επιβολή φόρου στα τραπεζικά ιδρύματα, δεν πέρασε. Ωιμέ.
Πάμε όμως στα καθαρά δικά μας. Ο (mind the) GAP, όπως μας ενημέρωσαν οι συνεργάτες του και τα πλείστα τηλεπαράθυρα, πέτυχε τα εξής:
1. Με την μείωση του επιτοκίου αλλάζει ο χάρτης του μνημονίου και θα δίνουμε λιγότερα ανά μήνα συνεπώς θα μπορέσει να ασκήσει κοινωνική πολιτική και θα αποκαταστήσει τις αδικίες προς τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους
2. Με την επιμήκυνση θα μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε τα χρωστούμενα – γιατί όσο ανέβηκε, ανέβηκε το χρέος, από εδώ και πέρα αρχίζει η αποκλιμάκωση- μέχρι το 2023 και όχι μέχρι το 2016. Τους γελάσαμε. Και την τρόικα θα την σουτάρουμε το 2013.
3. Τις αποκρατικοποιήσεις και την εκποίηση της περιουσίας ύψους 50 δισεκ. (γιατί όχι και περισσότερα άρχισαν να λένε τώρα στην κυβέρνηση) τους τα δώσαμε αυτοβούλως γιατί λυπηθήκαμε τους δανειστές μας που έχασαν πανηγυρικά από την σκληρή διαπραγμάτευση του ΓΑΠ.
Ας σοβαρευτούμε. Γιατί την περασμένη Παρασκευή χάσαμε πολύ περισσότερα από τα 50 δισεκ που τώρα φαντάζουν ως τα αυτονόητα. Και που μάλιστα τα δώσαμε για θέματα (επιμήκυνση, επιτόκιο) που θεωρούνταν “διαδικαστικά” μέχρι προχθές! Και για τα οποία – θα το επαναλαμβάνουμε διαρκώς- δεν έπρεπε να γίνεται καν λόγος εαν κάναμε την σωστή πρόσθεση όταν υπογράφαμε το μνημόνιο τον Μάιο του 2010.
πηγή
Μετά να δείτε (ακούσετε) και το παρακάτω:
-----------------------------------------------
Την Παρασκευή απεμπολήσαμε, συνειδητά και με υπογραφή, το δικαίωμα εξάσκησης της οικονομικής πολιτικής μέχρι το χρέος να υποχωρήσει στο 60% του ΑΕΠ.
Αυτό το πάρτι ποιος θα το πληρώσει;
Γράφει η ΚουκίδαΚαλοφάγωτα παιδιά.
Μπράβο!
Να δούμε ποιος θα πληρώσει την νύφη αν εξελιχθεί η κούρσα του χρηματιστηρίου σε νέο 1999 όταν έτρεχαν όλοι να παίξουν τις οικονομίες τους στο ΧΑΑ γιατί άκουγαν ή διάβαζαν πως η οικονομία σκίζει. Κάπως έτσι διέρρευσε ότι τους πήραμε τα σώβρακα στην Σύνοδο της ευρωζώνης και το ταμπλό έδειξε χθες +9%. Ράλι, ειδικά στις τραπεζικές μετοχές. Σίγουρα, λόγω των συνθηκών, η κερδοσκοπία θα κρατήσει αυτή τη φορά μόνο μερικές μέρες και όχι μήνες. Γιατί τα γεγονότα θα βγάλουν την αλήθεια στην επιφάνεια. Μέχρι τότε οι συνήθεις ύποπτοι θα κερδίσουν αυτά που θέλουν. Γιατί τις πρώτες ώρες μετά την Σύνοδο, η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο ΓΑΠ δεν το πανηγύρισε. Μάλλον προσπάθησε να κρατήσει μικρό καλάθι γιατί ήξερε τι αναγκάστηκε να υπογράψει και τι συνέπειες θα έχει για την χώρα – και τον ίδιο – τα επόμενα χρόνια. Όμως διάφοροι χρηματο-οικονομικοί παράγοντες (για να το πούμε κομψά) καλλιέργησαν συνειδητά το κλίμα εφορίας που συμπαρέσυρε και πολλά στελέχη της κυβέρνησης τις τελευταίες ώρες.
