... να ξαναγεννηθεί κανείς, άραγε τι θα ήταν καλύτερο να γίνει; Αυτή την ερώτηση έβαλε μια μέρα στον εαυτό του ο οικονομικός αναλυτής Τόνι Στάρκα.
Κι έδωσε αδίστακτα την απάντηση: τραπεζίτης. Γιατί; Επειδή φαντάζεται τη ζωή του τραπεζίτη ξένοιαστη κι ανέμελη.
Κάπως έτσι: «Ο τραπεζίτης μοιάζει με εκείνον τον μεθυσμένο οδηγό που πέφτει με το αυτοκίνητό του πάνω σε έναν γάμο και σκοτώνει όλους τους καλεσμένους. Κι όταν καταφθάνουν οι αρχές, του λένε: “Κανένα πρόβλημα, παιδί μου. Μη σε νοιάζει για τα πτώματα. Πάρε αυτά να αγοράσεις καινούργιο αυτοκίνητο και να συνεχίσεις τη δουλειά σου”».
Τι χρειάζεται...
... όμως η φαντασία, όταν υπάρχει η πραγματικότητα; Αυτή είναι ακόμη πιο παραδεισένια για τον τραπεζίτη.
- Ποιος άλλος επιχειρηματίας δουλεύει μόνο πέντε μέρες την εβδομάδα; Ο τραπεζίτης δουλεύει 250 μέρες τον χρόνο και εισπράττει τόκους για 365.
- Κι αν πέσει έξω, υπάρχει πάντα η Κεντρική Τράπεζα για να τον ξελασπώσει.
- Ποιος άλλος επιχειρηματίας, μεγάλος ή μικρομεσαίος, έχει την ευτυχία να ζει σε τέτοιο παράδεισο;
- Και όμως, αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος στον οποίο ζουν σήμερα οι τραπεζίτες. Και μόνο οι τραπεζίτες.
- Όσες «στραβές» κι αν κάνουν, ποτέ δεν πληρώνουν τις συνέπειες.
- Ούτε τώρα τις πληρώνουν κι ας ξεφάντωσαν ανοίγοντας σαμπάνιες στα κερδοσκοπικά καζίνα.
- Τον μεθυσμένο οδηγό οι αρχές τον κλειδώνουν στο κρατητήριο ώσπου να του περάσει η σούρα. Τον ασυμμάζευτο τραπεζίτη τον υποδέχονται στη Βουλή για να διηγηθεί μερικές τρομακτικές ιστορίες για το πόσο είναι σημαντική η σωτηρία του τραπεζικού συστήματος κι ύστερα ανίκανοι πολιτικοί τού γεμίζουν τις τσέπες με δισεκατομμύρια. Και παριστάνουν και τους ήρωες (με ξένα λεφτά). Εξηγούν στον λαουτζίκο πόσο είναι σημαντικός ο ρόλος του τραπεζίτη στην εθνική οικονομία, αλλά αποφεύγουν να του πουν πως αύριο μεθαύριο θα του στείλουν τον λογαριασμό με την Εφορία.
Οι τραπεζίτες...
... έχουν ματαιώσει μέχρι τώρα κάθε προσπάθεια που έγινε στο παρελθόν για να τεθούν υπό έλεγχο, λέει ο Τόνι Στάρκα. Διαδηλώνοντας την πίστη τους στην ιδεολογία της ελεύθερης αγοράς, υποστήριζαν πάντα πως η κρατική παρέμβαση μόνο κακό μπορεί να κάνει στις δουλειές τους. Τώρα ο κόσμος διαπιστώνει το αντίθετο: οι τραπεζίτες μπορούν να κάνουν χρυσές δουλειές και με το κράτος.
Ναι,...
... αν είναι να μετενσαρκωθεί κανείς, σίγουρα τίποτα άλλο δεν συμφέρει περισσότερο από το να γίνει τραπεζίτης. Αν ρίξουμε μια ματιά στις τραπεζικές κρίσεις, θα δούμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όσο μεγαλύτερες είναι οι υπερβολές των τραπεζιτών, τόσα περισσότερα χρήματα βάζει στις τσέπες τους το κράτος. Ούτε και τούτη τη φορά θα αλλάξει τίποτα. Ο λαουτζίκος θα μείνει λαουτζίκος κι ο τραπεζίτης θα ξαναγίνει αυτό που ήταν πάντα. Ένας παίκτης που βρέξει χιονίσει παίζει με το σύστημα 3-6-3. Δανείζεται με 3%, δανείζει με 6% και στις 3 πηγαίνει για τένις. Σκυλίσια ζωή, ε; Και μη χειρότερα να λέτε.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4490213&ct=2
Σχόλια