«Βόμβα» Στρος-Καν για Ελλάδα

Tης Κατερινας Σωκου

• Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2009, ούτε δύο μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ δημοσίως απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτό αποκαλύπτει ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ που θα μεταδοθεί τον επόμενο μήνα.

Ερωτώμενο από την «Κ», το ΔΝΤ απάντησε ότι δεν σχολιάζει προσωπικές συζητήσεις του επικεφαλής του. Στο πλαίσιο όμως της παραγωγής του γαλλικού τηλεοπτικού δικτύου, το οποίο συνθέτει το προφίλ του Γάλλου πολιτικού ακολουθώντας τον από την κουζίνα του σπιτιού του στην Ουάσιγκτον μέχρι τις επίσημες επισκέψεις του στο Μέγαρο Μαξίμου, ο κ. Στρος-Καν αναφέρει ο ίδιος την πληροφορία, υπογραμμίζοντας μάλιστα την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο κ. Παπανδρέου.

• Σύμφωνα με τον κ. Στρος-Καν, όταν ο Ελληνας πρωθυπουργός του έθεσε πριν από 14 μήνες την ιδέα προσφυγής στο ΔΝΤ, εκείνος απάντησε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν σε καμία περίπτωση τη μονομερή παρέμβαση του Ταμείου σε μία χώρα της Ευρωζώνης. Η εκτίμηση του Γάλλου πολιτικού επιβεβαιώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου 2009, όταν ο κ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα στους ομολόγους του, για να εισπράξει την κατηγορηματική τους άρνηση. Αντ’ αυτού, του ζήτησαν διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα δεν θα κηρύξει στάση πληρωμών.

Οι δημόσιες δηλώσεις του κ. Παπανδρέου στο περιθώριο της συνόδου ήταν σε τελείως διαφορετικό μήκος κύματος. Οπως τόνισε στις Βρυξέλλες, δεν ετίθετο ζήτημα προσφυγής στο ΔΝΤ. Μία ημέρα πριν, ο διεθνής οργανισμός επίσης το είχε διαψεύσει. Οπως είχε δηλώσει ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής Τζον Λίπσκι, «θα μπορούσαμε να εμπλακούμε μόνο κατόπιν αιτήματος των ευρωπαϊκών αρχών, και εννοείται των ελληνικών αρχών. Εχει συμβεί αυτό; Οχι». Ο κ. Λίπσκι έλεγε την αλήθεια: Δεν υπήρχε ακόμη επίσημο αίτημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν συζητήθηκε η προσφυγή στο ΔΝΤ μεταξύ των δύο ανδρών.
Εξάλλου, όσο οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν αποφάσιζαν να βοηθήσουν την Ελλάδα, ο κ. Παπανδρέου επανήλθε στην ιδέα του ΔΝΤ, αυτή τη φορά υπό τη μορφή απειλής: Πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, προειδοποίησε δημοσίως τους ηγέτες της Ε. Ε. ότι αν δεν συμφωνήσουν σε ένα πακέτο στήριξης προς τη χώρα, θα καταφύγει στον διεθνή οργανισμό. Είχε προηγηθεί η οδυνηρή εμπειρία του Νταβός, όπου ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με την ανησυχία παραγόντων των αγορών, δεχόμενος καταιγισμό ερωτήσεων για το αν θα κηρύξει στάση πληρωμών και πότε θα ζητήσει διεθνή βοήθεια.

• Η πληροφορία ότι ο πρωθυπουργός εξέταζε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ από την αρχή, ουσιαστικά, της κυβερνητικής του θητείας, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. 

• Γιατί δεν αναζήτησε πρώτα μία λύση εντός της Ε. E.; Και αν είχε αντιληφθεί τόσο νωρίς τη δεινή κατάσταση της χώρας, πώς εξηγείται η απροθυμία του να λάβει μέτρα δραστικής περιστολής του δημοσιονομικού ελλείμματος τους μήνες που ακολούθησαν, ώστε να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο; 

