Η κρίση...
... του χρέους των χωρών και οι επιχειρήσεις «αλληλεγγύης» στις οποίες ετοιμάζονται να επιδοθούν οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες αποκαλύπτουν πολλά πράγματα που πάντοτε υποψιαζόμασταν, αλλά παρ΄ όλ΄ αυτά πάντοτε ελπίζαμε πως ποτέ δεν θα έβγαιναν αληθινά: πως το τιμόνι αυτού του κόσμου έχει πια από καιρό ξεφύγει από τα χέρια της πολιτικής και έχει περιέλθει στους ανθρώπους των αγορών. Οι αγορές...
... κυβερνούν τα κράτη και τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης: το Γιούρογκρουπ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις το λένε ξεκάθαρα: πρέπει να στείλουμε ένα «ισχυρό μήνυμα» στις αγορές- αρκετά ισχυρό για να τις καθησυχάσουμε. Ποιο είναι αυτό το μήνυμα; Η επιβολή σκληρών προγραμμάτων λιτότητας που θα εφαρμοστούν με ψυχρή ωμότητα στους λαούς της ζώνης του ευρώ. Γι΄ αυτό, όλα δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα διστάσει ακόμη και να ενδυθεί την περιβολή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προκειμένου να εξαπολύσει μια επίθεση- τμωρία κατά των δημοσίων υπαλλήλων, των μισθωτών και των συνταξιούχων, σαν να ήταν αυτοί οι φταίχτες της κρίσης. Αυτοί θα πληρώσουν τον λογαριασμό. Όλους τους λογαριασμούς, λέει ο Γάλλος πολιτικός Μπερτράν Ρενουβέν: «Τον λογαριασμό της χρηματοπιστωτικής κρίσης, τον λογαριασμό της ελευθερίας των αγορών που ήταν το κυριότερο αίτιό της, τον λογαριασμό της Συνθήκης της Λισαβώνας που απαγορεύει τη βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς τα κράτη και τον λογαριασμό των τραγελαφικών θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οι κυβερνήσεις...
... έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι ίσως να χρειαστεί να καταφύγουν ακόμη και σε μέτρα καταστολής προκειμένου να αναγκαστούν οι λαοί να αποδεχτούν την υφαρπαγή ενός μεγάλου μέρους του εισοδήματός τους που θα θυσιαστεί στον βωμό των αγορών. Και ορισμένα διεθνή μέσα ενημέρωσης ετοιμάζουν το κατάλληλο κλίμα. Γιατί να πρέπει οι Γερμανοί φορολογούμενοι να σώσουν τον λαό μιας χώρας που το βρίσκει εξωφρενικό να βγαίνει στη σύνταξη όχι στα 61 αλλά στα 63 χρόνια; «Γιατί οι Γερμανοί να πρέπει να εργάζονται μέχρι τα 67 χρόνια, για να βγαίνουν οι Έλληνες νωρίτερα στη σύνταξη;» απορούσε προχθές η γερμανική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε». «Γιατί να πρέπει οι Ισπανοί εργαζόμενοι να πάρουν αύξηση 1%, ενώ το γερμανικό συνδικάτο ΙG Μetall αποδέχεται μηδενικές αυξήσεις για τους Γερμανούς εργαζομένους;» αναρωτιόταν η βρετανική «Ντέιλι Τέλεγκραφ». Παρόμοια ερωτήματα θέτουν και πολλές κυβερνήσεις στην Ευρώπη, από αυτές που εκλέχτηκαν υποσχόμενες μονάχα τα καλύτερα στους λαούς τους και που σήμερα δεν βρίσκουν άλλη λύση γι΄ αυτούς παρά μονάχα την ισοπέδωσή τους προς το χειρότερο.
Η εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», όμως, εκφράζει τις ανησυχίες της για τη «λαϊκή αναταραχή» που μπορεί να προκαλέσουν τα αυστηρά μέτρα λιτότητας: «Πόση δυστυχία μπορεί να αντέξει ένας λαός;». Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να τη δώσει παρά μόνο ο ίδιος.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4560615&ct=2
============
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές. Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων credit default swaps
Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους.
Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.
Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
- Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
- Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
- Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!
Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ’ όλο που υπονομεύουν την Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια.
Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους.
Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας.
Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων.
Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη φυσικά...
ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ
Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών- ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Εχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών. «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδα.
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ:(ΕΘΝΟΣ 16/2/2010) http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10276863
============
blogger: Για τα παλλουκάρια της ένωσης...
Δεν περιμέναμε...
... την αποκάλυψη των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» για να μάθουμε για την επενδυτική τράπεζα Goldmann Sachs. Είναι γνωστή η περυσινή αλαζονική συμπεριφορά της, όταν έλαβε την κρατική ενίσχυση από το υστέρημα των Αμερικανών φορολογουμένων και την μοίρασε σε παχυλά μπόνους στα στελέχη της- τα υψηλότερα που έδωσε ποτέ στην ιστορία της. Ούτε μας παραξενεύει το διπλό παιχνίδι που παίζει με τις χώρες, όταν από τη μια μεριά τις «βοηθάει» με τα χρέη τους και από την άλλη κερδοσκοπεί με αυτά. Το ίδιο είχε κάνει το 1996 και μια άλλη τέτοια τράπεζα, η JΡ Μorgan Chase, που είχε «βοηθήσει» την Ιταλία με παρόμοιο τρόπο.
Οι «φύλακες»..,
... αυτοί είναι που μας ανησυχούν περισσότερο. Γιατί είναι κοινό μυστικό πως ορισμένοι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών, ακόμη και η Εurostat, ήταν ενήμεροι γι΄ αυτά τα παιχνίδια. Ο Σάιμον Τζόνσον, πρώην οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, βάζει μερικά ερωτήματα: Ποιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συνεργάστηκαν με αυτές τις τράπεζες; Πόσες χώρες είναι εκτεθειμένες στην κερδοσκοπία τους; Πού ήταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όταν συνέβαιναν όλα αυτά; Μήπως έχει ήδη αλωθεί από τις σκοτεινές μεθόδους της Γουόλ Στριτ; Ο Τζόνσον ελπίζει σε μια διεξοδική έρευνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, τα ερωτήματά του απευθύνονται σε ακατάλληλους ανθρώπους. Γιατί οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι μνημεία διαπλοκής και σύγκρουσης συμφερόντων.
- Το Παρατηρητήριο...
- ... της Ευρώπης των Επιχειρήσεων μάς ξεναγεί σε αυτά αρχίζοντας από το 1999. Εκείνη τη χρονιά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Ζακ Σαντέρ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, όταν αποκαλύφθηκαν στους κόλπους της οικονομικά σκάνδαλα. Στη συνέχεια, η εταιρεία Τelefonica φρόντισε να αποκαταστήσει τον αντιπρόεδρο της απερχόμενης Επιτροπής Γερμανό Μάρτιν Μπάγκεμαν, επίτροπο Βιομηχανίας και Τηλεπικοινωνιών, προσλαμβάνοντάς τον στο διοικητικό της συμβούλιο. Ήταν αυτό μια ανταμοιβή για παρασχεθείσες υπηρεσίες; Στη διάρκεια της θητείας του είχε απελευθερωθεί η αγορά των τηλεπικοινωνιών και είχε ιδιωτικοποιηθεί η Τelefonica. Την ίδια καλή τύχη είχε και ο πρώην επίτροπος Εμπορίου σερ Λίον Μπρίταν, ο οποίος έδρασε για την απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Από το 2000 είναι αντιπρόεδρος της επενδυτικής τράπεζας UΒS, συνδιευθυντής της Unilever και σύμβουλος της Τotal και της ιαπωνικής φαρμακευτικής εταιρείας Τeijin. Η διαπλοκή όμως δεν περιορίζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Πατ Κοξ εργάζεται σήμερα για την πολυεθνική ΑΡCΟ, είναι στο διοικητικό συμβούλιο της Μichelin και συμβουλεύει την Ρfizer και τη Μicrosoft. Όσο για τον νυν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο, το εδώ και τώρα φαίνεται πως αξίζει περισσότερο από την προσμονή ενός καλύτερου αύριο. Απαίτησε και έλαβε πέρυσι 720.230 ευρώ μόνο για έξοδα παραστάσεως, που βάρυναν τις τσέπες των Ευρωπαίων φορολογουμένων.
