Tο συνολικό ύψος των αγορών παραγώγων είναι 592 τρισ. δολάρια...

Mark Mobius: Νέα κρίση ενόψει

Μία νέα κρίση θα μπορούσε να «αναδυθεί» μέσα από την αποτυχία ελέγχου των αγορών παραγώγων και της πλεονάζουσας παγκόσμιας ρευστότητας, προειδοποιεί σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Bloomberg ο Mark Mobius της Templeton Asset Management.

«Η πολιτική πίεση από τις επενδυτικές τράπεζας και από όλους όσους βγάζουν λεφτά από τα παράγωγα» θα αποτρέψει τελικά τον αποτελεσματικό έλεγχο, αναφέρει ο Mobius, ο οποίος επιβλέπει τη διαχείριση κεφαλαίων ύψους 25 δισ. δολαρίων, ως διευθύνων σύμβουλος της Templeton στη Σιγκαπούρη. «Είναι σίγουρο θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μία νέα κρίση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Mobius.
Χωρίς να εξηγήσει πως ακριβώς κατανοεί τον «αποτελεσματικό έλεγχο» της αγοράς παραγώγων, ο Mobius ανέφερε ότι «μία εξαιρετικά σοβαρή κρίση μπορεί να προκύψει μέσα στα επόμενα πέντε έως επτά χρόνια», καθώς η πλεονάζουσα ρευστότητα επιτείνει τη μεταβλητότητα.

• «Οι τράπεζες βγάζουν τόσα λεφτά από αυτά τα πράγματα», προσέθεσε αναφερόμενος στα παράγωγα, «και γι’ αυτό δεν επιζητούν διαφάνεια. Τα spreads είναι πολύ ΄γενναιόδωρα΄ όταν δεν υπάρχει διαφάνεια», είπε.

• Σημειώνεται ότι η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών υπολογίζει το συνολικό ύψος των αγορών παραγώγων σε 592 τρισ. δολάρια, ύψος δεκαπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ.

http://www.capital.gr/News.asp?id=775813 (15/7/2009)
(Blogger:

• Εγώ κρατάω το νούμερο περί των 592 τρισ. δολαρίων. Μια φούσκα, μια παράλληλη οικονομία, που τρέφει τους τραπεζίτες, που αν σκάσει θα την πληρώσουν όλοι πλην των τραπεζιτών...
• Οι τραπεζίτες έχουν βρει τον τρόπο, ώστε να τα παίρνουν έτσι κι' αλλιώς. Στα χέρια τους η οικονομία είναι σαν το τυρί στον τρίφτη: πάνω ή κάτω δεν έχει σημασία! το τυρί πέφτει και οι μάγκες περνάνε καλά. Αν κάτι στραβώσει, κάτι που συμβαίνει συχνά, αφού όλο και κάποιος άπληστος θέλει περισσότερο τυρί, δεν τρέχει και τίποτα! έρχονται οι υπηρέτριες - κυβερνήσεις - και προσθέτουν νέο τυρί, που φυσικά το χρεώνουν στο λαό.
• Οι προβλέψεις όλων των οικονομολόγων μαζί και του ανωτέρω καράφλα, έχουν την ίδια αξιοπιστία που έχουν οι προβλέψεις μιας καφετζού. Η οικονομία δεν είναι αυστηρή επιστήμη, είναι κάτι σαν τέχνη, και στο σύμπαν αυτό δεν χωράνε προβλέψεις, εκτός αν είναι του τύπου: Ιατρός απευθυνόμενος σε εβδομηντάχρονο:" Τα επόμενα 50 χρόνια θα σε βρει μεγάλο κακό!" Σιγά την πρόβλεψη!)