Σε μία περίοδο που η κυβέρνηση, υπό το κράτος της ανησυχίας για το πολιτικό κόστος των ιδιωτικοποιήσεων που συμφώνησε με την τρόικα, επιλέγει να επιτεθεί στο «ύφος» των εκπροσώπων της, η απάντηση φαντάζει εύκολη...
Το ντοκιμαντέρ του Canal+ αναμένεται να ταράξει το πολιτικό σκηνικό και στη Γαλλία, καθώς ο κ. Στρος-Καν προχωρεί σε αποκαλύψεις και για τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. Ενόψει προεδρικών εκλογών, ο Σοσιαλιστής επικεφαλής του ΔΝΤ προβάλλει ως ο ισχυρότερος αντίπαλος του κ. Σαρκοζί. Ο κ. Στρος-Καν φέρεται να σχεδιάζει την επιστροφή στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας μέσω… Ελλάδας, δρέποντας τις δάφνες της διάσωσης των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης. Οσο για τον κ. Σαρκοζί, δεν σκοπεύει να αφήσει το μονοπώλιο της διάσωσης του ευρώ στο ΔΝΤ και τον πολιτικό του αντίπαλο. Υπό αυτό το πρίσμα μπορεί να ερμηνευθεί η προσέγγισή του με τη Γερμανίδα καγκελάριο για την προστασία της Ευρωζώνης.
πηγή
=================

• Εδώ και μια εβδομάδα, η τρόικα έχει μπει στο ψητό. Τέρμα, πλέον, οι υποκρισίες για τους υπεράριθμους Έλληνες δημόσιους υπαλλήλους ή την αναγκαιότητα μείωσης μισθών και συντάξεων ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικοί, τέλος οι αφελείς διαβεβαιώσεις ότι αν οι φαρμακοποιοί δουλεύουν και τα Σάββατα θα αναζωογονηθεί η ελληνική οικονομία. Σαν γνήσιοι οικονομικοί δολοφόνοι που έχουν βάλει στο χέρι μια ανήμπορη χώρα, οι 3 τοκογλύφοι ζήτησαν ανοικτά την προηγούμενη Παρασκευή αυτό που ζητά εδώ και έναν χρόνο η «Bild», η φυλλάδα που έσυρε στη Γερμανία τον χορό της ανθελληνικής υστερίας: την πώληση του εθνικού πλούτου της υπερχρεωμένης χώρας, που στην περίπτωση της Ελλάδας είναι τα νησιά, οι παραλίες της καθώς και οι μετοχές των μετρημένων στα δάχτυλα κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων.