Από ποιους...
... λοιπόν ζητάμε να τα βάλουν με τους κερδοσκόπους; Από ποιους εκλιπαρούμε κοινωνική ευαισθησία; Στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, οι εντεταλμένοι για το γενικό συμφέρον αναζητούν πελατεία για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Και από αυτούς δεν μπορούμε να περιμένουμε κανένα έλεος.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4560881&ct=2
============
Blogger: Σχετικά με την παραπάνω παράγραφο περί παιγνίων. Τί περιμένατε! όταν μερικές τράπεζες είναι τόσο μεγάλες, που μπορούν να επιτεθούν σε κράτη, όποια κι' αν είναι αυτά και να βγούν κερδισμένες, δεν θα έμπεναν στον περασμό να το κάνουν; Δείτε τις παρακάτω εγγραφές:
- «Έξι οίκοι παίζουν με την Ελλάδα»
- Με πράκτορες κατά των κερδοσκόπων
- Κερδοσκόποι χτύπησαν την Ελλάδα
- Ερμαιο το ευρώ στα χέρια των κερδοσκόπων
To «πρόσωπο» των κερδοσκόπων αποκαλύπτουν οι ευρωπαίοι εταίροι
- Απαγόρευση του sort selling ζητεί ο ΣΜΕΧΑ
Καταγγέλλει συντονισμένο παιχνίδι από ξένους οίκους σε ομόλογα και μετοχές
Την προσωρινή απαγόρευση του sort selling ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της υποτιμητικής κερδοσκοπίας ζητεί με επιστολή του ο ΣΜΕΧΑ από τον πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κ. Αν.Γαβριηλίδη λίγες ημέρες μετά την πρωτοβουλία της ΕΧΑΕ να αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού και τα margins ώστε να περιορίσει τη «δράση» των επενδυτών στις ανοικτές πωλήσεις. Επίσης, ο ΣΜΕΧΑ ζητεί από την Κεφαλαιαγορά να διενεργήσει έρευνα σε συνεργασία με τις ξένες εποπτικές αρχές προκειμένου να διακριβωθεί κατά πόσο οι ξένοι οίκοι συσχετίζουν την ακάλυπτη πώληση ομολόγων με αποτέλεσμα τη διεύρυνση των spreads με την ταυτόχρονη ακάλυπτη πώληση μετοχών που αποφέρει πτώση των τιμών των μετοχών στο ΧΑ. Ο ΣΜΕΧΑ υποστηρίζει ότι η συσχέτιση των δύο αυτών κινήσεων που αυτή την εποχή είναι «1 προς 1» ενδέχεται να υποπίπτει στον ν. 3340/2005 περί προνομιακής πληροφόρησης, αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση ως 10 έτη.
- Αναλυτικά στην επιστολή του ΣΜΕΧΑ αναφέρονται τα εξής:
- «Η συσχέτιση του ανοίγματος των spreads στην αγορά ομολόγων και της πτώσης των τιμών των μετοχών στο Χρηματιστήριο είναι απόλυτη.Ετσι όποιο hedge fund θέλει να κερδίσει ασκώντας υποτιμητική κερδοσκοπία πρώτον πουλάει short στην αγορά ομολόγων, διευρύνοντας το spread και ταυτόχρονα short στην αγορά μετοχών,η οποία επηρεάζεται αρνητικά όπως παρατηρούμε σε καθημερινή βάση.Είναι σαφές ότι έχουν δημιουργηθεί στην ελληνική αγορά ακραίες συνθήκες,χειρότερες μάλιστα από αυτές που είχαν διαμορφωθεί όταν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς προχώρησε σε απαγόρευση του short selling στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Για αρκετές εισηγμένες επιχειρήσεις οι χαμηλές αποτιμήσεις δεν δικαιολογούνται. Πρέπει συνεπώς να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση των αποτιμήσεων γιατί θα υπάρξει συγκριτικό μειονέκτημα για αυτές τις εταιρείες στον ανταγωνισμό».
Σχόλια