Ένα μυστικό,...
...ναι, έχουν ένα μυστικό οι χώρες που ηγούνται σήμερα της νέας σταυροφορίας κατά των φορολογικών παραδείσων. Κι αυτό το μυστικό είναι ίσως πολύ σοβαρότερο από τα μυστικά που κρύβουν αυτοί οι παράδεισοι.
Οι χώρες...
...που έχουν χαρακτηριστεί φορολογικοί παράδεισοι, από το Λίχτενσταϊν μέχρι την Ανδόρα και από το Βέλγιο μέχρι το Λουξεμβούργο, εκφράζουν σήμερα την προθυμία τους να συνεργαστούν για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η κορύφωση αυτής της διαδικασίας ήρθε με τη δήλωση της Ελβετίας ότι θα διευκολύνει στο εξής το έργο των ξένων διωκτικών αρχών. Όταν η χώρα που το όνομά της έχει γίνει συνώνυμο με το τραπεζικό απόρρητο προχωράει σε μια τέτοια απόφαση, τότε το πράγμα γίνεται πολύ σοβαρό. Οι πιέσεις που άσκησαν οι «ενάρετες» χώρες (Βρετανία, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία), με την ευκαιρία της Συνόδου Κορυφής του Λονδίνου, άρχισαν λοιπόν να αποδίδουν καρπούς; Αντιμέτωπες με το μαρτύριο της οικονομικής κρίσης, οι χώρες χρειάζονται απεγνωσμένα τεράστιους πόρους για να ξαναδώσουν ζωή στις οικονομίες τους. Λογικά, η αλλαγή στάσης των χωρών που έχουν στιγματιστεί ως φορολογικοί παράδεισοι δείχνει ευπρόσδεκτη. Όμως, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Οι προθέσεις των «ενάρετων» χωρών απέχουν πολύ από τα λόγια τους. Κι αυτά τα λόγια, όπως λέει ο Φιλίπ Μπρεγιάρ, καθηγητής Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Γενεύης, κρύβουν μια μεγάλη υποκρισία.
- Η επιχείρηση...
- ...αρετή που εξαπέλυσαν οι «ενάρετες» χώρες δεν είναι παρά μια προσπάθεια να δείξουν ότι η αιτία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι οι φορολογικοί παράδεισοι. Και να εκτρέψουν έτσι την προσοχή των λαών από τα αληθινά προβλήματα, τα οποία οι ίδιες αυτές χώρες προκάλεσαν με τις πράξεις ή με τις παραλείψεις τους.
«Με την επίθεση στους φορολογικούς παραδείσους», λέει ο καθηγητής Μπρεγιάρ, «επικεντρώνονται επίτηδες μόνο στο τραπεζικό απόρρητο, στο οποίο αποδίδουν όλα τα κακά, αποσιωπώντας ένα σωρό άλλες αμαρτωλές καταστάσεις που, όχι μόνο επιτρέπουν τη φοροδιαφυγή, αλλά και διευκολύνουν το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και άλλες μορφές οικονομικής εγκληματικότητας. Για παράδειγμα, η Ελβετία, μολονότι είναι μια χώρα στην οποία ισχύει το τραπεζικό απόρρητο, διαθέτει διαδικασίες οι οποίες επιτρέπουν την αναγνώριση των δικαιούχων που διατηρούν λογαριασμούς στις τράπεζές της. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει στη Βρετανία».
- Η Βρετανία...
- ...δεν χρειάζεται το τραπεζικό απόρρητο, αφού το βρετανικό δίκαιο διασφαλίζει την ανωνυμία των δικαιούχων που κρύβονται πίσω από τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Όσο για τις ΗΠΑ, το ισχύον τραπεζικό καθεστώς σε μερικές αμερικανικές πολιτείες παρεμποδίζει την αναγνώριση των αλλοδαπών πελατών και τις έχει καταστήσει σε πραγματικούς φορολογικούς παραδείσους. Πίσω λοιπόν από την επιχείρηση αρετή, όπως εξηγεί ο καθηγητής Μπρεγιάρ, κρύβεται μια τεράστια υποκρισία εκ μέρους της Βρετανίας και των ΗΠΑ: ο πραγματικός στόχος τους είναι να διατηρήσουν στο απυρόβλητο τα δικά τους χρηματοπιστωτικά κέντρα και να εξασθενήσουν τα ανταγωνιστικά- γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και ο θάνατός τους είναι η δική τους ζωή.
Σχόλια