Οι τράπεζες έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Μέσα στα διάφορα βέτο που έδιναν και έπαιρναν για άλλα θέματα, οι 17 ηγέτες της ευρωζώνης αποφάσισαν με συνοπτικές διαδικασίες και σε χρόνο ρεκόρ ότι οι κυβερνήσεις δεσμεύονται να (εξακολουθούν) να καλύπτουν με εγγυήσεις όσες τράπεζες παρουσιάζουν προβλήματα στα στρες τεστ που θα διεξάγονται. Τσάμπα τα λόμπι;
Και οι κυβερνήσεις από πού θα παίρνουν τα λεφτά ρε παιδιά; Από τους φούφουτους; Μέχρι τώρα η δική μας κυβέρνηση έχει δώσει τρία πακετάκια εγγυήσεων. Θα υπάρξουν κι άλλα; Μάλλον ναι αν κρίνουμε από την χθεσινοβραδινή ανακοίνωση του ΔΝΤ για την Ελλάδα. Ανάμεσα στα συνήθη «πάρτε κι άλλα μέτρα γιατί οι αριθμοί δεν βγαίνουν», κάνουν λόγο για ανάγκη να δοθεί χρόνος στις τράπεζες ώστε «να αυτοεξυγιανθούν με ομαλό τρόπο» (!!!). Όπως ακριβώς έγινε και με την κοινωνία και τα επαχθή μέτρα που ελήφθησαν μέχρι τώρα αλλά και για αυτά που θα ακολουθήσουν. Δόθηκε άπλετος χρόνος. Μέχρι και ο παππούς μου τα κατανόησε. Το ΔΝΤ προσθέτει δε ότι για όσες (κακόμοιρες) τράπεζες αισθανθούν ότι έχουν ανάγκη στήριξης, να σπεύσουν να πάρουν ρευστότητα από Ελληνικό Ταμείο Στήριξης (FSF), που βεβαίως προικοδότησε ο φορολογούμενος πολίτης.
Οι τράπεζες έχουν άλλο ένα λόγο να χαίρονται. Η λεγόμενη «πρόταση» – που τόσο «προωθεί» η πρωθυπουργάρα μας- για επιβολή φόρου στα τραπεζικά ιδρύματα, δεν πέρασε. Ωιμέ.
Πάμε όμως στα καθαρά δικά μας. Ο (mind the) GAP, όπως μας ενημέρωσαν οι συνεργάτες του και τα πλείστα τηλεπαράθυρα, πέτυχε τα εξής:
1. Με την μείωση του επιτοκίου αλλάζει ο χάρτης του μνημονίου και θα δίνουμε λιγότερα ανά μήνα συνεπώς θα μπορέσει να ασκήσει κοινωνική πολιτική και θα αποκαταστήσει τις αδικίες προς τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους
2. Με την επιμήκυνση θα μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε τα χρωστούμενα – γιατί όσο ανέβηκε, ανέβηκε το χρέος, από εδώ και πέρα αρχίζει η αποκλιμάκωση- μέχρι το 2023 και όχι μέχρι το 2016. Τους γελάσαμε. Και την τρόικα θα την σουτάρουμε το 2013.
3. Τις αποκρατικοποιήσεις και την εκποίηση της περιουσίας ύψους 50 δισεκ. (γιατί όχι και περισσότερα άρχισαν να λένε τώρα στην κυβέρνηση) τους τα δώσαμε αυτοβούλως γιατί λυπηθήκαμε τους δανειστές μας που έχασαν πανηγυρικά από την σκληρή διαπραγμάτευση του ΓΑΠ.
Ας σοβαρευτούμε. Γιατί την περασμένη Παρασκευή χάσαμε πολύ περισσότερα από τα 50 δισεκ που τώρα φαντάζουν ως τα αυτονόητα. Και που μάλιστα τα δώσαμε για θέματα (επιμήκυνση, επιτόκιο) που θεωρούνταν “διαδικαστικά” μέχρι προχθές! Και για τα οποία – θα το επαναλαμβάνουμε διαρκώς- δεν έπρεπε να γίνεται καν λόγος εαν κάναμε την σωστή πρόσθεση όταν υπογράφαμε το μνημόνιο τον Μάιο του 2010.
- Την Παρασκευή λοιπόν, απεμπολήσαμε, συνειδητά και με υπογραφή, το δικαίωμα εξάσκησης της οικονομικής πολιτικής μέχρι το χρέος να υποχωρήσει στο 60% του ΑΕΠ. Πάρτε χαρτί και μολύβι και κάντε τους υπολογισμούς για πόσα χρόνια μιλάμε. Η Γερμανία πήρε πανηγυρικά αυτό που ήθελε και έχει χρηστεί επισήμως πλέον ως ο τροχονόμος της ευρωζώνης. Το πώς και το γιατί στο Ποντίκι της Πέμπτης. Και με αποδείξεις.
πηγή
Σχόλια