Μη πιστεύετε κουβέντα των παπαγάλων που άρχισαν να ψελλίζουν ότι το ξεπούλημα εθνικής περιουσίας ύψους 50 δισ. είναι αναγκαίο κακό. Τα νούμερα δεν βγαίνουν, πουλήσουμε δεν πουλήσουμε, το Tvxs παρουσίασε ήδη τους αριθμούς: έχουμε σήμερα χρέος 345 δισ. Σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις του ΔΝΤ, το χρέος τον Φεβρουάριο του 2015 θα είναι 395 δισ. Επομένως, ακόμη κι αν ξεπουλήσουμε και αφαιρέσουμε τα 50, σε τέσσερα χρόνια θα έχουμε πάλι χρέος 345 δισ., ακριβώς όσο σήμερα.«Ακόμα δε και αν αυτή η χρεωμένη χώρα καταφέρει ως εκ θαύματος να συγκεντρώσει τα 50 δις ευρώ, αυτά θα ήταν σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο αστρονομικό της χρέος», κατέληγε ακόμη και η Wall Street Journal, στη συζήτηση που έγινε αυτή την εβδομάδα.
Επειδή, λοιπόν, το χρέος θα παραμείνει πολύ υψηλό συγκριτικά με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν που συρρικνώνεται εξαιτίας της ύφεσης την οποία προκαλούν τα μέτρα λιτότητας, θα μας ζητήσουν κι άλλα 50, ύστερα ακόμα 50 δισ. και στο τέλος τη Ρόδο ολόκληρη. Αλήθεια, κύριε Παπακωνσταντίνου, οι επόμενες γενιές θα κληρονομήσουν το απόλυτο τίποτα;
Η άγαρμπη συνέντευξη τύπου της τρόικας -και ιδίως των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Κομισιόν, γιατί το ΔΝΤ είναι το λιγότερο επιθετικό στην όλη ιστορία, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο- έκανε στην πραγματικότητα τα αποκαλυπτήρια του μνημονίου. Στο όνομα δήθεν της σωτηρίας της Ελλάδας, ο βασικός του σκοπός ήταν να σωθούν οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες που είχαν ελληνικά ομόλογα (πολλά από τα οποία έχουν ήδη ξεφορτωθεί) και κατόπιν να επιβληθεί μια σχέση αποικιοκρατικού τύπου ανάμεσα στην Ελλάδα και, κυρίως, τη Γερμανία, που αποτελεί πλέον την αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν πρόκειται μόνο για την πώληση γερμανικών υποβρυχίων που γέρνουν και την εξαγορά παραλιών ή φιλέτων της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου σε τιμές ευκαιρίας, αλλά για οτιδήποτε μπορεί να εξαγοραστεί: από τα εξοχικά των νεόπτωχων της διαλυόμενης μεσαίας τάξης μέχρι τις μετοχές κάθε λογής ελληνικών επιχειρήσεων, ακόμα και τραπεζικών, των οποίων οι αξίες έχουν κατρακυλήσει στο 1 ευρώ. Την προηγούμενη εβδομάδα το πρακτορείο Bloomberg συνιστούσε στα διεθνή κεφάλαια να επενδύσουν στην Ελλάδα γιατί υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες...
«Τα ελληνικά κρατικά ομόλογα μπορεί να προσφέρουν πλεονεκτήματα, ακόμη κι αν η Ελλάδα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του υφιστάμενου χρέους ή αν εξαγοράσει η ίδια ένα μέρος του χρέους», έγραφε η Financieele Dagblad. Είναι τόσο υψηλά τα επιτόκια, ώστε ακόμη και με κούρεμα στο μισό , συνέχιζε το άρθρο, «τα επταετούς διάρκειας ελληνικά ομόλογα, αν αγοραστούν στην σημερινή τιμή της αγοράς, μπορούν να αποφέρουν κέρδος. Ένα ελληνικό ομόλογο διάρκειας 29 ετών έχει καλύτερη απόδοση κι από το γερμανικό αντίστοιχό του.»
Η κατακραυγή που ξεσήκωσε η συνέντευξη tύπου της τρόικας φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την κυβέρνηση, που είχε συμφωνήσει στο πακέτο των 50 δισ. Η προσπάθειά της να το βαφτίσει τώρα «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας κάνει ακόμα πιο δύσκολη την υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Το φιάσκο της «τροϊκανής» συνέντευξης αποτελεί έτσι και την τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης για αλλαγή πορείας.
Ο κ.Παπανδρέου πρέπει να κινηθεί πολιτικά, αξιοποιώντας αυτό που έχει καταφέρει σε διεθνές επίπεδο, όπου η εικόνα της χώρας έχει αισθητά βελτιωθεί. Πρέπει να μιλήσει πρόσωπο με πρόσωπο με την κυρία Μέρκελ και να πει ότι «είδατε πως κάναμε τα πάντα, αλλά δεν βγαίνει έτσι». Να ζητήσει μια καινούργια συμφωνία που να περιλαμβάνει γενναίο κούρεμα του χρέους, χαμηλότερα επιτόκια γι αυτό που θα απομείνει και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του. Και πρέπει να προσθέσει ότι η κυβέρνηση δεν αντέχει άλλο έτσι πολιτικά. «Αν θέλετε εμένα στην εξουσία, θα πρέπει να βοηθήσετε».
Πέρα από την αλλαγή του κλίματος, το ατού που έχει ο Έλληνας πρωθυπουργός στα χέρια του είναι ότι αυτήν τη φορά υπάρχουν και άλλες υποψήφιες χώρες της ευρωζώνης για χρεοκοπία. Αν η Ελλάδα απειλούσε ότι θα πάψει να παίζει το χαμένο παιχνίδι, η Γερμανίδα καγκελάριος θα ερχόταν εσπευσμένα την άλλη μέρα στην Αθήνα για να βρεθεί λύση. Το τηλεφώνημα της Χίλαρι Κλίντον μετά τον θόρυβο από τις δηλώσεις της τρόικας είναι χαρακτηριστικό για τη σημασία που έχει η έκβαση της ελληνικής υπόθεσης για τη διεθνή οικονομία.
Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα κακά είναι ότι ήδη την επομένη της κατακραυγής, η ηγεσία του υπουργείου Οικονοµικών διοχέτευε στα "Νέα" την παρακάτω είδηση: «παρά τον θόρυβο που δηµιουργήθηκε γύρω από το θέµα των αποκρατικοποιήσεων, µετά τις δηλώσεις της τρόικας, η κυβέρνηση δεν θα κάνει πίσω, τόνιζαν χθες πηγές του υπουργείου Οικονοµικών.»Αν η κυβέρνηση δεν ..κάνει πίσω, τότε δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει στη χώρα. Ισως αυτη η αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας ήταν που οδήγησε στη συμφωνία η τρόικα να ανακοινώσει όσα άγαρμπα ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα. Περιέργως, η αδυναμία επαφής με την πραγματικότητα παρουσιάστηκε και στον Μουμπάρακ, λίγο πριν εγκαταλείψει την εξουσία στην Αίγυπτο...
φωτο: Δημητρης Θοεδόσης
  πηγή